☛Τρεις περιοχές της Αθήνας είχαν την τιμητική τους στο προηγούμενο τεύχος μας. Ο Δημήτρης Ρηγόπουλος έγραψε στη στήλη του «Urban Lab» για το πώς θα ξαναγίνουν αναγκαστικά της μόδας τα Πατήσια και η Κυψέλη, ενώ στη στήλη «Η γειτονιά μου» η τραγουδίστρια Ηρώ έγραψε ένα θερμό κείμενο για την Πλάκα.
Να μερικά από τα σχόλια αναγνωστών:
Χάρης Π. «Για την Πλάκα που έγραψε η Ηρώ... Αυτή είναι η όμορφη πλευρά της πρωτεύουσας!».
Myrtee «Και ποιος δεν θα ήθελε να μένει στην Πλάκα; Δυστυχώς, οι τιμές που επικρατούν είναι άπιαστες για τους περισσότερους από μας».
tropique «Αν έχεις λεφτά στην άκρη και δεν θέλεις να σου τα φάει πιθανό επερχόμενο κούρεμα, μπορείς να αποκτήσεις ωραιότατο ψηλοτάβανο διαμέρισμα σε τέλεια παλιά αστική πολυκατοικία της Κυψέλης σε τιμή εξευτελιστική και να περιμένεις να στρώσει η κατάσταση –γιατί το κέντρο είναι κέντρο και κάποια στιγμή θα αποκατασταθεί– ώστε να πας να μείνεις και να είσαι άρχοντας».
interim «Αδυνατώ να καταλάβω τίνι τρόπω το ReThink θα συνεισφέρει στην ανάκαμψη της Κυψέλης, τη στιγμή που δεν προβλέπεται τίποτα για την περιοχή, ενώ το κέντρο θα γίνει απείρως ελκυστικότερο, με αποτέλεσμα τον αφανισμό και των τελευταίων εμπορικών που απέμειναν. Το τραμ δεν το καταλαβαίνω – η πρόσβαση στο κέντρο δεν ήταν ποτέ το πρόβλημα της Κυψέλης. Οι δε κλειστοί κινηματογράφοι έχουν λόγο που παραμένουν κλειστοί (ενώ οι ανοιχτοί το έχουν γυρίσει στον καρσιλαμά για να διατηρηθούν). Απροπό, το περιλάλητο άνοιγμα της Αλκυονίδας μάλλον αποδεικνύεται άλλη μια φούσκα (προφανώς, οι άνθρωποι το σκέφτηκαν ξανά και σώσανε τα λεφτουδάκια τους)».
Argyrio «Τα Πατήσια έχουν τεράστιο πάρκο (Πεδίον του Άρεως), τεράστια πεζοδρόμια (Πατησίων) και θέα την Ακρόπολη. Το πρόβλημα ξεκινά όταν το Πεδίον του Άρεως γίνεται στέκι ναρκομανών και καταπατείται από τον Όμιλο Αντένα, οι πολυκατοικίες είναι κατειλημμένες από παράνομους μετανάστες και η αστυνόμευση είναι ελλιπής. Ναι, δεν έχει πάρκινγκ, αλλά μπορείς να περπατήσεις παντού, δεν έχει ωραία εστιατόρια όμως. Αν ξεκινήσουν με ωραία θέατρα και εστιατόρια, ο κόσμος θα ξανάρθει. Η ζωή της Αθήνας είναι στο κέντρο, όχι στα προάστια».
domenica «Λατρεύω τα Πατήσια και είμαι κάτοικος της περιοχής εδώ και πολλά χρόνια και με έχει απασχολήσει κι εμένα το ερώτημα. Παρά τα νεοκλασικά, τα σπίτια του '30 και τις πολυκατοικίες του '50, τα Πατήσια και η Κυψέλη αποτελούνται κυρίως από μέτρια φτιαγμένες πολυκατοικίες της αντιπαροχής. Σύμφωνοι, έχουν τα θετικά τους αυτά τα κτίρια (ανθρώπινη κλίμακα, μπαλκόνια, βεράντες ή και κήποι στον ακάλυπτο, ωραία πλακάκια στο μπάνιο και μωσαϊκά στο πάτωμα, μαρμάρινοι νεροχύτες, ξύλινα πατώματα, ανοίγματα κ.ά.), αλλά τα πιο πολλά έχουν να συντηρηθούν από το '80.
