Νεπάλ: Ξεκίνησε η σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων ζώων στην πιο βάρβαρη θυσία του κόσμου

Νεπάλ: Ξεκίνησε η σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων ζώων στην πιο βάρβαρη θυσία του κόσμου Facebook Twitter
Tο φεστιβάλ Gadhimai θεωρείται η πιο μαζική και άγρια σφαγή ζώων για θρησκευτικούς λόγους στον κόσμο - Twitter
3

Τη σφαγή χιλιάδων ζώων ξεκίνησαν οι Ινδουιστές στο Νεπάλ, σε μία τελετουργική θυσία που θεωρείται η πιο μαζική σε ολόκληρο τον κόσμο.

Παρά τις διεθνείς προσπάθειες για παύση του βάρβαρου αυτού θρησκευτικού εθίμου που πραγματοποιείται μία φορά τα πέντε χρόνια, και αυτή τη φορά το φεστιβάλ Gadhimai θα πραγματοποιηθεί κανονικά. Εν μέσω αυξημένων μέτρων ασφαλείας, το ινδουιστικό φεστιβάλ ξεκίνησε τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης.

Το φρικιαστικό «πρωτόκολλο» ορίζει τον ιεροτελεστικό σφαγιασμό μιας κατσίκας, ενός ποντικού, ενός κοτόπουλου, ενός γουρουνιού και ενός περιστεριού κι έπειτα την προσφορά αίματος από πέντε σημεία του σώματος ενός σαμάνου.

Στη συνέχεια, περίπου 200 σφαγείς με κοφτερά σπαθιά και μαχαίρια μπαίνουν σε μία περιφραγμένη «αρένα» έκτασης λίγο μεγαλύτερης από ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο κι αρχίζουν τη σφαγή των βουβαλιών, ενώ εκστασιασμένοι πιστοί σκαρφαλώνουν σε δέντρα προκειμένου να γίνουν μάρτυρες του μυστηρίου.

«Οι θυσίες ξεκίνησαν σήμερα. Προσπαθήσαμε να μη υποστηρίξουμε το φεστιβάλ, ωστόσο οι πολίτες πιστεύουν πολύ στην παράδοση και έχουν έρθει εδώ με τις προσφορές τους» εξηγεί ο Birendra Prasad Yadav, από τη διοργανώτρια επιτροπή του φεστιβάλ.


Χιλιάδες πιστοί από το Νεπάλ και την Ινδία συρρέουν κάθε πέντε χρόνια στο χωριό Bariyarpur, κοντά στα ινδικά σύνορα και για μέρες κοιμούνται ακόμα και στο ύπαιθρο προκειμένου να γίνουν μύστες της ινδουιστικής αυτής τελετής προς τιμήν της θεότητας της δύναμης, Gadhimai. Περίπου 200.000 ζώα, από ποντίκια έως βουβάλια, σφαγιάστηκαν κατά το διήμερο φεστιβάλ του 2014.

Παρά την ιερότητα του εθίμου που μετρά αιώνες ζωής, τα τελευταία χρόνια γίνονται σοβαρές προσπάθειες για την απαγόρευσή του, με το ανώτατο δικαστήριο του Νεπάλ να εκδίδει, το 2015, οδηγία προς την κυβέρνηση ώστε αυτή να εμποδίσει την επόμενη μαζική σφαγή.
Οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων καταγγέλλουν τις κυβερνητικές και τις θρησκευτικές αρχές για ολιγωρία και αποτυχία εφαρμογής των μέτρων.

Σύμφωνα με το θρύλο, οι πρώτες θυσίες στο Bariyarpur έγιναν πολλούς αιώνες πριν, όταν η θεότητα Gadhimai εμφανίστηκε ως όραμα στο όνειρο ενός κρατουμένου και του ζήτησε να θεμελιώσει έναν ναό προς τιμήν της.

Με πληροφορίες από Guardian

Διεθνή
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το χωριό του Άγιου Βασίλη στη Λαπωνία είναι στην πραγματικότητα πολεμικό καταφύγιο

Διεθνή / Το χωριό του Άγιου Βασίλη στη Λαπωνία είναι στην πραγματικότητα πολεμικό καταφύγιο

Το ονειρικό χωριό του Άγιου Βασίλη στο Ροβανιέμι δημιουργήθηκε ως καταφύγιο και σε περίπτωση βομβιστικής επίθεσης κατά της Φινλανδίας, μπορεί να παρέχει ασφάλεια στους κατοίκους
LIFO NEWSROOM
Η αστυνομία στο Περού έβαλε τον... Γκριντς να κλέψει τα Χριστούγεννα εμπόρων ναρκωτικών

Διεθνή / Η αστυνομία στο Περού έβαλε τον... Γκριντς να κλέψει τα Χριστούγεννα εμπόρων ναρκωτικών

Η εθνική αστυνομική υπηρεσία του Περού κατέγραψε εικόνες με τον Γκριντς να τρέχει στη Λίμα και με μια βαριοπούλα κρεμασμένη στον ώμο του να κάνει έφοδο σε κρησφύγετο εμπόρων ναρκωτικών 
LIFO NEWSROOM

