Αν έχει πάρει το μάτι σου κάπου τα ρούχα του brand ΜΕ ΤΗΕΝ, τότε δεν μπορεί να μη σε έχει συνεπάρει ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται τη γραμμή του μινιμαλισμού, την οποία φαίνεται πως υπηρετούν, όχι όμως με τυφλή αφοσίωση. Τα ρούχα «μιλάνε», και μιλάνε δυνατά, μέσα από σένα και την πόλη. Στίχοι τραγουδιών, δρόμοι, κτίρια, όλα είναι επικοινωνία για την ομάδα των ME THEN και τα ενδύματα, το μέσο.
Το ΜΕ ΤΗΕΝ ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2014. «Τρεις άνθρωποι, γνωστοί-άγνωστοι, ένωσαν διαφορές και ομοιότητες, όνειρα και διαδρομές, δημιουργώντας ένα brand που ήθελε ακόμη και μέσα από τα t-shirts να δημιουργήσει ιστορίες. Πλέον η ομάδα του ΜΕ ΤΗΕΝ έχει διαφοροποιηθεί. Εκτός από μένα, μέλη της είναι η Stefanie Biggel, ο Σταύρος Μπιλιώνης, ο Χρήστος Κοντός και οι Fuzz Ink. Οι ρόλοι μας δεν είναι εντελώς ξεκάθαροι, κάτι που έχει τη χάρη του, μια και εισβάλλουμε διακριτικά ο ένας στο πεδίο του άλλου» λέει ο Γιώργος Σουμπάσης, ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας του brand που ζει στην Αθήνα και για την Αθήνα.
Έμπνευσή μας είναι η Συγγρού, οι στέρεο νόβα. Η αθηναϊκή πολυκατοικία, οι γέροι στα καφενεία. Οι νέοι στα καφενεία. Το Decadance, η Μαίρη που έφυγε νωρίς. Τα 4ωρα live του Αλέξανδρου Βούλγαρη. Η ιδιότυπη υποκουλτούρα της Αθήνας.
Στη νέα τους συλλογή AW '17 φαίνεται πως παρουσιάζονται νέα elements και καινούργιες προσθήκες σε items που η ομάδα ήθελε καιρό. «Η νέα χειμερινή συλλογή μας ονομάζεται “ΥΟU” και είναι, θαρρώ, το πρώτο ολοκληρωμένο κομμάτι του παζλ που έχουμε πια στο μυαλό μας για την εξέλιξη του brand. Είναι μια συλλογή απελευθερωμένη από τίτλους και κατηγοριοποιήσεις. Αυτό επιθυμούσαμε να πετύχουμε από την αρχή» αναφέρει ο Γιώργος, ενώ, όσον αφορά το αν, παρ' όλα αυτά, άξονας έκφρασης του brand θα παραμείνει ο μινιμαλισμός, εξηγεί: «H μινιμαλιστική γραμμή θεωρώ πως συνεχίζει να μας ακολουθεί και να την ακολουθούμε, απλώς αυτήν τη φορά επιθυμούμε να την πειράξουμε λίγο περισσότερο, να δούμε κι εμείς τα όριά μας».
Η κολεξιόν χαρακτηρίζεται από διαφορετικές χρωματικές παλέτες και επιλογή υλικών και υφασμάτων από την Πορτογαλία και την Ιταλία, περιλαμβάνοντας παλτό, bomber και workwear jackets και παντελόνια σε διαφορετικές μορφές, ενώ είναι η πρώτη φορά που προχωράνε στην παραγωγή πουκαμίσων. Όλα αυτά πλαισιώνονται από διάφορα accessories, όπως tote bags, ME THEN socks και silkscreen posters.
Εκτός από τη χειμερινή συλλογή, όμως, η ομάδα του ME THEN, επηρεασμένη από περσινό άρθρο του Die Zeit Magazine, που αναφέρει την Αθήνα ως το νέο Βερολίνο –μια σύγκριση που έχει αναπαραχθεί τόσο από τα μίντια, που ήταν λογικό να προκαλέσει αντίλογο–, τρέχει παράλληλα και το project DAS NEUE ATHEN.
«Το DAS NEUE ATHEN είναι ένα side project για το ME THEN, που όμως είναι πολύ ουσιαστικό για τη φύση του brand μας. Η σύλληψη ανήκει στον Σταύρο, που ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει για όσα ζούμε, αντικρίζουμε και βιώνουμε καθημερινά στην Αθήνα, χωρίς υπεκφυγές. Αυτή η μεταφορά των εικόνων και ιδεών σε prints είναι ίσως το πιο αληθινό κομμάτι στη μέχρι τώρα πορεία μας. Το ME THEN γεννήθηκε από την ανάγκη για έκφραση και δημιουργία. Είναι ένα project που ζει και αναπνέει στην Αθήνα και ως τέτοιο επιθυμεί να γίνει ο καθρέφτης της καθημερινότητας αυτής της πόλης.