Παρά την αλλαγή του νόμου, συχνά μπαίνεις σε ασανσέρ και τρέμεις, δεν υπάρχει μόνωση και η υγρασία στην ντουλάπα σημαίνει πως πρέπει να στεγνώσεις το ρούχο με το πιστολάκι πριν το βάλεις, τα υδραυλικά στάζουν και τα ηλεκτρικά έχουν απαρχαιωμένο πίνακα, χωρίς ρελέ ασφαλείας κ.λπ. Αν τα Πατήσια γλίτωσαν την πλήρη καταστροφή, το οφείλουν στους μετανάστες που έφτιαξαν ή συντήρησαν, απλώς με το να τα κατοικήσουν, τα παλιά σπίτια, άνοιξαν μαγαζιά και έφεραν ξανά τα παιδιά στους δρόμους.
Η "λύση" που προωθείται είναι η δημοφιλέστατη θεωρία συνωμοσίας που ακούγεται στην περιοχή – θα ξεπουληθούν για ελάχιστα χρήματα όσα κτίρια έχουν προοπτικές (του '30, του '50, νεοκλασικά), θα ανακαινιστούν και θα πάνε σε κολλητούς (αυτό το λένε με αφορμή το ότι πότε δεν υπάρχει εμφανές πωλητήριο στις πόρτες τους, ωστόσο, μετά από λίγο καιρό, τα βλέπεις φτιαγμένα) και τα υπόλοιπα θα περάσουν μέσω κατασχέσεων ή ξεπουλήματος στην κυριότητα του κράτους, που θα τα γκρεμίσει και θα δώσει τη γη σε λίγους, ώστε να κτιστούν μεγαλύτερα κτίρια με άλλο συντελεστή δόμησης, όπως στην Ευρώπη. Τα Πατήσια έχουν και πάρκα και ανοιχτούς χώρους, αλλά επίσης μοιάζει σαν να υπάρχει μια συντονισμένη επίθεση ενάντια στην προσπάθεια να παραμείνουν πάρκα και ανοιχτά για όλους.
Χαρακτηριστικά είναι τα παλαιοπωλεία που, μαζί τις αγορές χρυσού, έχουν ανοίξει στην περιοχή και πουλάνε τα υπάρχοντα των παλιών αστικών διαμερισμάτων (σαλόνια λουί κενζ, ρετρό τόπια με λάδι και γκομπλέν με χρυσές κορνίζες, πορσελάνινα ζώα και βοσκοπούλες, τα χαρτάκια "αδειάζω σπίτια - αγοράζω αντίκες είναι παντού")...
Όλοι οι κάτοικοι, Έλληνες και μετανάστες, πρέπει να διαφυλάξουμε την περιοχή, ώστε να συντηρηθεί και να ξαναζωντανέψει και όχι να αλλάξει ριζικά. Και πρέπει να κρατήσουμε τον πολιτισμικό χαρακτήρα της περιοχής, διεκδικώντας ιθαγένεια για τα παιδιά των μεταναστών (που συνήθως δεν ξέρουν άλλη πατρίδα), άσυλο για τους πρόσφυγες και χαρτιά για όσους θέλουν να μείνουν. Αν όχι από ανθρωπισμό (που ενώ θα έπρεπε να είναι δεδομένος, περνά από μικροσκόπιο), μόνο και μόνο για να διαφυλάξουμε τις γειτονιές μας, όπως τις ξέρουμε και τις αγαπάμε».
σχόλια