Back to the future

Back to the future Facebook Twitter
0

Το κοινό του τον λατρεύει. Ο ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα και ο ενθουσιασμός που επικρατούν στα καθιερωμένα live του τις τελευταίες Δευτέρες του Ιούνη και του Νοέμβρη είναι δύσκολο να περιγραφούν, είναι απλά μια εμπειρία. Αξέχαστη. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι δεν πρόκειται να ξανακυκλοφορήσει επίσημο άλμπουμ, αλλά αυτό τον καιρό δουλεύει στο στούντιο νέα κομμάτια και ετοιμάζεται για φθινοπωρινή επιστροφή («μετάνιωσα» μου εξηγεί). Στο μεταξύ οι κασέτες και τα «bootleg» cd που έχει φτιάξει τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν χέρι με χέρι και είναι ήδη «μυθικά» κομμάτια της υπόγειας αστικής κουλτούρας. «Πολλές φορές ακούω να χτυπάνε σε κινητά κομμάτια μου που δεν τα έχω ούτε ο ίδιος», λέει, «απορώ πού τα βρίσκουν…». Ο Παναγιώτης, που έγινε γνωστός ως Taki Tsan και είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες περσόνες του εγχώριου χιπ χοπ, είναι πια 29 χρόνων, πατέρας ενός τρίχρονου γιού και μιας νεογέννητης κόρης.

Είναι ένας Τάκης διαφορετικός, σχεδόν αγνώριστος. Τον συναντήσαμε στο στούντιο True Love Tattoo όπου εργάζεται, στη Νέα Ιωνία, μέσα σε περιβάλλον που θυμίζει χειρουργείο. «Απ’ αυτό ζω», λέει. Την ώρα της φωτογράφισης η γυναίκα του μου εξιστορεί την πρώτη φορά που πήγαν να γνωρίσουν τους δικούς της. «Ήταν γεμάτος τατουάζ», λέει, «του είπα να φορέσει μακρυμάνικη μπλούζα για να μη φαίνονται, τουλάχιστον από την πρώτη στιγμή, γιατί στην οικογένειά μου δεν είχαν γνωρίσει άλλον με tattoo. Είναι σχεδόν όλοι καθηγητές και αρκετά έξω από αυτό. Κάποια στιγμή στο φαγητό είδε η μάνα μου τα δάχτυλά του και τον ρώτησε “τι σχέδια έχεις στο χέρι σου;”. Κι αυτός ξέρεις τι της είπε; “Δεν έχω μόνο αυτό!”. Κι άρχισε να της δείχνει μέχρι πάνω τα χέρια και την κοιλιά! Ευτυχώς, τον λάτρεψαν». Είναι η στιγμή που ο Τάκης επιστρέφει από τη φωτογράφιση και αρχίζει να φιλοσοφεί.

«Γεννήθηκα το 1979 από Έλληνες γονείς στο Σαν Ντιέγκο, στην Αμερική», λέει ο Τάκης, «στην Ελλάδα ήρθαμε το 1984. Ξεκίνησα με άλλα ακούσματα, πιο εμπορικά, δεν ήταν ακριβώς χιπ χοπ οι Snap! και οι Technotronik. Τους Ζωντανούς Νεκρούς τους φτιάξαμε με άλλα τέσσερα παιδιά πριν από δέκα χρόνια και ήμουν πάντα ευχαριστημένος απ’ το συγκρότημα, απ’ τα παιδιά, απ’ την πορεία. Ο κόσμος μπορεί να ήθελε κι άλλο, αλλά δεν το έβρισκα απαραίτητο. Δεν τελείωσε άλλωστε, η συνέχειά του είμαστε τα ίδια τα μέλη του, το βρίσκω πιο σωστό να κινείται ο καθένας στο πεδίο που θέλει, χωρίς περιορισμούς από τους υπόλοιπους. Ίσως γίνει κάποτε κίνηση να ξαναενώσουμε το γκρουπ, είναι κι αυτό μέσα στο κόλπο… Σταμάτησα κάποια στιγμή να βγάζω δίσκους και δήλωσα ότι δεν θα ξανακάνω CD επειδή είχα ξενερώσει με τη ραπ σκηνή στην Ελλάδα. Δεν ήθελα να είμαι κι εγώ τμήμα της. Μετά σκέφτηκα, γιατί να κάνω τη χάρη σε όλους αυτούς που ήθελαν να τα παρατήσω; Δεν επιστρέφω για να τους τη σπάσω, θέλω να εκφραστώ, το έχω ανάγκη».

