Για τον Γρηγόρη Πυρπύλη, τον νέο creative director του Hermès Beauty, όλα ξεκίνησαν τυχαία, όταν ένα απόγευμα αποφάσισε να μακιγιάρει την κολλητή του. Τότε ανακάλυψε το ταλέντο του και έκτοτε η καθημερινότητά του περιστρέφεται γύρω από χρώματα, πινέλα, τάσεις, υφές, συνθέσεις, σχήματα και σκιές.
Το δικό του success story ξεκίνησε από μια μικρή επαρχιακή πόλη, και με αυτήν ως αφετηρία κατάφερε να διανύσει μια σπουδαία διεθνή καριέρα, φτάνοντας στη θέση του επικεφαλής του τμήματος Beauty του γαλλικού οίκου. Ξεκίνησε την καριέρα του το 2006 στη MAC, ενώ πρώτος του μεγάλος δάσκαλος ήταν ο Tom Pecheux, πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής της Shisheido.
Στην ηλικία των είκοσι τριών ετών έγινε ο πρέσβης της Maybelline New York για την Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ το 2018 μετακινήθηκε στη Shisheido. Όλα αυτό το διάστημα στα χέρια του έχουν αφεθεί διάσημες ηθοποιοί, celebrities και μοντέλα, μεταξύ αυτών η Σίντι Κρόφορντ, η Κάρλα Μπρούνι, η Λετίσια Κάστα, η Στέισι Μάρτιν.
Ο ταλαντούχος Έλληνας makeup artist, που ζει μόνιμα στο Παρίσι, βρέθηκε αυτές τις μέρες στην Ελλάδα προκειμένου να παρουσιάσει τα νέα προϊόντα ομορφιάς του ιστορικού οίκου. Από τα πρώτα λεπτά της συζήτησής μας διακρίνω μια ευγενική προσωπικότητα που διαθέτει το σπάνιο χάρισμα να σε κάνει να αισθάνεσαι αμέσως οικειότητα. Όταν μιλάει είναι πολύ εκφραστικός, και σε αυτό βοηθάει η εξίσου εκφραστικές κινήσεις των χεριών του, βασικό εργαλείο του για την ανάδειξη της ομορφιάς των ανθρώπων.
Λατρεύει τη φυσική ομορφιά, τις Κυκλάδες και την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου. Είναι ρεαλιστής, εργατικός, προτιμά την αισιόδοξη οπτική για τη ζωή και απεχθάνεται την τοξικότητα. Αν και ζούμε στην εποχή της τελειότητας, υποστηρίζει ότι όλοι «πρέπει να βλέπουμε το πρόσωπό μας ως κάτι ξεχωριστό», αφού «ο χαρακτήρας είναι το βασικό στοιχείο που σε ομορφαίνει».
Η ομορφιά δεν αφορά το «φαίνεσθαι», έχει να κάνει με την αυτοεκτίμηση. Δεν βάφεσαι μόνο για να βγεις έξω, μπορείς να βαφτείς ακόμα και αν μείνεις στο σπίτι σου, βλέποντας μια ταινία. Είναι ένα μέσο εσωτερικής ενδυνάμωσης. Όπως όταν διαβάζεις ένα βιβλίο, δεν το κάνεις για τους άλλους αλλά για σένα.
— Τι σημαίνει για σένα να συνεργάζεσαι με ένα τεράστιο οίκο όπως η Hermès;
Θα έλεγα ότι είναι η εκπλήρωση ενός ονείρου. Αν και ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα συνέβαινε αυτό στη ζωή μου, ότι θα ερχόταν η μέρα που θα αναλάμβανα τα ηνία του τμήματος Beauty του Hermès, ότι θα γινόμουν ο δημιουργικός διευθυντής ενός εμβληματικού οίκου με περισσότερα από 180 χρόνια ιστορίας. Το makeup για μένα δεν ήταν ποτέ επαγγελματικός στόχος αλλά ένα ασίγαστο πάθος που είχα γι’ αυτή την τέχνη από την εποχή που έβαφα τις φίλες μου. Όλα συνέβησαν τυχαία και αστραπιαία.
