Ο Γκαμπριέλ Μπόρις, ο υποψήφιος της αριστεράς, επικράτησε άνετα στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Χιλής έναντι του υποψήφιου της άκρας δεξιάς Χοσέ Αντόνιο Καστ, ο οποίος παραδέχθηκε την ήττα του.
Ο Μπόριτς έγραψε ιστορία στην χώρα, καθώς στα 35 του χρόνια - μόλις είχε συμπληρώσει το ηλικιακό όριο για να είναι υποψήφιος, γίνεται ο νεότερος αρχηγός του κράτους στην ιστορία της Χιλής. Σύμφωνα με τα επίσημα τελικά αποτελέσματα, Μπόριτς συγκέντρωσε σχεδόν το 56% των ψήφων, έναντι κάπου 44% του Καστ, που αυτοπροβλήθηκε ως πολιτικός κληρονόμος της δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοτσέτ και υποστηρίχθηκε από πρακτικά το σύνολο των δυνάμεων της δεξιάς.
Ο συνασπισμός της αριστεράς που υποστήριξε τον Μπόριτς –συμμετέχει το Κομμουνιστικό Κόμμα– πιστώνεται καθαρή νίκη σε αυτή την αναμέτρηση άνευ προηγουμένου μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα των Άνδεων, ανάμεσα σε δύο υποψηφίους με οράματα διαμετρικά αντίθετα.
Η συμμετοχή πλησίασε το 55%. Πρόκειται για ιστορικό υψηλό αφότου η ψήφος έπαψε να είναι υποχρεωτική, το 2012.
Μπόριτς: Περισσότερα «κοινωνικά δικαιώματα» με «δημοσιονομική υπευθυνότητα»
Μετά τη νίκη του, ο Μπόριτς σε ομιλία του υποσχέθηκε «περισσότερα κοινωνικά δικαιώματα», υποστηρίζοντας η κυβέρνηση που θα σχηματίσει θα είναι «δημοσιονομικά υπεύθυνη».
«Θα υπάρξουν περισσότερα κοινωνικά δικαιώματα, όμως θα το κάνουμε παραμένοντας δημοσιονομικά υπεύθυνοι», δήλωσε ο 35χρονος νέος πρόεδρος της χώρας, απευθυνόμενος σε πλήθος δεκάδων χιλιάδων υποστηρικτών του.
Ο Μπόριτς, που θα αναλάβει την εξουσία στις 11 Μαρτίου, τόνισε ότι θα εναντιωθεί στο άνοιγμα μεταλλείων που «καταστρέφουν» το περιβάλλον, ανάμεσά τους το έργο Dominga, αξίας 2,5 δισεκ. δολαρίων, για την εξόρυξη ατσαλιού, χαλκού και χρυσού. «Καταστρέφοντας τη φύση καταστρέφουμε τους εαυτούς μας. Δεν θέλουμε άλλες ‘ζώνες θυσίας’, δεν θέλουμε έργα που καταστρέφουν τη χώρα μας, που καταστρέφουν κοινότητες, και παράδειγμα θα αποτελέσει μια περίπτωση που έχει γίνει συμβολική: Όχι στο Ντομίνγκα», είπε.
Η νίκη του Γκαμπριέλ Μπόριτς έγινε δεκτή με ικανοποίηση σε αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής, από την Κούβα ως την Αργεντινή, περνώντας από το Μεξικό, τη Νικαράγουα, τη Βενεζουέλα και το Περού.