τοπ 10: βιβλιοπωλεία / βιβλία

Facebook Twitter
15

Το 2013 με βρήκε άρρωστη μπροστά από το τζάκι και μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη αλλαγή χρόνου που έχω κάνει μέχρι στιγμής. Γιατί το σώμα μου με ανάγκασε πραγματικά να χαλαρώσω, αγκαλιάζοντας το πραγματικό νόημα των διακοπών, και να μην μπω σε ένα αυτοκίνητο τρέχοντας σαν τρελή να μην με πιάσει η κίνηση και να προλάβω λίγο χώρο σε ένα μπαρ. Γύρω από το τζάκι μαζεύτηκαν και άλλοι ομοιοπαθείς, είτε με ίωση, είτε με απόφαση να μην ταλαιπωρηθούν χρονιάρες μέρες. Και η συζήτηση πήγε στα βιβλία που διαβάσαμε, σε αυτά που αγαπήσαμε και σε αυτά που μας απογοήτευσαν. Νομίζω δεν θα γίνω ποτέ ο άνθρωπος που θα έχει το ipad στην παραλία – ούτε οι υπόλοιποι συνδαιτυμόνες της πρωτοχρονιάτικης παρέας - , πηδώντας από το ένα βιβλίο στο άλλο, σαν να αλλάζω application βαριεστημένα. Όχι μόνο γιατί απλά συνήθισα να μουτζουρώνω/τσαλακώνω / 'κακοποιώ' τα βιβλία μου, αλλά γιατί το βιβλίο δεν είναι μόνο το περιεχόμενο, είναι η τελετουργία. Είναι η επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο, η συζήτηση με τον υπάλληλο, οι γνώμες, οι επιρροές, ο σχεδιασμός του, το εξώφυλλο, η μυρωδιά και, τέλος, η φανταστική εικόνα ενός βιβλίου που διαβάστηκε πολύ, μοιράστηκε πολύ και εκτιμήθηκε ακόμη περισσότερο.
Και έτσι, για το πρώτο τοπ 10 της χρονιάς, που μέσα στους στόχους που έβαλα υπάρχει και το να διαβάζω περισσότερο, αποφάσισα να προσκαλέσω την καλή μου φίλη Ελένη Κωστοπούλου να απαριθμήσει τα αγαπημένα της βιβλιοπωλεία (που υπάρχουν ή υπήρχαν) και χωρία από βιβλία σε μια λίστα. Αυτό που με ενθουσίασε είναι ότι η Ελένη Κωστοπούλου είναι γνωστή για το μπλογκ μόδας που διαθέτει, ενώ στην πραγματικότητα είναι ο μεγαλύτερος βιβλιοφάγος και βιβλιογνώστης που γνωρίζω (και είμαι πραγματικά τυχερή να έχω δίπλα μου ανθρώπους με τέτοιες γνώσεις).
Η βόλτα μας περιορίστηκε στο κέντρο, μας έφερε όμως σε συνάντηση με αρκετούς ανθρώπους που μοιράστηκαν μαζί μας όμορφες ιστορίες και πληροφορίες για την Αθήνα των βιβλίων.


τοπ 10: βιβλιοπωλεία / βιβλία

 

10. Free thinking zone: πρώτη φορά πέρασα και νόμιζα ότι ήταν design shop μετά είδα όταν μπήκα μέσα ότι εκτός από μπεστσελεριές είχε κ καλή ποίηση από Ντίκινσον μέχρι Χριστοδούλου. Η ιδιοκτήτης είναι κινηματογραφικά γλυκιά και επικοινωνιακή σαν την Kathleen Kelly από το "Υou've got e-mail". Και ναι ο χώρος παίζει δυνατά να ναι καλύτερος από το "Shop Around The Corner".

Είχαμε την χαρά κατά την επίσκεψή μας να συναντήσουμε τον συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη, ο οποίος κανόνιζε την παρουσίαση του νέου του βιβλίου που θα γίνει στον χώρο του Free Thinking Zone στις 14 Φεβρουαρίου.

