Στο καφέ που καθίσαμε για την κουβέντα που ακολουθεί, ο υπάλληλος ευγενικά μας πλησίασε για να μας πει ότι όλα είναι κερασμένα, γιατί του είναι συμπαθής η Μαίρη Συνατσάκη και όσα λέει τον εκφράζουν.
Στο κανάλι της στο YouTube κάτω από το πολυσυζητημένο video «Είμαι gay, είμαι Αλβανίδα, είμαι πρόσφυγας» υπάρχουν πάνω από 14.000 σχόλια, πολλά από αυτά επικριτικά, επιθετικά, κάποια υβριστικά.
Δεν ήταν, όμως, όλα σχόλια από θιασώτες της Χρυσής Αυγής. Ήταν και σχόλια ανθρώπων που πίσω από αυτό το video, είδαν σκηνοθεσία, υποκρισία, εύκολο viral και πολλά κλικ. Ήταν και ένα δείγμα της γνώμης που πραγματικά επικρατεί για τους ανθρώπους της τηλεόρασης, οι οποίοι όταν αποφασίζουν να μιλήσουν για κάτι διαφορετικό από το εφήμερο και το ανάλαφρό της, (λες και) οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις.
Η ίδια εξηγεί ότι πέρασε απ' όλες τις συναισθηματικές εναλλαγές εκείνες τις πρώτες μέρες του θορύβου, και ότι έμαθε αρκετά πράγματα τόσο για τον real κόσμο, όσο και για τον άλλο, τον νεάζοντα των social media, αλλά και γι' αυτό που συμβαίνει όταν κάτι, οτιδήποτε, ακόμη και ένα ανθρώπινο μήνυμα –έστω και δοσμένο πιο συναισθηματικά απ' ό,τι αντέχουμε σε καιρούς κυνικούς- ξεφεύγει από κάθε έλεγχο και γίνεται viral και βορά στη διάθεση όλων. Και αυτών που δεν έχουν καμία αντίρρηση με τα όσα λες και εκείνων που θα προτιμούσαν να ασχοληθείς με τα νύχια και τα μαλλιά σου. Σε κάθε περίπτωση, οι απαντήσεις που δίνει για όσους επέμειναν στο σκηνοθετημένο του πράγματος και τις πραγματικές της προθέσεις είναι ενδιαφέρουσες.
— Περιμένατε ότι θα πάρει τέτοια έκταση το όλο ζήτημα;
Όχι, δεν το περίμενα. Καθόλου. Και μάλιστα είχα ρωτήσει δυο τρεις ανθρώπους που εμπιστεύομαι πριν το κάνω, ακριβώς επειδή είχα μία προσωπική αγωνία για το κομμάτι της συναισθηματικής μου φόρτισης. Δεν είναι κάτι που μου συμβαίνει κάθε μέρα, δουλεύω πολλά χρόνια στην τηλεόραση, ξέρω να κρατάω την ψυχραιμία μου. Εκείνο το Σάββατο το μεσημέρι που κάθισα να κάνω αυτό το βίντεο, για να απαντήσω σε μέιλ παιδιών που είχαν να κάνουν με την ομοφυλοφιλία, επειδή στο περιβάλλον μου έχω πολλούς ανθρώπους που αντιμετώπισαν αντίστοιχες δυσκολίες στη ζωή τους, με φόρτισε όλο αυτό και έτσι βγήκε παραπάνω συγκίνηση. Όταν τελείωσε το βίντεο και το μόνταρα, ρώτησα δικούς μου ανθρώπους -επειδή ένιωθα ότι εξετέθην συναισθηματικά- να μου πουν τη γνώμη τους. Η απάντηση ήταν πως ήταν εντάξει. Αυτό που με απασχολούσε ήταν μήπως είναι περισσότερο συναισθηματικό από ό,τι θα έπρεπε. Όλο το υπόλοιπο δεν το περίμενα. Τις υπόλοιπες αποχρώσεις που πήρε ούτε που τις φανταζόμουν.
— Τα διαβάζατε αυτά που λέγατε εκείνη τη στιγμή;
Όχι, σε καμία περίπτωση.
— Αυτό που κάνετε στο YouTube και τα social media το χειρίζεστε μόνη σας; Την έγκριση σχολίων, τις απαντήσεις σε όσους σας παρακολουθούν...
Ναι.
— Αυτό από μόνο του είναι μια κανονική δουλειά.
Ναι, είναι μια πλήρης απασχόληση.
