ΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΗΣ γερμανικής προεδρίας στην ΕΕ, που ξεκίνησε την 1η Ιουλίου, δεν είναι η καταλληλότερη περίοδος για την ανάπτυξη των επιθετικών σχεδίων της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, μέσω των οποίων, όπως έχει δηλώσει ο ισλαμιστής Πρόεδρός της, σκοπεύει να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο. Κι αυτό, όχι μόνο γιατί η ασφάλεια της Ευρώπης είναι ένας από τους έξι βασικούς άξονες που έχει θέσει η γερμανική προεδρία για αυτό το εξάμηνο, αλλά και γιατί η καγκελάριος Μέρκελ, ειδικά αυτό το διάστημα, δεν θέλει μπελάδες.
Η Γερμανίδα καγκελάριος διανύει την τελευταία θητεία της και εργάζεται –σε μεγάλο βαθμό– και για την υστεροφημία της. Μία σοβαρή ελληνοτουρκική κρίση ή και σύγκρουση –καθώς εάν η Ελλάδα προκληθεί με παραβίαση, είναι υποχρεωμένη να απαντήσει– θα στιγμάτιζε τη γερμανική προεδρία και θα την εκτροχίαζε.
Είτε λοιπόν ο Ταγίπ Ερντογάν δεν τα σχεδίασε καλά, είτε νόμιζε ότι για τον λόγο αυτό ο εκβιασμός του θα ήταν πιο αποδοτικός – σε περίπτωση που όλα αυτά τα κάνει κυρίως για να πάρει ανταλλάγματα από τους Ευρωπαίους.
Είναι γεγονός ότι η οικονομία της Τουρκίας πάει από το κακό στο χειρότερο. Γι' αυτό και ο Ερντογάν, την ώρα που στη γειτονική χώρα λιγοστεύει ο άρτος, φροντίζει να τους προσφέρει θέαμα.
Είναι γεγονός ότι η οικονομία της Τουρκίας πάει από το κακό στο χειρότερο. Γι' αυτό και ο Ερντογάν, την ώρα που στη γειτονική χώρα λιγοστεύει ο άρτος, φροντίζει να τους προσφέρει θέαμα. Είναι εξίσου γνωστό ότι η δημοτικότητα του Ερντογάν υποχωρούσε τελευταία και η πρόκληση έντασης με τους γείτονες καθώς και οι εθνικιστικές κορόνες ήταν πάντα μία τακτική που χρησιμοποιούσε για να συσπειρώσει τους οπαδούς του, ειδικά του εθνικιστές και τους φονταμενταλιστές. Το θέμα της Αγίας Σοφίας και του Αιγαίου είναι από εκείνα που προσφέρονται γι' αυτό που θέλει, χωρίς να σημαίνει ότι πρόκειται απλώς για επικοινωνιακή τακτική με στόχο το εσωτερικό της χώρας.
Ειδικά το θέμα του Αιγαίου, μαζί και με άλλα, αποτελεί βασικό στόχο της επεκτατικής στρατηγικής του.
Ταυτόχρονα, χρησιμοποιεί τις απειλές κατά της Ελλάδας και ως διαπραγματευτικό μέσο για να εκβιάσει τους Ευρωπαίους και να πάρει οικονομικά ανταλλάγματα και υποστήριξη στα σχέδιά του για τη Συρία, τη Λιβύη και αλλού.
Μετά τα γεγονότα στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο, ζητούσε πιεστικά να τον ενισχύσει η ΕΕ με δέκα δισεκατομμύρια ευρώ, αναφέροντας ότι τα θέλει για το προσφυγικό. Η ηγεσία της ΕΕ του το ξέκοψε, λέγοντάς του ότι δεν υπάρχουν χρήματα, και έκτοτε ήταν πολύ ενοχλημένος.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ένας από τους λόγους του έντονου εκνευρισμού του Ερντογάν τις προηγούμενες μέρες ήταν και τα δισεκατομμύρια που διάβασε να δίνονται από την ΕΕ για το Πρόγραμμα Ανάκαμψης. Βέβαια, αυτό δεν έχει ιδιαίτερη λογική, αφού η Τουρκία δεν είναι μέλος της ΕΕ για να διεκδικεί μερίδιο από τους πόρους που διατίθενται για τα κράτη-μέλη, αλλά η λογική δεν είναι πάντα ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να ερμηνεύει κανείς τον Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Τούρκος Πρόεδρος, λοιπόν, έχει τρεις λόγους να απειλεί την Ελλάδα με παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων αυτή την περίοδο:
α) Αποτελεί έτσι κι αλλιώς στρατηγικό του στόχο να «μεγαλώσει», όπως έχει πει, την Τουρκία σε βάρος (και) της Ελλάδας.