 

09. Η φωλιά του βιβλίου: είναι στην λίστα μου γιατί όσο σπούδαζα Αγγλική λογοτεχνία εκεί έβρισκα σωστό απόθεμα κλασσικών penguin εκδόσεων και το προσωπικό ήταν πάντα ενημερωμένο. Επίσης η μυρωδιά από τα βιβλία ήταν έντονη και πληρέστατη. Κρίμα που έκλεισε.

08. Βιβλιοπωλείο Δωδώνη στην Ασκληπιού: Ο Μίλτος Σαχτούρης εισέρχεται στην "Δωδώνη" και ζητάει να δει τον Μιχάλη Γκανά που δούλευε εκεί. Τον πλησιάζει και του λέει: "Συγχαρητήρια, εγώ που είμαι κυνηγός μπορώ να εκτιμήσω το στίχο Μπεκάτσες που εκθρονίζονται με θόρυβο" και φεύγει αμέσως.

* Το βιβλιοπωλείο έχει κλείσει και στην θέση του υπάρχει το βιβλιοπωλείο 'Πολιτεία'.

 

07. Octopus Press: Με τα λόγια του Μιχάλη Πρωτοψάλτη: "Το Βιβλιοπωλείο "Octopus press" που λειτούργησε ως "κέντρο πολλαπλασιασμού και διάδοσης παράξενων ιδεών" από το 1974-1976 στην οδό Κωλέττη στα Εξάρχεια. Το «Οκτάπους» έμελλε να γίνει το πρώτο βιβλιοπωλείο που έκαψαν οι «ιδεοφοβικοί φασίστες» και ακολούθησαν κι άλλα. Το Octopus γρήγορα έγινε ένας χώρος άνθισης παράξενων ιδεών και σουρεαλιστικών ή ντανταϊστικών."
Δυστυχώς γεννήθηκα αρκετά χρόνια μετά αλλά είχα την τιμή να γνωρίζω τον συγγραφέα Τέο Ρόμβο ιδιοκτήτη κ αγαπημένο φίλο του πατέρα μου. 

Στην φωτογραφία η Ελένη με τον πατέρα της, φίλο και συχνό επισκέπτη του βιβλιοπωλείου του Θόδωρου.

 

06. Πρωτοπορία: γιατί πήγαινα εκεί από μικρό παιδί μετά από τυρόπιτα στον Άριστον ακούγοντας στο walkman κασέτα των Nirvana. Εκεί έβρισκα τα αγαπημένα μου Stephen King βιβλία και χαιρετούσαμε με τον πατέρα τον συμπαθέστατο μουσάτο βιβλιοπώλη Παναγιώτη. Τώρα πηγαίνω γιατί οι βιβλιοπώλες είναι και αναγνώστες και γνωρίζουν ακριβώς σε πιο ράφι είναι το κάθε βιβλίο χωρίς να ψάχνουν αγχωμένα τα καταγεγραμμένα βιβλία στις οθόνες άψυχων υπολογιστών. Επίσης ο Παναγιώτης είναι ακόμη εκεί και πάντα ευγενικός στέλνει χαιρετίσματα στην μητέρα μου.

 

 

05. Μίλτος Σαχτούρης: Ως το Τέλος Ι

Ποιήματα (1945-1971), εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

 

04. Σάκης Σερέφας: Δωμάτιο με Μύγες στη Στιγμή


Μπορεί και Νευρικά, Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

 

03. Αλέξης Τραϊανός: Πιλάτοι

Περιοδικό Λέξη

02. Herman Melville: Moby Dick 

Prospero Classics Library

01. Ανδρέας Εμπειρίκος: Τα Σύρματα των Αισθημάτων

Υψικάμινος, εκδόσεις Πλειας

Περισσότερη Ελένη Κωστοπούλου εδώ και εδώ.  

