#quote#
Ο Θάνος Σαμαράς, ένας από τους πιο σημαντικούς ηθοποιούς της γενιάς του, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη όπου παράλληλα με την ηθοποιία κάνει hair styling σε φωτογραφίσεις μόδας μεγάλων περιοδικών. Από το διαμέρισμά του στην Park Avenue μιλάει στη LifO για τις εμμονές του, για το θέατρο ως αυνανιστική διαδικασία και για τα χρόνια της άγνοιας που νοσταλγεί από την Ελλάδα.
Ο πρώτος σου ατζέντης στην Αγγλία σου είχε πει ότι έχεις τη γοητεία ενός αυτοκινητικού δυστυχήματος. Σου εξήγησε τι εννοούσε;
Δεν τα πάω καλά με τους Αγγλοσάξονες. Τι να εξηγήσει περαιτέρω κανείς; Όποιος με γνωρίζει πιστεύω ότι μάλλον συμφωνεί με τον χαρακτηρισμό. Προφανώς σημαίνει ότι σε κάθε περίπτωση διατηρώ μια απόσταση μεταξύ μας; Μήπως γι’ αυτό ονόμασα το σάιτ μου donteverloveme.com; Γιατί το όνομά μου σημαίνει αθάνατος, αλλά το χαϊδευτικό μου σημαίνει θάνατος; Γιατί πέρασε η κότα τον δρόμο;
Όταν μετακόμισες, έβαλες όλα σου τα υπάρχοντα σ’ ένα καράβι και αφού διέσχισαν τον Ατλαντικό για τρεις εβδομάδες έφτασαν στη Νέα Υόρκη. Απ’ ό,τι κατάλαβα, σου φάνηκε πολύ ρομαντικό αυτό.
Είμαι πολύ συναισθηματικός μάλλον. Σκοτεινά, παγωμένα, εκκωφαντικά κύματα και τα βρακιά μου, τα βιβλία μου και οι Blythe να τσουλάνε πάνω τους με γουρλωμένα μάτια, μέσα στην άγρια νύχτα.
Τι περιέχει το σπίτι σου στο Μανχάταν;
Το σκηνικό μιας ακόμη απόπειρας σπιτικού.
Τι βλέπεις από το μπαλκόνι σου;
Είναι γωνιακό διαμέρισμα. Από τη μία βλέπω την Park Avenue και το Empire State Building, από την άλλη το Chrysler Building.
Είδα ότι σε μια από τις δουλειές σου ως hair stylist στην Αμερική έχεις συνεργαστεί με τον Τζεφ Κουνς, ο οποίος φωτογράφιζε. Πώς ήταν να δουλεύεις μαζί του;
Ήταν η πρώτη μου φωτογράφιση στη Νέα Υόρκη, για το αμερικανικό «Harper’s Bazaar». Ήταν από τις πιο ομαλές, ήρεμες συνεργασίες. Είναι πολύ συμπαθητικός τύπος.
Πώς σε αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι στις φωτογραφίσεις όταν τους λες ότι είσαι ένας καταξιωμένος ηθοποιός στην Ελλάδα;
Δεν αναφέρομαι ποτέ στη διπλή μου ζωή. Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Ούτε χρόνος στο σετ. Κάποιοι, κατόπιν, με κοιτάνε στο Google και μου στέλνουν σοκαρισμένα μηνύματα.
Πας συγχρόνως και σε κάστινγκ για ταινίες;
Ναι.
Επίσης, κατασκευάζεις και μινιατούρες περούκες για κούκλες. Πώς έμαθες την τεχνική; Φαίνεται δύσκολο!
Μου φαίνεται πιο δύσκολο να αποστηθίσω ένα τηλέφωνο. Δεν έχω καταφέρει να διδαχτώ πραγματικά τρόπους για να κάνω κάτι. Συγκρατώ συνήθως παράταιρες λεπτομέρειες, όπως και στο πανεπιστήμιο και στη Royal Academy of Dramatic Art. Πάντα σκέφτομαι δικούς μου τρόπους για να κάνω κάτι. Με την υποκριτική, τα μαλλιά και τα υπόλοιπα. Όταν κοιτάς κάτι για αρκετό καιρό, σου φανερώνεται ο τρόπος να το διαλύσεις και να το φτιάξεις.