Η πρώτη μου επαφή με το μακιγιάζ ξεκίνησε εντελώς συμπωματικά, όταν ένα απόγευμα αποφάσισα να κάνω το μακιγιάζ της κολλητής μου για μια νυχτερινή έξοδο. Ήταν μια στιγμή που θα έλεγα ότι καθόρισε το μέλλον μου. Σήμερα ήρθε αυτή η σπουδαία συνεργασία ως η απόλυτη επιβράβευση. Νιώθω τιμή και έχω έναν τεράστιο ενθουσιασμό, αφού πρόκειται για έναν οίκο που αποτελεί την επιτομή της ομορφιάς σε κάθε μορφή της. Επίσης, είμαι τυχερός γιατί είναι μια επαγγελματική ενασχόληση από την οποία δίνεις και παίρνεις ευχαρίστηση.
— Σε τι περιβάλλον μεγάλωσες; Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια;
Μεγάλωσα στο Αγρίνιο, μια επαρχιακή πόλη της Αιτωλοακαρνανίας. Από πολύ μικρή ηλικία είχα κλίση στη ζωγραφική, στην αισθητική και στο σχέδιο. Θυμάμαι πολύ έντονα ότι αν έλεγες ότι ήθελες να ασχοληθείς με τη μόδα και την ομορφιά, γινόσουν σίγουρα θύμα bullying.
— Εσύ είχες δεχτεί bullying;
Ναι, ανήκω κι εγώ στα άτομα που έχουν δεχτεί αυτή τη λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση. Συγκεκριμένα, προήλθε από έναν καθηγητή φυσικής αγωγής στο σχολείο, ο οποίος με μείωνε και με πρόσβαλλε επειδή με έβλεπε να κάνω παρέα με κορίτσια.
— Πώς ένα παιδί σε επαρχιακή πόλη ανακαλύπτει την αγάπη του για το μακιγιάζ, τη μόδα και την περιποίηση του δέρματος;
Τα πρώτα ερεθίσματα προήλθαν από εικόνες και σχέδια σε περιοδικά μόδας που έβλεπα στα περίπτερα αλλά από το Fashion TV που έβλεπα συνεχώς. Οι γονείς μου είναι φαρμακοποιοί και κάποια Σαββατοκύριακα πήγαινα κι εγώ στο φαρμακείο, όπου έβλεπα διάφορες πελάτισσες να αγοράζουν προϊόντα ομορφιάς. Ζητούσαν από τη μητέρα μου κρέμες ή αντηλιακά αλλά και συμβουλές κι εγώ ήμουν παρών σε αυτές τις συζητήσεις. Η μητέρα μου ακόμα και σήμερα επιλέγει να κινείται στους ρυθμούς του μίνιμαλ στο αντηλιακό, στο κραγιόν, στο μολύβι, φρύδια.
Νομίζω, λοιπόν, ότι τότε συνειδητοποίησα τι σημαίνει να φροντίζεις και να περιποιείσαι τον εαυτό σου. Είμαι τυχερός γιατί έχω μια υπέροχη οικογένεια η οποία ήταν πάντα δίπλα μου και με στήριζε σε κάθε βήμα. Αρχικά, το όνειρό μου ήταν να γίνω καθηγητής Αγγλικών, γι’ αυτό, όταν αποφοίτησα από το λύκειο, μετακόμισα στην Αθήνα για να σπουδάσω Αγγλική Φιλολογία στο ΕΚΠΑ. Τελικά, στο τρίτο έτος τα παράτησα, αφού το μακιγιάζ με είχε απορροφήσει ήδη.
