Μια μεσόκοπη κυρία από το Μάντσεστερ συμμετέχει, με τη θέλησή της, σε μιά εκπομπή της αγγλικής τηλεόρασης (που αναμεταδίδεται εδω από τον Σκάι). Είναι μία από εκείνες τις πολλές εκπομπές που σου υπόσχονται «μια ριζική και εντυπωσιακή αλλαγή» στην εξωτερική σου εμφάνιση. Η... ψυχοθεραπευτική τους προσέγγηση είναι πως «άμα νιώθεις ωραία απέξω, θα νιώθεις ωραία κι από μέσα». Το αντίστροφο δεν πέρασε ποτέ από το νου τους. Στη χώρα μας, διάβασα ότι αυξήθηκαν κατα 45% σε σχέση με πέρυσι οι διαφόρων ειδών χειρουργικές επεμβάσεις που βοηθούν τους υπέρβαρους να χάσουν πολλά από τα περιττά και επικίνδυνα κιλά τους. Πολλοί το πετυχαίνουν, πράγματι. Και γίνονται, όπως λένε οι ίδιοι αλλά και οι οικείοι τους, «άλλοι άνθρωποι». Δεν γίνονται, όμως, μόνον κατ' όψιν. Δυστυχώς, μετά από παρέλευση μερικών μηνών, και αφού περάσει η ευφορία για το «ωραίο, νιού λουκ», ένα πολύ σημαντικό ποσοστό από τους χειρουργημένους και τις χειρουργημένες, που δεν είχαν την απαραίτητη ψυχολογική στήριξη πριν και μετά την εγχείρηση, μπηκαν σε μεγάλες περιπέτειες όσον αφορά την ψυχική τους υγεία. Στις προηγμένες, και ιατρικά, χώρες του κόσμου, όπου η ψυχολογική υποστήριξη του ασθενούς που πρόκειται να υποβληθεί σε επέμβαση απώλειας βάρους είναι επιβεβλημένη, ξέρουν πολύ καλά ότι το από μέσα είναι πολύ πιο σημαντικό από το απέξω.
Όπως και να 'χει, για να επανέλθουμε στην ιστορία μας, η Λιζ γιορτάζει σε λίγες μέρες τα 50ά της γεννέθλια και θέλει να κάνει στον εαυτό της δώρο «ένα ωραίο, καινούργιο λούκ». Γιατί όχι; Την παραλαμβάνουν πρώτα οι δύο παρουσιάστριες της εκπομπής, που είναι και υπεύθυνες για την ενδυματολογική της μεταμόρφωση - άλλοι και άλλες θα φροντίσουν για την οδοντοστοιχία της, τα μαλλιά, την επιδερμίδα και ό,τι άλλο «πρέπει να διορθωθεί».Αφού την περνάνε, λοιπόν, από ένα «τεστ χρωμάτων», από το οποίο προκύπτει ότι το πράσινο-ασημί δένει άψογα με τα κόκκινα μαλλιά και το χλωμό της δέρμα, της δείχνουν στη συνέχεια φωτογραφίες συνομηλίκων της διασημοτήτων του Χόλιγουντ, όπως της Χόλι Χάντερ και της Τζίνα Ντέιβις, που πραγματικά είναι αστραφτερές, «καλοντυμένες και σέξι», και προσπαθούν να πείσουν και εκείνη ότι «μπορείς και εσύ να γίνεις έτσι».
Η Λιζ από το Μάντσεστερ αρχίζει να πανικοβάλλεται. Της αρέσει, ασφαλώς, η ιδέα ότι μπορεί να γίνει σαν την Τζίνα Ντέιβις, αλλά την τρομάζει πιο πολύ η γνώση ότι δεν μπορεί. Της δίνουν 2.000 λίρες (κάπου γύρω στα 2.500 ευρώ) για να πάει σε καταστήματα του Λονδίνου και να αγοράσει (με βάση τα τεστ που της έκαναν) όποια ρούχα της αρέσουν και νομίζει ότι θα την κάνουν «μια διαφορετική γυναίκα». Η Λιζ ποτέ στη ζωή της δεν είχε 2.000 λίρες να ξοδέψει μόνο για τον εαυτό της, μόνο για ρούχα. Μπήκε σε δύο πολυκαταστήματα του Λονδίνου, το Σέλφριτζες και το Χάροντς, αλλά βγήκε σχεδόν αμέσως, έντρομη από τις τιμές που είδε στα ρούχα.
Έτρεξε, λοιπόν, στα πιο λαϊκά μαγαζιά, εκείνα που ξέρει και από το Μάντσεστερ. Και, ξεχνώντας όλες τις οδηγίες και τα τεστ των ενδυματολογικών της γκουρού, άρχισε να ψωνίζει από... πανέρι. Πήγε εκεί όπου είχαν ευκαιρίες. Και πήρε δυο τρία πράγματα μόνο, ένα μπλουζάκι, μια φούστα, ένα ζευγάρι παπούτσια. Οι παρουσιάστριες έγιναν έξαλλες μαζί της όταν είδαν τι είχε αγοράσει. Τις έβαλαν τις φωνές, λέγοντάς της «ήρθες εδώ για να αλλάξεις τη ζωή σου, και εσύ πήγες πίσω σ' αυτήν που ξέρεις». Η Λιζ καθόταν εκεί, με σκυφτό το κεφάλι, και έκλαιγε γοερά. «Γιατί κλαις τώρα;» τη μάλωσαν. «Θέλεις να μείνεις μια ζωή βυθισμένη στη μιζέρια σου;». Εκείνη, όταν βρήκε επιτέλους την ανάσα της και μπόρεσε να ξαναμιλήσει, είπε: «Είναι πρόκληση στη ζωή που ζω να ξοδεύω τόσα χρήματα για ρούχα. Δεν είναι σωστό. Ντρέπομαι».
Και, βεβαίως, φοβόταν! Γιατί ήξερε ότι το «όνειρο» κρατά πολύ λίγο και, όταν πέσουν οι τίτλοι του τέλους της σειράς, θα ξαναγυρνούσε εκεί που ήταν. Τα ασπρισμένα της δόντια, το ωραίο της χτένισμα, το πράσινο-ασημί φουστάνι και τα ακριβά της σκουλαρίκια θα είναι μονάχα τα θλιβερά της λάφυρα από την τηλεοπτική βιομηχανία που την έκανε για μια βραδιά σταρ, αλλά ξεζούμισε την ψυχή της. Είναι ωραία, δίχως άλλο, τα όνειρα. Όπως και τα παραμύθια. Δεν κατασκευάζονται, όμως. Ούτε και μπορούν να επιβληθούν μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν αυτό που λέμε «συμφέρον» και που ξέρουμε πια καλά ότι οδηγεί με μανία στο κυνηγι του κέρδους, τη σκληρή θρησκεία της εποχής.
Η Λιζ, όταν γύρισε στο Μάντσεστερ, δεν πήγε κατευθείαν στο σπίτι, όπου την περίμεναν ο άνδρας και τα τρία παιδιά της. Πήγε σε μια κλινική, με συμπτώματα «έντονης ανησυχίας». Βρίσκεται, λένε, στον προθάλαμο της κατάθλιψης...
σχόλια