Πολλές έρευνες λένε πως η Αθήνα είναι μια από τις ευρωπαϊκές πόλεις με τον ταχύτερο ρυθμό γκετοποίησης. Αυτό τι σημαίνει;
Πολλές λέξεις τις χρησιμοποιούμε χωρίς να ξέρουμε γιατί. Έχει να κάνει με τη δημοσιογραφία και την έρευνα του εντυπωσιασμού. Θέλουμε να σοκάρουμε! Στη χώρα μας τα γκέτο πάντα λειτουργούν περισσότερο φαντασιακά παρά υλικά.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της γκετοποίησης;
Αυξημένο επίπεδο κοινωνικών συγκρούσεων, μεγάλος βαθμός πολεοδομικής και κοινωνικής φοβίας και περιορισμός των δημόσιων επενδύσεων που οδηγούν σε ένα απόγειο της αμυντικής συμπεριφοράς των κατοίκων. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «οικολογία του φόβου», που αυτήν τη στιγμή είναι η μεγαλύτερη οικολογία που επικρατεί παγκοσμίως.
Πρέπει να τρομοκρατηθούμε;
Δεν πρέπει να σκανδαλιζόμαστε. Είναι στοιχεία που βρίσκουμε μέσα στις πόλεις. Η γκετοποίηση συμβαίνει σε όλες τις πόλεις του κόσμου, αλλού περισσότερο ορατά και αλλού λιγότερα, ανάλογα με τα πολυεθνικά, πολυφυλετικά και πολυγλωσσικά δεδομένα που διαθέτει η κάθε πόλη.
Δεν υπάρχει και η γοητεία των γκέτο;
Ναι, μεγάλη: ο πόλεμος των συμμοριών, οι κλειστές κοινωνίες, η παρανομία, το περιθώριο και όλα αυτά γοητεύουν από συγγραφείς μέχρι και πολεοδόμους. Το νέο φαινόμενο των γκέτο, τα υπεργκέτο, στην ουσία δεν έχουν πολλά από τα θετικά στοιχεία για τα οποία μιλάγαμε τόσα χρόνια. Τα παλιά γκέτο ήταν ένα είδος προστασίας από τον φυλετικό αποκλεισμό διάφορων κοινωνικών ομάδων και μειονοτήτων και συνδέονταν με τη δυνατότητα εξεγέρσεων.
Πού διαφέρουν τα υπεργκέτο;
Ξεκινούν από τις κατοικίες-υπερφρούρια των βορείων προαστίων. Οι ανόητες έρευνες που κάνουν τα πανεπιστήμια μιλούν μόνο για τα γκέτο της Πατησίων, της Μενάνδρου και του Μπραχαμίου και δεν μιλάνε για τα μεγάλα γκέτο των βορείων και νοτίων προαστίων που συμβάλλουν στο να εξελίσσεται η πόλη σαν πολεμική μηχανή.
Οπότε, δεν μιλάμε για γκέτο μεταναστών αλλά αυτοχθόνων;
Βέβαια: Υπάρχουν σε τρεις μορφές: των κατοίκων, των μεταναστών και των αριστοκρατών. Μια πολλαπλή έκφραση καταστάσεων επιτήρησης και φόβου.
Και ποια είναι λύση;
Προγράμματα κοινωνικής εξισορρόπησης, δημόσιες επενδύσεις για προγράμματα κατοικίας και προστασία στους δημόσιους χώρους. Να επιτευχθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάχυση, με την περιστολή των αποκλεισμών και με τη συμμετοχή των περισσοτέρων στα κοινά. Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται και τα μέτρα για τους μετανάστες.
Η Αθήνα έχει ξαναγνωρίσει ανάλογες εποχές;
Η Αθήνα ήταν από τις πιο πορώδεις πόλεις του κόσμου. Πολύ ανοιχτή, διάτρητη, με πολλές μεταβάσεις. Οι κοινωνικές συγκρούσεις την αλλάζουν, αλλά, παρ' όλα αυτά, παραμένει μια ανοιχτή πόλη που τελικά επιτυγχάνει να επεξεργάζεται ήπια τις αντιθέσεις.
σχόλια