Στο Λονδίνο των ιδιοφυών σχεδιαστών, της Vivienne Westwood, του Alexander McQueen και του Galliano, σε μια πρωτεύουσα όπου η μόδα εδώ και πέντε δεκαετίες ορθώνει τη δεξιοτεχνία της απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία, η βρετανο-τουρκικής καταγωγής Findikoğlu παρουσίασε ένα εκστατικό θέαμα γεμάτο viral στιγμές − πολιτικό, αρτίστικο και εκλεπτυσμένα χειροποίητο. Παρουσιάζοντας μόνο μία συλλογή κάθε Φεβρουάριο στο πλαίσιο του London Fashion Week, η επικοινωνία της Dilara Findikoğlu με το κοινό της έχει πάντα τη μορφή μυσταγωγίας. Πόσο μάλλον στην προχθεσινή επίδειξη που έγινε στο Electrowerkz, ένα venue πολλαπλών χρήσεων στο βόρειο Λονδίνο, όπου εδώ και σαράντα χρόνια, κάθε έξι εβδομάδες, στήνεται το Slimelight, μια σκοτεινή βραδιά goth clubbing με κοινό απ’ όλον τον κόσμο.
Γνωστή για το δυνατό της tailoring και τα καλοδουλεμένα κορσάζ της (κλασική εμμονή όλων των σχεδιαστών που βγαίνουν από το Central Saint Martins), η Dilara αφοσιώθηκε εξαρχής σε έναν σκοτεινό ρομαντισμό και φαντάστηκε έναν κόσμο χωρίς άντρες. Η μόδα της κήρυξε τον πόλεμο στην τοξικότητα που παράγει η κουλτούρα του corporate αρσενικού, και με αυτή την οργισμένη ατζέντα πορεύτηκε μέχρι και την προηγούμενη σεζόν.
Το εννοιολογικό πλαίσιο της συλλογής φιλτραρίστηκε εύστοχα στο φινάλε, σε ένα αριστουργηματικό «γυμνό» φόρεμα από δέρμα, σμιλεμένο πάνω στο σώμα του μοντέλου και καλυμμένο με τρεμουλιαστά κόκκινα σχέδια που όχι μόνο έμοιαζαν με τατουάζ, αλλά «χτυπήθηκαν» πάνω στο δέρμα, όπως ένα tattoo.
Η συλλογή της για το φθινόπωρο του ’25 μαρτυρά, όμως, μια ανακουφιστική αναστροφή, με την Dilara να μεταμορφώνεται από αρματωμένη Αμαζόνα σε χειραφετημένη, ολάνθιστη Αφροδίτη.
«Λένε πως οι γυναίκες προέρχονται από τη (θεά) Αφροδίτη, κι έτσι, μέσα από μια πράξη πνευματικής έκστασης, στην Αφροδίτη επιστρέφουμε», σημείωνε ποιητικά το σημείωμα που δόθηκε στους θεατές της επίδειξης, εξηγώντας πως με τη νέα της δουλειά η Dilara «θέλησε να διαφύγει από τη βαναυσότητα, την υποταγή και τον έλεγχο», προς μια εναλλακτική πραγματικότητα που εστιάζεται μέσα μας.
@ideservecouture Dilara Findikoglu’s “Venus from chaos” (SS25) collection is another win for Dilara. Here is my review of it. #dilarafindikoglu #dilara #londonfashionweek #fashion ♬ original sound - ideservecouture
Το σύμπαν αυτό βαφτίστηκε «Venus from Chaos» και πλέχτηκε σαν ένα υβρίδιο πολλών κόσμων: ψήγματα ισλαμικής μυθολογίας, γοτθική εικονογραφία, στιγμιότυπα από ταινίες του Dario Argento, αλχημιστές, ολόκληρο το λεξιλόγιο απεικόνισης της Αφροδίτης στην τέχνη, το πάθος για το μακάβριο και τον στιγματισμό του δέρματος με σύμβολα και χρώμα…