«Το κοινό μου είναι πορωμένο. Ξέρεις γιατί; Επειδή γνωρίζομαι μαζί τους. Μπορούν να έρθουν να με βρουν να μιλήσουμε, δεν θεωρώ ότι είμαι πάνω απ’ αυτούς, είμαι ένας απ’ αυτούς. Ξέρω ότι χωρίς αυτούς δεν υπάρχω. Τους δίνω φωνή, αυτά που λέω εκφράζουν μια μεγάλη μερίδα απ’ όσους με ακούνε. Ξέρω ότι προσελκύω μεγάλη γκάμα κοινού που μπορώ να επηρεάσω. Μπορείς να δημιουργήσεις μια έκρηξη και είναι μεγάλη η ευθύνη. Δεν το κάνω. Οφείλεις να ρίχνεις τους τόνους. Απ’ την άλλη, δεν πρόκειται να αλλάξω κάτι σε αυτά που λέω, μεγαλώνοντας αλλάζεις απλά τον τρόπο. Προσπαθώ να το κρατάω όλο αυτό underground, κι ας το ξέρει λιγότερος κόσμος, για να μην κάνω εκπτώσεις. Θα μπορούσα να κάνω περισσότερο ποπ και να είχα πιο μεγάλες επιτυχίες, είναι τεράστια όμως η ευθύνη όταν σε ακούν 12χρονοι και 15χρονοι».

«Ξέρεις πότε είσαι πετυχημένος; Όταν μπορείς να σταθείς όρθιος και να πολεμήσεις ανά πάσα στιγμή. Όταν μπορείς να τα αφήσεις όλα πίσω σου για να προχωρήσεις. Επί τόπου. Όταν είσαι ελεύθερος. Επιτυχία δεν είναι τα λεφτά, είναι να σε αγαπάνε οι άλλοι».

«Με ενοχλούν τα πρεζόνια και οι ζητιάνοι στο δρόμο. Στεναχωριέμαι, τσαντίζομαι, γιατί σημαίνει ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον γι’ αυτούς, δεν υπάρχει περίθαλψη. Με ενοχλεί αφάνταστα όταν κάνεις τα νέα παιδιά άχρηστα. Θα με ρωτήσει κάποια στιγμή το παιδί μου και δεν θα ξέρω τι να του πω. Δεν είναι χειρότερος ο κόσμος απ’ ό,τι ήταν πριν από 100 χρόνια. Με ενοχλεί η αδιαφορία όμως και που όλοι ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους. Που κοιτάζουμε να βολευτούμε και όχι να λύσουμε κάποια προβλήματα».

«Το ραπ για να το κάνεις όπως εγώ θέλει βρομιά, θέλει λέρα. Κι αυτή τη λέρα τη σέρνω δέκα χρόνια πίσω μου. Δεν έχω μόνο κέρδος απ’ αυτό. Απ’ τα τραγούδια που λες σου μένει η στάμπα του αλήτη».

«Κάθε πρωί που ξυπνάω ευχαριστώ το Θεό που είμαι πίσω και συνεχίζω για άλλη μια μέρα. Είναι ευγνωμοσύνη σε αυτό που αντιλαμβάνομαι εγώ ως Θεό, στα πάντα γύρω μου, στο οξυγόνο, στη μουσική. Πρέπει να αρπάζεις τη μέρα και να τη ζεις σαν να είναι η τελευταία σου».

«Η ζωή με έχει διδάξει ότι πάντα υπάρχει και κάτι άλλο να μάθεις. Ότι δεν ξέρεις ποτέ, ότι πάντα υπάρχει κάποιος καλύτερος από σένα, ότι πάντα πρέπει να κρατάς πισινή και να βασίζεσαι στον εαυτό σου. Ότι πρέπει να τα περιμένεις όλα από όλους, αλλά και τίποτα από κανέναν…».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Διεθνή / «Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Από τις πιο έγκυρες πηγές αναφορικά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πέτρος Παπακωνσταντίνου σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν χρειάζεται να έχει ένας αστυνομικός προοδευτικές ιδέες, προέχει να είναι επαγγελματίας»

Οπτική Γωνία / «Δεν χρειάζεται να έχει ένας αστυνομικός προοδευτικές ιδέες, προέχει να είναι επαγγελματίας»

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ανδρέας Τάκης, μιλά για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία με αφορμή την έκδοση της έρευνας που συνέπεσε με τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νάνσυ Παπαθανασίου: Μια πρωτοπόρος της ψυχικής υγείας των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στην Ελλάδα

Lgbtqi+ / Νάνσυ Παπαθανασίου: Μια πρωτοπόρος της ψυχικής υγείας των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στην Ελλάδα

Η κλινική ψυχολόγος και συνιδρύτρια του Orlando LGBT+ σε μια συγκινητική, διαφωτιστική και ενδυναμωτική συζήτηση για την πορεία που έχει διανύσει η εγχώρια ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, αλλά και η ίδια, προς την ορατότητα και για όσα ακόμα πρέπει να γίνουν για την ισότητα και την αποδοχή άμεσα, εδώ και τώρα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρέντης Μπελέρης: «Έχω έναν λόγο παραπάνω να σέβομαι τις ελευθερίες κάθε πολίτη»

