Το γραφείο και η βιβλιοθήκη του Νικόλαου Δούμπα στη βιεννέζικη κατοικία του (Palais Dumba). Ακουαρέλα του Rudolf von Alt (1877). Βλ. Wikipaintings.
Νικόλαος Δούμπας. Βλ. Österreichische Nationalbibliothek.
Η Βλάστη (ορεινό χωριό του νομού Κοζάνης), τόπος καταγωγής της οικογένειας Δούμπα. Βλ. the backpack diaries.
Βλ. eleftheria, larissanet, grammaeditions.
Αριστ., το μέγαρο Prokesch-Osten στην οδό Φειδίου, παλιά κατοικία του αυστριακού πρέσβη στην Αθήνα. Εκεί φιλοξενήθηκε ο Νικόλαος Δούμπας το διάστημα 1848-1850, κατά παράκληση του πατέρα του, για να κρατηθεί μακριά από την επαναστατική κίνηση της Βιέννης. Βλ. Δημήτρη Ι. Σφήκα. Δεξ., ο πρέσβης Anton von Prokesch-Osten. Via wikimedia.
"Εγώ, εγώ που θα έδινα την ψυχή μου για την ανάσταση της Ελλάδας, ελπίζω λίγα από από τον λαό αυτόν...Αλλά γνωρίζω πως ο δρόμος για τη βελτίωση περνάει από την ανεξαρτησία, και μόνο μεσ' απ' αυτήν (...) Η Αθήνα δεν είναι παρά ένας σωρός βρώμικα συντρίμμια, αραδιασμένα γύρω από μερικά μεγαλόπρεπα κατάλοιπα, που διακόπτονται από καμιά εκατοπενηνταριά προχειροχτισμένα σπίτια" (Anton von Prokesch-Osten)
"Ένα από τα κτίρια στην άκρη της Αθήνας προς την Πάρνηθα είναι μια απλή, γεμάτη αρχοντιά βίλα... νομίζεις, βλέποντας την καλογυαλισμένη σκάλα με το χαλί από πάνω ως κάτω, πως βρίσκεσαι σ' έναν εξοχικό πύργο κοντά στην αυτοκρατορική πόλη του Δούναβη. Όταν μπεις μέσα στα καλόγουστα δωμάτια, θα δεις σύγχρονες rococo κουνιστές καρέκλες, θαυμάσιους καθρέπτες και ζωγραφιές...Βρισκόμαστε στο σπίτι του Πρόκες - Όστεν και της καλλιεργημένης και πανέξυπνης γυναίκας του. Τίποτε δεν θυμίζει εδώ πως η Αθήνα γεννιέται τώρα. Εδώ μέσα η Αθήνα είναι στο ίδιο επίπεδο με τη Νεάπολη, τη Βιέννη και την Κοπεγχάγη" (Hans-Christian Andersen). Βλ. Wikipedia.
Βλ. vlasti.gr και tar.gr.
Ο Νικόλαος Δούμπας στο γραφείο του (Palais Dumba). Βλ. wikimedia.
Κωνσταντίνος (Graf von από το 1917) Δούμπας, γιος (ή ανηψιός σύμφωνα με το ελληνικό λήμμα της Wikipedia) του Νικόλαου Δούμπα. Διετέλεσε πρέσβης της αυστρο-ουγγρικής Αυτοκρατορίας. Κατηγορήθηκε για κατασκοπεία από την αμερικανική κυβέρνηση και θεωρήθηκε persona non grata στην Αμερική το 1915. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εγκατέλειψε τη διπλωματία, έγινε ειρηνιστής και αφοσιώθηκε στο γράψιμο. Φωτ. The Library of Congress.
Η κατοικία του Νικόλαου Δούμπα στη Βιέννη (Palais Dumba). Φωτ. Erich Schmid.
Γενική άποψη του γραφείου και της βιβλιοθήκης του Νικόλαου Δούμπα. Ακουαρέλα του Rudolf Ritter von Alt (1877). Βλ. wikimedia.
Το ατελιέ του αυστριακού ζωγράφου Hans Makart στη Βιέννη (1875). Ο Hans Makart είχε αναλάβει την διακόσμηση της κατοικίας του φίλου του Νικόλαου Δούμπα. Μετά τον θανατό του, ο Νικόλαος Δούμπας στράφηκε στον Gustav Klimt. Βλ. wikimedia.
