ΣΤΗΛΕΣ

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στήλες /

Η αναγκαιότητα του αντίλογου

Το νέο άρθρο του Νίκου Δήμου / "Nομίζω πως για τη χώρα μου πιο χρήσιμη είναι η κριτική από τα «ζήτω!»."

Η αναγκαιότητα του αντίλογου Facebook Twitter
ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ
0
  • Στη σελίδα με τα σχόλια για το περασμένο μου άρθρο ένας αναγνώστης, αφού έγραψε την άποψή του, τελείωσε μ’ ένα ξέσπασμα:
  • «Και μια παράκληση: να δω μια φορά να τιμάτε και να υπερασπίζεστε κάτι ελληνικό, με τον τρόπο που υπερασπίζεστε τους Βορειοευρωπαίους!».
  • Το έχω κάνει κι αυτό (στο βιβλίο μου Το Φως των Ελλήνων). Αλλά νομίζω πως για τη χώρα μου πιο χρήσιμη είναι η κριτική από τα «ζήτω!».
  • Στον τόπο μας δεν έλειψαν ποτέ οι χειροκροτητές και οι υμνητές. Είτε της πατρίδας, είτε των ισχυρών, είτε της κυρίαρχης γνώμης. Όχι μόνο δεν ωφέλησαν αλλά βούλιαξαν τη χώρα. Σε αυτούς οφείλουμε τη σημερινή μας παρακμή. Λαϊκιστές και λαοπλάνοι που δεν είχαν ποτέ το κουράγιο να πούνε δυσάρεστες αλήθειες, μας οδήγησαν εκεί που βρισκόμαστε. Και -αδιόρθωτοι- συνεχίζουν ακόμα.
  • Κριτική, σαν του αναγνώστη, έχω ακούσει και διαβάσει αρκετές φορές στη ζωή μου. Το ερώτημα επανέρχεται: γιατί συνήθως υπερασπίζεσαι την άλλη άποψη; 
  • Η απάντηση είναι απλή: η δική μας πλευρά δεν χρειάζεται υπεράσπιση. Είναι η πλειοψηφούσα άποψη, είναι κυρίαρχη και για τους περισσότερους αυτονόητη.
  • Εύκολο (και συνήθως ωφέλιμο για όποιον γράφει) είναι να ακολουθήσεις το ρεύμα. Τι πιο απλό από το να βγεις τώρα και να τα ψέλνεις στη Μέρκελ και στον  Όλι Ρεν;
  • Μπορεί αυτό να είναι ωφέλιμο για όποιον γράφει - όμως τι είναι ωφέλιμο για τον τόπο; Να προστίθεται ένας ακόμα χειροκροτητής στην κυρίαρχη άποψη - ή να ακούγεται και μια διαφορετική γνώμη;
  • Αυτή είναι η δουλειά του ελεύθερου (μη κομματικού και κρατικοδίαιτου) διανοούμενου. Να κάνει κριτική στην κρατούσα άποψη, να βοηθάει την ισορροπία, να εκφράζει αμφιβολίες και αντεπιχειρήματα.
  • Βέβαια, αυτή η στάση είναι δύσκολη και συνεπάγεται κόστος. Και σας διαβεβαιώνω, από προσωπική πείρα, ότι το κόστος είναι υψηλό. Θέλει κουράγιο π.χ. όταν όλη η Ελλάδα αποθέωνε τον Κάραζιτς να μιλάς για τη Σερμπρένιτσα (και να χάνεις για πολλοστή φορά τη δουλειά σου). Μέχρι και προδότη με έχουν πει.
  • Άφησε, λοιπόν, αγαπητέ αναγνώστη, να υπάρχουν μερικοί (ελάχιστοι!) που δεν «υπερασπίζονται κάτι το ελληνικό». Θα ήταν υπεράριθμοι και περιττοί. Ενώ ως αιρετικοί και αντιρρησίες είναι χρήσιμοι στη δημοκρατία (των ψήφων και των ιδεών) που χρειάζεται τον αντίλογο περισσότερο από τον λόγο.
  • Μπορεί, μερικές φορές, να έχουν άδικο. Μόνο που τις περισσότερες αποδεικνύεται (εκ των υστέρων…) ότι είχαν δίκιο.   
0

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε