Η Μόνικα υπήρξε θύμα σεξουαλικού trafficking στη Θεσσαλονίκη. 4 χρονιά μετά, θυμάται τις τραγικές στιγμές που έζησε ενώ ήρεμη πια, περιμένει το δεύτερο παιδί της.
— Πού γεννηθήκατε;
Στην Βουλγαρία.
— Η ηλικία σας;
23
— Τι είναι αυτό που θυμάστε περισσότερο από τα παιδικά σας χρόνια;
Θυμάμαι να παίζουμε με τα παιδιά στην αυλή του ορφανοτροφείου.
— Πήγατε σχολείο; Το αγαπημένο σας μάθημα;
Είχαμε σχολείο στο ορφανοτροφείο που μεγάλωσα. Δεν μου άρεσαν τα μαθήματα ιδιαίτερα.
— Όταν σας ρώταγαν μικρή, τι δουλειά θέλατε να κάνετε, τι απαντούσατε;
Ήθελα να γίνω κομμώτρια.
Εγώ αντέδρασα και φώναξα, ζήτησα τα πράγματα μου για να φύγω. Με απείλησαν και όταν προσπάθησα να τρέξω να ξεφύγω, με χτύπησαν πολύ άσχημα αυτός και ο φίλος του και με βίασαν. Μετά με κλειδώσαν στο δωμάτιο και με αφήσαν εκεί για μια ολόκληρη μέρα, και άρχισε να φέρνει φίλους του τα βράδια και να με χτυπάν και να με βιάζουν. Έτσι κατέληξα στην εμπορία ανθρώπων
— Πότε ήρθατε στην Ελλάδα;
Στη Θεσσαλονίκη ήρθα με τον αγόρι μου για να βρούμε δουλειά το 2009.
— Για ποιο λόγο φύγατε από την πατρίδα σας;
Όταν έγινα 17 έπρεπε να φύγω από το ορφανοτροφείο που μεγάλωσα. Από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες γνώρισα ένα αγόρι και κάναμε σχέση. Αυτός ήταν μεγαλύτερος από εμένα, ήταν 26 χρονών. Δεν είχαμε λεφτά και αυτός δεν είχε σταθερή δουλειά.
Στον δεύτερο μήνα της σχέσης μας αυτός μου πρότεινε να φύγουμε μαζί και να πάμε στην Ελλάδα όπου είχε κάποιους φίλους που θα μας φιλοξενούσαν και θα μας βοηθούσαν να βρούμε δουλειές, έτσι ώστε να βγάλουμε λεφτά και στην συνέχεια να παντρευτούμε.
— Τι όνειρα κουβαλούσατε τι στιγμή που ερχόσασταν στην Ελλάδα;
Πίστευα τον φίλο μου. Ήμουν πολύ ερωτευμένη και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήμουν τόσο τυχερή που μόλις βγήκα από το ορφανοτροφείο βρήκα κάποιον να με αγαπάει τόσο και να θέλει να με παντρευτεί. Ήμασταν και οι δύο πολύ ενθουσιασμένοι. Αυτός ήταν σίγουρος ότι θα βρούμε δουλειά και σύντομα θα είχαμε και το δικό μας σπίτι.
— Τι έγινε μόλις ήρθατε στην Ελλάδα;
Όταν φτάσαμε μας φιλοξένησε μια φίλη του (μεγάλη γυναίκα) στο σπίτι της για 1-2 εβδομάδες, ο φίλος μου έβγαινε όλη μέρα να βρει δουλειά και η γυναίκα με έστελνε που και που να καθαρίζω οικοδομές για να την βοηθάω. Δεν είχε όμως πολύ δουλειά και μας έστελνε στο σπίτι του γαμπρού της που ήταν πιο κεντρικά για λίγο μέχρι να βρούμε δουλειά.
Στην ίδια πολυκατοικία έμεναν πολλοί από το σόι του γαμπρού της και είχαν και κοπέλες που μένανε εκεί και κάνανε πεζοδρόμιο τα βράδια. Εμείς δεν μπορούσαμε να βρούμε δουλειά, και αυτός γινόταν όλο και πιο αυστηρός μαζί μας. Μια μέρα ο φίλος μου μάλωσε μαζί του για να με προστατεύσει γιατί έλεγαν ότι αν δεν βρούμε να τους δώσουμε λεφτά για το ενοίκιο και φαγητό θα μου κλείσουν ραντεβού να πηγαίνω με άνδρες μέχρι να βρούμε δουλειά. Επίσης απείλησαν τον φίλο μου ότι θα τον προδώσουν.
