Μα, τι της κάνουν οι χίπστερ της πόλης μας;

Μα, τι της κάνουν οι χίπστερ της πόλης μας; Facebook Twitter
Yπήρχε η θεωρία ότι σε όποια πόλη ενισχυθεί η εγκατάσταση δημιουργικών ατόμων (καλλιτέχνες, designers κ.λπ.), startuppers και χίπστερ, εκεί υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ανάπτυξης και «έκρηξης». Όχι πια...
0

Επί χρόνια, σ’ εκείνο το σημείο της Αθήνας λίγο πιο κάτω από το κέντρο, ανάμεσα στο περιθώριο και στη ζώνη των θεάτρων και των εστιατορίων, υπήρχε ένας εμβληματικός οίκος ανοχής με τα όλα του.

 

Αντιστεκόταν μέχρι πριν από 4-5 μήνες στο κύμα που εξαπλώνεται στην Αθήνα: ο οίκος ανοχής έκλεισε και στη θέση του άνοιξε ένα καφέ μιας πολύ trendy αλυσίδας.

 

Ανάταση για την πόλη; Κλείνουν «κακόφημα σπίτια» και ανοίγουν «σέξι» καφέ, από αυτά που οι στατιστικές τοποθετούν στο πλαίσιο της επιχειρηματικότητας. Είναι όλα τόσο ρομαντικά και εξιδανικευμένα; Ή μήπως είναι πιο πολύπλοκα;

 

O καθηγητής Φλόριντα κάποτε ήταν υπέρμαχος της θεωρίας ότι σε όποια πόλη ενισχυθεί η εγκατάσταση δημιουργικών ατόμων (καλλιτέχνες, designers κ.λπ.), startuppers και χίπστερ, εκεί υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ανάπτυξης και «έκρηξης».

 

Τα τελευταία δύο χρόνια ο Φλόριντα έχει αλλάξει εντελώς τη θεωρία του: υποστηρίζει ότι αν δεν μειωθεί η ανισότητα και οι τιμές της κατοικίας, η εγκατάσταση των παραπάνω ατόμων φέρνει πιέσεις για τις πόλεις και οδηγεί σε εντάσεις με μεσομακροπρόθεσμες ανεπιθύμητες συνέπειες.

 

Όταν κάποιοι ευκατάστατοι ή ανερχόμενοι αναγκάζουν τους φτωχούς να φύγουν από υποβαθμισμένες συνοικίες, αυτό δεν δίνει αφορμές μόνο για ν’ ανοίξουμε σαμπάνιες.

 Οι προσφυγικές ροές, ο αυξημένος τουρισμός και τα πολλά χρήματα που αναμένεται να πέσουν για startups κάνουν το μαθηματικό πρόβλημα της Αθήνας πιο πολύπλοκο. Όλα αυτά εξελίσσονται, ενώ η «τρύπα» του Πεδίου του Άρεως βαθαίνει, η κεντρική και η τοπική αυτοδιοίκηση έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά σε κάθε παρέμβαση.

 

Οι προσφυγικές ροές, ο αυξημένος τουρισμός και τα πολλά χρήματα που αναμένεται να πέσουν για startups κάνουν το μαθηματικό πρόβλημα της Αθήνας πιο πολύπλοκο.

 

Όλα αυτά εξελίσσονται, ενώ η «τρύπα» του Πεδίου του Άρεως βαθαίνει, η κεντρική και η τοπική αυτοδιοίκηση έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά σε κάθε παρέμβαση. (Η νέα στήλη της LiFO για τις πληγές της Αθήνας μάς θυμίζει τις «γκρίζες ζώνες», που γίνονται όλο πιο σκούρες).

 

Οι πόλεις θα γίνονται ολοένα πιο μεγάλες και πιθανόν πιο άνισες. Πέφτει μεγάλη ευθύνη στους ώμους της τοπικής αυτοδιοίκησης που πρέπει να ξεφύγει από τη διαχείριση των τραπεζοκαθισμάτων, των συσσιτίων και της ηχορρύπανσης του Κολωνακίου και να διαμορφώσει πολιτικές για τα μεγάλα θέματα του αστικού ιστού.

 

Μα, τι της κάνουν οι χίπστερ της πόλης μας; Facebook Twitter
Η Αθήνα χρειάζεται πολιτικούς και μια τοπική αυτοδιοίκηση που θα κάνουν κινήσεις για να αντιμετωπίσουν τα μελλούμενα. Δεν αρκεί η ζωντάνια της Κοινωνίας των Πολιτών, η μικροεπιχειρηματικότητα, τα εξτραδάκια από τον τουρισμό... Εικονογράφηση: Stupid Greg/ LIFO

 

Τα επόμενα χρόνια θα έχουμε καταιγιστικές αλλαγές στον τομέα της αστικοποίησης: μέχρι το 2050 το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα κατοικεί σε πόλεις. Δείτε σε αυτό το βίντεο τις προβλέψεις για το μέλλον των πόλεων.

 

Η Αθήνα χρειάζεται πολιτικούς και μια τοπική αυτοδιοίκηση που θα κάνουν κινήσεις για να αντιμετωπίσουν τα μελλούμενα. Δεν αρκεί η ζωντάνια της Κοινωνίας των Πολιτών, η μικροεπιχειρηματικότητα, τα εξτραδάκια από τον τουρισμό. Αυτή την περίοδο παρατηρείται έξαρση των ανακαινίσεων στο κέντρο με κύρια αιτία τον τουρισμό.

 

H Αθήνα έχει την τύχη να χαίρεται κάποιες όμορφες και γοητευτικές πλευρές. Ζει όμως και τη δύσκολη φάση της κρίσης που περνούν πολλές μεγάλες τουριστικές δυτικές πόλεις. Στο Λονδίνο αρχίζει να σκάει η φούσκα των εστιατορίων. Η Νέα Υόρκη είναι αντιμέτωπη με ότι αυξάνονται τα κλειστά μαγαζιά, παρόλο που οι στατιστικές λένε ότι είναι μεγάλος ο ρυθμός ανάπτυξης στις ΗΠΑ και στη μητρόπολη.

 

Το ηλεκτρονικό εμπόριο οδηγεί αρκετά φημισμένα καταστήματα σε οριακές επιλογές.

Το Βερολίνο της πλούσιας Γερμανίας παρουσιάζει σκηνές αθηναϊκές: χαντάκια που χάσκουν, φανάρια που δεν δουλεύουν, υπηρεσίες που μεταθέτουν η μία στην άλλη την ευθύνη για καθημερινές δυσλειτουργίες της πόλης.

 

«Η Αθήνα είναι μια άσχημη πόλη με καλές προοπτικές» λέει η νέα βραβευμένη αρχιτέκτων Αλεξάνδρα Δαλιάνη. Μάλλον έχει δίκιο, αλλά εμείς εστιάζουμε στις πλευρές της που τη δείχνουν όμορφη.

 

Πάμε τους αλλοδαπούς φιλοξενούμενούς μας σε επιλεγμένα μέρη και ενθουσιάζονται, κάνουμε παρέα με κάποιους παθιασμένους που μας συστήνουν cool μέρη, εντοπίζουμε τους πωρωμένους που μας προσφέρουν εμπειρίες ‒ ένα καλό αντίδοτο στην κρίση.

 

Κάθε φορά που συναντώ το Σπύρο Βελλινιάτη, τον προπονητή του μπάσκετ που ανακάλυψε τους τρεις αδελφούς Αντετοκούνμπο, μαθαίνω, μέσα από τις διηγήσεις του, τις πλευρές της πόλης που μας διαφεύγουν. Δουλεύει σε υποβαθμισμένες περιοχές (και) με παιδιά μεταναστών και παρακολουθεί καθημερινά σκηνές που δεν βλέπουμε.

 

Οι περισσότεροι από εμάς ξέρουμε τις όμορφες πλευρές τις πόλεις, που είναι σαν καρτ ποστάλ, ή τις λίγες, όπως νομίζουμε, ακραίες καταστάσεις που δείχνει το αστυνομικό δελτίο. Ώσπου κάποιο περιστατικό μας υπενθυμίσει ότι η πόλη αλλάζει συνεχώς, χωρίς προειδοποίηση.

Στήλες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