Ηχογραφείς συνήθως μόνο σου με το MacBook σου. Ποια είναι τα πιο περίεργα μέρη που έχεις ηχογραφήσει κάτι;
Ηχογραφώ στο σπίτι μου, στο Mac μου: φωνές, κιθάρα, μπάσο, steeldrum, κρουστά, μαντολίνο, synths κ.ά., με βάση κάποια ιδέα ή κάποιο τζαμάρισμα. Πολλές φορές, άμα μου έρθει μια ιδέα για το πώς να συνεχίσω κάποιο κομμάτι και επειδή είμαι ανυπόμονος, το δουλεύω, αν μπορώ, επιτόπου, όπου κι αν είμαι, κάνοντας ό,τι μπορώ, ανάλογα με την περίπτωση. Τα πιο περίεργα μέρη που έχω ηχογραφήσει/μιξάρει είναι: σε πάρκινγκ καραβιού που πήγαινε Βενετία, ό που έφτιαχνα electronics στο logic, σε αεροπλάνο για Ανόβερο, όπου μίξαρα, και στη μέση του πουθενά, κοντά στην Πρέβεζα, όπου ηχογράφησα φωνητικά μέσα στο αμάξι. Επίσης, έχω κάνει field recordings σε κάτι λαγκάδια στον Όλυμπο και σε ένα σκοτεινό δάσος κοντά στο σπίτι μου, το βράδυ, προσπαθώντας να ηχογραφήσω αυτό που φοβόμουν (αδύνατον!).
Λες ότι εμπνέεσαι από τα μεγάλα, αθώα και επικίνδυνα ψέματα της καθημερινότητας. Δώσε μας μερικά παραδείγματα.
Εμπνέομαι πολύ από το πώς τελειώνουν οι σχέσεις. Παραδείγματα έχουμε όλοι μας και ως θύτες και ως θύματα. Το πιο μικρό ψέμα οδηγεί στο μεγαλύτερο, ακόμα και το να κρύβεις το συναίσθημά σου είναι μια μορφή ψέματος. Αυτή είναι η φύση μας. Το κομμάτι «Semicolon», ας πούμε, μιλάει για τις σχέσεις που καταντούν τόσο περίπλοκες που διακόπτονται με άνω τελεία, χωρίς να έρθει η κάθαρση, ό,τι χειρότερο! Με τον τίτλο μπορείς να πεις ότι αναφέρομαι σε αυτούς που κάνουν «κατακράτηση» συναισθημάτων και μην μπορώντας να λύσουν τα θέματά τους, ενοχλούνται από τέτοιου είδους πταίσματα. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς ένα αστείο. Βασικά, πέραν αυτού, είναι πολλά τα θέματα του δίσκου, είναι λίγο σαν προσωπικό ημερολόγιο.
Τι βλέπεις στη μαγική σου σφαίρα ότι θα γίνει στο μέλλον;
Πολλά, αλλά πρώτα απ' όλα θέλω να δω στο ράφι της βιβλιοθήκης μου πολλούς δίσκους μου, που να είμαι υπερήφανος γι' αυτούς, και πολλά live!
Λευκάδα ή Καλιφόρνια;
Λευκάδα, φίλε! Δεν την αλλάζω με καμία Καλιφόρνια!
Ποια πράγματα (άνθρωποι, βιβλία, ταινίες, ζώα, κτίρια, φαγητά) σε έχουν κάνει μουσικό και ποια εικαστικό;
Και για τα δύο τα ίδια, δηλαδή όλα! Πραγματικά, εκπλήσσομαι καμιά φορά από τι μπορεί να μου δίνει έμπνευση. Η δημιουργία είναι μεταφορά συναισθημάτων ενός ατόμου (ή πολλών μαζί) στο μέσο που αισθάνεται ο καθένας άνετα.
Τι κόλλημα είναι αυτό που έχεις με τις trash ταινίες των παιδικών σου χρόνων;
Πολλοί νέοι της εποχής μας, που μεγάλωσαν με το Star Wars, το Goonies, το Home Alone (αυτά δεν είναι trash), έχουν αυτό το κόλλημα. Όταν τις ξαναβλέπεις, είναι σαν τεστ αναμνήσεων: μαζί με τη χ σκηνή θυμάσαι και κάποιο συναίσθημα, βίωμα ή και τη στάση που καθόσουν. Είναι τρομερό, αλλά παράλληλα χαλάς την ανάμνηση της ταινίας, όπως ήταν τότε διαμορφωμένη, ξαναβλέποντάς την. Η πιο trash-ίλα που ακόμα μπορώ να δω είναι το Problem Child!
H ψυχεδέλεια είναι η νέα φολκ;
Η ψυχεδέλεια είναι η πιο παλιά φόλκ απ' όλες! Βλέπε ινδική μουσική.
σχόλια