Τότε έμαθα ότι το αγόρι μου είχε μπλεξίματα με την μαφία στο παρελθόν και τον κυνηγούσαν να τον σκοτώσουν για κάτι λεφτά που χρωστούσε, γι' αυτό ήθελε να φύγει από την Βουλγαρία. Πέρασε περίπου μια εβδομάδα και μία μέρα ξύπνησα, ο φίλος μου έλειπε και ήμουν κλειδωμένη μέσα στο διαμέρισμα. Έλειπε η τσάντα μου, το κινητό μου, τα χαρτιά μου. Λίγη ώρα αργότερα ήρθε η γυναίκα με τον γαμπρό της και έναν φίλο του και με φωνάξαν να μιλήσουμε.
— Και τι σου είπαν;
Ότι η μαφία ανακάλυψε τον φίλο μου και αυτός έφυγε από την Ελλάδα για να κρυφτεί. Για να ξεφύγει, ζήτησε από τον γαμπρό 600 ευρώ για να τα δώσει στη μαφία, και για τα εισιτήριά του, με αντάλλαγμα ότι εγώ θα μείνω πίσω να δουλέψω γι' αυτόν σαν πόρνη μέχρι να του ξεχρεώσω τα 2.000 ευρώ που κόστιζε η διαμονή μας εκεί μέχρι τότε αλλά και τα 600 που πήρε ο φίλος μου.
Εγώ αντέδρασα και φώναξα, ζήτησα τα πράγματα μου για να φύγω. Με απείλησαν και όταν προσπάθησα να τρέξω να ξεφύγω, με χτύπησαν πολύ άσχημα αυτός και ο φίλος του και με βίασαν. Μετά με κλειδώσαν στο δωμάτιο και με αφήσαν εκεί για μια ολόκληρη μέρα, και άρχισε να φέρνει φίλους του τα βράδια και να με χτυπάν και να με βιάζουν. Έτσι κατέληξα στην εμπορία ανθρώπων.
— Πόσο καιρό ήσουν κλεισμένη στο δωμάτιο;
Δεν μπορώ να πω ακριβώς πόσο καιρό πέρασα κλεισμένη στο δωμάτιο, ίσως ήταν 1-2 μήνες. Μετά άρχισε η γυναίκα να έρχεται εκεί τα πρωινά να με προσέχει και με είχε κλειδωμένη στο διαμέρισμα. Πάλι έρχονταν πελάτες στο διαμέρισμα τα βράδια, καμιά φορά και την μέρα.
Μετά άρχισε να με παίρνει ο φίλος του ή η γυναίκα και να με πηγαίνουν τα βράδια στο πεζοδρόμιο μαζί με τις άλλες κοπέλες, πάντα μου έλεγε να μην κάνω καμιά χαζομάρα και προσπαθήσω να φύγω γιατί θα με βρει και θα με σκοτώσει. Όπου πηγαίναμε έβλεπα φίλους του και ήξερα ότι δεν μπορούσα να ξεφύγω.
Αυτό έγινε για πολύ καιρό, ούτε θυμάμαι πόσο, άρχισα να μιλάω και με τα άλλα κορίτσια και να πίνω πολύ, δουλεύαμε από μόλις πέσει ο ήλιος μέχρι τις 5-6 το πρωί και μετά πίναμε πολύ μέχρι να κοιμηθούμε. Μια μέρα ήρθαν στο σπίτι πιωμένοι αυτός και δύο φίλοι του και έκαναν μεγάλη φασαρία. Πήραν εμένα και μια άλλη κοπέλα και μας κακοποίησαν φυσικά και σεξουαλικά. Ο ένας ήταν Έλληνας, είχε πιστόλι και μας είπαν ότι ήταν αστυνομικός.