Τον τόνο της συλλογής έδωσε το πρώτο look, ένα εφαρμοστό δερμάτινο φόρεμα, φορεμένο από την Ολλανδή σουπερμόντελ Lara Stone. Η παρέλαση συνεχίστηκε με φορέματα σφιχταγκαλιασμένα με τα σώματα των κοριτσιών, που πολλά δεν ξεχώριζαν από το δέρμα τους, φτιαγμένα σαν body tattoos. Σε άλλα looks, κορσέδες δημιουργήθηκαν από κοριτσίστικες πλεξούδες μαλλιών και αιθέρια φορέματα συναρμολογήθηκαν με πέρλες, όστρακα, στρείδια και κοχύλια, κλείνοντας το μάτι στο στοιχειωμένο πλήρωμα του «Flying Dutchman» στους «Πειρατές της Καραϊβικής».
Ένα ζευγάρι μαύρα jeans με τον κωδικό τίτλο «Η γέννηση της Αφροδίτης», με αβυσσαλέα χαμηλό κόψιμο στον καβάλο, αναδείχθηκε στο πιο viral κομμάτι της συλλογής, έτοιμο να μπει στα νέα αγαπημένα των πιστών της πελατισσών. Η Julia Fox, η Margot Robbie, η Chloë Sevigny, η Alex Consani, η Charli XCX, η Madonna και η Lady Gaga συγκαταλέγονται, όπως θα περίμενε κανείς, σε αυτές.




Το εννοιολογικό πλαίσιο της συλλογής φιλτραρίστηκε εύστοχα στο φινάλε, σε ένα αριστουργηματικό «γυμνό» φόρεμα από δέρμα, σμιλεμένο πάνω στο σώμα του μοντέλου και καλυμμένο με τρεμουλιαστά κόκκινα σχέδια που όχι μόνο έμοιαζαν με τατουάζ, αλλά «χτυπήθηκαν» πάνω στο δέρμα, όπως ένα tattoo.
«Ήθελα κάτι που να υπαινίσσεται την απαλλαγή από κάθε φορτίο, κάτι σχεδόν μη υπάρχον, ένα φόρεμα σαν δεύτερο δέρμα», εξήγησε η Dilara. Πάνω σε αυτό το αόρατο πέπλο δέρματος πάνω στο ανθρώπινο δέρμα, η σχεδιάστρια φαντάστηκε ζωγραφισμένα διακοσμητικά σχέδια. Απευθύνθηκε έτσι στον καλλιτέχνη tattooist Jonah Slater (σε αυτόν που πέρσι είχε κάνει στην ίδια το πρώτο της τατουάζ), εκπρόσωπο ενός νέου στυλ τατουάζ που εκφράζεται σε ένα ημιτελές ύφος, με περίτεχνα γοτθικά μοτίβα σαν κοσμήματα. Τα μοτίβα πέρασαν με στένσιλ πάνω στο χαρτί και στη συνέχεια χαράχτηκαν πάνω στη δερμάτινη επιφάνεια σε συνεργασία με τους Whitaker - Malem, ένα θρυλικό στον κόσμο της μόδας δίδυμο δεξιοτεχνών που από τα τέλη των ’80s επεξεργάζονται το δέρμα με τρισδιάστατες τεχνικές. Στην τελευταία του φάση, το ρούχο ξαναβρέθηκε στα χέρια του Slater για να βαφτούν οι «φλέβες» του με κόκκινο μελάνι. Κι αφού στέγνωσε η μπογιά, κάθε γραμμή περάστηκε από πάνω με μια βελόνα τατουάζ, σε μια διαδικασία που διήρκεσε μέρες!

Όταν δεν σχεδιάζει μόδα, η Dilara Findikoğlu είναι DJ, συχνά στο Berghain του Βερολίνου. Άρχισε να γίνεται γνωστή το 2017, όταν βρέθηκε υποψήφια για το βραβείο καλύτερου νέου σχεδιαστή της LVMH. Η «Vogue», το «Dazed & Confused», το «i-D» και το «WWD» την ξεχώρισαν από νωρίς, αναγνωρίζοντας στη φετιχιστική της φιλοσοφία μόδας μια ιδιοσυγκρασία έξω από καλούπια, ενώ το «Another Man» τη βάφτισε «μάγισσα» το 2018, έναν χαρακτηρισμό που η Dilara αγαπά να δικαιώνει. «Σκέφτομαι. Σκέφτομαι πολύ και ψάχνω τρόπους να αλλάξω τις δομές», δήλωνε σε εκείνο το άρθρο. «Θέλω, όμως, και να ζω ωραία, γιατί θα πεθάνουμε. Παρότι δεν θέλω να πεθάνω. Θέλω να μοιάσω με τον κόμη St. Germain και να βρω το ελιξίριο της ζωής, για να ζήσω παντοτινά».