— Πώς ορίζεις την ομορφιά;
Σίγουρα δεν έχει να κάνει με την εμφάνιση αλλά με την προσωπικότητα των ανθρώπων, τον εσωτερικό τους κόσμο, την καλοσύνη, την ευγένεια, την ενέργεια, το πνεύμα και τον τρόπο σκέψης τους. Έχω γνωρίσει πολλούς άνδρες και γυναίκες που ήταν πανέμορφοι, αλλά, όταν σταδιακά ξεδιπλωνόταν ο χαρακτήρας τους, δεν αργούσε να έρθει η απομυθοποίηση.
— Δεν είναι όμως η ομορφιά ένα κλειδί που ανοίγει πιο εύκολα τις κλειστές πόρτες;
Προφανώς. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτό που εννοούμε αντικειμενική ομορφιά, αλλά πολύ συχνά αυτό που βλέπεις δεν συνάδει με αυτά που πρεσβεύουν. Όσο όμορφος κι αν είναι κανείς, αν τελικά δεν είναι αυθεντικός, είναι βέβαιο ότι σύντομα θα ακολουθήσει η απομάγευση.
— Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που βίωσες;
Νομίζω η περίοδος που βρισκόμουν στο Παρίσι, ενώ δεν ήξερα γαλλικά αλλά κάθε φορά που με υποτίμησαν ή δεν εκτίμησαν τη δουλειά μου. Συνολικά, επειδή πιστεύω και στην τύχη, θεωρώ ότι η ζωή μού έχει συμπεριφερθεί πολύ καλά.
— Ποιο είναι το προσωπικό σου καλλιτεχνικό όραμα;
Είναι άκρως μινιμαλιστικό. Είμαι λάτρης της φυσικής ομορφιάς. Η ιδανική εικόνα συνδυάζει τη φρεσκάδα με την απλότητα. Γι’ αυτό η φιλοσοφία μου στηρίζεται στο μότο: «Less is more». Το μακιγιάζ είναι τρόπος έκφρασης που αναδεικνύει το ανεπιτήδευτο και δεν αφορά τα φίλτρα ή την επεξεργασία εικόνας που βλέπουμε στο Instagram. Καθημερινά σκρολάρουμε στην οθόνη του κινητού και αναρωτιόμαστε αν δείχνουμε αρκετά όμορφοι, αν είναι σωστός ο φωτισμός ή κατάλληλο το φίλτρο.
Η ομορφιά όμως δεν αφορά το «φαίνεσθαι», έχει να κάνει με την αυτοεκτίμηση. Δεν βάφεσαι μόνο για να βγεις έξω, μπορείς να βαφτείς ακόμα και αν μείνεις στο σπίτι σου, βλέποντας μια ταινία. Είναι ένα μέσο εσωτερικής ενδυνάμωσης. Όπως όταν διαβάζεις ένα βιβλίο, δεν το κάνεις για τους άλλους αλλά για σένα.
— Πώς είναι να συνεργάζεσαι με προσωπικότητες όπως αυτές με τις οποίες συνεργάζεσαι, η Σίντι Κρόφορντ, η Κάρλα Μπρούνι, η Αντέλ Εξαρχόπουλος ή η Λετίσια Κάστα;
Μπορεί να είναι διάσημες γυναίκες, αλλά τελικά αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για απλούς ανθρώπους. Με κάποιους έρχεσαι πιο κοντά, με άλλους διατηρείς μια επαγγελματική συνεργασία και με άλλους μπορεί να δυσκολευτείς. Είναι μεγάλη τιμή όταν μια σταρ, γνωστή σε όλον τον κόσμο, αφήνεται στα χέρια σου για την περιποίησή της. Αποκτάς την εμπιστοσύνη τους, μαθαίνεις τις αδυναμίες τους και πολλές φορές συνάπτεις ισχυρές φιλικές σχέσεις. Είναι ένα είδος αλληλοεκτίμησης.
Για παράδειγμα, η Λετίσια δεν είναι μόνο ένα διαχρονικό σύμβολο ομορφιάς αλλά και μια γυναίκα που με έχει αγγίξει πάρα πολύ. Είναι μια εξαιρετική προσωπικότητα που ξεχωρίζει για την ευαισθησία και τη ρομαντική ματιά της στην πραγματικότητα.
