☛ Tο 90% των σχολίων στη συνέντευξη του Τζίμη Πανούση στην Ανδρονίκη Κολοβού ήταν αποθεωτικά (Διαβάζω για Τζίμη και ερεθίζομαι... / Τζιμάρας και το μυαλό –όσο απέμεινε– στο κάγκελο! / Θεούλης! / Πες τα, Τζιμάκο! / Respect!). Ανατρεπτικό, όπως και ο ίδιος, είναι να δούμε κάποια που δεν ήταν απαραίτητα κολακευτικά. Mentalist: «Ο Πανούσης πράγματι έχασε όλες τις δίκες από τον Γ. Νταλάρα και καταδικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμηση. Κατηγορία που μετατράπηκε από το Εφετείο (όπως γίνεται συνήθως) σε εξύβριση κατ' εξακολούθηση. Αυτό που δεν αναφέρει ποτέ ο Πανούσης είναι ότι το δικαστήριο αποφάσισε να καταβάλει αποζημίωση ύψους 15.000.000 δραχμών. Αποζημίωση, όμως, που ο Γ. Νταλάρας δεν έλαβε και δεν επεδίωξε ποτέ να λάβει». billSKP: «Ψυχικό ο Τζιμάκος, χτυπάει το σύστημα εκ των έσω...» Renton: «Τζιμάκο, αν ο Νταλάρας έχει πισίνα στο σχήμα της Κύπρου, εσύ πρέπει να 'χεις πισίνα στο σχήμα του Νταλάρα». Trotsky e la puttana del fascismo: «Αχ ναι, μοναδικός ο "Τζιμάκος", όσο "μοναδικές" ήταν οι πλατείες της μικροαστικής αγανάκτησης των οποίων τη ρητορική και φιλολογία περί "πληρωμένων δωσίλογων" και "κομματόσκυλων" που θα έπρεπε να κρεμαστούν στο Σύνταγμα (γιατί όχι και στο Γουδί;) αναπαράγει με τόση ευκολία και χάρη. Δηλαδή, λέει ό,τι ακούει κανείς καθημερινά από τα χείλη χιλιάδων οικονομικά κατεστραμμένων στα καφενεία, τα λεωφορεία, στους δρόμους και, φυσικά, στις πλατείες, όπου οι Έλληνες ΞΗΠΝΥΣΑΝΑΙ! Ο ρόλος της σάτιρας, όμως, την οποία υποτίθεται πως υπηρετεί ο "Τζιμάκος", δεν είναι η συμβολή στον περαιτέρω εκφασισμό της πολύπαθης μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Ας μην έχει κανείς καμιά αμφιβολία για την εν δυνάμει φασιστική λειτουργία όλου αυτού του γηπεδικού, βαθιά αντιπολιτικού σεντιμενταλισμού που επικράτησε (ή, καλύτερα, αναδύθηκε, γιατί ήταν πάντα εκεί) από το 2011 και ύστερα. Και ο "Τζιμάκος" είναι πολύ έξυπνος για να μην έχει πάρει χαμπάρι τι παίζεται και τι διακυβεύεται». Πέρα απ' όλα αυτά, όμως, έπεσε και η ιδέα για τον αντικαταστάτη του Παπούλια: «Τζιμάκο, από το καλοκαίρι χτυπιέμαι να βάλεις υποψηφιότητα για ΠτΔ με κάποιον τρόπο. Και μόλις το κάνεις, βαλε τα στρας και τα κολάν, τα ρέιμπαν γυαλιά και πήγαινε ξηγήσου της Μέρκελ το χρέος. Σε παρακαλώ!». (ionis)
☛ Στο άρθρο «Ο άγιος των σκύλων» του M. Hulot, από το μεγάλο αφιέρωμά μας στα ζώα, γνωρίσαμε τον κ. Σπύρο που φροντίζει τα σκυλιά του κέντρου. «Υπέροχο άρθρο» έγραψε η Μιλένα Μαριλένα Σαπουντζή. «Συγκινήθηκα που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που γράφουν τέτοια άρθρα. Άγιος είναι ο κ. Σπύρος, αλλά ακόμα πιο υπέροχο είναι να σκεφτεί κανείς ότι ένας δημοσιογράφος έγραψε αυτό το άρθρο. Μπράβο σας, είναι καταπληκτικό». Και ο/η non illegitimi carborundum πρόσθεσε: «Κ. Σπύρο, αν το διαβάσεις αυτό, να σου πω ότι θα ήθελα να ζω σε έναν κόσμο γεμάτο κ. Σπύρους».
☛ Η Ζυράννα Ζατέλη έγραψε για μια γάτα και η YOUJANE το χάρηκε: «Καλώς την! Με το γνώριμο, υπαινικτικό ύφος, που λέει τόσα και υπονοεί άλλα τόσα, την αγάπη για το μεταφυσικό και τις γάτες (τυχαίος ο συνδυασμός άραγε;) και τη γνωστή από την Περσινή αρραβωνιαστικιά διάρθρωση-κρεσέντο του κειμένου, που ξεκινάει από μια απαλή, στρωτή διήγηση και σιγά-σιγά δυναμώνει την ένταση, μέχρι την απρόσμενη κατάληξη. Κυρία Ζυράννα Ζατέλη, χαιρετώ σας!».
☛ Στο άρθρο του M. Hulot «Κακοποίηση δεν είναι μόνο ο βασανισμός» ο Recalibrating έγραψε: «Πάντα, στείρωση. Σε αρσενικά και σε θηλυκά. Δεν θα πάθουν τίποτα άμα δεν κάνουν σεξ ποτέ, εκτός αν μένετε σε φάρμα και μπορείτε να τους δώσετε τον χώρο. Αν θέλετε σκύλο, δεν χρειάζεται να πάρετε ράτσας. Πάρτε έναν ημίαιμο ή αδέσποτο. Είναι πανέξυπνα και καταλαβαίνουν τα πάντα. Να τον μάθετε να ζει μαζί σας, να τον εκπαιδεύσετε (όχι να κάνει τούμπες) για να μάθει τους τρόπους σας και να τον κοινωνικοποιήσετε με ανθρώπους και ζώα. Στο Ίντερνετ υπάρχουν ένα σωρό πληροφορίες. Υπομονή θέλει. Άμα το κάνετε αυτό, δεν θα έχετε ποτέ πρόβλημα και θα είστε για πάντα οι καλύτεροι φίλοι».
Τέλος, ο andersfarbig σχολίασε: «Κακοποίηση ζώου δεν είναι μόνο η κακοποίηση σκύλου ή γάτας. Αφορά οποιοδήποτε κακοποιημένο ζωντανό έχει τη δυνατότητα να υποφέρει ή να αισθανθεί πόνο. Το λέω και με αφορμή το αφιέρωμα της LifO "Animal Lovers" (όπου lovable animal=ζώο που δεν συνηθίζουμε να τρώμε). Ο φιλοζωισμός, αν εξαντλείται σε δύο ζώα και αδιαφορεί για όλα τα υπόλοιπα (που υποφέρουν απείρως περισσότερο), λέγεται και υποκρισία. Και δεν αναφέρομαι στη θανάτωση για φαγητό (που είναι μια άλλη συζήτηση) αλλά στα απίστευτα βασανιστήρια που υφίστανται κατά τη διάρκεια της ζωής τους όλα σχεδόν τα υπόλοιπα ζώα στους χώρους της βιομηχανικής εκτροφής, από την ημερομηνία γέννησής τους μέχρι και την ημερομηνία σφαγής τους».
σχόλια