Μας βίασαν και μας χτύπησαν τόσο πολύ που η άλλη κοπέλα έμεινε αναίσθητη και την πήραν να την πάνε σε νοσοκομείο και δεν την ξαναείδα. Εγώ έμεινα 2 μέρες στο σπίτι με αιμορραγία, μελανιές και πονοκέφαλο, νόμιζα ότι θα πεθάνω από τον πόνο. Λίγες μέρες αργότερα πριν γίνω τελείως καλά με΄βγάλαν στο πεζοδρόμιο ξανά.
Μας βίασαν και μας χτύπησαν τόσο πολύ που η άλλη κοπέλα έμεινε αναίσθητη και την πήραν να την πάνε σε νοσοκομείο και δεν την ξαναείδα. Εγώ έμεινα 2 μέρες στο σπίτι με αιμορραγία, μελανιές και πονοκέφαλο, νόμιζα ότι θα πεθάνω από τον πόνο. Λίγες μέρες αργότερα πριν γίνω τελείως καλά με 'βγάλαν στο πεζοδρόμιο ξανά.
Αποφάσισα να το σκάσω, μάζεψα αρκετά λεφτά για το εισιτήριο του τρένου από κάποιους πελάτες, και θυμόμουν περίπου τι ώρα έφευγε το τρένο για Σόφια από το σταθμό. Όταν έφτανε η ώρα έτρεξα από την Γιαννιτσών πέρασα τον μεγάλο δρόμο για να βγάλω εισιτήριο και όπως έτρεχα κάποιος με χτύπησε στο κεφάλι και έπεσα στην άσφαλτο. Συνήλθα και ήμουν καθισμένη σε μια στάση λεωφορείου και ένας μεγαλόσωμος άντρας που δεν είχα ξαναδεί μου είπε πως αν τολμήσω να το ξανακάνω θα με σκοτώσουν επιτόπου. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που προσπάθησα να αποδράσω.
— Οι διακινητές τι σας έλεγαν κάθε φορά που σας έβλεπαν να κλαίτε και να υποφέρετε για όσα κάνετε;
Η μεγάλη γυναίκα ερχόταν καμιά φορά να με πιάσει με το καλό και μου έλεγε ότι μόλις περάσει ο καιρός θα γίνουν πιο εύκολα τα πράγματα. Και ότι αν δουλέψω περισσότερο και τους ξεπληρώσω θα με άφηναν να φύγω.
— Οι «πελάτες» μπορούσαν να καταλάβουν ότι ήσασταν θύμα εκμετάλλευσης και εξαναγκασμού;
Πολλοί πελάτες ξέρανε τι γινόταν, ήταν φίλοι των διακινητών και δεν μπορούσαμε να τους ανοιχτούμε, αν μιλάγαμε σε κάποιον και ζητούσαμε βοήθεια αυτός το έλεγε στον διακινητή και μας τιμωρούσαν πολύ σκληρά. Έτσι δεν ήταν εύκολο για τους πελάτες να καταλάβουν. Πολλές φορές το σκεφτόμουν να μιλήσω σε κάποιον πελάτη για να με βοηθήσει αλλά ο φόβος ήταν πάρα πολύ έντονος και έπρεπε να κάνω την δουλειά μου γρήγορα για να πάρω πιο πολλούς πελάτες. Πάντα κάποιος παρακολουθούσε πόση ώρα περνάμε με τους πελάτες.
— Για πόσο καιρό σας εξανάγκαζαν σε σεξουαλικές πράξεις με σκοπό το κέρδος τους;
Περίπου ενάμιση χρόνο.
— Σκεφτήκατε ποτέ να βάλετε τέλος στη ζωή σας;
Πολλές φορές, ιδιαίτερα στην αρχή μέσα στο δωμάτιο. Δεν είχα την δύναμη να το προσπαθήσω όμως.
— Πώς καταφέρατε να ελευθερωθείτε;
Η αστυνομία μπήκε στο σπίτι ένα πρωί και μας έσωσε.
— Τι θα λέγατε αν είχατε μπροστά σας τους ανθρώπους που σας εκμεταλλεύτηκαν;
Ήταν δύσκολο να τους αντικρίσω ακόμα και στο δικαστήριο. Μέσα μου ένιωθα ακόμα και ένοχη που φυλακίσθηκαν και λύπηση για τις οικογένειες τους. Εκεί δεν τους είπα τίποτα, αλλά αυτό που με βοήθησε να συνεχίσω να συνεργάζομαι με την αστυνομία και την δικαιοσύνη ήταν ότι κατάλαβα την ευθύνη που είχα απέναντι σε όλα τα κορίτσια που θα βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση με εμένα αν αυτοί οι άνθρωποι αφήνονταν ελεύθεροι.
