Άχρηστοι!Απευθυνόμενη σε ανθρώπους, η λέξη είναισκληρή. «Καταργεί» την ευγένεια.Προσβάλλει. Και εκδηλώνει θυμό. Δεν μουαρέσει και σπάνια τη χρησιμοποιώ. Δενκρατήθηκα, όμως, την περασμένη εβδομάδα,ακούγοντας σε μια τηλεοπτική εκπομπήτον νέο υπουργό Παιδείας Άρη Σπηλιωτόπουλονα πασχίζει να πείσει τους συνομιλητέςτου γιατί ο «από μηδενικής βάσης διάλογοςγια την Παιδεία» είναι η μόνη λύση γιανα γίνει μια ουσιαστική μεταρρύθμισησ' αυτό που τόσα και τόσα χρόνια, μετόση (και πόση ακόμα;) ευκολία αποκαλούμεκαι «εθνικό μας θέμα».
Δεναμφισβητώ τις καλές προθέσεις τουυπουργού. Είναι, θαρρώ, από τις λίγες«καλές περιπτώσεις» της πολιτικής. Ούτεκαι αμφιβάλλω για την ειλικρινή διάθεσήτου να εργαστεί σκληρά ώστε να μην είναικαι αυτός «ένας ακόμη υπουργός Παιδείας».Το ξέσπασμά μου -«Άχρηστοι!»- που βγήκεπερισσότερο σαν εξασθενημένος ψίθυροςπαρά ως... στεντόρεια κραυγή, είχε, καιέχει, αποδέκτες όλους αυτούς πουεκπροσωπούν το πολιτικό σύστημα τηςχώρας. Εκείνους, κυρίως, που κυβέρνησαντον τόπο όλα αυτά τα χρόνια και δενκατάφεραν όχι να φτιάξουν ένας υγιέςσύστημα Παιδείας, απαλλαγμένο από όλεςτις αρρώστιες, τα βαρίδια και τις απάτεςτου, αλλά ούτε και πιο... απλά πράγματανα λύσουν. Τη διαχείριση των σκουπιδιών,για παράδειγμα. Το κλείσιμο των δρόμωναπό κάθε κοινωνική ομάδα που αποφασίζεινα απεργήσει. Τη σύλληψη και καταδίκηαυτών που, τόσο ειρωνικά, ακόμα και οιίδιοι οι πολιτικοί αποκαλούν «γνωστούςαγνώστους». (Δεν αναφέρομαι σε θέματαΥγείας, φοροδιαφυγής, κ.λπ. - αυτά είναι«χοντρά αγκάθια». Θέλει άνδρες με κότσιακαι ηθικό ανάστημα να «μπουν εκεί μέσαγια να καθαρίσουν» και τέτοιοι, σήμερα,δεν υπάρχουν.)
Μιλώγια τα... πιο απλά. «Να αντιγράψετε», όπωςπροτάθηκε στον κ. Σπηλιωτόπουλο, «αυτάπου έχουν κάνει άλλοι στην Ευρώπη(Φινλανδοί, Ιρλανδοί κ.ά.), και έχουνζηλευτά επίπεδα εκπαίδευσης». Τόσοζηλευτά, προσθέτω, που στη Φινλανδία τοπιο δημοφιλές επάγγελμα, εκείνο πουεπιλέγουν σήμερα οι περισσότεροι νέοιγια να σπουδάσουν και έπειτα να αφοσιωθούνσε αυτό, είναι εκείνο του εκπαιδευτικού.Τόσο ζηλευτά, προσθέτω ακόμα, που ταπαιδιά στις χώρες αυτές δεν πληρώνουνδεκάρα σε εξωσχολικά μαθήματα - όπωςσυμβαίνει εδώ, ακόμα και στα πανάκριβαιδιωτικά μας σχολεία, όπου υποτίθεταιπως «δεν υπάρχουν τέτοια» και ότι το«εξτρά μάθημα» το έχεις κιόλας πληρώσειστα δίδακτρα.
«Δενχρειάζεται ν' αντιγράψουμε κανέναν.Θα μελετήσουμε κάθε σύστημα και θαπροσπαθήσουμε να το προσαρμόσουμε στηνελληνική πραγματικότητα» απάντησε οκ. Σπηλιωτόπουλος. «Endofgame»!Από μελέτες «πήξαμε». Οι μισοί αξιωματούχοιπου πέρασαν από το υπουργείο Παιδείαςκαι άλλοι τόσοι που προσλήφθηκαν κατάκαιρούς ως σύμβουλοι έχουν κάνει δέκαφορές το γύρο του κόσμου, μελετώνταςάλλα συστήματα. Είναι στημένο το παιχνίδιτους, γι' αυτό και το κηρύττω τελειωμένο.Όταν ακούς «εδώ είναι άλλο» ή «να τοπροσαρμόσουμε στην ελληνική πραγματικότητα»,ξέρεις εκ των προτέρων ότι είναικαταδικασμένο εις θάνατον. Γιατί τοζητούμενο είναι ακριβώς το αντίθετο.Να μην το προσαρμόσουμε (ούτε αυτό ούτετίποτ' άλλο) στην ελληνική πραγματικότητα,έτσι άρρωστη βαθιά που είναι σήμερα.
Όσογια το «εδώ είναι άλλο», το ξέρουμε. Καιδεν το θέλουμε πια αυτό το «άλλο». Που,κατά ανωμαλία μόνο, θέλουμε να τοονομάζουμε και να το θεωρούμε «ελληνικό».Δεν είναι. Βολικό είναι. Το θέλουν καιτο επιβάλλουν εκείνοι που επωφελούνται.Που δυστυχώς είναι πολλοί. Και, πάλιδυστυχώς, ψηφίζουν!
σχόλια