Το πραγματικό της όνομα ήταν Harlean Harlow Carpenter. Στα πρώτα της βήματα, στον κινηματογράφο της δεκαετίας του ’30, το όνομα της τυπώνεται λάθος στους τίτλους αρχής και τέλους, καθώς και στις ανακοινώσεις Τύπου της εποχής. Το “Carpentier” – έτσι τυπωνόταν το επώνυμο της, με ένα “i” παραπάνω - δεν είναι ιδανικό για καριέρα και το γεγονός ότι βάφει τα μαλλιά της ξανθά, δημιουργεί προβλήματα στη φήμη της. Καταφέρνει, όμως, να τα επιβάλλει. Πιο γρήγορα απ’ ό,τι επέβαλε τον εαυτό της στην κινηματογραφική βιομηχανία.
Η πρώτη ταινία στην οποία εμφανίζεται – και την παράσταση κλέβουν τα πόδια της – είναι στο “Double Whoopee”, όπου πρωταγωνιστούν ο Oliver Hardy και ο Stan Laurel, το θρυλικό κινηματογραφικό δίδυμο, που στην Ελλάδα έγινε γνωστό ως «Χοντρός – Λιγνός». Την ίδια εποχή, η Harlow ζει τη δική της περίεργη σχέση με τη μητέρα της, η οποία εξαιτίας του αποτυχημένου γάμου της και των επίσης αποτυχημένων προσπαθειών της για καριέρα στο Χόλιγουντ, αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στην προώθηση της κόρης της. «Ήταν πάντα δικό μου δημιούργημα», συνήθιζε να λέει αργότερα για τη διάσημη κόρη της, η Jean, η οποία πίστευε πώς ό,τι έκανε η Harlow στον κινηματογράφο, το χρωστούσε αποκλειστικά σ’ εκείνη. Ακόμη και το όνομα με το οποίο ψευδώς συστήθηκε στις πρώτες της audition: Harlow Jean.
Εξασφαλίζει έναν πολύ μικρό ρόλο στην ταινία – έπος του Charlie Chaplin, "City Lights". Αυτό το "πέρασμα" βέβαια, δεν έφτασε ποτέ στους θεατές, αφού "κόπηκε" στο τελικό μοντάζ.
Πριν εκπνεύσει το 1929 και ενώ γυρίζεται η δεύτερη εκδοχή της ταινίας «Οι Άγγελοι της Κολάσεως» (σ.σ.: η πρώτη είχε γυριστεί ως ταινία του βωβού, αλλά εν τω μεταξύ η τεχνολογία είχε ήδη προσφέρει ήχο στις κινηματογραφικές ταινίες) γίνεται αντιληπτό ότι η πρωταγωνίστρια Γκρέτα Νίσεν δεν κάνει για τον ρόλο. Στην ομιλούσα εκδοχή της ταινίας, η βαριά νορβηγική προφορά της, αναγκάζει τον παραγωγό Χάουαρντ Χιουζ να αναζητήσει άλλη πρωταγωνίστρια.
Και αυτή είναι η Harlow. Νέα, πρωτοεμφανιζόμενη και πολύ χαμηλά αμειβόμενη – οι πηγές λένε ότι δέχθηκε να υπογράψει 5ετές συμβόλαιο με μισθό κατώτερο των 100 δολαρίων της εβδομάδα – η νεαρή ηθοποιός κάνει το πιο πολυδιαφημισμένο ντεμπούτο που θα μπορούσε να φανταστεί. Όμως, οι κριτικοί βλέπουν μια εντυπωσιακή γυναίκα και μια κακή ηθοποιό. Και δεν αλλάζουν γνώμη για τουλάχιστον 3 συνεχόμενα χρόνια, πάνω που η Harlow είναι έτοιμη να τα παρατήσει – ακριβώς όπως έκανε η μητέρα της πριν από λίγα χρόνια.
Είναι το 1932 που ο κινηματογραφικός παραγωγός, Paul Bern πείθει την MGM να εξαγοράσει το συμβόλαιο της από τον Χιουζ, ενώ την ίδια περίοδο εξασφαλίζει έναν πολύ μικρό ρόλο στην ταινία – έπος του Charlie Chaplin, “City Lights”. Αυτό το “πέρασμα” βέβαια, δεν έφτασε ποτέ στους θεατές, αφού “κόπηκε” στο τελικό μοντάζ. Αποζημιώνεται για τέτοιες μικρο-ατυχίες με την «Κοκκινομάλλα», χωρίς υπερβολή τον ρόλο της ζωής της. Το σενάριο, κόντρα στη μέχρι τότε χολιγουντιανή... ηθογραφία, την θέλει αδίστακτη, ελευθερίων ηθών, σωστό αρπακτικό. Υποδύεται μια γυναίκα με 5 εραστές που της εξασφαλίζουν πλούτο και εξουσία. Και αντί το τέλος της ταινίας να την «τιμωρήσει», όπως έκανε πάντα με τα «κακά κορίτσια», την «παντρεύει» με πλούσιο, γάλλο αριστοκράτη και ξεσηκώνει το κοινό. Οι θεατές πιστεύουν ότι ο ρόλος ταιριάζει «γάντι» στη Harlow και η καριέρα της και ως σύμβολο του σεξ, μόλις έχει ξεκινήσει.
Στην πραγματική ζωή παντρεύεται τον παραγωγό που την «έκλεψε» από τον Χιουζ για να βρεθεί μπλεγμένη στο πρώτο αληθινό σκάνδαλο της ζωής της. Περίπου δύο μήνες μετά τον γάμο τους, ο Bern βρίσκεται νεκρός στο σπίτι τους. Γυμνός, με μια σφαίρα στο κεφάλι και ενώ η Harlow έλειπε, στην έπαυλη σπεύδουν 3 μεγαλοπαράγοντες του Χόλιγουντ (μεταξύ των οποίων και ο παραγωγός του “Όσα παίρνει ο άνεμος”, Ντέιβιντ Ο’ Σέλζνικ) για να διαχειριστούν το σκάνδαλο.
Στην πορεία, θα δουν πολλά το φως της δημοσιότητας: από το ότι ο Bern ήταν δίγαμος και μάλλον θύμα της πρώτης συζύγου του, μέχρι το ότι ποτέ δεν κατάφερε να έχει ολοκληρωμένες σχέσεις με τη Harlow. H διάσημη χήρα – και μέρος του μεγαλύτερου σκανδάλου της εποχής - επίσης σκανδαλωδώς επιστρέφει στη δουλειά 3 μέρες μετά τη δολοφονία. Θα παντρευτεί και θα χωρίσει ακόμη μία φορά και μέχρι 1934 θα κάνει τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές της επιτυχίες, όχι, όμως, πλέον, ως ξανθιά.
Το 1937 πεθαίνει στα 26 της χρόνια κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας “Saratoga” με συμπρωταγωνιστή τον Κλαρκ Γκέιμπλ, φίλο της και μυστικοσύμβουλο της μέχρι το τέλος. Η ταινία ολοκληρώνεται με σωσία της και η Harlow γίνεται η πρώτη «μοιραία ξανθιά» στην ιστορία του αμερικανικού κινηματογράφου. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατατάσσει "στην 22η θέση με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών". Η παγκόσμια κινηματογραφική ιστορία, πότε ακροθιγώς και πότε ευθέως, τη θεωρεί ένα από τα πρώτα "πειράματα" στον χώρο των media, όπου το Χόλιγουντ "κατασκεύασε" εξ ολοκλήρου μία περσόνα για να την "επικοινωνήσει" και να "δρέψει" καρπούς από το "προϊόν".
σχόλια