— Σας ρωτάω γιατί από τη μέρα που προκλήθηκε όλος αυτός ο θόρυβος με το συγκεκριμένο βίντεο, βλέπω ότι εγκρίνετε όλα τα σχόλια, ακόμη και τα επιθετικά ή τα εξόχως υβριστικά. Γιατί;
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν γύρω στα 13.500 σχόλια, από τα οποία δεν έχει διαγραφεί κανένα. Πάρα πολλές από αυτές τις απόψεις είχαν να κάνουν με εμένα προσωπικά, ήταν προσωπικής επίθεσης. Φύγαμε από το θέμα και έγινε απολύτως προσωποκεντρικό όλο αυτό. Νομίζω κατά βάθος αυτό που λειτούργησε μέσα μου ήταν ότι μιλώντας για ελευθερία έκφρασης θα ήταν βάρβαρο να εμποδίσω την έκφραση κάποιων έστω και αν τα σχόλια ήταν άδικα, υβριστικά προς εμένα και πολλές φορές άσχετα με το ίδιο το θέμα. Έτσι αποφάσισα να μην διαγράψω κανένα σχόλιο, να μην υπάρξει κανενός είδους moderation. Από την άλλη μεριά πιστεύω ότι ο καθένας εκτίθεται με όσα γράφει, με τον τρόπο που τα γράφει, τη γλώσσα που επιλέγει, με την ορθογραφία που επιλέγει, με τα greeklish που χρησιμοποιεί καταστρέφοντας τη γλώσσα. Όλα νομίζω έχουν κάτι να πουν εδώ. Η αντίθετη άποψη των δικών μου ανθρώπων είναι ότι μέσω εμού όλη αυτή η ρητορική μίσους παίρνει ένα δημόσιο βήμα, οπότε γιατί να το επιτρέπω αυτό; Μιλάμε για ένα βίντεο που έχει πάρει τις προβολές που έχει πάρει, μπήκε στα trendings, θα μπει άσχετος κόσμος που δεν έχει ιδέα ποια είμαι εγώ ή δεν έχει ιδέα ποιο είναι το θέμα, θα δει αυτά τα 15 λεπτά του βίντεο και μετά θα εκτεθεί σε έναν ωκεανό αρνητικότητας και υβριστικών σχολίων που με αφορούν προσωπικά. Μιλάμε φυσικά για το αν θα έπρεπε να διαγράψω αυτού του είδους τα σχόλια και όχι για όσα έχουν μια διαφορετική γνώμη για το θέμα και εκφράζονται με πολιτισμό και άποψη, αυτά φυσικά έχουν τη θέση τους.
— Έχετε απάντηση;
Δεν έχω καταλήξει, όμως είναι κάτι που με απασχολεί.
Ένας άνθρωπος σαν κι εμένα ζει ένα τέταρτο πριν ξεκινήσει η εκπομπή του και πεθαίνει στις 18.15 που τελειώνει; Δεν του επιτρέπεις να είναι και κάτι άλλο; Γιατί δεν μπορώ να το κάνω, λοιπόν; Γιατί πρέπει να είμαι μονοδιάστατη και τίποτα άλλο;
— Μετά από αυτό, θεωρείτε ότι πρέπει να είστε πιο προβληματισμένη, πιο υποψιασμένη, αναφορικά με τη θεματολογία που διαχειρίζεστε στο κανάλι σας στο Youtube;
Εγώ σ' αυτό το βίντεο δεν χρωμάτισα τίποτα. Δεν είχε να κάνει με πολιτικές - πολιτικούς - πολιτική, δεν ήταν κομματικό. Οι άξονες στους οποίους κινήθηκα ήταν αγάπη - αποδοχή, φόβος - μίσος. Εάν κάποιοι το χρωμάτισαν, ήταν γιατί εξυπηρετούσε το δικό τους συμφέρον και επειδή η αντιληπτική τους ικανότητα ήταν ακριβώς αυτή. Οπότε όχι, δεν θα φοβηθώ να μιλήσω στο μέλλον.
— Σας ρωτώ, γιατί ως Youtuber έχετε μετρήσιμη επιρροή. Μου θυμίζετε επακριβώς τους subscribers στο κανάλι σας;
Νομίζω είναι 130.000.
— Άρα μιλάμε για ένα μεγάλο κοινό, το οποίο σας παρακολουθεί, ένα κοινό νεαρό σε ηλικία που περιμένει να ακούσει κάποια πράγματα. Θεωρείτε, λοιπόν, ότι από εδώ και πέρα, σε τέτοιου είδους βίντεο, με τέτοια θεματική, η οποία περνά και μηνύματα, πρέπει να υπάρχει και η άποψη ενός ειδικού; Ακριβώς επειδή σας ακούν και κατά κάποιον τρόπο σας συμβουλεύονται και έχει μια ευθύνη μέσα του όλο αυτό.
