Εφικτή πλέον η ζωή χωρίς τους περιορισμούς της ψωρίασης

Η ψωρίαση είναι μια συχνή, χρόνια, μη μεταδοτική νόσος που προσβάλλει κατά κύριο λόγο το δέρμα των ασθενών, αλλά έχει κι άλλες προεκτάσεις. Η εκδήλωση της ψωρίασης μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία και η συχνότητα εμφάνισής της είναι ίδια και στα δύο φύλα. Θεωρείται αποτέλεσμα γενετικής προδιάθεσης και περιβαλλοντικών εκλυτικών παραγόντων, ο συνδυασμός των οποίων καταλήγει σε μια ανεξέλεγκτη ανοσολογική απάντηση και χρόνια συστηματική φλεγμονή.

Είναι σαφέστατα μια νόσος με αρνητικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα και στην ποιότητα ζωής των ασθενών, μια και χαρακτηρίζεται από ποικίλες εκδηλώσεις, ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων που ταλαιπωρούν τους ασθενείς, καθώς και πολλαπλές συννοσηρότητες. Οι ψωριασικές βλάβες εντοπίζονται συνήθως σε αγκώνες και γόνατα, μπορεί όμως να εμφανιστούν και σε δύσκολες ανατομικά περιοχές, όπως το τριχωτό της κεφαλής, οι παλάμες, τα πέλματα ή τα νύχια, εντοπίσεις που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την ποιότητα ζωής των ασθενών. Στα ενοχλητικά συμπτώματα, εκτός από την πάχυνση της επιδερμίδας, την ερυθρότητα και την απολέπιση, συγκαταλέγονται συχνά ο έντονος κνησμός και ο πόνος.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωρίασης στοχεύει πρωτίστως στην καταπολέμηση των ενοχλητικών συμπτωμάτων και εκδηλώσεων της ψωρίασης. Οποιαδήποτε αγωγή θα πρέπει να είναι χρόνια, όπως συμβαίνει σε όλα τα χρόνια νοσήματα, και να σέβεται το ξεχωριστό ιδιοσυγκρασιακό προφίλ κάθε ασθενούς, λαμβάνοντας υπόψη τις συννοσηρότητές του.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωρίασης στοχεύει πρωτίστως στην καταπολέμηση των ενοχλητικών συμπτωμάτων και εκδηλώσεων της ψωρίασης. Οποιαδήποτε αγωγή θα πρέπει να είναι χρόνια, όπως συμβαίνει σε όλα τα χρόνια νοσήματα, και να σέβεται το ξεχωριστό ιδιοσυγκρασιακό προφίλ κάθε ασθενούς, λαμβάνοντας υπόψη τις συννοσηρότητές του. Οι θεραπευτικές επιλογές διαφέρουν ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου και περιλαμβάνουν τρεις βασικές κατηγορίες: την τοπική θεραπεία, τη φωτοθεραπεία και τις συστηματικές θεραπείες.

Στον τομέα των συστηματικών θεραπειών, που χρησιμοποιούνται στη μέτρια και σοβαρή ψωρίαση, τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί μεγάλα άλματα με την εισαγωγή νέων θεραπειών. Εκτός από τις κλασικές από του στόματος συστηματικές θεραπείες, εδώ και πάνω από μία δεκαετία είναι διαθέσιμοι οι βιολογικοί παράγοντες που χορηγούνται σε ενέσιμη μορφή και στοχεύουν σε συγκεκριμένες κυτταροκίνες που εμπλέκονται στην παθοφυσιολογία της νόσου, όπως ο παράγοντας νέκρωσης όγκων-α ή συγκεκριμένες ιντερλευκίνες. Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις αφορούν μικρά μόρια που χορηγούνται από του στόματος και στοχεύουν σε ενδοκυττάρια μονοπάτια της νόσου, πρώτος εκπρόσωπος των οποίων είναι η απρεμιλάστη.

Πολλοί ασθενείς με ψωρίαση υποφέρουν άσκοπα, εξαιτίας καθυστερημένης διάγνωσης της νόσου, χρήσης μη επαρκών ή μη κατάλληλων θεραπευτικών επιλογών. Σήμερα μπορούν να βοηθηθούν από τις πολλαπλές θεραπευτικές επιλογές που είναι πια διαθέσιμες. Θα πρέπει να απευθυνθούν στον ειδικό δερματολόγο που θα συνεκτιμήσει όλες τις ξεχωριστές ανάγκες τους, θα τους βοηθήσει να επανακτήσουν τη χαμένη ποιότητα ζωής και να έχουν μια φυσιολογική καθημερινότητα.

Ο Παντελής Παναγάκης είναι δερματολόγος - αφροδισιολόγος, διευθυντής ΕΣΥ, συντονιστής του Ιατρείου Ψωρίασης στο νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός».