Περίπου 50 φάλαινες - πιλότοι εκβράσθηκαν χθες στις ακτές της νότιας Ισλανδίας και 20 από αυτές τελικά πέθαναν, σύμφωνα με τις αρχές.
Το φαινόμενο εξακολουθεί να παραμένει μυστήριο για τους ειδικούς, καθώς πριν από περίπου δύο εβδομάδες άλλες 52 φάλαινες είχαν βγει στις ακτές, στα δυτικά της νησιωτικής χώρας. Οι φάλαινες - πιλότοι εντοπίστηκαν το βράδυ της Παρασκευής στην περιοχή Γκάρντουρ, σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα Ρέικιαβικ.
Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα, οι ντόπιοι κατέβαλαν απεγνωσμένες προσπάθειες να σύρουν πίσω στη θάλασσα, και να τις κρατήσουν εν ζωή, πριν ακόμα φτάσουν τα αρμόδια κλιμάκια. Το είδος αυτό απαντάται σε όλον τον Ατλαντικό και εκτιμάται ότι ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 600.000 με 800.000 κήτη.
«Περίπου 90 εθελοντές εργάσθηκαν όλη τη νύκτα για να κρατήσουν υγρά τα ζώα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Νταβίντ Μαρ Μπιάρνασον, εκπρόσωπος της Ισλανδικής Υπηρεσίας Έρευνας και Διάσωσης. Στις 11μ.μ (ώρα Ελλάδος) τα τελευταία κήτη που διασώθηκαν τελικά μπόρεσαν να επιστρέψουν στα ανοικτά. «Χρειάσθηκε να περιμένουμε την πλημμυρίδα προκειμένου να τα οδηγήσουμε στα ανοικτά», τόνισε ο Μπιάναρσον.
Οι ραμφοφάλαινες γίνονται ιδιαίτερα ευάλωτες όσο πλησιάζουν τις ακτές, κυνηγώντας τα θηράματά τους, καθώς εκεί τα νερά είναι ρηχά και παγιδεύονται. Ο λόγος που εκβράζονται στα ρηχά σε τόσο μεγάλους αριθμούς παραμένει άγνωστος ακόμη. Ορισμένες θεωρίες θέλουν να παρασύρονται από τις παρεμβολές στα μαγνητικά πεδία, που αισθάνονται με τα εσωτερικά τους αισθητηριακά όργανα, ενώ άλλες το αποδίδουν στον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει ο επικεφαλής οδηγός του κοπαδιού, τον οποίο τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ακολουθούν «ό,τι κι εάν γίνει, όπου κι εάν κατευθυνθεί», όπως είχε εξηγήσει ο Γκίσλι Βίκινγκσον, του Ινστιτούτου Θαλάσσιων Ερευνών του Ρέικιαβικ, μετά το αντίστοιχο περιστατικό της 18ης Ιουλίου.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
σχόλια