Ξεκίνησα από 19 χρονών στο Mad- και τα τελευταία 5 χρόνια δραστηριοποιούμαι πολύ έντονα στο internet -έγραφα, είχα το δικό μου blog, τα socialmedia, το site μου, πολλές εμπορικές πλατφόρμες επικοινωνίας- δεν χρειαζόταν αυτό το βίντεο για να με κάνει να αισθανθώ την ευθύνη προς τους ανθρώπους που με παρακολουθούν.
Το κάνω χρόνια. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με τέτοιου είδους θέματα. Απλώς είναι η πρώτη φορά που έγινε αυτό που λέμε viral.
Έχω γράψει και έχω μιλήσει πολλές φορές για θέματα ψυχολογίας που είναι το πτυχίο της σπουδής μου απο την Πάντειο, έχω ασχοληθεί με τις κρίσεις πανικού, έχω προτείνει την ψυχοθεραπεία, ίσως θυμάσαι πριν χρόνια ένα χορευτικό με θέμα το bullying στο "Dancing".
Επικοινωνώ με εφήβους για θέματα που τους απασχολούν και ρωτάνε κάτι που τους ενδιαφέρει. Πολλές φορές μπορεί να ζητήσω βοήθεια από ειδικότερους από μένα και αν χρειάζεται υπάρχουν links ή τηλέφωνα που μπορούν να διαφωτίσουν περισσότερο.
Ανεβάζω ένα θέμα και κάνω μια μικρή έρευνα ώστε να τεκμηριώνετε αυτό το οποίο λέω ή μπορεί να προτείνω.
Ακόμα και για πολύ πιο απλά ή επιφανειακά θέματα όπως για παράδειγμα τα ρούχα, θα ασχοληθώ, θα ψάξω να βρώ καλές προτάσεις και συμβουλές.
Τώρα, αν πρέπει να μιλήσω για την κρίση πανικού, επειδή πρόκειται για το δικό μου κανάλι, την άποψη μου θα πω, αυτό που έχω ζήσει σε προσωπικό επίπεδο, όσα έχω διαβάσει και έχω μάθει από τη σχολή... Αλλά προς Θεού, δεν θα πάρω έναν imagemaker ή κάποιον να μου κάνει marketing, για να μου πει πώς θα περάσω το μήνυμα. Κι επειδή αυτό το κανάλι είναι προσωπικό, πώς να το κάνουμε τώρα; Τις δικές μου απόψεις απηχεί. Δεν είμαι, ούτε θέλω, ούτε μπορώ να είμαι το πρότυπο μιας γενιάς, ούτε σηκώνω κάποιο λάβαρο και καμιά σημαία. Κι αν επαναλαμβάνω κάτι σ' αυτούς που με παρακολουθούν, είναι ακριβώς αυτό, ότι πρότυπο είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
— Θεωρείτε ότι υπάρχει η τάση να απαγορεύουμε στα πρόσωπα της τηλεόρασης να είναι κάτι περισσότερο από εφήμερα κι ανάλαφρα και γι' αυτό προκλήθηκε και τόση αντίδραση με το συγκεκριμένο βίντεο;
Ετσι φάνηκε και αυτό είναι βαθιά ρατσιστικό.
Μπορεί να με έχεις δει στην τηλεόραση να χορεύωτσα-τσα-τσα, να έχω κάνει σχολιαστικές εκπομπές, να βάφομαι, να βγάλω μια selfie και να γράφω ένα χαζό σχόλιο για κάτι.
