Έγραφα,εδώ, την περασμένη εβδομάδα, για τοθλιβερό φαινόμενο του «επιφανειακούπολιτικού λόγου». Το προηγούμενοΣάββατο πήγα στη σύνοδο του ΕθνικούΣυμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και αυτό το φαινόμενοτο υπέστην. Ηπροσωπική μου ταλαιπωρία δεν είναι τοθέμα μας ασφαλώς. Για την ουσία τηςπολιτικής πασχίζω να μιλήσω. Και αυτήμοιάζει να πνίγεται μες την τυποποίησηενός λόγου που, αναπόφευκτα, θα συνοδευτείαπό ανάλογες πράξεις - όπου αυτό είναιδυνατόν.
Διότιυπάρχουν και αποφθέγματα πολιτικού (;)λόγου -και, Χριστέ μου, πόσα μαργαριτάριατέτοιου δεν μάζεψα το Σάββατο στο«Ιντερκοντινένταλ»!-, κατάλληλαγια κακή δραματική παράσταση, αδύνατονόμως να τα φανταστείς καν σε πράξη. Ιδού: «Τομέλλον της Ελλάδας δεν είναι στη φτώχειατου παρελθόντος. Είναι στον πλούτο τουμέλλοντος». Γεώργιος Παπανδρέου,υποψήφιος, πάλι, για πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Έπειταήλθε και ο «νέος πατριωτισμός»! Ηκαινούργια αυτή ατάκα, που μετρήθηκεότι «αρέσει στο λαό», και που τηνέκανε σημαία στην προεκλογική τουεκστρατεία ο Κώστας Καραμανλής.
Τώρα,την πατρότητα αυτού του αριστουργήματοςδιεκδικεί ο κ. Παπανδρέου. «Στις3 Σεπτεμβρίου 2004 μίλησα για "νέοπατριωτισμό", εμπνευσμένος από τους"νέους εθελοντές" των Ολυμπιακών μαςΑγώνων» είπε. Ωραία,λοιπόν. Και τι σημαίνει αυτό το «νέοςπατριωτισμός»; «Σημαίνει»είπε ο κ. Παπανδρέου «να κάνουμε τηνΕλλάδα δύναμη ποιότητας, δύναμη ηθικής,δύναμη αξιών, δύναμη προόδου». Αυτό,κατά τη γνώμη του, θα φέρει στον τόπο«νέα πνοή, νέα ελπίδα, νέα αφετηρίααλληλεγγύης, νέα αφετηρία νίκης, νέασυλλογική συνείδηση». Καιέτσι, φυσικά, ζήτησε από τους περίπου400 παρευρισκόμενους «μια νέα εντολή,για μια νέα αρχή», εισπράττοντας τοχειροκρότημα που κλείνει θαυμάσια, ωςεπικοινωνιακή πράξη, ένα σύντομοτηλεοπτικό βιντεάκι των ολίγωνδευτερολέπτων.
ΟΒαγγέλης Βενιζέλος, που τον κατηγορούνγια εξάρτηση από τα μέσα ενημέρωσης,δεν βολεύει την τηλεοπτική πρακτική,πιστέψτε με. Ο λόγος του δεν κωδικοποιείται.Ακόμα και ο πιο πολύπειρος μοντέρδυσκολεύεται να τον κόψει και να βρει«μια playable ατάκα».Γι' αυτό και ο εκ Θεσσαλονίκης πολιτικόςθα δυσκολευτεί να περάσει στη βάση τουκόμματος... Πέρα,όμως, από τον απελπιστικά βαρετό πολιτικόλόγο (τύπου «ο άνθρωπος είναι η κύριαστρατηγική δύναμη του τόπου. Σ' αυτόνεμείς θα επενδύσουμε»), βασισμένο σεδιδασκαλικού τύπου συμπεράσματα έπειτααπό χιλιοειπωμένες διαπιστώσεις, υπάρχειπλέον και η αφόρητη πρόκληση της έτσικι αλλιώς αχαμνής μνήμης του Έλληνα.
«Οιπολιτικοί δεν είναι υπάλληλοι συμφερόντων.Το ΠΑΣΟΚ θα μείνει μακριά από τα μεγάλασυμφέροντα. Μακριά από κάθε προσπάθειαχειραγώγησής του. Δεν δέχομαι και δενδεχόμαστε αφέντες στο κεφάλι μας»είπε, και πάλι, ο κ. Παπανδρέου, υπό ταχειροκροτήματα πολλών, αρκετοί από τουςοποίους, τις ημέρες της ηγεμονίας τουκόμματος στην κυβέρνηση, ήταν «κώλοςκαι βρακί» (πιο κομψή έκφραση δενδιαθέτω, τώρα) με εκπροσώπους αυτής της«μιντιοκρατίας», όπως την ονόμασε.
Πριναπό 3 εβδομάδες περίπου, στο συνέδριοτου Εργατικού Κόμματος της Αγγλίας, μίααπλή γυναίκα από το Μπόρνμουθ, η ΧέιζελΜπλίαρς, 52 ετών, ιδιωτική υπάλληλος,μητέρα τριών παιδιών, σηκώθηκε από το«πάτωμα» («thefloor» λέγεται ο χώροςόπου κάθονται οι απλοί σύνεδροι, κάτωκαι πίσω. Ενώ πάνω και μπροστά, τα στελέχη,οι προβεβλημένοι), ζήτησε το λόγο καιείπε:
«Παλιότερα,εδώ μέσα, πιτσιρίκα εγώ, όπως και πολλοίαπό σας, άκουγα να συζητούν πολιτικάθέματα. Σήμερα, κοιτάξτε και ακούστε ταχάλια μας. Όλα έχουν επαγγελματοποιηθεί.Αποστειρωθεί. Εναρμονιστεί. Αυτό δενείναι πια πολιτική. Αρωματοθεραπείαείναι. Ρίξε μου λίγα έλαια αιθέρια, νανιώσω καλά. Σήμερα. Καθόμαστε εδώ, καιχαμογελάμε με τις μαλακίες σας. Κανείςδεν ακούει. Περιμένουμε πότε θαχειροκροτήσει ο διπλανός για νακαταλάβουμε πως τέλειωσε ο προηγούμενος.Λοιπόν. Θέλετε να σας πω εγώ για τηνεμπειρία μου με το Εθνικό Σύστημα Υγείας;Εμείς είμαστε κυβέρνηση, αντέχουμε τηνκριτική; Θέλετε να σας πω πως νοσηλεύτηκασε μια μονάδα μαζί με άλλες πέντεγυναίκες, που όλες μου έλεγαν πόσοβασανίστηκαν και ταλαιπωρήθηκαν καιεξευτελίστηκαν; Αντέχουμε να ακούσουμετους εαυτούς μας; Όχι, απαντώ ευθέως.Και γι' αυτό δεν ακούμε τους άλλους».
Θαμπορούσε η Χέιζελ Μπλίαρς να έλεγε ταίδια αυτά λόγια στη σύνοδο του ΠΑΣΟΚ,την περασμένη εβδομάδα. Ή και στο συνέδριοτης Νέας Δημοκρατίας επίσης - όποτε κιαν γίνει αυτό.
σχόλια