Μόδα & Στυλ
15

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Άνοιξη του 2025

Μόδα & Στυλ / Άνοιξη 2025: Τα ντεφιλέ δεν κράτησαν χαμηλό προφίλ

Στα ατέλειωτα χιλιόμετρα πασαρέλας των περασμένων ημερών, η χειροποίητη δεξιοτεχνία, η πυκνή σημειολογία, οι μεταγραφές και οι επέτειοι προσέφεραν συγκινήσεις σε μια μεταβατική περίοδο για το σύνολο της βιομηχανίας του high fashion.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
We Will Always Have London: Η νέα καμπάνια του οίκου Gucci πρωταγωνιστεί η Debbie Harry

Μόδα & Στυλ / Η Nan Goldin φωτογραφίζει την Debbie Harry για τη νέα καμπάνια του οίκου Gucci

Η Debbie Harry και η Kelsey Lu, φωτογραφημένες από την οραματίστρια Nan Goldin, είναι οι πρωταγωνίστριες μιας ιστορίας ανθρώπων, τόπων και στιγμών: μια ωδή στη διαχρονική γοητεία του Λονδίνου και τη βαθιά σύνδεση του Οίκου με την πόλη.
THE LIFO TEAM
Το μέλλον της μόδας; Ρούχα από ανθρώπινα μαλλιά

Μόδα & Στυλ / Ρούχα από ανθρώπινα μαλλιά: Το μέλλον της μόδας;

Η Zsofia Kollar, ιδρύτρια της εταιρείας Human Material Loop, εξηγεί στη LiFO πώς φιλοδοξεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με τα ρούχα μας, επαναπροσδιορίζοντας αυτό που εννοούμε όταν λέμε «ύφασμα».
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ

