Πού να δώσουν τα λεφτά τους οι πλούσιοι Αθηναίοι;

Πού να δώσουν τα λεφτά τους οι πλούσιοι Αθηναίοι; Facebook Twitter
0

«Έλληνες μεγιστάνες: αυτοί οι τόσο αποτυχημένοι άνθρωποι!» τιτλοφόρησε το editorial του την περασμένη εβδομάδα ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, ανοίγοντας μεγάλη κουβέντα. (Μέχρι στιγμής, μάλιστα, το άρθρο έχει παραπάνω από 6.700 share/like στο facebook.)
Να μερικά από τα πιο δημοφιλή σχετικά σχόλια στο LIFO.gr: mlv: «Έτσι. Ας δώσουμε σημασία μόνο σε συνανθρώπους μας με μεγαλείο ψυχής που βοηθούν από το υστέρημά τους, χωρίς να το προβάλλουν». / Πνεύμα αντιλογίας: «H "φιλανθρωπία" είναι ατομική υπόθεση, κάτι σαν τη θρησκεία ένα πράγμα. Το πρόβλημα δεν είναι στο τι λένε, στο τι μοστράρουν και στο τι δωρεές κάνουν ή γιατί τις κάνουν. Αν είχαμε ένα κράτος για ανθρώπους που μπορούσε να φορολογήσει και να εισπράξει με λογικό τρόπο, αυτοί οι άνθρωποι θα ήταν αδιάφοροι προς όλους εκτός από τις κυράτσες που διαβάζουν "Εσπρέσο"». / kostas87: «Θα προτιμούσα να διαθέσουν μέρος του πλούτου τους σε επενδύσεις που θα δώσουν δουλειά σε κόσμο για να μειωθεί η ανεργία. Αυτοί έχουν τη δύναμη να το κάνουν». / Renella: Η φωνή της λογικής. Το στερεότυπο πλούσιος = κακός και φτωχός = τίμιος κακομοίρης το έχει σιχαθεί η ψυχή μου. Υπάρχουν λαμόγια άφραγκοι και εύποροι νορμάλ. Από κει και πέρα το θέμα δεν είναι να δώσουν μέρος της περιουσίας τους στο κράτος (;) για να ορθοποδήσει (εφόσον όλα θεωρητικά ξεκινούν από τη δημοσιονομική κρίση), αλλά να δώσουν δουλειά σε ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν». / O_Mhtsos: «Καταρχάς, δεν έγιναν πλούσιοι με το να προχωράνε με τον σταυρό στο χέρι και να είναι αλτρουιστές. Επίσης, όλοι οι "μεγιστάνες", σε όλο τον κόσμο, δεν έχουν εθνική συνείδηση, μόνο χρηματική. Ως εκ τούτου, μην περιμένεις τίποτε από αυτούς, το κράτος πρέπει να επιβάλει τους νόμους του». / inky: «Πάρα πολλοί αναγνώστες της LifΟ έχουν πολύ περισσότερα χρήματα από αυτούς που κοιμούνται στα παγκάκια. Και αυτοί δεν δίνουν δεκάρα σε κόσμο που έχει ανάγκη. Γιατί να περιμένουμε περισσότερα από τους πλούσιους;» / trollolo (απαντώντας στον inky): «Άλλο μου περισσεύουν να πάρω ένα καλύτερο κινητό, άλλο μου περισσεύουν να αγοράσω μια πολυτελή κατοικία σε κάθε άνεργο της χώρας. Υπάρχει μια μικρή διαφορά. Μην περιμένουμε περισσότερα από αυτούς που απλώς βγάζουν κάτι παραπάνω, αλλά είναι τουλάχιστον σωστοί απέναντι στο κράτος... Όταν οι πλούσιοι, μέσω των ΜΜΕ που συνήθως κατέχουν, προωθούν πολιτικούς και κόμματα που με τη σειρά τους προωθούν φορολόγηση ευνοϊκή γι' αυτούς και γενικώς διαμορφώνουν μια κατάσταση στη χώρα αυτή απόλυτα ευνοϊκή για λίγους εκλεκτούς και βασανιστική για τον απλό λαό, τότε, ναι, κατά κάποιον τρόπο κλέβουν. Δεν λέω ότι οι υπόλοιποι είναι εντελώς άκακοι, αλλά άλλο να φοροδιαφεύγει κάποιος κάποια ευρώ και άλλο κάποια δισ. ευρώ».


Ο M. Hulot πέρασε «15 λεπτά με τον Εισβολέα», παρουσιάζοντας τον άνθρωπο πίσω από τον ράπερ. Λάβαμε πολλά ενθουσιώδη σχόλια. «Ένας από τους λίγους "real rappers" στην Ελλάδα» έγραψε ο itellthetrue, ενώ ο/η octavio πρόσθεσε: «Είσβο... Το πιο παλικάρι απ' όλους! Απίστευτη δύναμη ψυχής!». Λάβαμε επίσης ένα email απ' τον Παναγιώτη Ταυ: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ηλία και τον M. Hulot για την πολύ ενδιαφέρουσα (αντι)συνέντευξη. Η ζωή του Εισβολέα είναι συναρπαστική, γεμάτη κουράγιο, επιμονή και αποφασιστικότητα. Μου άρεσε ειδικά αυτό που είπε προς το τέλος: "Όταν έρχεται ένας άνθρωπος και μου λέει "μπράβο για τη μουσική που φτιάχνεις", γίνομαι ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου. Δεν έχει σημασία αν δεν βγάλεις λεφτά, ένα μπράβο για μένα αξίζει όσο χίλιες πληρωμές". Θα ήθελα να του πω κι εγώ ένα μπράβο, λοιπόν, έστω και από μακριά».


Το Αφιέρωμα στη Γεύση είχε και φέτος μεγάλη ποικιλία κι έκανε πολύ κόσμο να πεινάσει. Μας έγραψε η Κατερίνα Λυπ.: «Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ στο αφιέρωμά σας ήταν ότι δεν μείνατε μόνο στον γκουρμέ εκλεκτισμό που συνήθως πλήττει όσους μιλούν για γεύση, αλλά ακομπλεξάριστα προτείνατε αυτά που πραγματικά σας αρέσουν. Και τα φτηνά και τα ακριβά». Ανάμεσα στα άλλα σχόλια που ήρθαν για τα θέματά του, ξεχωρίσαμε μερικά απ' το άρθρο «Fish & Chips στην Αθήνα».
«Αν και δεν είμαι πολύ του ψαριού, το άρθρο με παρακινεί να δοκιμάσω τη συγκεκριμένη εκδοχή» σχολίασε ο/η μπ. «Πότε και στη Θεσσαλονίκη;» αναρωτήθηκε η mEta, για να εισπράξει την απάντηση του Verbal Kid: «"Μπακαλιαράκια" στο λιμάνι. Βρίσκονται εκεί μερικές δεκαετίες». Η mEta ανταπάντησε, λύνοντας και μια γνωστή παρεξήγηση: «Το ξέρω. Πολύ ωραίο. Αλλά τα "Mπακαλιαράκια" στο λιμάνι σερβίρουν κάτι σαν τον ελληνικό μπακαλιάρο-σκορδαλιά (αυτοί βάζουν και πατάτες). Δεν είναι το ίδιο με το αγγλικό fish & chips, διαφέρει και στο ψάρι, και στις πατάτες».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