«ENA ΠΑΙΔΙ, ΕΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ένα μολύβι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.» Τα λόγια αυτά του τιμηθέντος με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης Malala Yousafzai δεν θα μπορούσαν να ηχήσουν πιο αληθινά. Η εξασφάλιση καλής ποιότητας εκπαίδευσης για κορίτσια και αγόρια σε ολόκληρο τον κόσμο είναι ο τρόπος με τον οποίο θα οικοδομήσουμε έναν πιο βιώσιμο και πιο ειρηνικό κόσμο ισότητας.
Το κλείσιμο των σχολείων σε όλο τον κόσμο λόγω της πανδημίας COVID-19 έχει ως συνέπεια την πρωτοφανή διακοπή της εκπαίδευσης των παιδιών η οποία πλήττει περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο μαθητές.
Όσοι έχουν επιστρέψει στο σχολείο αντιμετωπίζουν νέες προκλήσεις - μάσκες, κοινωνική αποστασιοποίηση, έλλειψη πρόσβασης σε εγκαταστάσεις για το πλύσιμο των χεριών και φόβοι προσβολής από τον ιό. Καθώς διευρύνεται το ψηφιακό χάσμα, οι περισσότεροι θα έχουν χάσει την ευκαιρία να αξιοποιήσουν την εξ αποστάσεως μάθηση κατά τους τελευταίους μήνες. Ως εκ τούτου, θα έχουν μείνει πίσω, γεγονός που καθιστά την επιστροφή στις αίθουσες διδασκαλίας πιο δύσκολη για τους ίδιους και για τους δασκάλους τους.
Ωστόσο, με πολλούς τρόπους, εξακολουθούν να είναι τυχεροί. Οι νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν επισκιάζονται μακράν από τον καταστροφικό μακροπρόθεσμο αντίκτυπο της έλλειψης εκπαίδευσης συνολικά, ιδίως στις φτωχότερες χώρες και σε εκείνες που πλήττονται από συγκρούσεις ή κρίσεις.
Η εκπαίδευση πρέπει να θεωρείται μέρος του σχεδίου ανάκαμψης από την κρίση της COVID-19: αντί να εκτρέπονται κονδύλια από την εκπαίδευση, πρέπει να γίνουν περισσότερες επενδύσεις για την ενίσχυση των εκπαιδευτικών συστημάτων.
Γνωρίζουμε από προηγούμενες κρίσεις ότι όσο περισσότερο μένουν τα παιδιά εκτός σχολείου, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να επιστρέψουν. Γνωρίζουμε επίσης ότι όταν τα παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο βίας, κακοποίησης και εκμετάλλευσης. Τα κορίτσια αντιμετωπίζουν τον πρόσθετο κίνδυνο πρόωρου γάμου και εγκυμοσύνης. Σήμερα λόγω της COVID, και επειδή έχουν ανασταλεί βασικές υπηρεσίες υγείας, διατροφής, εμβολιασμού και προστασίας των παιδιών, τα παιδιά είναι επίσης εκτεθειμένα στον υποσιτισμό, τις ασθένειες, τα προβλήματα ψυχικής υγείας και την κακοποίηση.
Στις ιδιαίτερα δυσχερείς αυτές συνθήκες, μπορούμε ακόμη να κερδίσουμε τη μάχη για την εκπαίδευση των παιδιών μας; Η απάντηση είναι ένα ηχηρό «ναι». Ωστόσο, για τον σκοπό αυτό, ως υποδειγματικοί μαθητές, θα πρέπει να εργαστούμε ακόμη πιο σκληρά για να επιτύχουμε τα αποτελέσματα που επιδιώκουμε.
Για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας πανδημίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της - Ομάδα Ευρώπη - έχουν καταδείξει τη δύναμη της συνεργασίας για την επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων. Δεδομένου του αποδεδειγμένου ιστορικού μας στην επίτευξη αποτελεσμάτων στο πλαίσιο των εταιρικών μας σχέσεων, η ΕΕ και η UNICEF μπορούν από κοινού να επιτύχουν μια βιώσιμη αλλαγή στα εκπαιδευτικά αποτελέσματα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μπορούμε να λάβουμε συγκεκριμένα μέτρα για τη διασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών, τα οποία θα βασιστούν στην επιτελούμενο έργο και θα ακολουθήσουν νέες, καινοτόμες κατευθύνσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επενδύσουμε σήμερα, ώστε τα πιο ευάλωτα παιδιά να μπορέσουν να επανενταχθούν στην εκπαίδευση. Σημαίνει ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι τα σχολεία τους είναι ασφαλή και ότι οι εκπαιδευτικοί τους μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους. Σημαίνει ότι πρέπει να αναδιαμορφώσουμε τα εκπαιδευτικά συστήματα έτσι ώστε τα παιδιά να αποφοιτούν με δεξιότητες του 21ου αιώνα, όπως ψηφιακές δεξιότητες και κατάρτιση στην επιχειρηματικότητα, έτοιμα για τον νέο κόσμο με τον οποίο βρίσκονται αντιμέτωπα.