Τα ρούχα που φοράμε είναι το κατασκευασμένο αντικείμενο που ακουμπάει το δέρμα μας, τη φύση μας. Είναι, θα λέγαμε, το πρώτο επίπεδο επικοινωνίας. Τα υφάσματα, οι όγκοι, οι γραμμές των ρούχων είναι κάτι σαν τις διαφορετικές πτυχές των πόλεων. Έτσι βλέπουμε κι εμείς τα ρούχα μας. Ένα complex σύστημα νοημάτων, αντικατοπτρισμού της πραγματικότητας. Ας μην πάμε, όμως, πιο βαθιά στο fashion theory τώρα. Τα ρούχα είναι ο τρόπος έκφρασης του ατόμου. Είναι ένα statement. Το DAS NEUE ATHEN είναι, λοιπόν, το δικό μας statement, που σκοπεύει να αφουγκραστεί και να κατανοήσει τις πτυχές και τις έννοιες που συνθέτουν σήμερα την πόλη μας, με στόχο να δημιουργήσει μια νέα αφήγηση για την Αθήνα. Είναι ένα project-απάντηση στο περσινό άρθρο του Die Zeit Magazine, όχι μια αντίδραση. Εκφράζει την επιθυμία μας η πόλη όπου ζούμε να μη θεωρείται ένας νέος edgy προορισμός αλλά μια πόλη όσο το δυνατόν αυτόφωτη» λέει ο Γιώργος και ο Σταύρος συμπληρώνει: «Το πρώτο του κεφάλαιο είναι το “ON HOPE, or what it means to be a young Athenian today”. Αναζητήσαμε τον λόγο που σήμερα, κάτω από αυτές τις συνθήκες, συνεχίζουμε να αγαπάμε την πόλη μας και να μένουμε εδώ. Η απάντηση ήταν γιατί “ελπίζουμε”. Γιατί ακόμα ελπίζουμε. Και η ελπίδα είναι κάτι σαν ναρκωτικό. Όπως το second summer of love, το '88, όλοι ήταν on ecstacy, όσοι γεννήθηκαν το '88 σήμερα είναι on hope. Ζούμε, επιβιώνουμε, ελπίζοντας, περιμένοντας να αλλάξει κάτι. Ίσως, πάλι, γινόμαστε η ελπίδα και η αλλαγή. Γι’ αυτό μένουμε εδώ. Ίσως, πάλι, δεν ελπίζουμε τίποτα, no hope, κι απλώς επιβιώνουμε. Οι απαντήσεις είναι πολλές και ατομικές».
Το ME THEN ζει από την πόλη, ζει στην πόλη και εμπνέεται από αυτήν. Το DAS NEUE ATHEN είναι κάτι σαν το DNA όσων ζουν σε αυτήν, καθώς η ομάδα του brand επιθυμεί να είναι culturally relevant και ένα τέτοιο project μπορεί να γίνει η κατάλληλη πλατφόρμα για να μιλήσουν πιο άμεσα και πιο ελεύθερα γι’ αυτά που τους απασχολούν. «Ένα απλό t-shirt γίνεται ο δίαυλος επικοινωνίας για να μιλήσουμε για τις ανησυχίες μας. Η γενιά μας αρέσκεται να φοράει τις ανησυχίες της. Δεν συμφωνείς;» καταλήγει ο Γιώργος Σουμπάσης.
«Οι new romantics, το Pop στο ιστορικό εμπορικό τρίγωνο, το παλιό booze, το πρώτο τεύχος της LiFO. Έμπνευσή μας είναι η Συγγρού, οι στέρεο νόβα. Η αθηναϊκή πολυκατοικία, οι γέροι στα καφενεία. Οι νέοι στα καφενεία. Το Decadance, η Μαίρη που έφυγε νωρίς. Τα 4ωρα live του Αλέξανδρου Βούλγαρη. Η ιδιότυπη υποκουλτούρα της Αθήνας. Ο Marc de Marco, οι Smiths, το Φάληρο και το YMC. Το περιοδικό “01”, που διάβαζα κρυφά από τον αδερφό μου, το FACE, η Μαλβίνα. Το Αu revoir. Είμαστε τα ταξίδια μας, το canal Saint Martin, το Βερολίνο, η Κοπεγχάγη. Oι έντεκα μέρες στη Νέα Υόρκη. Είμαστε οι στοές της Αθήνας, ο Εθνικός Κήπος, τα δυτικά προάστια όπου δεν πάμε πια, η Ναυαρίνου, αυτός ο ιδιότυπος δρόμος που ενώνει την αστική Αθήνα με την επαναστατική. Τα αξημέρωτα βράδια στην “παλιά” Θεσσαλονίκη. Είμαστε douches, φασαίοι. Είμαστε η Λιοσίων και ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός. Εμπνεόμαστε από τα παντελόνια του παππού μας, από τους φοίνικες της Αθήνας, από την ιστορία και τους μετανάστες. Είμαστε ένα brand φτιαγμένο από refereneces και κάθε φορά, σε κάθε συλλογή μας, δίνουμε λίγο από τον εαυτό μας αλλά και από τη συλλογική μνήμη μας» λέει με μια ανάσα η ομάδα, εν είδει μανιφέστου.