— Φοβάστε μήπως σας ξαναβρούν οι άνθρωποι που σας εκμεταλλεύονταν;
Πολλές φορές περνάει από το μυαλό μου! Αν και όλοι τους φυλακίστηκαν για 16 χρόνια, πολλές φορές φοβάμαι φίλους ή συνεργάτες τους που ίσως με αναγνωρίσουν.
— Όνειρα;
Τα όνειρα μου είναι τα παιδιά μου. Είμαι έγκυος στο δεύτερο παιδί. Θέλω να μπορέσω να τα μεγαλώσω με ασφάλεια και να τους χαρίσω μια όμορφη ζωή.
4 χρόνια αργότερα η Μόνικα έχει καταφέρει την πλήρη επανένταξη της στην κοινωνία. Μετά από 9 μήνες στο πρόγραμμα του ξενώνα κρίσης της A21 Campaign Greece αποφάσισε να επαναπατριστεί στην Βουλγαρία όπου πέρασε στις εγκαταστάσεις επανένταξής της Α21 στην Σόφια. Εξοπλίσθηκε με την κατάλληλη εκπαίδευση και συμπαράσταση ώστε σιγά σιγά να μπορέσει να εργαστεί ως κομμώτρια. Στην συνέχεια έκανε μια σχέση, παντρεύτηκε και παρ' όλη την γυναικολογική καταπόνηση που δέχθηκε το σώμα της, απόκτησε ένα υγιέστατο αγοράκι και είναι έγκυος στο δεύτερο.
H Α21 Campaign Greece είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση που έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη και έχει ως στόχο την κατάργηση της αδικίας στον 21ο αιώνα. Συγκεκριμένα δραστηριοποιείται στην εξάλειψη της δουλείας και της παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων. Πραγματοποιεί προγράμματα πρόληψης και εκπαίδευσης, προστατεύει τα θύματα εμπορίας ανθρώπων παρέχοντας νομική υπεράσπιση και επίσης έχει δημιουργήσει έναν ξενώνα όπου μπορούν να μείνουν με ασφάλεια τα διασωθέντα θύματα.
Με αφορμή την ιστορία της Μόνικα και την υποστήριξη που δέχθηκε από την Α21 Campaign, η κοινωνική λειτουργός της Α21, Στεφανία Τουφεξή μας εξηγεί πως βοηθάει τα νεαρά κορίτσια να μαζέψουν τα κομμάτια τους από τις πιο απάνθρωπες μορφές εκμετάλλευσης που βιώσαν. Το πρώτο πράγμα που λέει είναι ότι «η Μόνικα κατάφερε να ζήσει, να σωθεί. Είναι μια ιδιαίτερα επιτυχημένη υπόθεση. Δεν είναι έτσι όλες».
— Τι ακριβώς είναι η εμπορία ανθρώπων;
Η εμπορία ανθρώπων είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που βρίσκεται σε αύξηση στις μέρες μας. Εκτιμάται ότι 27.000.000 άνθρωποι είναι παγιδευμένοι σε διάφορες μορφές εκμετάλλευσης διεθνώς. Υπάρχουν περισσότεροι σκλάβοι στον κόσμο σήμερα από ποτέ άλλοτε.
Η εμπορία ανθρώπων είναι ένα έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα. Είναι μια κατάσταση στην οποία ανθρώπινες ψυχές μεταχειρίζονται σαν προϊόντα, παρέχοντας εργασιακές, σεξουαλικές υπηρεσίες, πολλές φορές ωθούμενες στην επαιτεία ή ακόμη και στην παράνομη εμπορία ανθρώπινων οργάνων.