Τι σημαίνει αυτό; Ένας άνθρωπος σαν κι εμένα θα πρέπει να ζει ένα τέταρτο πριν ξεκινήσει η εκπομπή του και να πεθαίνει ένα τέταρτο αφού τελειώσει; Δεν του επιτρέπεις να είναι και κάτι άλλο; Γιατί δεν μπορώ να γράψω τη γνώμη μου για κάτι; Ή μήπως δεν δικαιούμαι να έχω γνώμη; Γιατί δεν μπορώ να μιλήσω με την εξειδίκευση που μου παρέχει το πτυχίο μου; Πρέπει να είμαι μονοδιάστατη και τίποτα άλλο; Η ταμπέλα που σε βολεύει; Το αγαπημένο σου στερεότυπο;
Είναι σα να πω ότι εσείς που είστε δημοσιογράφος αν σας δω στα μπουζούκια να χορεύετε τσιφτετέλι πάνω στο τραπέζι αυτό σας αφαιρεί από την αξιοπιστία σας ή την αξία σας ως δημοσιογράφου. Γιατί; Δεν μπορείτε να φτιάχνετε τα νύχια σας και να έχετε γνώση της εξωτερικής πολιτικής και του Τραμπ;
— Σαφώς. Μόνο μην κοιτάτε τα χέρια μου. Τα βίντεο που κυκλοφόρησαν μετά το δικό σας, τα έχετε δει;
Ναι, έχω δει κάποια. Δεν θα μιλήσω για το βίντεο «άμεσης απάντησης» (γελάει), αλλά, ναι έχω δει. Το ένα ήταν αστείο, ok, μια χαρά. Κοιτάξτε, με αφορά πάρα πολύ για να μπορέσω να είμαι το τρίτο μάτι σε όλη αυτή την ιστορία. Και πέρασα και λίγο περίεργα με όλο αυτό. Κάθε μέρα ήταν και ένα διαφορετικό συναισθηματικό γαϊτανάκι, οπότε πήγαινε αναλόγως με τη μέρα, κάθε φορά που έπεφτα πάνω σε κάτι που αφορούσε το συγκεκριμένο βίντεο. Μπορεί σε κάποιες στιγμές να αισθάνθηκα ότι «πω πω, ήταν όλο μία φάρσα; Ήταν γελοίο εν τέλει αυτό που έκανα;». Αυτό με έβαλε σε δεύτερες σκέψεις. Ή μπορεί να γέλαγα. Πέρασα απ' όλες τις φάσεις: της απόλυτης ψυχραιμίας μέχρι του να στενοχωρηθώ πολύ. Από ένα σημείο και μετά έγινε τόσο εύκολο το να γραφτεί κάτι γι'αυτό, που το θεωρούσα άδικο. Μπορώ να πω, όμως, ότι όλοι οι άλλοι ήταν οι σοκαρισμένοι γύρω μου. Εγώ το έβλεπα με ψυχραιμία.
— Αλλάξατε γνώμη για τους ανθρώπους μετά από το βίντεο και κυρίως τα επιθετικά σχόλια;
Κυρίως, με εντυπωσίασε ο αριθμός των ανθρώπων που μπήκαν στη διαδικασία να γίνουν χυδαίοι, να βρίσουν, να πετάξουν πολύ μίσος. Νόμιζα ότι θα ήταν λιγότεροι. Αλλά και ένα κομμάτι που κοινωνιολογικά έχει ένα ενδιαφέρον είναι το ξεμπρόστιασμα, το πόσοι άνθρωποι βγήκαν από διάφορα καβούκια σε όλη αυτή την ιστορία, γνωστοί και άγνωστοι. Δεν ενδιαφέρει τι λες, δεν έχει σημασία τι λες, φτάνει που λες κάτι διαφορετικό. Είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να επιτεθούν.Δεν χάνω ποτέ την ελπίδα μου, όμως, ούτε θα βάλω την ανθρωπότητα στην ταμπέλα του «είμαστε καταδικασμένοι». Ούτως ή άλλως το να φωνάζεις είναι πιο εύκολο, από το να πάρεις τον χρόνο σου και να μετρήσεις αυτό που έχει συμβεί. Επίσης, αντιλήφθηκα πλήρως πόσο διαφορετικός είναι ο κόσμος, ανά πλατφόρμα, στα διαφορετικά social media. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που στέλνανε προσωπικά μηνύματα στο Instagram ήταν άλλοι από αυτούς που άφηναν σχόλια κάτω από το βίντεο στο Youtube. Θέλω να πω ότι τον καλό τον λόγο τον εισπράττεις σε προσωπικό μήνυμα, τον κακό τον λες όσο πιο δημόσια γίνεται. Εκεί, κάτω από το βίντεο! Δεν ζω εκτός πραγματικότητας: αν αντιλαμβανόμουν ότι δεν έχει καμία χρησιμότητα αυτό το βίντεο και ότι όλοι είμαστε στρουμφάκια δεν θα μου δημιουργούνταν και η ανάγκη να το κάνω.Από την άλλη μεριά, που ευτυχώς υπάρχει και η άλλη μεριά, χιλιάδες άνθρωποι είπαν ένα καλό λόγο, έγραψαν ένα καλό σχόλιο, έστειλαν ένα τρυφερό μήνυμα και στάθηκαν πολύ κοντά μου με λόγια και με πράξεις. Και έχω ένα μεγάλο ευχαριστώ όχι μόνο γιατί ήταν κοντά μου αλλά γιατί όλοι μαζί υπερασπιζόμαστε το αυτονόητο, το προφανές, την ελευθερία να μην είμαστε όλοι ίδιοι και να ταυτόχρονα να είμαστε όλοι το ίδιο σημαντικοί.
