E-mail από τη Λευκωσία

E-mail από τη Λευκωσία Facebook Twitter
Τάσσος Παπαδόπουλος
0
Τρεις είναι οιβασικοί υποψήφιοι για το ύπατο αυτόαξίωμα που, λόγω της σχεδόν απόλυτηςδύναμης με την οποία οπλίζει τα χέριατου νικητή, μοιάζει με ανοιχτό δοχείομε μέλι, στο οποίο όλα τα σκανδαλιάρικαπαιδιά τριγύρω θέλουν να φτάσουν καινα βουτήξουν μέσα αχόρταγα το δάκτυλότους.

Ο νυν ΠρόεδροςΤάσσος Παπαδόπουλος, υποστηριζόμενοςκυρίως από το κεντροδεξιό ΔΗΚΟ και τησσιαλιστική ΕΔΕΚ. Ο νυν πρόεδροςτης Βουλής, και γ.γ. του Αριστερού ΑΚΕΛ,Δημήτρης Χριστόφιας. Και ο πρώηνυπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, στέλεχοςτου Δεξιού ΔΗΣΥ, Γιαννάκης Κασουλίδης.

Πρόεδρος θαεκλεγεί κείνος που θα συγκεντρώσει το50% συν μία ψήφο. Με τον τωρινό συσχετισμόδυνάμεων, αυτό το ποσοστό δεν θα τοπιάσει κανένας την πρώτη Κυριακή, 17Φεβρουαρίου του 2008. Έτσι, οι δύοπρώτοι θα αναμετρηθούν στο δεύτερογύρο, την επόμενη Κυριακή 24 Φεβρουαρόυ.

Η σφαγή, λοιπόν,θα γίνει την πρώτη Κυριακή. Η μάχη, επίτου παρόντος, εμφανίζεται εξαιρετικάαμφίρροπη, με τους Παπαδόπουλο καιΧριστόφια να έχουν ένα ελαφρύ προβάδισμαέναντι του Κασουλίδη.

Εάν μείνει αυτότο δίδυμο, το κλίμα θα γίνει ακόμα πιοβαρύ απ' ό,τι είναι σήμερα. Διότι, μέχριπριν λίγους μήνες Παπαδόπουλος καιΧριστόφιας ήταν συγκάτοικοι στηνεξουσία. Μα, το κυριότερο, ήταν εκείνοιπου ένωσαν τις δυνάμεις τους το 2004 γιανα καταψηφιστεί το Σχέδιο Ανάν, μέσα σ'ένα κλίμα σκληρών αντιπαραθέσεων μεεκείνους που το υποστήριξαν.

Το διαζύγιότους εμφανίζεται ότι επήλθε για πολιτικούςλόγους, και ότι το ΑΚΕΛ είναι έτοιμοτώρα, εάν εκλεγεί ο Χριστόφιας, ναπροχωρήσει αμέσως σε πρωτοβουλία για«νέο Σχέδιο», που στην ουσία όμως,θα φέρει... απελπιστικές ομοιότητες μετο παλιό - εκείνο που απέρριψε!

Ο παλαίμαχοςηγέτης της Αριστεράς, που χαίρει γενικήςεκτίμησης στη Κύπρο ως μετριοπαθής καιλαϊκός πολιτικός, κατηγορεί συνεχώςτον Παπαδόπουλο ότι έκανε κακή διαχείρισητου «Όχι», και ότι έχει οδηγήσειτο Κυπριακό σε αδιέξοδο. Το «σενάριο»ότι «ο αριστερός Ταλάτ από εκεί, μετον αριστερό Χριστόφια από εδώ»μπορούν να τα βρουν ευκολότερα απ' ό,τι«με τον αδιάλλακτο Τάσσο από εδώ».

Οι πολίτες, απότην άλλη, δυσκολεύονται να κατανοήσουντην «τωρινή διαφοροποίηση του ΑΚΕΛ»,και μιλάνε απροκάλυπτα για «τα αιώνιακυπριακά παιχνίδια εξουσίας».

Ένα από αυτάεμφανίζει τον τωρινό Πρόεδρο Παπαδόπουλονα είχε δεσμευτεί ότι εάν ο Χριστόφιας,όπως και έγινε, τον υποστήριζε στιςπροεδρικές του 2004, εκείνος θα τονυποστήριζε στις εκλογές που έρχονταιτο Φεβρουάριο.