σχόλια

7 σχόλια
Το άρθρο (τόσο το κείμενο, όσο και οι φωτογραφίες) μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι πρωτότυπο και πολύ γλυκό, γιατί μου θύμησε πάρα πολύ την ικανοποίηση και τα συναισθήματα που ένιωσα όταν διάβασα ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία.
Δεν καταλαβαίνω πως σε μία λίστα που "προτείνει" τα καλύτερα - γιατί συνήθως αυτό το σκοπό έχουν τα top10 - περιλαμβάνονται βιβλιοπωλεία που μας λέτε πως δεν υπάρχουν πια. Και πως αγνοείτε περνώντας στα ψιλά γράμματα την Πολιτεία που οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτή είναι επίσης αναγνώστες και με πολύ εύστοχες προτάσεις για ό,τι ψάχνεις. Λίγο μπερδεμένο και προσωπικό το άρθρο σας.[Aπό την LIFO: Όλα τα άρθρα είναι προσωπικά και όλες οι λίστες υποκειμενικές - και αυτός είναι ο σκοπός των μπλογκ μας. .Άρα το να εγκαλείτε μπλόγκερ ή καλεσμένο του μπλογκ επειδή τα δικά του καλύτερα δεν ταιριάζουν με τα δικά σας είναι άνευ νοήματος. Στην Ιματιοθήκη κάθε εβδομάδα κάποιος καλεσμένος καταρτίζει το δικό του (όντως, προσωπικό!) Τοπ-10. :)]
Ευχαριστώ για την απάντηση και ως προς την μικρή προσθήκη στην εισαγωγή του Τοπ σας. Για την διαφωνία πολλών από τους σχολιαστές του άρθρου ίσως φταίει ότι αυτή τη φορά μέσα από τη στήλη σας (την οποία αγνοούσα και δεν είχα σκοπό να "εγκαλέσω", όπως λέτε, μπλόγκερ ή καλεσμένο) προτείνετε κάτι πιο... συγκεκριμένο από γλυκά, φαγητά ή σκέψεις. Προτείνετε επίσκεψη σε συγκεκριμένους χώρους, για αυτό και δεν συγκεντρώνει τυχαία τα περισσότερα σχόλια της Ιματιοθήκης.
Φυσικά και δεν πρόκειται για διαφήμιση κύριε Ανώριμε. Και αν ήθελα να διαφημίσω κάποιον ή να επωφεληθώ από την διαφήμιση, προφανώς και θα διάλεγα άλλες μεθόδους και πρόσωπα. Θα έβαζα σίγουρα και link στις επιχειρήσεις, αντί στο μπλογκ της Ελένης ή το δικό μου. Ίσως την επόμενη φορά να έχω και βίντεο, ώστε να πειστείτε για το τυχαίο της συνάντησής μας. Φυσικά και το γούστο επηρεάζεται από την διαφήμιση. Αλλά, αν αυτό ισχύει, η μεγαλύτερη διαφήμιση εδώ (χωρίς να συμφωνώ με την χρήση της λέξης διαφήμιση) γίνεται στο γούστο της Ελένης και στις φωτογραφίες που τράβηξα εγώ, μιας και αυτά είναι τα βασικά πρόσωπα του άρθρου. Μην ξεχάσουμε και όλους τους ταλαντούχους συγγραφείς, των οποίων τα λόγια αναφέρουμε παρακάτω. Παρ' όλα αυτά, αν η 1 από τις 10 και εικόνες που τράβηξα, θεωρείτε ότι είναι τόσο σημαντική και ότι επισκιάζει όλες τις άλλες, τότε πρέπει να αναθεωρήσω τον τρόπο που φωτογραφίζω - σαφέστατα.
Το Βιβλιοπωλείο Δωδώνη νομίζω πως δεν έκλεισε, μεταφέρθηκε στα Εξάρχεια κοντά στην πλατεία και υπήρχε μέχρι πριν από μερικά χρόνια. Δεν έχω ιδέα αν συνεχίζει να λειτουργεί.
Στο 1.Free Thinking Zone, τον Αλέξη Σταμάτη για καλό τον έβαλες; Eπίσης, καλά είναι τα μοντέρνα βιβλιοπωλεία, με καφετέρεια, σαλονάκι, ρεστοράν, πιτσαρία, μπουτίκ ρούχων κλπ, αλλά ξεχνάς γιατί μπήκες, εκτός και αν μπήκες για όλα τ' άλλα εκτός από το βιβλίο.
Τίποτα δεν μπαίνει στην φωτογραφία έτσι για καλό. Απλή αποτύπωση γίνεται, των ανθρώπων και των σκηνικών που συναντήσαμε στην βόλτα μας. Για τα βιβλιοπωλεία ίσως να έχεις και δίκιο, αλλά ίσως να μην φταίνε και αυτά. Μάλλον το αγοραστικό κοινό ενδιαφέρεται περισσότερο για το στομάχι του και έτσι υπαγορεύει και τις τάσεις. Αλλά αυτό δεν θα πρέπει να μας κάνει να απορρίψουμε καθολικά έναν χώρο. Κρατάμε αυτό που μας αρέσει και το υπόλοιπο το αφήνουμε στην άκρη.
Aπλή αποτύπωση, θα ήταν αν έδειχνες κάποιον νέο άγνωστο συγγραφέα, ανυποψίαστους αναγνώστες, μια γάτα ή ένα σκύλο, όταν δείχνεις χιλιοπροβεβλημένους συγγραφείς είναι αμεσότατη διαφήμιση και ξαναρωτάω-κάπως πιο ολοκληρωμένα, από τους χιλιάδες συγγραφείς που υπάρχουν εκεί έξω τον Αλέξη Σταμάτη βρήκες να προβάλλεις; Εντάξει το ξέρω ότι αυτά είναι γούστα, αλλά το γούστο δεν το διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό και η πολλή διαφήμιση ή κάνω λάθος;
Συμφωνώ εν μέρει με την κριτική, αν και με καλύπτει περισσότερο η κυρία Κότσικου! Τουλάχιστον πρόκειται για αφιέρωμα σε μικρές επιχειρήσεις που (δείχνουν να) έχουν μεράκι, και όχι σε κολοσσούς... Καλύτερα και βιβλίο+σαλονάκι παρά βιβλίο+κινητό+mp3