Όπως ήδη ανέφεραν οι συνδημιουργοί του ME THEN, το brand ζει και αναπνέει στην Αθήνα αλλά και για την Αθήνα. Τελικά, όμως, οι Αθηναίοι έχουν στυλ;
«Οι Αθηναίοι δεν έχουν στυλ, όπως οι Λονδρέζοι, οι Παριζιάνοι, οι Βερολινέζοι. Οι Αθηναίοι είναι λειτουργικοί. Το ντύσιμο είναι και ανάγκη. Οι Αθηναίοι προσπαθούν, αλλά τα μαγαζιά που εισάγουν μόδα, όπως στις άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, είναι λίγα. Επιπλέον, η αγοραστική τους δύναμη είναι μικρή. Ναι, υπάρχουν τα sites και όλοι αυτοί οι διαδικτυακοί πολυχώροι που σε 4 μέρες έχουν το πακέτο έξω από την πόρτα σου. Είναι, όμως, το ίδιο με μια βόλτα για να δεις και να αγγίξεις κάτι που ενδεχομένως θα σε κερδίσει; Όχι. Οπότε, πιστεύω πως οι Αθηναίοι είναι δύσκολο να χαρακτηριστούν καλοντυμένοι. Είναι όμως πρακτικοί, κάποιοι θα λέγαμε ότι είναι και κομψά πρακτικοί. Αυτόν ακριβώς τον ανεπιτήδευτο, άνετο και λειτουργικό χαρακτήρα έχουν και τα ρούχα μας. Αντικατοπτρίζουν αυτή την όψη της Αθήνας. Οι Αθηναίοι προσπαθούν. Προσωπικά, μου αρέσει η εικόνα κάποιου που θα συναντήσω τυχαία στον δρόμο, θα με ενθουσιάσει και παράλληλα δεν θα μπορώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να σου δώσω να καταλάβεις τι εννοώ – η έννοια του στυλ και τα απροσδιόριστα καλούπια της».
— Τι πιστεύετε ότι προσφέρουν τα ΜΕ ΤΗΕΝ στο αθηναϊκό streetwear;
Μια ανεπιτήδευτη κομψότητα. Επιθυμούμε να γίνουμε ο τρόπος έκφρασης των νέων Αθηναίων. Να βάλουμε κι εμείς το πετραδάκι μας σε αυτήν τη νέα αφήγηση που τόσο πολύ επιθυμεί η γενιά μας.
— Αναφέρετε ότι τα ρούχα σας είναι beyond gender. Θεωρείτε πως, δεδομένης της αυξανόμενης συζήτησης για την ταυτότητα και το φύλο, χρειαζόμαστε περισσότερα brands που να υποστηρίζουν αυτήν τη λογική;
Χρειαζόμαστε brands που να σέβονται τον καταναλωτή και τις ανάγκες του, που προσφέρουν ποιότητα, λεπτομέρεια και φροντίδα. Εμείς δεν μετέχουμε ενεργά στη συζήτηση σχετικά με το φύλο και την ταυτότητα αλλά είμαστε της άποψης πως το φύλο είναι ατομικό, η αυτοδιάθεση του ατόμου είναι η αρχή μας. Δεν θεωρούμε πως είμαστε ικανοί θεωρητικά να στηρίξουμε μια τέτοια συζήτηση, καθώς κοινωνιολογικά είναι περίπλοκη. Βλέπουμε όμως τα ρούχα μας ως έναν λευκό καμβά όπου ο καθένας μπορεί να κάνει perform όπως ο ίδιος επιθυμεί. Είμαστε ευαισθητοποιημένοι πάνω σε θέματα ταυτότητας και, ναι, πιστεύουμε πως χρειαζόμαστε κι άλλες τέτοιες φωνές.
Δείτε εδώ το βίντεο για το πρώτο chapter του DAS NEUE ATHEN, "ON HOPE":
σχόλια