Το επιτελείο,μάλιστα, του ηγέτη του ΑΚΕΛ, μιλάειανοιχτά για «εμπαιγμό», καιπαρουσιάζει τον Παπαδόπουλο ως αρχομανήκαι κολλημένο με το προεδριλίκι.

Η πολιτική στηνΚύπρο είναι μια πολύ περίεργη καιπολύπλοκη υπόθεση. Πολλές φορές καιανεξήγητη για τους απέξω.

Δυσκολεύονται,φερ' ειπείν, να κατανοήσουν τι σημαίνει««αριστερός»και τι «δεξιός» στην Κύπρο. Δενκαταλαβαίνουν γιατί είναι νορμάλ νασυνεργάζεται ο «κεντροδεξιός»Παπαδόπουλος με το «αριστερό»ΑΚΕΛ στις προηγούμενες εκλογές, και ναθεωρείται «α, πα, πα ανωμαλία» εάνο Χριστόφιας υποστηριχθεί και απόοπαδούς του «δεξιού»ΔημοκρατικούΣυναγερμού του Κασουλίδη.

Οι ταμπέλλεςστην Κύπρο είναι αναρτημένες στιςέμμονες πολιτών και πολιτικών. Οι εμμονέςαυτές, όσο και αν προσαρμόζονταιαυθαίρετα, πολλές φορές, με τις ανάγκεςκαθενός, καθορίζουν εν πολλοίς τηνκουραστική και επίπονη πορεία αυτούτου πάγιου, εθνικού μας προβλήματος. Η στασιμότηταείναι η μαγιά αυτών των εμμονών, πουσυνήθως τροφοδοτούνται και από το φόβο.

Η «ελεύθερηΚύπρος», στα νότια εδάφη του νησιού,είναι ίδια με εκείνη λίγων ή πιο πολλώνχρόνων πριν. Η «κατεχόμενηΚύπρος», στο βορρά, αλλάζει μέρα μετη μέρα. Αλλάζει μετέτοιο τρόπο, ώστε να δυσκολεύει τη λύσηόπως τη θέλουμε εμείς. Πώς τη θέλουμε,αλήθεια, όμως;

Μέχρι στιγμής,οι Ελληνοκύπριοι μονονομάχοι απλώςαναμασούν παλιές εμμονές. Και είναιθλιβερό που, ερχόμενος εδώ πριν λίγεςμέρες, ακούω και πάλι στα πολιτικά στέκιατους ίδιους τσακωμούς με το 2004 περί τουΣχεδίου Ανάν.

Με αυτό θα πάνεστις εκλογές, γιατί, μέχρι τώρα, δενμοιάζουν να έχουν κάτι άλλο να πουν.Τώρα βρισκόμαστε στο σημείο επανακαθορισμούτων... στρατοπέδων. Να ξεχαστούν οι παλιέςσυμμαχίες, να σημαδευτούν οι καινούργιοιαντίπαλοι.

Στους «δρόμους»τίποτα δεν θυμίζει λαό που βαδίζει μεανησυχία προς το πεπρωμένο! Χρησιμοποίησαεπίτηδες αυτήν τη βαριά φράση, γιατίαυτή χρησιμοποιούν διαρκώς τώρα καιόσοι επαιτούν την ψήφο του.

Εμβρόντητοςκαι σχεδόν απαθής πια παρακολουθεί τουςπολιτικούς του ηγέτες άγαρμπα ναφλερτάρουν με την εξουσία, και προσπαθούνκαι αυτοί, κάπου, κάπως, να χωρέσουν σ'αυτό το παιχνίδι.

Γι' αυτό καιεπέστρεψαν και οι πολίτες στις εμμονέςτους. Πάλι. «Εγώ, να ψηφίσω αριστερό;».«Μα τον ψήφισες την περασμένη φορά».«Ναι, αλλά ήταν μαζί με τον δεξιό».«Ο οποίος είναι λιγότερο δεξιός απότον άλλον;». «Ε, βέβαια, ο άλλοςείναι παραδοσιακός»...

Και το ρίχνειςστη ζιβανία*...

* Κυπριακό ρακί!

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