Είναι μιας σύγχρονης μορφής δουλεία και είναι το δεύτερο πιο επικερδές οργανωμένο έγκλημα στον κόσμο συγκεντρώνοντας περίπου 31,6 δισεκατομμύρια δολάρια (USD) το χρόνο. Κάθε χώρα και κάθε κυβέρνηση πρέπει να παίξει το ρόλο της στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων. Είτε πρόκειται για χώρα προορισμού θυμάτων, είτε για χώρα προέλευσης, είτε και χώρα της οποίας τα σύνορα εξυπηρετούν την διέλευση των θυμάτων προς τον τελικό τους προορισμό, πρέπει αναλόγως η κάθε χώρα να αναλαμβάνει προληπτική και κατασταλτική δράση. Τέλος η εμπορία ανθρώπων δεν είναι απαραίτητα διακρατικό φαινόμενο. Η εκμετάλλευση των θυμάτων μπορεί να συμβαίνει ακόμα και μέσα στην ίδια τους τη χώρα.
Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται συχνά ως κέντρο εμπορίας ανθρώπων στην Ευρώπη. Αποτελεί χώρα διέλευσης και προορισμού των θυμάτων. Διέλευσης καθώς χρησιμοποιείται από τα διεθνή κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων ως δίοδος εισόδου στη Ζώνη Σένγκεν και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και προορισμού διότι υπάρχει τοπική ζήτηση, ειδικά στις μορφές της σεξουαλικής και εργασιακής εκμετάλλευσης, κυρίως σε αγροτικές περιοχές και με την μορφή της επαιτείας στις πόλεις της.
— Θα μας εξηγήσετε τι είναι η γραμμή 1109 και πως βοηθάει τα θύματα trafficking;
Η γραμμή πληροφόρησης για την εμπορία ανθρώπων 1109, είναι η μοναδική γραμμή στην Ελλάδα με απόλυτο προσανατολισμό γύρω από την εμπορία ανθρώπων. Σχεδιάστηκε με στόχο να δημιουργήσει ένα συγκεντρωτικό φορέα πάνω στην εμπορία ανθρώπων στον οποίο ο πολίτης, το θύμα αλλά και κάθε ενδιαφερόμενη αρχή ή οργανισμός να μπορεί να πληροφορηθεί ή να πληροφορήσει για οτιδήποτε έχει να κάνει με την εμπορία ανθρώπων. Από ύποπτα περιστατικά, μέχρι τρόπους που μπορούμε ο καθένας να βοηθήσουμε σε αυτήν την καταπολέμηση.
Αναγνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να καταφέρουμε μια ουσιαστική καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων χωρίς την ενωμένη δράση όλων μας. Κοινωνία, πολιτεία, οργανώσεις αλλά και κάθε πολίτης ξεχωριστά. Έτσι δεχόμαστε κλήσεις από ευαισθητοποιημένους πολίτες που αντιμετώπισαν κάποιο ύποπτο περιστατικό, «πελάτες» σεξουαλικών υπηρεσιών που υποπτεύονται ότι οι κοπέλες εξαναγκάζονται σε αυτές τις υπηρεσίες είτε ψυχικά είτε σωματικά, τα θύματα τα ίδια όταν έχουν την δυνατότητα να καλέσουν για βοήθεια κ.ο.κ.
Τις πληροφορίες αυτές τις επεξεργαζόμαστε και προωθούμε ανάλογα με τις αρμόδιες αρχές ώστε να οδηγήσουν σε διασώσεις και συλλήψεις. Λειτουργεί ανώνυμα και εμπιστευτικά 24 ώρες, 7 ημέρες την εβδομάδα με δυνατότητα επικοινωνίας σε 170 γλώσσες. Τέλος η γραμμή 1109 δραστηριοποιείται στον τομέα της πρόληψης με στόχο την ελάττωση της ζήτησης στην Ελλάδα, με ημερίδες, εκδηλώσεις κοινωνικού και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος, στοχεύοντας στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση όλων μας.
— Η πιο δύσκολη ιστορία που έχετε αντιμετωπίσει και σας λύγισε;
Κάθε μια από αυτές τις πραγματικές ιστορίες, παύει να είναι «μια ιστορία», αφού κοιτά στα μάτια της ανθρώπινης ψυχής πίσω από την ιστορία. Και κάθε μία απαιτεί μια ξεχωριστή δόση δύναμης για να μην λυγίσεις και να μπορέσεις να βοηθήσεις το κάθε θύμα ξεχωριστά.
