☛«Ένα ακόμα ταμπού έτοιμο να πέσει: Επιτέλους, ψηλά κτίρια στην Αθήνα» έγραψε στη στήλη του ο Δημήτρης Ρηγόπουλος την περασμένη εβδομάδα και στην ηλεκτρονική δημοσίευση του άρθρου μπορείτε να διαβάσετε σχεδόν 40 σχόλια. Δημοσιεύουμε σήμερα μια επιστολή που λάβαμε απ’ τον Romantic Th@nos:Διάβασα πριν από λίγο το άρθρο του «Urban Lab» στο τελευταίο τεύχος της LifΟ περί κατασκευής ψηλών κτιρίων στην Αθήνα και πραγματικά ήταν από τις λίγες φορές που ένιωσα την ανάγκη να γράψω μερικές σκέψεις μου. Τυχαίνει να ζω στους Αμπελόκηπους, την περιοχή με τη μεγαλύτερη αναλογία ψηλών κτιρίων στην πόλη, και πραγματικά θεωρώ απίστευτη την ασχήμια κτιρίων όπως ο Πύργος των Αθηνών, ο πύργος Απόλλωνος, το κτίριο του υπουργείου Δημοσίας Τάξης ή το ξενοδοχείο «President». Δεν ξέρω πώς έχει στον νου του ο συντάκτης της στήλης τους νέους ουρανοξύστες, αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι θα μπορούσαν να προσφέρουν στην Αθήνα. Πριν από έναν χρόνο είχα την τύχη να επισκεφθώ την Κοπεγχάγη και ειλικρινά ζήλεψα την ποιότητα ζωής που προσφέρει αυτή η πόλη και το πόσο κουκλίστικη είναι. Και είναι πανέμορφη γιατί απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό το μπετόν και το γυαλί – ουσιαστικά, δεν έχει κανέναν ουρανοξύστη. Τα ίδια και ακόμα ωραιότερα συναισθήματα μου είχε δημιουργήσει παλιότερα η Στοκχόλμη. Θα το πω πιο απλά: ας κοιτάξουμε να κάνουμε την πόλη λίγο πιο φιλική προς τον πολίτη, ας σώσουμε τα νεοκλασικά, ας κάνουμε πεζοδρομήσεις, ας δημιουργήσουμε εστίες πρασίνου. Και επιπλέον, ας έχουμε κατά νου πόσο όμορφος είναι ο αττικός ουρανός. Ίσως ένα από τα λίγα ωραία πράγματα που μας έχουν μείνει σε αυτή την πόλη είναι ότι μπορούμε να βλέπουμε έναν ωραίο ουρανό. Ε... ας μην τον κρύψουμε και αυτόν με ουρανοξύστες (όπως σε κάποια σημεία των Αμπελοκήπων). Όσο για την αξιοποίηση του Ελληνικού και τους πιθανούς ουρανοξύστες εκεί, κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να αξιοποιήσεις ένα παραλιακό οικόπεδο-φιλέτο, κρύβοντας το σημαντικότερο του πλεονέκτημα.... τη μυρωδιά και τη θέα της θάλασσας. Ας τα έχουμε όλα αυτά κατά νου και ας σκεφθούμε λίγο τον ουρανό και τη θάλασσα του αττικού τοπίου. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να έχουμε ως μοντέλο ανάπτυξης το –μάλλον κιτσάτο– Ντουμπάι και όχι το μεταολυμπιακό παράδειγμα της Βαρκελώνης ή την Κυανή Ακτή, που έχουν παραλιακά μέτωπα πολύ πιο φιλικά προς τον πολίτη.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο και το χώρο σας και πολύ θα χαρώ να μοιραστούμε περαιτέρω σκέψεις
☛Το μεγάλο μας αφιέρωμα στα ελληνικά κόμικς (στους δημιουργούς, στα κομιξάδικα, στις λέσχες κόμικς και στα comic books που αγαπάμε) συζητήθηκε πολύ.
Πολλοί πρόσθεσαν κομίστες που αγαπούν –τον Αρκά, τον Τάσο Μαραγκο, τον Αντώνη Βαβαγιάννη, τον Λέανδρο–, ενώ λάβαμε και μια επιστολή από την αναγνώστρια Μαίρη Άκρη:
Σας γράφω σχετικά με το άρθρο «Κόμικς γένους θηλυκού – Πέντε Eλληνίδες κομίστριες μιλούν για την τέχνη των κόμικς μέσα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο» που επιμελήθηκε η Άλκηστη Γεωργίου. Στην αρχή εκνευρίστηκα αφάνταστα που κατηγοριοποιήσατε έτσι τις κομίστριες, λες και είναι εξωτικά φρούτα. Διαβάζοντας, όμως, τις συνεντεύξεις τους και ψάχνοντας οnline τη δουλειά τους, μαλάκωσα. Ήταν φανταστικό άρθρο και τελικά άξιζε και παραάξιζε που τις τσουβαλιάσατε έτσι, κι ας έχουν μοναδικό κοινό το φύλο τους. Υπάρχουν εκεί έξω καταπληκτικές κομίστριες και όλοι τις αγνοούν ή τις θεωρούν υποδεέστερες. Xαλάλι η κατηγοριοποίηση, αρκεί που τις παρουσιάσατε, κάτι που σπάνια κάνουν άλλοι. Το ξέρω ότι σιγά-σιγά θα δεν θα χρειάζονται ξεχωριστά άρθρα κι ελπίζω ότι από του χρόνου εσείς θα κάνετε την αρχή.
☛Συνεχίστηκαν οι συζητήσεις για τις κυλιόμενες σκάλες, με τις οποίες ασχολήθηκε αυτή εδώ η στήλη και την περασμένη εβδομάδα.
«Γιατί δεν μπορούμε απλώς για μια φορά να μη συμπεριφερόμαστε σαν ελληνάρες αλλά να ακούσουμε την τόσο γλυκιά κυριούλα που λέει ότι αν θέλουμε να χρησιμοποιούμε τις κυλιόμενες, να στεκόμαστε δεξιά;» αναρωτήθηκε η Stavroula_svm. «Έτσι, κανένας δεν θα έχει πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει και για την επιβίβαση στο βαγόνι. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο να περιμένουμε να κατέβει το πλήθος από το βαγόνι για να επιβιβαστούμε οι υπόλοιποι. Και αν δεν βρούμε θέση, δεν νομίζω να πάθουμε κάτι!».
«Όχι!» απάντησε ο tktk. «Γιατί ο Έλληνας θα υπερασπιστεί τη βλακεία του μέχρις εσχάτων, ακόμα κι αν αποβαίνει εναντίον του. Δεν θα κάνει το σωστό, ούτε αυτό που του λένε. Τόσα χρόνια με πολύ μετρό και ακόμα υπάρχουν ζώα που στέκονται αριστερά, πεισματικά.
ΥΓ.: Τις προάλλες προσπαθούσα να εξηγήσω σε μια ελληνάρισσα ότι ο ποδηλατόδρομος είναι για τους ποδηλάτες και το δίπλα ακριβώς πεζοδρόμιο για τους πεζούς! Δεν το δεχόταν με τίποτα! Μετά φταίει η Μέρκελ...».
σχόλια