Ο Αρκτικός Ωκεανός θα μπορούσε να χάσει τελείως όλο τον πάγο του μέχρι το 2040, προειδοποιούν περισσότεροι από 90 επιστήμονες.
Η τελευταία έκθεση με τα στοιχεία από το Πρόγραμμα Παρακολούθησης και Αξιολόγησης της Αρκτικής, διαπίστωσε ότι τα δεδομένα για την τήξη των πάγων Αρκτικής Θάλασσας έχουν υποτιμηθεί, προσθέτοντας ότι η περιοχή έχει θερμανθεί δύο φορές πιο γρήγορα από τις υπόλοιπες κατά τα τελευταία 50 χρόνια.
Η κάλυψη του χιονιού στις περιοχές της Αρκτικής έχει μειωθεί σημαντικά, σύμφωνα με την έκθεση, σημειώνοντας ότι τα τελευταία χρόνια, η κάλυψη χιονιού στη Βόρειο Αμερική και στην Ευρασιατική Αρκτική κατά τον Ιούνιο είναι περίπου 50% χαμηλότερη από τις τιμές που παρατηρήθηκαν πριν από το 2000.
Η έκθεση «Snow, Water, Ice, Permafrost» προειδοποιεί πως ο Αρκτικός Ωκεανός θα μπορούσε να καταλήξει χωρίς καθόλου πάγο το καλοκαίρι από τα τέλη της δεκαετίας του 2030, σε μόλις δύο δεκαετίες από τώρα.
«Η πρόσφατη αναγνώριση πρόσθετων διαδικασιών τήξης που επηρεάζουν τους παγετώνες της Αρκτικής και της Ανταρκτικής και τους πάγους υποδηλώνει ότι οι προβλέψεις της παγκόσμιας αύξησης της στάθμης της θάλασσας από την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) υποτιμώνται» αναφέρει η έκθεση.
Προειδοποιεί επίσης ότι τα οικοσυστήματα στην Αρκτική θα συνεχίσουν δέχονται πιέσεις, απειλώντας πολλά είδη ενδημικά στην περιοχή - όπως οι πολικές αρκούδες, οι φώκιες και τα φύκη που σχετίζονται με το πάγο.
Η Αρκτική έχει περάσει σε μη αναστρέψιμη κατάσταση αναφέρει η έκθεση, αλλά προσθέτει ότι οι προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα μπορούσαν να μετριάσουν μερικές από τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος.
Τα νέα ευρήματα έρχονται μετά την ανακοίνωση του Εθνικού Κέντρου Χιονιού και Πάγου τον Μάρτιο του 2017 που ανέφερε ότι ο πάγος της Αρκτικής ήταν κατά τον Μάρτιο στο χαμηλότερο επίπεδο που είχε ποτέ καταγραφεί από τότε που είχαν αρχίσει οι μετρήσεις, πριν από 38 χρόνια.
Η NASA εν τω μεταξύ σημείωσε ότι η απώλεια πάγου στη θάλασσα στην περιοχή της Αρκτικής ήταν κατά μέσο όρο 8.300 τετραγωνικά μίλια ετησίως μεταξύ 1976 και 1996, σε σύγκριση με 19.500 τετραγωνικά μίλια ετησίως μεταξύ του 1996 και του 2013 - δείχνοντας ότι είχε υπερδιπλασιαστεί σε αυτή την περίοδο.
Αυτή η γρήγορη απώλεια πάγου στην Αρκτική συμβάλλει όχι μόνο στην αύξηση των επιπέδων της θάλασσας αλλά επίσης μειώνει τις ιδιότητες του θαλάσσιου πάγου που αντανακλά την ακτινοβολία του ήλιου πίσω στο διάστημα αντί να την απορροφά, όπως ο ωκεανός συμβάλλοντας ακόμη περισσότερο στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
σχόλια