Τα μέλη των «νέων» τρομοκρατικών οργανώσεων είναι γαλουχημένα με τον Δεκέμβρη του '08;
Ηλικιακά μπορεί κανείς να το συνδυάσει. Αν είναι κάποιος 21, τότε κινητοποιήθηκε από τα γεγονότα του Δεκέμβρη αλλά και από την αντίδραση στην αναθεώρηση του άρθρου 16 τέσσερα χρόνια πριν. Άρα, μια μερίδα παιδιών ριζοσπαστικοποιήθηκε και έφτασε σε μια νέα μορφή κοινωνικής οργής. Το θέμα είναι πως ένας επαναστατημένος νέος μπορεί να πάρει όπλο και να πυροβολήσει. Επομένως, υπάρχει μια ποιοτική μεταστροφή που δεν έχει σχέση με τα γεγονότα του Δεκέμβρη, γιατί κάτι έχει μεσολαβήσει. Αυτό το κάτι μπορεί να είναι μια στρατολόγηση ή ένας κρίκος που δεν τον βλέπουμε. Δεν μετατρέπεται ένα παιδί που πετάει πέτρες σε αστυνομικούς σε έναν άνθρωπο που κρατάει Καλάσνικοφ και πυροβολεί αδιακρίτως.
Οι κοινωνικές συνθήκες της κρίσης επηρεάζουν καθόλου;
Δεν νομίζω. Υπήρχαν μορφές τρομοκρατίες και σε περιόδους που δεν επικρατούσε ύφεση. Μπορεί ο καθένας να επωφελείται λόγω μιας δύσκολης οικονομικής κατάστασης, αλλά δεν νομίζω ότι είναι το κίνητρο αυτό. Άλλωστε, δεν διεκδικούν μια αλλαγή του κόσμου, ώστε να γίνει καλύτερος ο κόσμος και πιο δίκαιος. Δεν υπάρχει τέτοιο πρόταγμα.
Η ιδεολογία τους ποια είναι δηλαδή;
Α, δεν το ξέρω αυτό. Πρέπει να μας πρέπει να μιλήσουν και λίγο οι ίδιοι και όχι μέσω των προκηρύξεων τους.
Και τι «κερδίζουν» αυτοί;
Δεν τίθεται θέμα κέρδους. Είναι αποτέλεσμα μιας πεποίθησης κάποιων ανθρώπων πως έτσι θα πρωταγωνιστήσουν στην εποχή τους και θα τιμωρήσουν αυτό που δεν τους αρέσει.
Δεν εμφανίζονται να είναι κατά των ελίτ;
Οι επιλογές των θυμάτων δεν εμφανίζουν τέτοια χαρακτηριστικά. Είναι πολύ δύσκολο να πεις ότι ένας δημοσιογράφος ή ένας αστυφύλακας αποτελεί στόχο προκειμένου να αλλάξει το καθεστώς.
Πώς αντιμετωπίζεται το φαινόμενο;
Μια σοβαρή χώρα δεν αρκείται μόνο στο να ορίζει ποινές στους παραβάτες τέτοιου τύπου. Πρέπει να κάτσει να μελετήσει και να ερμηνεύσει τα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του φαινομένου, όποια και αν είναι αυτά. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν το κάνουμε αυτό.
σχόλια