Οι ιστορίες με το μεγαλύτερο ψυχικό και πνευματικό κόστος θα μπορούσα να πω ότι είναι αυτές που τα θύματα είναι νεαρής ηλικίας, κορίτσια 13 και 14 ετών. Εκεί είναι που πολλές φορές χρειάζεσαι διαλείμματα και αναπνοές για να συγκρατήσεις τα δάκρυα σου μπροστά τους.
Αλλά αυτές είναι και οι πιο αποδοτικές ιστορίες, όταν βλέπεις αυτά τα παιδιά, χρόνια αργότερα να επουλώνονται, όπως μόνο αυτές οι αγνές παιδικές ψυχές μπορούν, να βρίσκουν μια ισορροπημένη ζωή, να σπουδάζουν και να αποκτούν όνειρα για την ζωή τους, εκεί είναι που βρίσκουμε την αναγνώριση για ότι κάνουμε στην Α21 εκστρατεία. Στα πρόσωπα των θυμάτων που πέρασαν από τις πιο απάνθρωπες μορφές εκμετάλλευσης, και με την βοήθειά μας κατάφεραν να μαζέψουν τα κομμάτια τους, να βρουν αξία στον εαυτό τους και να επανενταχθούν πλήρως στην κοινωνία.
Τα κύρια χαρακτηριστικά του προγράμματός μας περιστρέφονται γύρω από την αξία, την αγάπη και τον σεβασμό που δικαιούται κάθε άνθρωπος. Υπάρχουν πολλά στάδια στην αποκατάσταση και κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Οι επιπτώσεις της τραυματικής εμπειρίας κυμαίνονται από μετατραυματικό στρες, ψυχώσεις, σύνδρομο Στοκχόλμης και διανοητικές διαταραχές έως σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, σωματικά τραύματα, γυναικολογικές ασθένειες.
— Πόσες γυναίκες και σε τι ηλικίας βρίσκονται παγιδευμένες στη βιομηχανία του σεξ στην Ελλάδα;
Στην έρευνά μας έχουμε βρει ένα στατιστικό που μιλάει για 20.000 γυναίκες παγιδευμένες στην βιομηχανία του σεξ. Παρ' όλα αυτά οι εκτιμήσεις είναι αρκετά μη αντιπροσωπευτικές καθώς το έγκλημα αυτό έχει πάρει μια αόρατη μορφή στις μέρες μας, και αυτό για διάφορους λόγους. Πιστεύω ότι η πραγματική εικόνα είναι αρκετά πιο τρομακτική.
— Πόσες κοπέλες ζουν στον Ξενώνα της Α21 στη Θεσσαλονίκη σ' αυτό και πως τις προστατεύετε από τους διακινητές;
Ο ξενώνας μας στην Θεσσαλονίκη βρίσκεται σε μυστική τοποθεσία, μπορεί να στεγάσει μέχρι και 14 θύματα και υπάρχουν οι ανάλογες δομές προστασίας, και παρακολούθησης ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια των θυμάτων. Επίσης έχει υποδομές για διάφορες δραστηριότητες στις οποίες τα θύματα λαμβάνουν μέρος όπως γυμναστική, χειροτεχνίες, εκπαίδευση σε υπολογιστές, ξένες γλώσσες κ.α.
Όλα αυτά σχεδιασμένα περισσότερο σε μορφή μιας μεγάλης οικογένειας, παρά ενός απρόσωπου ιδρύματος. Οι επιζώντες μαγειρεύουν μαζί, καθαρίζουν μαζί, ψυχαγωγούνται ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούν τα ψυχολογικά προγράμματα. Ο ξενώνας κρίσης είναι η πρώτη φάση στο ολιστικό μοντέλο προστασίας της Α21. Ταυτόχρονα από το γραφείο μας κινούνται οι απαραίτητες νομικές διαδικασίες που θα οδηγήσουν στην τελική απόδοση δικαιοσύνης.
Τι μπορώ να κάνω:
Ποια είναι τα ύποπτα σημάδια εμπορίας ανθρώπων
Οι φωτογραφίες είναι από το https://www.facebook.com/TheA21CampaignGreece και το
http://instagram.com/thea21campaign
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 23.3.2014
σχόλια