Ασφυξία

Ασφυξία Facebook Twitter
0

Υπάρχουν γύρω μας και ανάμεσά μας ενάμισι δισεκατομμύριο άνθρωποι που ζούνε σε κόσμο θεοκρατικό (για μας μεσαιωνικό). Ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία κ.λπ. δεν σημαίνουν τίποτα γι' αυτούς. Η «Θρησκευτική Αστυνομία» κυριαρχεί.

Όσα χρόνια ζούσαν στα μέρη τους κι εμείς στα δικά μας δεν μας αφορούσε. Αλλά τώρα, η μετανάστευση, η παγκοσμιοποίηση μας έχουν φέρει κοντά. Όμως δεν έγινε τίποτα για να γεφυρωθεί το χάσμα στις απόψεις: ακόμα διαδηλώνουν ισλαμιστές για τα σκίτσα του Μωάμεθ.

Πώς μπορεί να επιβιώσει μία υφήλιος που σπαράσσεται από τόσο βαθιές αντιθέσεις; Για τους φανατικούς τους είμαστε η κοινωνία του Σατανά: οι γυναίκες μας μορφώνονται και εργάζονται ασύδοτες και μόνες, χωρίς μπούρκες και μαντήλες, τα βιβλία και τα ΜΜΕ κυκλοφορούν ελεύθερα και δεν απαγχονίζουμε τους ομοφυλόφιλους με συνοπτικές διαδικασίες.

Τρεις τρόποι έχουν προταθεί για το κλείσιμο του χάσματος. Ο πιο πρωτόγονος (ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και το Ιράκ) είναι: εισβάλλω και αλλάζω την κοινωνία με τα όπλα. Επιβάλλω τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα (ειρωνεία: αναιρώντας τα με τον τρόπο της επιβολής).

Είναι σαφές ότι ο τρόπος αυτός απέτυχε. Εκτός από το μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος, μόνο λίγα μέλη μίας ελάχιστης υπό διαμόρφωση αστικής τάξης μπορεί να επωφεληθούν από μία τέτοια κίνηση: όλοι οι άλλοι αμύνονται και αντιστέκονται.

Η άλλη άποψη, που ακούγεται συχνά και στη χώρα μας (επηρεάζει και η «καθ' ημάς Ανατολή»): πολύ καλά είναι έτσι, αφήστε τους στην πίστη και την ησυχία τους.

Καμία αντίρρηση να δείξουμε απόλυτη ανοχή - φτάνει να την έδειχναν και αυτοί. Όμως οι φανατικοί ισλαμιστές δεν έχουν τέτοιες αντιλήψεις: ο κόσμος γι αυτούς θα έρθει στα ίσια του μόνον όταν όλοι οι άπιστοι εξαφανιστούν ή προσκυνήσουν τον Προφήτη.

Έτσι μένει η τρίτη λύση, η μακροχρόνια και χρονοβόρα. Να περιμένουμε την εσωτερική ωρίμανση και εξέλιξη αυτών των κοινωνιών, βοηθώντας με ιδέες, όχι με όπλα. Βλέπουμε τώρα σημάδια (αιματηρά) στο Ιράν. Όμως, σε τόσο κλειστές κοινωνίες, η διεργασία αυτή μπορεί να χρειαστεί αιώνες...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