β) Θεωρεί ότι απειλώντας κάθε φορά την Ελλάδα, εκβιάζει τους Ευρωπαίους από τους οποίους προσπαθεί να αποσπάσει ανταλλάγματα.
γ) Καλλιεργώντας εντάσεις και εθνικιστικούς παροξυσμούς, αλλάζει την ατζέντα στο εσωτερικό από την οικονομία και την καταπάτηση ελευθεριών και δικαιωμάτων, συσπειρώνοντας και φανατίζοντας τους οπαδούς του. Όπως όλα τα αντιδημοκρατικά καθεστώτα, έτσι και το καθεστώς Ερντογάν χρειάζεται να κατασκευάζει διαρκώς εχθρούς.
Η Ελλάδα δεν είναι πάντα ψηλά στην επικαιρότητα της Τουρκίας. Τουλάχιστον όχι τόσο συχνά όσο είναι η Τουρκία στην ελληνική επικαιρότητα. Κι αυτό γιατί το μέτωπο με την Ελλάδα δεν είναι το μόνο για την Τουρκία. Υπάρχει η Συρία, η Λιβύη, οι Κούρδοι, το Ισραήλ, η Αίγυπτος κ.ά.
Αυτές τις μέρες, όμως, τόσο τα τουρκικά ΜΜΕ όσο και το Διαδίκτυο πλημμύρισαν από ανθελληνική προπαγάνδα, την οποία επιδοκίμαζαν όχι μόνο οι ισλαμιστές οπαδοί του Ερντογάν αλλά και κεμαλιστές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τις προηγούμενες μέρες στο Twitter εμφανίστηκαν εκατοντάδες τουρκικά accounts που παρότρυναν για «πόλεμο», καλώντας τους Τούρκους να «ρίχνουν» τα «προβοκατόρικα ελληνικά tweets», ενώ αναρτούσαν προσβλητικά σχόλια για την Ελλάδα στο χασταγκ #Τουρκία.
- Paşam, bir yunan en fazla kaç metre yüzebilir?
— DarkWeb Haber (@Darkwebhaber) July 21, 2020
+ O birazda yunanına bağlı#Τουρκια #Turkey #Yunanistan pic.twitter.com/BNEc6QYu4e
«Πόσο μπορούν να κολυμπήσουν οι Έλληνες;»
«Εξαρτάται».
Bugün olmasa bile bir gün bize ait olan tüm yerleri söke söke alırız.... #Τουρκια pic.twitter.com/G9tFloF5QZ
— Mîsâk-ı Millî 🇹🇷 (@misakimilli34) July 21, 2020
#Τουρκια minik çocuk 😀🇹🇷 pic.twitter.com/H9rTlCqwBx
— No stylist (@uubeybiiim) July 21, 2020
Η Ελλάδα, όπως εδώ και πολύ καιρό έχουμε γράψει, εναποθέτει τις ελπίδες της για βοήθεια στους Ευρωπαίους και κυρίως στη Γερμανία και τη Γαλλία, ειδικά την πρώτη, λόγω των σχέσεων συνεργασίας που έχει με την Τουρκία, αλλά και του ηγετικού της ρόλου στην ΕΕ. Η Γερμανία με το «καρότο» και η Γαλλία με το «μαστίγιο», καθώς οι δηλώσεις του Εμανουέλ Μακρόν είναι από τις λίγες που καταδικάζουν τις κινήσεις του Ερντογάν τόσο κατηγορηματικά. Η Ανγκελα Μέρκελ προσπαθεί να τον εξευμενίσει, ενίοτε τάζοντάς του όσα μπορεί να του τάξει. Πάντως έχει μπει κι αυτή στη λογική του ανατολίτικου παζαριού μαζί του.