"Klimt wanted to be completely free, wanted to think and paint without being dependent on official commissions, and in this he received the support of several loyal patrons. Before the Vienna University scandal he had met Nikolaus Dumba, the son of a Greek businessman from Macedonia with contacts in the Orient, who had made a fortune in banking and the textile industry. The interior decoration of his office had been done by Hans Makart. After Makart' s death, Klimt became Dumba's most favoured artist. It was to him that the furnishing, accessories and decoration of the music salon in the Nikolaus Dumba Palais were entrusted. This included two supraportal pictures, the first of which shows Schubert at the Piano, while the second, Musik II, is of a Greek priestess with Apolline cithara. The first harks back nostalgically to the lost paradise o a well-placed, carefree society that enjoyed the diversions of music in the home. The second is quite different in style and points the way to a world of symbols expressed by the Dionysian power of music. "In these two picture", wrote Carl E. Shorske, "bourgeois serenity and Dionysian unrest confronted one another in a single room. The Schubert picture shows music-making in the home, with music as the artistic high pont of a secure and well-ordoned way of life. The scene glows in a warm candlelight that softens the outlines of the figures, so that they melt into convivial harmony... Klimt makes use of Impressionist techniques in order to replace historical reconstruction by nostalgic evocation. He present us with a lovely dream, glowing but incorporeal -the dream of innocent, pleasure-giving art in the service of an untroubled society" (Gilles Néret: Gustav Klimt, ed. Taschen).
Οι Πέντε Αισθήσεις, έργο του Hans Makart. Βλ. wikimedia.
Σχέδιο του Gustav Klimt για το μουσικό σαλόνι του Palais Dumba. Βλ. artpaintingsgallery.
Musik (1895), έργο του Gustav Klimt για το μουσικό σαλόνι του Palais Dumba. Βλ. wikipaintings.
Ο Franz Schubert στο piano (1899), έργο του Gustav Klimt για το μουσικό σαλόνι του Palais Dumba (βλ. Σαν Σήμερα 31.1.2013). Βλ. The Klimt Collection.
Ανάμεσα στους εκλεκτούς φίλους καλλιτέχνες του Νικόλαου Δούμπα συγκαταλεγόταν και ο Johann Strauss (στη φωτ., δεξιά), ο οποίος, σε μία από τις επισκέψεις του στην εξοχική κατοικία του Νικόλαου Δούμπα στις όχθες του Δούναβη (μικρή φωτογραφία) πρωτοπαρουσίασε αλλά και πιθανόν συνέθεσε το γνωστό του βαλς "Ο Ωραίος Γαλάζιος Δούναβης". Collections Anton Walter Donauwalzer (για την παρτιτούρα), New York Public Library Archives (για το πορτρέτο του Johann Strauss), Έφη Αγραφιώτη (εξοχική κατοικία).
Το Μέγαρο Μουσικής της Βιέννης ( Wiener Musikverein) ανεγέρθηκε χάρη στη σχεδόν αποκλειστική συνεισφορά του Νικόλαου Δούμπα και του πατέρα του. Βλ. Wikimedia.
Wiener Musikverein. Βλ. мираvenagid.ru .
Wiener Musikverein. Η Φιλαρμονική της Βιέννης και ο χορός της Πρωτοχρονιάς. Βλ. wienerphilharmoniker.
Οι τοιχογραφίες (όπου απεικονίζονται οι Επιστήμες) στο προστώο του παλαιού κτηρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκαν έπειτα από δωρέα του Νικόλαου Δούμπα. Είναι έργο του αυστριακού ζωγράφου Karl Rahl (1864). Βλ. The Bitch is back.
Ο τάφος του Νικόλαου Δούμπα στο τμήμα των μουσουργών (Mozart, Beethoven, Brahms, Gluck, Cerny, Strauss...) του Κεντρικού Νεκροταφείου της Βιέννης. Βλ. Wikimedia Commons και e-Bay.
2001: A Space Odyssey (1968), η ταινία του Stanley Kubrick με τη μουσική του Johann Strauss.
σχόλια