H Julia Mensitieri δεν έχει κανένα προσωπικό ενδιαφέρον για τα ακριβά ρούχα και μάλλον ήταν άσχημη έκπληξη για τη γαλλική βιομηχανία μόδας ότι το διδακτορικό της - τώρα ένα βιβλίο με τίτλο «Η πιο όμορφη δουλειά στον κόσμο»- έχει προκαλέσει τόσο μεγάλη αίσθηση.
Ανάμεσα στα ευρήματα του βιβλίου είναι ότι η μόδα, ο δεύτερος μεγαλύτερος οικονομικός κλάδος της Γαλλίας εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους που εργάζονται στο χώρο.
«Ο αδίστακτος κόσμος της μόδας», «Η σκοτεινή πλευρά της μόδας» και «Ένας εξαιρετικά πλούσιος κλάδος που βασίζεται στην απλήρωτη εργασία», ήταν μόνο μερικοί από τους τίτλους που συνόδευαν τα δημοσιεύματα για τo βιβλίo.
Οι αποκαλύψεις έγιναν καθώς η Mensitieri συνάντησε πριν από οκτώ χρόνια, το αντικείμενο της: την Mia, μια επιτυχημένη στιλίστρια από την Ιταλία που είχε μετακομίσει στο Παρίσι.
«Φορούσε παπούτσια Chanel και μια τσάντα Prada, πετούσε σε όλο τον κόσμο business class... Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι ήταν στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Η Mia δεν μπορούσε να νοικιάσει ένα δωμάτιο, κοιμόταν στον καναπέ στο σπίτι ενός φίλου στην κουζίνα», αφηγείται.
«Μερικές φορές δεν είχε χρήματα να πληρώσει τον τηλεφωνικό της λογαριασμό. Έτρωγε McDonald's κάθε μέρα. Ποτέ δεν ήξερε πότε θα πληρώνονταν για δουλειά και πόσα θα έπιανε. Για παράδειγμα, για μια δουλειά μιας εβδομάδας, μια πολύ μεγάλη μάρκα πολυτέλειας της έδωσε ένα κουπόνι αξίας 5.000 ευρώ για να πάρει πράγματα από την μπουτίκ της».
Είναι αλήθεια ότι η Mia θα μπορούσε να τα πουλήσει και, μεταξύ των σκληρών εργαζομένων μόδας, υπάρχει το φαινόμενο μεταπώλησης ειδών πολυτελείας. Αλλά η Mensitieri επισημαίνει ότι η εργασία στη μόδα σημαίνει πως τα ακριβά ρούχα και αξεσουάρ που πληρώνονται με κουπόνια αντί για μισθό, είναι απαραίτητη στολή, οπότε αυτά τα ρούχα της ήταν απαραίτητα.
Μια πρώην δημοσιογράφος μόδας σε ένα γνωστό περιοδικό, περιγράφει πως μια μέρα βρέθηκε ξαφνικά εκτός χώρου. Κανείς δεν απαντούσε στις κλήσεις της, ακόμη και αυτοί που πίστευε πως ήταν φίλοι της. «Δεν υπήρξε καμία εξήγηση. Αυτή είναι η βία που μου περιέγραψαν όλοι», λέει η Mensitieri.
«Ήμουν λίγο φοβισμένη όταν βγήκε το βιβλίο μου», λέει. «Είμαι ανθρωπολόγος και όχι δημοσιογράφος. Ο σημαντικότερος ισχυρισμός του βιβλίου είναι ότι όταν σκεφτόμαστε την εκμετάλλευση στη μόδα, σκεφτόμαστε τη σεξουαλική παρενόχληση των μοντέλων. Αλλά αυτό δεν με ενδιέφερε. Κοίταξα τη δημιουργική πλευρά: στιλίστες, επαγγελματίες μακιγιάζ, νέοι σχεδιαστές, ασκούμενοι, βοηθοί».
Οι επικριτές παραπονιούνται ότι η Mensitieri έβγαλε βιβλίο έχοντας συνεντεύξεις από μόνο 50 ανθρώπους. Δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία και έρευνα. Ο Karl Lagerfeld είπε πως «Η μόδα είναι μια πλήρης αδικία. Έτσι είναι...». Ο Jean Paul Gaultier, ο μόνος γνωστός σχεδιαστής που έχει σχολιάσει μέχρι τώρα εκτενώς το βιβλίο, το απέρριψε, λέγοντας ότι η μόδα ήταν σαν οποιαδήποτε άλλη βιομηχανία, ότι "η μόδα είναι σαν μια οικογένεια". Όμως κανείς δεν είπε πως το βιβλίο περιλαμβάνει ψέματα.
«Η φιλοσοφία είναι ότι δεν χρειάζεται να πληρώνεστε επειδή είστε τυχεροί που είστε στο χώρο. Η δουλειά στη μόδα είναι ένα είδος καταξίωσης, ακόμα και αν δεν πληρώνεται. Αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο για μένα. Η μόδα παρουσιάζεται ως κάτι εξαιρετικό, ένας κόσμος εκτός των συνηθισμένων», λέει η συγγραφέας τονίζοντας πως υπάρχει καταστρατήγηση των συνθηκών εργασίας.
«Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι ότι κάποιο εργαζόμενοι δικαιολογούν αυτό. Λένε πως ναι μεν, αλλά είναι ιδιοφυΐα. Ένας σχεδιαστής που εργάστηκε για μια πολυτελή γνωστή εταιρεία που έντυνε τη Lady Gaga ήταν στην εταιρεία για πέντε χρόνια, σχεδιάζοντας τις συλλογές ανδρών και γυναικών στην παραγωγή. Αμείβονταν με τον κατώτατο μισθό. Όταν μιλούσε γι 'αυτό, έλεγε πως δημιουργικός διευθυντής, ήταν ο μέντοράς του, ήταν σαν πατέρας του, ήταν ιδιοφυΐα».
Όμως η συγγραφέας πιστεύει ότι υπάρχει ελπίδα για μεταρρύθμιση. «Αν θέλετε να αλλάξετε τα πράγματα, πρέπει να κοιτάξετε πέρα από τη μόδα ή από οποιαδήποτε βιομηχανία βρίσκεστε και να μιλήσετε σε ανθρώπους σε διαφορετικά πεδία που εργάζονται υπό τις ίδιες συνθήκες», λέει.
«Δεν είμαι αισιόδοξη, αλλά υπάρχουν ενδιαφέροντα πράγματα που συμβαίνουν στο περιθώριο. Υπάρχει ένα ισχυρό κίνημα κατά της μόδας στο Ηνωμένο Βασίλειο και, στη Γαλλία, τα μοντέλα συνεργάζονται για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Είναι συμβουλές που μερικοί άνθρωποι που εργάζονται στον κλάδο της μόδας μπορεί να μην θέλουν να ακούσουν. Πρέπει να ξεκινήσετε τη συνεργασία - η οποία είναι σχεδόν αιρετική ιδέα στη μόδα. Πρέπει να σταματήσετε να σκέφτεστε τον εαυτό σας ως κάτι ξεχωριστό», λέει.
σχόλια