Queerio είναι ένα από τα δημοφιλέστερα podcasts της Apple: δύο γυναίκες, μία λεσβία και μία bi, μπαίνουν σε ένα στούντιο και μοιράζονται τις queer ιστορίες τους. Queerio είναι, επίσης, μια λέξη της βρετανικής αργκό και, σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει το Urban Dictionary, πρόκειται για τον τρόπο αποχαιρετισμού δύο Βρετανών γκέι αντρών. Queerείο είναι κάτι άλλο.
Το Queerείο (κουιρείο, μείξη των λέξεων «κουρείο» και «queer») είναι ένα τέλειο κομμωτήριο μεταξύ Κολωνού και Ακαδημίας Πλάτωνος. Δύο γυναίκες αποφάσισαν να ανοίξουν τον δικό τους χώρο στην οδό Αλεξάνδρου Σβώλου για έναν και μόνο λόγο, για να μπορούμε όλα μας να νιώθουμε άνετα, ακριβώς όπως είμαστε – και αγάπη.
Πήγα στο Queerείο Τετάρτη πρωί, περπατώντας ως εκεί από το σπίτι μου στην Κυψέλη. Είχε ακραίο κρύο, περπάτησα γρήγορα για να ζεσταθώ και όταν έφτασα με υποδέχτηκε με ένα τεράστιο χαμόγελο η μία ιδιοκτήτρια, η Ελπίδα Κόντου. Σε λίγο θα έφτανε και η Χριστίνα Καρακώτσογλου, η «μάστερ μαλλιών», όπως μου την περιέγραψε η συνεργάτιδά της.
Στο κομμωτήριο της οδού Αλεξάνδρου Σβώλου 1 δεν υπάρχουν ταμπέλες. «Εδώ μέσα είσαι λευκό χαρτί. Όλα θα τα βρούμε μαζί, όλα θα τα βρούμε από την αρχή. Δεν υπάρχει “είσαι στρέιτ, είσαι τρανς, είσαι λεσβία”. Είσαι ό,τι αισθάνεσαι και κανείς δεν θα προσπαθήσει να σε στριμώξει σε ένα κουτάκι».
Μπαίνοντας μέσα, αντί να χαρώ με την απότομη και ευχάριστη αλλαγή στη θερμοκρασία, πρώτη μου σκέψη ήταν: «Ok, αυτό είναι το πιο κουλ κομμωτήριο του κόσμου». Και όχι μόνο επειδή σε έχει προϊδεάσει αυτό που βλέπεις στο @_queereio_ στο Instagram, δηλαδή ζεβρέ buzzcuts, δίχρωμα καρέ, τέλεια mullets και πολύχρωμα μαλλιά σε φωτογραφίες με y2k αισθητική, αλλά γιατί είναι όντως ένα μέρος που αυτόματα σε κάνει να αισθάνεσαι κι εσύ ένας από τους πιο κουλ, αν όχι ο πιο κουλ, άνθρωπος του κόσμου. Στη δική μου περίπτωση, που τα κομμωτήρια μού προκαλούν φόβο καθώς χωρίς κανέναν λόγο κάθε δέκα μέρες περίπου πετσοκόβω μόνη μου τις αφέλειές μου και το τελευταίο που χρειάζομαι είναι ένα βλέμμα όλο λύπηση και απογοήτευση από κάποιον ειδικό, ήταν επίσης ένα μέρος που πρόσφερε ασφάλεια. «Έλα, καλέ, μια χαρά είσαι», μου είπε η Ελπίδα κι αμέσως αυτός ο φόβος χάθηκε.
Εκείνη περιγράφει τον χώρο ως «ένα λουλούδι που προσπαθεί να ανθίσει την πόλη» – βγάζει νόημα, χωρίς καν να το καλοσκεφτείς. Το Queerείο είναι πολύχρωμο, ακριβώς όπως οι ιδιοκτήτριές του, κυριολεκτικά το μεν, μεταφορικά οι δε. Ντισκομπάλες παντού, ιδιαίτεροι καθρέφτες, neon διακοσμητικά στους τοίχους και ένα τέλειο κάδρο με μια γυναίκα που «βρέχεται» από χάπια, τα οποία βγαίνουν από ένα ουράνιο τόξο – σου φτιάχνει η διάθεση σε δευτερόλεπτα. Χώρος αναμονής υπάρχει και μπορείς να καθίσεις στον υπέροχο βίντατζ καναπέ όλο μαξιλάρια που σε περιμένει.
Μπορείς, επίσης, να περιμένεις στο παγκάκι έξω από τη γιγάντια τζαμαρία του – επειδή, φυσικά, ούτε η πρόσοψη έχει ίχνος τούβλου. «Δεν φοβάστε μήπως σας το σπάσουν;» ρώτησα, επειδή λίγη απαισιοδοξία είναι απαραίτητη. Εννοείται πως δεν φοβούνται – «αν είναι να το σπάσουν, ας το κάνουν», μου απάντησαν, λες και μιλούσαμε για το πιο απλό πράγμα της γης.
