Ζητείται σκέψη.

Facebook Twitter
0

Μερικές φορές το βουητό γίνεται ανυπόφορο.

Ποιο βουητό; Των κραυγών. Είπαμε πολυφωνία, αλλά εδώ πια έχουμε πολύ - παραφωνία. Όπως έλεγε και ο Βρόμικος Χάρυ: «Οι απόψεις είναι σαν τις κωλοτρυπίδες. Όλοι έχουν από μία».

Ναι, ο καθένας έχει μία άποψη και τη διαλαλεί. Από μία για κάθε θέμα. Και τα θέματα πολλά. Έτσι, λοιπόν, ο θόρυβος γίνεται αφόρητος και η σκέψη αδύνατη.

Για τους μετανάστες. Για το μνημόνιο. Για το κάπνισμα. Για την τρόικα. Για τους Τούρκους και τους Εβραίους. Για τα διόδια. Για το ΔΝΤ και την Ε.Ε.

Και δεν είναι απλώς διαφορετικές. Δεν είναι απλώς αντίθετες. Είναι αντιφατικές. Η μία αναιρεί την άλλη.

Χούντα η τρόικα για τους μεν - σωτήρια για τους δε. Ποια είναι η μέση γνώμη που θα ζητούσε ο Αριστοτέλης;

Το θερμόμετρο του φανατισμού ανεβαίνει. Οι άνθρωποι δεν συζητούν - συγκρούονται. Ξαφνικά οι αντιθέσεις οξύνονται: οι πατριώτες γίνονται πιο πατριώτες, οι Αριστεροί πιο Αριστεροί. Οι δυναμικές μειοψηφίες εκβιάζουν καταστάσεις. Είναι αυτό για καλό ή για κακό;

Κι όμως, οι κρίσεις χρειάζονται ψυχραιμία. Τα προβλήματα χρειάζονται ορθολογική ανάλυση. Όσο πιο σύνθετα είναι, τόσο πιο πολλή σκέψη απαιτούν. Και η σκέψη δεν ευδοκιμεί μέσα στον ορυμαγδό.

Η σκέψη... το μεγάλο μας κενό. Δεν την έχουμε διδαχθεί, κανείς δεν μας εκπαίδευσε στη συλλογιστική, στην κριτική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Ανάμεσα σε συναισθηματικά φορτισμένα δόγματα και μύθους μεγαλώσαμε και τώρα τα κουβαλάμε μαζί μας. Το συναίσθημα και το πάθος μας οδηγούν και συσκοτίζουν τα πάντα. Έρχεται και το συμφέρον του καθενός, που συνήθως είναι αντίθετο από το κοινό, έρχεται και ο λαϊκισμός να χαϊδέψει αυτιά και να καλλιεργήσει αντιθέσεις.

Έχουμε πολλά ελλείμματα - του προϋπολογισμού, του ισοζυγίου πληρωμών, του δανεισμού μας. Αλλά, το πιο σημαντικό είναι το έλλειμμα κριτικής ορθολογικής σκέψης. Απροϋπόθετης - χωρίς χρωματισμούς και πειθαναγκασμούς.

Το καράβι πλέει σε επικίνδυνα νερά, ενώ πλήρωμα και επιβάτες διαπληκτίζονται και ωρύονται. Πολύς θόρυβος, καμία ασφάλεια.

Ηρεμήστε. Κουλάρετε. Απλοποιείστε. Αναλύστε. Προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα όπως είναι.

Αλλιώς, μέσα στο πανδαιμόνιο των κραυγών, θα ναυαγήσουμε και δεν θα έχουμε καταλάβει τι μας συνέβη.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