Τα παράδοξα των ημερών

Τα παράδοξα των ημερών Facebook Twitter
0

Οτίτλος θα μπορούσε να είχε αύξοντααριθμό ανοικτό ως το άπειρο. Κάθε μέρατροφοδοτώ το σημειωματάριό μου μειστορίες και ειδησούλες που «υποκλέπτω»από τους φορείς και ενίοτε τους μεσίτεςτης επικαιρότητος, όπως κάπως άκομψαειν' αλήθεια, ελπίζω όχι άδικα όμως,χαρακτηρίζω τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης. Όλοκαι κάτι ξεφεύγει από την «καθεστωτικήτους ατζέντα» - χρήσιμο πολύ, όμως,για έναν «προβοκάτορα της ενημέρωσης»,όπως ειναι η αφεντιά μου. Ιδού, σήμερα,μερικά μικρά δείγματα από την τελευταίαμου ψαριά.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ. Από τα πιο θλιβερά κεφάλαιαστην ιστορία της διοίκησης και τουσυνδικαλισμού στη νεότερη Ελλάδα.Γνωστές οι αμαρτίες της, γνωστοί καιόσοι την έφτασαν στα σημερινά χάλια.Το κλείσιμό της έχει ήδη ανακοινωθείαπό την κυβέρνηση και φέρει και τηνυποστηριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.Θα ιδιωτικοποιηθεί. Και όποιος τηνπάρει θα την πάρει απαλλαγμένη από ταχρέη που σήμερα, μαζί με αυτήν, γονατίζουνκαι εμάς, τους πολίτες, που αφειδώς τηχρηματοδοτούμε. Οσο απεχθανομαι τακρατικά παράσιτα τόσο φόβο και έλλειψηεμπιστοσύνης έχω εδώ στην Ελλάδα γιατον τρόπο που λειτουργεί ο ιδιωτικόςτομέας - ανεξέλεγκτος, αδιαφανής καιπάντοτε σε διαπλοκή με φορείς τηςεξουσίας. Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα,δηλαδή. Από τη μία πλευρά έχουμε μιαεταιρεία που ακόμα και τώρα που έφτασεστο «μη παρέκει» μαθαίνουμε απότον Τύπο («Ελευθεροτυπία»,4/10/2008) πως εξακολουθεί και διατηρείγραφείο στο Τόκιο, απασχολώντας full-time4 άτομα, τη στιγμή που οι πτήσεις πρόςτα εκεί και από εκεί έχουν εδώ και 14χρόνια διακοπεί. Δηλαδή, επί 14 χρόνιαπληρώνουμε 4 ανθρώπους να κάθονται καινα κλείνουν εισιτήρια, λένε, για όσουςΙάπωνες τύχει να ‘ρθουν στην Ελλάδαμε άλλες εταιρείες και χρειαστούνεισιτήρια εσωτερικών πτήσεων στη χώραμας, λες και δεν μπορεί να τους το κάνειαυτό ένα πρακτορείο εκεί ή να το κάνουνοι ίδιοι μέσω Ίντερνετ. Και από την άλληπλευρά έχουμε κυβερνήσεις που, έχονταςαποτύχει στη διοίκηση μιας εταιρείαςπου θα μπορουσε να ηταν κερδοφόρα (ταπερί «εθνικής και στρατηγικήςσημασίας» ας τα ξεπεράσουμε απλώςως καλαμπούρι), αναμένει ως μάννα εξουρανού έναν ξένο επενδυτή για να έρθεινα βάλει τα λεφτά του και να εργαστείσε ένα περιβάλλον που, όπως διαβάσαμεσε πρόσφατη έρευνα υπηρεσιών της Ε.Ε.,είναι «το λιγότερο φιλικό προς τουςεπενδυτές» σε ολόκληρη την Ευρώπη.Γι' αυτό και μας προκύπτουν μόνο κάτιαμφιβόλου σοβαρότητος, πλήν όμωςζάμπλουτοι, πάλι καλά, μίρηδες κικακομοίρηδες, πακέτο με εδώ εγχώριουςατζέντηδές τους.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Ο,τι αρπάξουν, με όποιο τρόπομπορούν. Ακόμα και παράνομο. Εδώ καιλίγο καιρό τα δικαστήρια έχουν αποφανθείαμετάκλητα ότι είναι παράνομο καικαταχρηστικό οι τράπεζες να χρεώνουντους πολίτες μέχρι και 1,40 ευρώ για νακαταθέσουν χρήματα σε λογαριασμό τρίτουή και για να τα μεταφέρουν σε αυτόν απόδικό σου λογαριασμό. Το ξέρουν αυτόόλες οι τράπεζες και εξακολουθούν να«κάνουν τις πάπιες». Διότιεκμεταλλεύονται την άγνοια των πιοπολλών πολιτών. Όσοι από αυτούς τουςπολίτες το γνωρίζουν και είναι πρόθυμοινα κάνουν φασαρία, παρακάμπτοντας τηβλακώδη, συνήθως, αντίδραση του όποιουταμία και φτάνοντας ως τη διεύθυνσητου καταστήματος, βρίσκει το δίκιο του,αλλά με την παράκληση «εντάξει κύριε,μην κάνετε φασαρία παρακαλούμε».Δηλαδή, σαν να σου λένε, «δίκιο έχετε,αλλά μην το λέτε φωναχτά, να τα αρπάξουμεαπό τους άλλους, τους αδαείς».

ΕΝΤΑΞΕΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΑΠΛΗΣΤΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ», αλλά να βγαίνειτώρα η Δημοκρατική πρόεδρος της Βουλήςτων Αντιπροσώπων κ. Νάνσι Πελόσι καινα ζητά να γίνει έρευνα και να τιμωρηθούν«οι πιο άπληστοι από αυτούς»ενέχει και λίγο το στοιχείο τηςυποκρισίας, αφου, όπως επισημαίνει οΡίτσαρντ Ραν, επίτιμο μέλος του ΙντιτούτουCatoκαι διευθυντής του Ινστιτούτου για τηνΠαγκόσμια Οικονομική Ανάπτυξη, «οιΔημοκρατικοί συνάδελφοι της κυρίαςΠελόσι ηταν εκείνοι που δημιουργησαντη λεγόμενη "Κοινωνική ΕπανεπενδυτικήΠράξη" (γνωστή με τα αρχικά CRA)που απαίτησε στο όνομα "του δικαιώματοςκάθε πολίτη να έχει δική του στέγη"από τις τράπεζες να δίδουν δάνεια σεανθρώπους που είχαν μεγάλο ρίσκοαποπληρωμής». Από τέτοια, υψηλούρίσκου στεγαστικά δάνεια, τα περίφημαsublimeloans,ξεκίνησε το πρόβλημα που ζούμε όλοισήμερα. Και το «κίνημα» τότε γιανα πιεστούν οι τράπεζες και να δώσουνδάνεια σε όλους είχε ως ενεργό μέλοςτου, όπως επισημαίνει ο κ. Ραν, «έναδικηγόρο από το Σικάγο ονόματι ΜπαράκΟμπάμα!».

ΒΑΡΩΝΟΣ ΤΩΝ ΜΙΝΤΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΙΕΡΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ που πρόκειται να προχωρήσουνσε κατασκευή γηπέδου γκολφ στο Βόλο.Μιλάει για αυθαιρεσία και οικολογικήκαταστροφή. Μέχρι πρότινος τα κανάλιατου, τηλεόραση και ραδιόφωνο, είχανεμπάργκο σε κάθε είδηση που φορούσεαυθαίρετα κτίσματα, γιατί είχε φάει οεν λόγω καραμπινάτη ποινή (που δεν«επλήρωσε») για δικά του οικοδομικάκαουμποϊλίκια.

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