— Θα το ξανακάνατε;
Ναι, βέβαια!
— Φαντάζομαι ότι και στο Youtube υπάρχουν τα αντίστοιχα analytics που μετρούν επισκεψιμότητα και συναφή στατιστικά στοιχεία;
Και είναι πραγματικά αναλυτικά! Και βοηθητικά στο να καταλάβεις ποιο είναι το κοινό σου, πότε μπαίνει, πότε βγαίνει. Όμως, ίσως υπάρχει ένα μπέρδεμα σε σχέση με τα χρήματα που μπορείς να βγάλεις από το YouTube στο εξωτερικό. Γιατί μου το γράψανε κι αυτό, ότι το κάνω για τα χρήματα, λόγω των προβολών. Ας πούμε αυτό μόνο: τα χρήματα που μπορείς να βγάλεις από 1 εκ. προβολές, είναι της τάξης των 400 – 500 ευρώ. Και ας πούμε και κάτι ακόμη: ότι την επόμενη Τετάρτη του video, αν και θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ τον θόρυβο και την αναμονή που υπήρχε για μια απάντηση προτίμησα να μην κάνω τίποτα και να αφήσω τα πράγματα να ησυχάσουν ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή υπόνοια εκμετάλλευσης.
— Είστε πλούσια, λοιπόν...
Ε, νομίζω, ναι. Μου έχουν πει ότι μετά από ένα δίμηνο μπορώ να το κοινοποιήσω αυτό το στοιχείο, όπως θα έχει προκύψει, οπότε, ναι, θα το κάνω screenshot και θα το κοινοποιήσω, γιατί τέτοια λύσσα ότι η φάση ήταν για να βγάλω εκατομμύρια, κάπως πρέπει να απαντηθεί. Έχω κάνει κάποια βίντεο τα οποία είναι sponsored by, αλλά εκεί, οφείλω να γράψω ότι πρόκειται για κάτι τέτοιο. Οπότε όλο αυτό είναι ξεκάθαρο. Δεν το κάνω πολύ συχνά, όμως.
— Κολλάει κανείς μ' αυτό, με τους αριθμούς;
Οι αριθμοί στη ζωή μπορεί να σ' το κάνουν αυτό. Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να φρικάρεις με τον αριθμό που δείχνει η ζυγαριά σου ή τα ποσοστά που κάνει η εκπομπή σου. Μπορεί να ξυπνάς το πρωί, να βλέπεις το νούμερο της ζυγαριάς, τα ποσοστά τηλεθέασης ή τον αριθμό followers σου στο Instagram και ξαφνικά να χαλάει ή να φτιάχνει η διάθεση σου ανάλογα μ' αυτούς τους αριθμούς. Είναι καθημερινός αγώνας να αποφεύγεις να ορίζεσαι από τα νούμερα τριγύρω σου. Το έζησα πέρυσι με τα νούμερα της εκπομπής που κάναμε στον ΑΝΤ1 και πολλές φορές αισθανόμουν άσχημα καθώς συνειδητοποιούσα πόσο με όριζε αυτό το 11% ή το 12% ή κάποιες φορές το 17. Πόσο εκνευρισμό μπορούσε να μου δημιουργεί το απόγευμα στο σπίτι με τους δικούς μου ανθρώπους. Και πόσο αγνώμων μπορούσα να γίνω με τη ζωή μου...Μπορώ να αντιληφθώ αυτές τις εξαρτητικές σχέσεις, αλλά πρέπει να δίνεις στους αριθμούς τη σημασία που τους πρέπει. Και επειδή είμαι τέτοια προσωπικότητα –και της ζυγαριάς και των καλών βαθμών παντού- είχα πει ότι το κανάλι στο YouTube θα είναι ο αντίποδας του «αλκοολισμού» στους αριθμούς. Είχα πει ότι σε όλα τα υπόλοιπα αυτός ο αριθμός κάτι θα σημαίνει για 'σένα, εδώ όμως θα κάνεις ό,τι θες κι αν κάποιος θέλει να το δει, τέλεια! Δεν έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου να σου πει «γιατί έκανες 100.000 προβολές και όχι 110.000». Οπότε ειδικά το YouTube ήταν ακριβώς το αντίθετο, καμία σχέση με το κυνήγι των ποσοστών.
σχόλια