Επέλεξαν αυτό το όνομα επειδή η λέξη «queer» σημαίνει αυτό το κάτι διαφορετικό, το κάτι ιδιαίτερο. «Βρήκαμε ότι μπορεί να έχει νόημα, επειδή κι εμείς οι ίδιες θεωρούμε ότι είμαστε διαφορετικές, όχι λόγω σεξουαλικότητας, αλλά επειδή διαφέρουμε. Εγώ ιδιαίτερα θεωρώ ότι είμαι διαφορετική. Κι έτσι είχε πλέον ένα νόημα το όνομα του κόσμου μας. Η δουλειά που κάνουμε θεωρώ ότι είναι διαφορετική από τα κλασικά, ας πούμε, κομμωτήρια».
Δεν γινόταν να μη σχολιάσουμε το ζεβρέ buzzcut από το Instagram. «Είναι παιχνιδάκι. Είναι τέλειο! Φαντάσου ότι αυτή θα ήθελα να είναι η καθημερινότητά μου: να έχω τέσσερις καρέκλες γεμάτες χρώματα και animal prints. Και φτάνουμε σιγά σιγά σε αυτό. Εντάξει, έχουμε και λίγο πιο βασικά πράγματα», αναφώνησε η Χριστίνα.
Στο Queerείο σε προσεγγίζουν περισσότερο ανθρώπινα παρά αυστηρά, επαγγελματικά. Δεν είσαι ένας ακόμα πελάτης αλλά ένα άτομο που έχει σημασία. Εκεί, τα μαλλιά δεν είναι «απλώς μαλλιά» και η επίσκεψή σου έχει βαθύτερο νόημα. «Όσο άβολο είναι για σένα το πρώτο ραντεβού, άλλο τόσο είναι και για εμάς. Δεν ξέρεις τι προσωπικότητα θα έρθει, πώς πρέπει να φερθείς. Αν είσαι too much, too loud για το άλλο ατομάκι. Θέλω να αισθανθείς άνετα. Θέλω να μπορείς να μου μιλήσεις. Θέλω να γνωριστούμε. Δεν θα γίνουμε φίλες από το πρώτο ραντεβού, αλλά στην πορεία συνήθως γινόμαστε με τους περισσότερους», μου είπε η Χριστίνα. Δεν θέλει να αγχώνεσαι για το πώς θα μιλήσεις, πώς θα περιγράψεις αυτό που έχεις στο κεφάλι σου για το πώς θέλεις να είναι το κεφάλι σου.
Στο κομμωτήριο της οδού Αλεξάνδρου Σβώλου 1 δεν υπάρχουν ταμπέλες. «Εδώ μέσα είσαι λευκό χαρτί. Όλα θα τα βρούμε μαζί, όλα θα τα βρούμε από την αρχή. Δεν υπάρχει “είσαι στρέιτ, είσαι τρανς, είσαι λεσβία”. Είσαι ό,τι αισθάνεσαι και κανείς δεν θα προσπαθήσει να σε στριμώξει σε ένα κουτάκι».
Όσο καλή διάθεση κι αν έχουν, βέβαια, υπάρχει κόσμος που τους εναντιώνεται. Κάποιος, που ήξερε πολύ καλά πού πήγαινε, είχε κλείσει ραντεβού μόνο και μόνο για να επιτεθεί φραστικά στα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και να φωνάξει πόσο δεν καταλαβαίνει «γιατί υπάρχουν οι γκέι». Τον αντιμετώπισαν ψύχραιμα, του είπαν πως το κούρεμα θα τελείωνε εκεί και δεν πτοήθηκαν. Δεν τον άφησαν να εισβάλει στο δικό τους safe space ούτε να τις επηρεάσει ψυχολογικά. Παρέμειναν πιστές στον σκοπό τους, πάντα με χαμόγελο.
Ποιος είναι αυτός ο σκοπός; Σίγουρα όχι να μεγαλώσουν το Queerείο (που σίγουρα θα το μεγαλώσουν) για να το μετατρέψουν σε «εργοστάσιο». «Είναι μπουτίκ, θέλω να μείνουμε έτσι. Κάτι προσωπικό, να έχουμε δικό μας κομμάτι. Ίσως του φτιάξουμε ένα “αδελφάκι” ή κάτι παρόμοιο», τόνισε η Χριστίνα. Από την άνοιξη κιόλας θα ξεκινήσουν bazaar σε συνεργασία με μικρά brands. Ο σκοπός τους γι’ αυτόν τον πολύχρωμο χώρο είναι η αποδοχή και η αγάπη όλων μας, ακριβώς όπως είμαστε. «Να μην υπάρχουν ταμπού, να μην κρίνουμε τον άλλον από την εμφάνιση, να μην είμαστε τόσο διαχωρισμένοι· να είμαστε καλύτερα, με περισσότερη αγάπη· να φεύγει ο κόσμος με αγάπη».
Έφυγα έχοντας λάβει ένα μέρος αυτής της αγάπης, με τέλεια ενέργεια, χωρίς καν να έχω φτιάξει τα μαλλιά μου. Θα κλείσω ραντεβού για τον επόμενο μήνα, επειδή δεν είμαι ψυχολογικά έτοιμη να κόψω δύο ακριβώς πόντους από αυτό που συμβαίνει στο κεφάλι μου (ένα καρέ που μακραίνω εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου). Και θα κλείσω ραντεβού και θα πάω, χωρίς κανέναν φόβο.
Queerείο, Αλεξάνδρου Σβώλου 1, 10442
@_queereio_
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.