Συνέντευξη / Φρέντης Μπελέρης: «Έχω έναν λόγο παραπάνω να σέβομαι τις ελευθερίες κάθε πολίτη»

Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας εξηγεί πώς πήρε το όνομά του, ποιο είναι το πρόβλημα με τις περιουσίες των Χειμαρριωτών, τι θα κάνει αν πάει στην Ευρωβουλή και δηλώνει πως θα υπερασπιζόταν με χαρά τα δικαιώματα oποιασδήποτε άλλης μειονότητας.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Κύρα Κάπη: «O Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει προσποιηθεί ποτέ κάτι που δεν είναι»

Συνέντευξη / Κύρα Κάπη: H γυναίκα πίσω από το TikTok του πρωθυπουργού

Με αφορμή τη βράβευση της στα «Ermis Awards», η διευθύντρια Επικοινωνίας του πρωθυπουργού μιλά δημόσια για πρώτη φορά και περιγράφει το πώς διαμορφώνει τη δημόσια εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη ενώ απαντά για τα λάθη, την κριτική και τις δύσκολες στιγμές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης Παπαϊωάννου

Συνέντευξη / Δημήτρης Παπαϊωάννου: «Αυτή θα είναι η τελευταία μου φορά στη σκηνή»

Λίγο πριν εμφανιστεί ξανά στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με το ΙΝΚ, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου κάνει μια αναδρομή σε ολόκληρη την καριέρα του σε μια κουβέντα έξω απ’ τα δόντια με τον Δημήτρη Παπανικολάου, καθηγητή Νεοελληνικών και Πολιτισμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, για το περιοδικό «Dust», την οποία αναδημοσιεύει σε αποκλειστικότητα η LiFO.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Βιβλίο / Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Τα νουάρ μυθιστορήματά του είναι από τα πιο αγαπημένα του γαλλικού αναγνωστικού κοινού: Ο βραβευμένος συγγραφέας και σύγχρονος μετρ του είδους σε μια συζήτηση για το «τέλειο έγκλημα» στη ζωή και στη λογοτεχνία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στου ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

LGBTQI+ / Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στους ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

Από τη σεξεργασία και τα drag shows στην Αμερική ως την τηλεόραση, το σινεμά και τον ΛΟΑΤΚΙ+ εθελοντισμό στην Αθήνα, η «Ελληνίδα Divine» είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος με γεμάτη ζωή και νοιάξιμο για τους άλλους seniors της κοινότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Οθόνες / Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, παρουσιαστής παιδικών εκπομπών όπως οι θρυλικοί «Κόκκινοι Γίγαντες, Άσπροι Νάνοι», πρωτοπόρος της μεταγλώττισης και η φωνή αγαπημένων μας ηρώων σε σειρές και ταινίες κινουμένων σχεδίων. O Αργύρης Παυλίδης σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη LiFO.
ΜΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΕΠΕΞ Η Daglara και το θρίλερ του «έθνους»: τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Συνεντεύξεις / Η Daglara στο Φεστιβάλ Αθηνών: Τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Performer, σχεδιάστρια ρούχων, πωλήτρια, φιλότεχνη, ντίβα, τέρας λαγνείας, η Daglara και η τέχνη της διαχέονται με λίκνισμα και γρύλισμα σε ένα σωρό πίστες της καθημερινότητας και της απόδρασης.
ΑΛΕΞΙΝΟΣ ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Συνέντευξη / Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Ο νεαρός που έγινε viral στο TikTok όταν πήρε στα χέρια του την ελληνική ταυτότητα μετά από 5 χρόνια αναμονής, μιλά αποκλειστικά στη LIFO για όλη του τη ζωή στην Ελλάδα του ρατσισμού, αλλά και της άφατης καλοσύνης.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Διονύσης Τεμπονέρας: «Να μην δούμε ξανά το χάρτη όλο μπλε»

Βασιλική Σιούτη / Το πολιτικό άστρο του Διονύση Τεμπονέρα μόλις αναδύθηκε ― Μια συζήτηση

Ο Διονύσης Τεμπονέρας παρέμενε σχεδόν άγνωστος την εποχή της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και αναδείχθηκε μόλις πρόσφατα, στην πτώση, όταν κλήθηκε να βοηθήσει με κεντρικό ρόλο την τελευταία στιγμή. Κατά κοινή ομολογία τα πήγε καλά, αλλά το αποτέλεσμα είχε κριθεί προ πολλού. Δεν είναι ο αγαπημένος της ελίτ ούτε των κομματικών μηχανισμών, όμως πολλοί πιστεύουν ότι το πολιτικό του άστρο μόλις αναδύθηκε, κι ας αρνήθηκε να είναι υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