Τι «παράξενα» αντικείμενα έχεις ανακαλύψει στα μαγαζιά της Νέας Υόρκης;
Τα αντικείμενα βαραίνουν, προσπαθώ να τα αποφεύγω. Έχω, παρ’ όλα αυτά, πολλά παλιά κεφάλια με φυτεμένα μαλλιά πάνω τους. Λατρεύω τα προϊόντα φασίνας - εδώ όμως. Είναι τόσο αποτελεσματικά!
Ποιες είναι οι εμμονές σου;
Ο Ζαν Κοκτώ, η Έντι Μπιαλ, το «Dark Shadows» (η σειρά, όχι η ταινία του Μπάρτον), η πορνοστάρ Τζίνα Φάιν, οι ταινίες οι γυρισμένες εξ ολοκλήρου σε στούντιο.
Γιατί είσαι χορτοφάγος;
Γιατί δεν είσαι κανίβαλος; Δεν έχει καμιά διαφορά το ένα ζώο από το άλλο. Έχουν αντίληψη της πραγματικότητας, αισθάνονται αγάπη, φόβο, όπως ακριβώς κι εσύ, έχουν οικογένειες, αισθάνονται τη ζωή τους πολύτιμη, ακριβώς όπως εσύ τη δική σου, θέλουν την ευτυχία, τον ήλιο, αναπτύσσουν σχέσεις με τον δικό τους τρόπο, όπως εσύ με τον δικό σου, είναι οδοιπόροι πάνω στη γη, όπως εσύ. Έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε τα ζώα ως υποδεέστερα όντα και αναλώσιμα, σαν αντικείμενα, χωρίς αξία. Δεν είναι, όμως, έτσι. Σε πολλούς τομείς είναι ανώτερα από εμάς. Είναι κοσμογονικό και μεγαλειώδες. Ζήσε κι άσε τους άλλους να ζήσουν, όπως κάνουν τα ζώα. Σκέψου το. Ή μην το σκεφτείς, χοντρέ/ή.
Τι έχει το playlist του iPod σου;
Ζορζ Ορίκ, Τζον Μπάρι, Lana Del Rey, Τζένη Βάνου, Τζόρτζιο Μορόντερ.
Κάπου έγραψες ότι η «Ωραία της ημέρας» του Μπουνιουέλ θα έπρεπε να διδάσκεται σε όποιον ασχολείται με την εικόνα.
Έτσι είπα; Όλο μαλακίες μανιφέστα καταστρώνω. Είχα δίκιο, όμως. Είναι υποδειγματική ταινία σε όλα τα επίπεδα.
Τι έχει καθορίσει την αισθητική σου;
Τα παιδικά μου βιβλία, οι ταινίες που είδα πολύ μικρός, όπως η Οδύσσεια του Διαστήματος και η Αποστροφή. O Ζαν Κοκτώ και ο Ζορζ Φρανζού. H Mπάρμπρα Στρέιζαντ. Τα βινύλια άλμπουμ των γονιών μου. Τσέχικες stop motion animation ταινίες. Η εγκυκλοπαίδεια του Ντίσνεϊ. H Τζίνα Φάιν.
Γιατί είσαι κολλημένος στα ’40s και στα ’50s; ’
00s, ’10s, ’20s, ’30s, ’40s, ’50s, ’60s, ’70s, ’80s, ’90s, ’00s. Ένας ολόκληρος κύκλος, ξανά και ξανά, στο μέλλον, στο παρελθόν και πίσω ξανά.
Έχεις, πάντως, και μια ροπή στο trash και cult. Ποιa είναι τα πέντε αγαπημένα σου trash/cult πράγματα;
Όπως κάθε πραγματικά σύγχρονος άνθρωπος, είμαι και για τα σαλόνια και για τα αλώνια. Mε ελκύει ο Ζαν Κοκτώ, με ελκύει και μια χυδαία τσόντα, όχι με πολύ διαφορετικό τρόπο. Δεν μου αρέσει ο όρος trash, υποδεικνύει μια αυτάρεσκη αλαζονεία ότι κάτι είναι καλύτερο από το άλλο.
