Το Small Things like These βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν, που διαβάστηκε πολύ στα μέρη μας φέτος, δίνει στον Κίλιαν Μέρφι τον πρώτο του σπουδαίο ρόλο μετά τον Oppenheimer, μας θυμίζει το συγκλονιστικό Magdalene Sisters (2002) του Πίτερ Μάλεν και, μεταξύ άλλων, αποτελεί μια εναλλακτική χριστουγεννιάτικη προβολή – ελπίζεις να κρατήσει τις οθόνες του μέσα στις εβδομάδες που θα ακολουθήσουν.
Αποτελούμενος από μια σειρά μονοπλάνων, ο Νόμος του Μέρφι του Άγγελου Φραντζή είναι μια λαϊκή ταινία που σταδιακά γίνεται έντεχνη, με την ηρωίδα να βυθίζεται ψυχαναλυτικά στον εσωτερικό κόσμο της. Δεν διαθέτει την κατάλληλη πρόζα για να υποστηρίξει αυτή την κατάδυση, η διεύθυνση των ηθοποιών παραπέμπει σε εμπορικές κωμωδίες περασμένων εποχών, ωστόσο είναι καλόψυχος και διαθέτει μια αξιέπαινη σεκάνς λίγο πριν το φινάλε του, που θα συζητηθεί πολύ.
Στο Little Girl Blue η σκηνοθέτιδα Μόνα Ασάς επιστρατεύει τη Μαριόν Κοτιγιάρ για να υποδυθεί τη νεκρή μητέρα της και συνθέτει ένα τραυματισμένο φιλμικό κολάζ που ενίοτε ανατριχιάζει με την ωμότητά του και μας θυμίζει (ή μας γνωρίζει) ότι ο Ζαν Ζενέ μπόρεσε να γράψει έτσι για την εξαχρείωση, επειδή υπήρξε ο ίδιος αχρείος.
To La Cocina του Αρτούρ Ρουιζπαλάσιος θέλει να φέρει στο σινεμά λίγη από την ένταση της κουζίνας, όπως τη γνωρίσαμε στο Boiling Point και στο τηλεοπτικό The Bear, με τη Ρούνεϊ Μάρα στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Τέλος, το Wake Up φέρνει την αιματοβαμμένη συνταγή του slasher σε ένα πολυκατάστημα επίπλων τύπου ΙΚΕΑ.