Πρόσφατα, σημειώθηκαν εντυπωσιακές αλλαγές, με πολλές κυβερνήσεις να παρέχουν εκπαίδευση στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και μέσω κινητού τηλεφώνου. Για παράδειγμα, στη Σομαλία, μαθήματα μαγνητοφωνημένα εκτός διαδικτύου μεταφορτώνονται σε ταμπλέτες που λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια και διατίθενται στα παιδιά. Στην Κιργιζία, τα παιδιά μπορούν να έχουν δωρεάν πρόσβαση στην εξ αποστάσεως μάθηση μέσω διαδικτυακών πλατφορμών, τριών εθνικών τηλεοπτικών καναλιών και δύο εφαρμογών κινητών δικτύων. Στο Βιετνάμ, ορισμένες δοκιμασίες και ενότητες έχουν αφαιρεθεί από το πρόγραμμα σπουδών, ενώ άλλες έχουν αναβληθεί για το επόμενο σχολικό έτος, ώστε να μπορέσουν οι μαθητές να καλύψουν τα μαθησιακά τους κενά καθ' όλη τη διάρκεια του επόμενου έτους, και να μειωθεί η ακαδημαϊκή πίεση και το ψυχοκοινωνικό άγχος.
Έχουν εμφανιστεί συνεπώς τα βλαστάρια της ανάκαμψης. Έχει έρθει πλέον ο καιρός να τα καλλιεργήσουμε. Είναι η στιγμή να επανασχεδιάσουμε τα εκπαιδευτικά συστήματα, να ενστερνιστούμε την τεχνολογία, να εξαλείψουμε τους φραγμούς και να δώσουμε σε όλα τα παιδιά την ίδια πρόσβαση στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα.
Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει τη γεφύρωση του χάσματος στη διαδικτυακή εκπαίδευση. Πρέπει να πιστέψουμε στην υπόσχεση της διαδικτυακής μάθησης και να επενδύσουμε σε αυτήν - όχι μόνο στις βασικές δεξιότητες όπως η ανάγνωση και τα μαθηματικά, αλλά και στις ψηφιακές, επιχειρηματικές δεξιότητες και τις δεξιότητες στον χώρο εργασίας, έτσι ώστε οι νέοι να μπορούν να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό.
Πάνω απ' όλα, οι προϋπολογισμοί για την εκπαίδευση πρέπει να προστατεύονται από περικοπές εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η εκπαίδευση πρέπει να θεωρείται μέρος του σχεδίου ανάκαμψης από την κρίση της COVID-19: αντί να εκτρέπονται κονδύλια από την εκπαίδευση, πρέπει να γίνουν περισσότερες επενδύσεις για την ενίσχυση των εκπαιδευτικών συστημάτων. Η εκπαίδευση είναι απαραίτητη για την ανθρώπινη ανάπτυξη, η οποία αποτελεί τη βάση όλων των επενδύσεων της ΕΕ στη διεθνή συνεργασία και αυτό θα ενισχυθεί στην αναπτυξιακή χρηματοδότηση της ΕΕ για την προσεχή περίοδο. Η ανοικοδόμηση με βελτιώσεις έχει εφαρμογή στην εκπαίδευση όπως και σε οτιδήποτε άλλο.
Η κλίμακα αυτής της κρίσης απαιτεί παγκόσμια και συντονισμένη αντίδραση· η ΕΕ και η UNICEF σκοπεύουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της αντίδρασης. Η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να αναπτύξει από κοινού ένα παγκόσμιο σχέδιο δράσης για να προετοιμάσει το έδαφος για δίκαιη και ποιοτική εκπαίδευση για όλους.
Έχουμε μια ευκαιρία, που παρουσιάζεται μια φορά σε κάθε γενιά, να βγούμε από αυτή την κρίση, που παρουσιάζεται μια φορά σε κάθε γενιά, ενεργώντας με διαφορετικό τρόπο, αντιμετωπίζοντας τις ανισότητες μέσω πιο βιώσιμων κοινωνικών συστημάτων.
Η ανάληψη της πολύ σημαντικής αυτής δέσμευσης σημαίνει τη συνειδητοποίηση ότι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης δεν αποτελεί επιλογή. Εάν αντλήσουμε τα σωστά διδάγματα σήμερα, μπορούμε να επανασχεδιάσουμε και να προσφέρουμε καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα - στη γενιά αυτή αλλά και στην επόμενη.
σχόλια