σχόλια

3 σχόλια
Καταδικάζουμε την συγκεκριμένη παράδοση. Μας πλημμυρίζει η αγανάκτηση, ο θυμός και η οργή. Τόσα αθώα πλάσματα θανατώνονται για χάρη της κουλτούρας ενός πολιτισμού?Έπειτα όμως, δεν είναι και η δική μας παράδοση με το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα το ίδιο βάρβαρη και οπισθοδρομική? Η γαλοπούλα την μέρα των ευχαριστιών, η Τσικνοπέμπτη? Ενώ κατακρίνουμε αυτό το βάρβαρο έθιμο δεν παύουμε να ακολουθούμε τα δικά μας. Είτε πρόκειται για σκύλο, για γάτα, για γουρούνι ή και ψάρι, παρά τις διαφορές και τις ιδιομορφίες του καθενός, όλα νιώθουν χαρά, λύπη και δυστυχώς πόνο και φόβο. Όσο θα πονέσει το σκυλί εάν το χτυπήσει το αφεντικό, τόσο θα πονέσει το γουρουνάκι όταν του ανοίγουν την κοιλίτσα στα δύο. Όπως κλαίει η γατούλα αν χαθούν τα γατάκια της, έτσι κλαίει και η μαμά αγελάδα όταν της περνούν μακριά το μοσχαράκι της (γιατί βλέπεις κάπως πρέπει να φάμε και εμείς τα μπέργκερ μας). Και όλα αυτά για μια απόλαυση μερικών δευτερολεπτων, καθώς είναι γνωστό πλέον ότι δεν απαιτεί ζώα και ζωικά παράγοντα ο οργανισμός μας για να συντηρηθεί. Μα αυτό μάθαμε να κάνουμε από μικροί και αυτό μάθανε και οι γονείς και οι παππούδες μας, ότι έτσι πρέπει να γίνεται. Λοιπόν το ίδιο ακριβώς δεν συμβαίνει και στην περίπτωση στο Νεπάλ; Ας κοιτάξουμε τις καταστάσεις σφαιρικά, η βία δεν θα έπρεπε να γίνεται δεχτή κάτω από καμιά προϋπόθεση, κάτω από κανέναν ουρανό δεν θα έπρεπε να γίνεται συνήθεια. Εν τέλη, ζώντας με αρχές που υποστηρίζουν την προστασία όλων των οργανισμών ανεξαιρέτως και δεν αποδέχονται την χρήση βίας σε κατώτερα και αδύναμα πλάσματα για προσωπικό όφελος, ο άνθρωπος που δεν υπερασπίζεται την εύκολη βία, δεν θα τολμήσει να βλάψει όχι μόνο κάποιο ζώο αλλά πόσο μάλλον κάποιον συμπολίτη του.
Καταδικάζουμε την συγκεκριμένη παράδοση. Μας πλημμυρίζει η αγανάκτηση, ο θυμός και η οργή. Τόσα αθώα πλάσματα θανατώνονται για χάρη της κουλτούρας ενός πολιτισμού?Έπειτα όμως, δεν είναι και η δική μας παράδοση με το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα το ίδιο βάρβαρη και οπισθοδρομική? Η γαλοπούλα την μέρα των ευχαριστιών, η Τσικνοπέμπτη? Ενώ κατακρίνουμε αυτό το βάρβαρο έθιμο δεν παύουμε να ακολουθούμε τα δικά μας. Είτε πρόκειται για σκύλο, για γάτα, για γουρούνι ή και ψάρι, παρά τις διαφορές και τις ιδιομορφίες του καθενός, όλα νιώθουν χαρά, λύπη και δυστυχώς πόνο και φόβο. Όσο θα πονέσει το σκυλί εάν το χτυπήσει το αφεντικό, τόσο θα πονέσει το γουρουνάκι όταν του ανοίγουν την κοιλίτσα στα δύο. Όπως κλαίει η γατούλα αν χαθούν τα γατάκια της, έτσι κλαίει και η μαμά αγελάδα όταν της περνούν μακριά το μοσχαράκι της (γιατί βλέπεις κάπως πρέπει να φάμε και εμείς τα μπέργκερ μας). Και όλα αυτά για μια απόλαυση μερικών δευτερολεπτων, καθώς είναι γνωστό πλέον ότι δεν απαιτεί ζώα και ζωικά παράγοντα ο οργανισμός μας για να συντηρηθεί. Μα αυτό μάθαμε να κάνουμε από μικροί και αυτό μάθανε και οι γονείς και οι παππούδες μας, ότι έτσι πρέπει να γίνεται. Λοιπόν το ίδιο ακριβώς δεν συμβαίνει και στην περίπτωση στο Νεπάλ; Ας κοιτάξουμε τις καταστάσεις σφαιρικά, η βία δεν θα έπρεπε να γίνεται δεχτή κάτω από καμιά προϋπόθεση, κάτω από κανέναν ουρανό δεν θα έπρεπε να γίνεται συνήθεια. Εν τέλη, ζώντας με αρχές που υποστηρίζουν την προστασία όλων των οργανισμών ανεξαιρέτως και δεν αποδέχονται την χρήση βίας σε κατώτερα και αδύναμα πλάσματα για προσωπικό όφελος, ο άνθρωπος που δεν υπερασπίζεται την εύκολη βία, δεν θα τολμήσει να βλάψει όχι μόνο κάποιο ζώο αλλά πόσο μάλλον κάποιον συμπολίτη του.
Εν αναμονή ενός κόσμου που δεν θα χρειάζεται πλέον τις θρησκείες, κάθε θρησκεία οφείλει τουλάχιστον να απαλλαγεί από τα βαρίδια που της έχουν κληροδοτήσει αιώνες σκοταδισμού και να προσπαθήσει να αναδείξει τα καλύτερα στοιχεία που υπάρχουν σε αυτή