Από την άλλη, οι άνθρωποι που με έχουν κάνει κυριολεκτικά να χάσω τα λόγια μου δεν ήταν διάσημοι αλλά άγνωστα πρόσωπα που συνάντησα τυχαία στην καθημερινότητά μου. Και δεν μου αρέσει η κατηγοριοποίηση των ανθρώπων σε γνωστούς και αγνώστους, διότι αυτή είναι μια εσφαλμένη προσέγγιση.
— Ποια ήταν η πιο δύσκολη συνεργασία σου;
Δεν μπορώ να αναφέρω το όνομα, ήταν υπήρξε μια συνεργασία με προβλήματα σε επίπεδο συμπεριφοράς και αλληλοσεβασμού. Από τα αρνητικά που μπορεί να προκύψουν από μια συνεργασία μαθαίνεις, όμως, τα όριά σου, τι μπορείς να ανεχτείς και τι σε ενοχλεί. Δεν μπορώ να αφιερώσω χρόνο για μια φωτογράφιση με μια γυναίκα ή έναν άνδρα με τους οποίους δεν έχω τίποτα κοινό. Προτιμώ να δουλέψω με ωραίες προσωπικότητες για λίγο παρά να ανέχομαι τους κακούς τρόπους διαφόρων celebrities.
— Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου;
Αμέτρητες, ο κόσμος που ζούμε, με τα θετικά και τα αρνητικά του. Οι δυνατότητες που σου προσφέρει η φαντασία, ένα κείμενο, ένα ποίημα, ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα ταξίδι, μια λέξη ή ένα άτομο που μπορεί να γνωρίσω.
— Τι θαυμάζετε σε έναν άνδρα και τι σε μια γυναίκα;
Στον άνθρωπο, ανεξαρτήτως φύλου, θαυμάζω την ευγένεια. Με μαγνητίζουν η ευπρέπεια και η εγκαρδιότητα και με ενοχλεί σφόδρα η τοξικότητα. Τη θεωρώ αποκρουστική.
— Συμφωνείς ή όχι με τη φράση του Τζόρτζιο Αρμάνι: «Το να είσαι σέξι είναι ζήτημα αυτοπεποίθησης»;
Προφανώς. Όπως είπε πρόσφατα και σε μια συνέντευξή της η Λετίσια Κάστα, το να είσαι σέξι έχει να κάνει και με τον τρόπο που κινείσαι, την ενέργεια που αποπνέεις αλλά και με το πώς ένα άτομο μπορεί να κυριαρχήσει σε έναν χώρο με το στυλ του. Για μένα, επίσης, σέξι είναι και η αμηχανία ‒με τη θετική έννοια‒ που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Είναι πολύ ελκυστικό όταν διακρίνω στους ανθρώπους έναν δισταγμό, μια συστολή ή έναν ενδοιασμό.
— Μια σκοτεινή περίοδος της ζωής σου;
Όταν άνθρωποι προσπάθησαν να με βγάλουν από τον δρόμο μου, αλλά για δικούς τους λόγους. Πρόσωπα που γίνονται χειριστικά εξαιτίας των προσωπικών τους ανασφαλειών, προσπαθώντας να σου μεταδώσουν όλα τα επιβλαβή και τοξικά χαρακτηριστικά τους. Παλεύουν να σε πείσουν ότι είσαι κάτι άλλο απ’ αυτό που ονειρεύεσαι να γίνεις.
— Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;
Το βιολογικό τέλος, ειδικά όταν μπορεί να προηγηθεί εκείνου των αγαπημένων σου ανθρώπων.
— Τι θεωρείς σημαντικό στη ζωή;
Το να νιώθεις ελεύθερος. Να μην έχεις κανέναν δίπλα σου που να σου λέει πώς να ζήσεις. Είτε με πολλά είτε με λίγα, να πορεύεσαι με οδηγό τις δικές σου επιθυμίες.
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