Η Ελλάδα έχει καταφέρει τελευταία να πείσει τους Ευρωπαίους σε κάποιο βαθμό –ειδικά τους Γερμανούς– ότι το πρόβλημα με την Τουρκία είναι και ευρωπαϊκό (είτε αφορά το μεταναστευτικό, είτε τα σύνορα, είτε τα κυριαρχικά δικαιώματα) και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επιθυμεί τη σύγκρουση, ειδικά γνωρίζοντας πόσο θα βλάψει την οικονομία και πόσο πίσω θα πάει την χώρα, αλλά σύμφωνα με έχουν δηλώσει οι υπουργοί του, αν παραβιαστεί η εθνική κυριαρχία ή τα κυριαρχικά δικαιώματα, η χώρα θα αμυνθεί και θα υπάρξει απάντηση. Παρόλα αυτά φροντίζει να κρατά όσο πιο χαμηλούς τόνους γίνεται και πιέζει τη Γερμανία να αποτρέψει τον Ερντογάν.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, αυτή την περίοδο επιχειρεί ξανά μια πολιτική στροφή προς τον «πατριωτισμό», από τον «ρεαλισμό» που είχε υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια το κόμμα του και ως κυβέρνηση.
«Το μήνυμα που μετέφερα σήμερα στον κ. Μητσοτάκη ήταν ξεκάθαρο» είπε βγαίνοντας από τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, τονίζοντας ότι οφείλει να αποτρέψει το τουρκικό Οruc Reis, σε περίπτωση που αυτό επιχειρήσει εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Εκτός αυτού, πολλά στελέχη αλλά και ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούν τον πρωθυπουργό για υποχωρητική στάση έναντι της Τουρκίας, υιοθετώντας και αυτοί μια πατριωτική ρητορική.
Π. Σκουρλέτης: Παθητική στάση Μητσοτάκη προς την Τουρκία και “κορώνες” στο εσωτερικό (Ηχητικό) https://t.co/wboerro1h9 μέσω @avgionline
— Eφημερίδα Η ΑΥΓΗ (@AvgiOnline) July 23, 2020
Οι φήμες που κυκλοφόρησαν για αποτροπή ελληνοτουρκικής στρατιωτικής συμπλοκής την Τρίτη στο Αιγαίο μετά από παρέμβαση της Γερμανίδας καγκελαρίου, όπως έγραψε η εφημερίδα Bild, διαψεύστηκαν. Η γερμανική κυβέρνηση επιβεβαιώνει μεν τον διαμεσολαβητικο της ρόλο, καθώς και την ύπαρξη επικίνδυνης έντασης, αλλά όχι και ότι την Τρίτη υπήρξε άμεσος κίνδυνος πολέμου.
Διπλωματικές πηγές της Γερμανίας αναφέρουν ότι η κυβέρνησή τους αξιολογεί την κατάσταση ως σοβαρή, γι' αυτό άλλωστε κλήθηκε και ο Τούρκος πρέσβης στο Βερολίνο, στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου του επισημάνθηκε η υποχρέωση της Τουρκίας για τήρηση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, καθώς και ότι η χώρα του οφείλει να σταματήσει να συμπεριφέρεται προκλητικά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Γερμανίδα καγκελάριος φέρεται αρκετά ενοχλημένη από τον Ταγίπ Ερντογάν αυτήν τη φορά. Γι' αυτό και υπήρξε αρκετά πιο αυστηρή μαζί του. Τα συμφέροντα που δένουν τη Γερμανία με την Τουρκία βέβαια είναι πολλά και σίγουρα δεν είναι διατεθειμένη να τα παραβλέψει. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε ως τώρα, όμως, δεν είναι διατεθειμένη ούτε να αφήσει τον Ερντογάν να καταστρέψει το εξάμηνο της γερμανικής προεδρίας, για το οποίο η Μέρκελ έχει αρκετές φιλοδοξίες.