1. Ζαν Κοκτώ - Η πεντάμορφη και το τέρας
2. Τα ανδρείκελα του Pierre Imans
3. Η Shaye St John
4. O Le Corbusier
5. Η Candy Candy
Έχεις γράψει και μια ταινία τρόμου μαζί με τη Λουκία Μιχαλοπούλου που θα σκηνοθετούσε ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος. Τι πήγε στραβά με αυτό το πρότζεκτ και δεν προχώρησε;
Οι Έλληνες.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Εννοώ την κατάσταση στην Ελλάδα...
Δεν με ενδιαφέρει. Ψέμα.
Είσαι καθόλου πατριώτης;
Όχι, αλλά μπορώ να υποδυθώ έναν πειστικά, αν θέλεις. Αγαπάω το χώμα, άλλα όχι
τους ανθρώπους του.
Ο πρωθυπουργός είναι συγγενής σου;
Let them eat tzatziki. Πάλι ψέμα.
Τι νοσταλγείς από την Ελλάδα;
Τα χρόνια της άγνοιας και της αθωότητας.
Επίσης, έχεις πει ότι το θέατρο είναι μια αυνανιστική διαδικασία.
Το θέατρο είναι μια στιγμιαία επιχείρηση, που στιγμιαία συμβαίνει και χάνεται. Το κάνει κανείς γιατί τον ευχαριστεί, γιατί είναι μια ζάλη, μια ερωτοτροπία. Για να αδειάσει ή να γεμίσει κάτι μέσα του. Είναι για σένα και μόνο. Πέφτει η αυλαία και υπάρχει πια μόνο τεμαχισμένο, μόνο στη μνήμη του κάθε θεατή και με διαφορετικό τρόπο, πάει. Κάτι τέτοιο εννοούσα, σε αντίστιξη με το σινεμά. Μου αφήνει ένα απτό αποκύημα, σαν μια γενναιόδωρη κίνηση. Να, πάρε να ’χεις μια ταινία. Αλλά μπούρδες, απλώς μια σκέψη έκανα, για να χωνέψω τι κάνω.
Η τελευταία σου ταινία είναι το «Dead Europe», μια αυστραλιανή ταινία βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ελληνοαυστραλού συγγραφέα Χρήστου Τσιόλκα. Πώς προέκυψε αυτό;
Ήρθαν σε επαφή μαζί μου στη Νέα Υόρκη, το περασμένο φθινόπωρο. Ο Τόνι Κράβιτζ είναι πραγματικά υπέροχος σκηνοθέτης. Είναι σαν σπονδυλωτή ταινία-οδοιπορικό, με ήρωα έναν Αυστραλό. Ένα κομμάτι διαδραματίζεται στην Ελλάδα, στα βουνά, όπου συμβαίνει ένα παγανιστικό, βουτηγμένο στο LSD menageatrois , μεταξύ εκείνου, της Δανάης Σκιάδη και εμού. Tα γυρίσματα είχαν ενδιαφέρον. Tρέχαμε γυμνοί σε δάση, καλαμιές, βουνά, πέφταμε σε παγωμένα ποτάμια, χορεύαμε γύρω από φωτιές, και seksi-time με τη Δανάη και τον Εwen Leslie. Μόλις βγήκε στην Αυστραλία, νομίζω.
Ποια φράση σε ακολουθεί στη ζωή σου;
Κάνουμε αυτό που πρέπει, Τα καταφέρνουμε όπως μπορούμε, Όλοι θέλουμε να είμαστε καλοί και όλοι θέλουμε να ευτυχήσουμε.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου ποίημα;
Ας καμωθώ, λοιπόν, ότι όντως διαβάζω ποίηση. Μετά από ένα γρήγορο Google, παραθέτω το εξής: Τα θυμωμένα άνθη της φολιδωτής πολυκατοικίας / αναδεύουν απαισίως την ώρα της κηδείας του μεγάλου / εμπόρου πίσω απ’ το Τελωνείο κατά το ηλιοβασίλεμα, / ενώ μακριά στη θάλασσα ακούγονται οι φριχτές φωνές / του Λεβιάθαν. Τι καλός ο Τσαρούχης.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις στην κατοχή σου;
Δεν έχω τίποτα.
Από ποιο πλευρό κοιμάσαι;
Έμαθα στο αριστερό, στο δεξί κοιμόταν ένας άγγελος.
Ποιος είναι αλήθεια ο Θάνος Σαμαράς;
Δεν με νοιάζει, δεν ρωτάω.
σχόλια