Ωδή στο πλύσιμο των πιάτων

Ωδή στο πλύσιμο των πιάτων Facebook Twitter
Πλένοντας τα πιάτα στο χέρι, δίνω στον εαυτό μου την ευκαιρία να θυμηθώ ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου είναι η συνήθεια. Όμως αυτή η συνήθεια δεν είναι εχθρός αλλά αντίθετα είναι κάτι που προσφέρει πνευματική ικανοποίηση και είναι αναπόφευκτη.
0

Πολλές φορές λέω ότι η καλύτερη δουλειά που είχα ποτέ ήταν το πλύσιμο πιάτων σε ένα μικρό εστιατόριο. αμέσως μετά το κολέγιο. Έπλενα πιάτα. Σέρβιρα επίσης τα έτοιμα φαγητά στα τραπέζια.


Δεν ήταν το πιο εύκολο μέρος για να δουλέψω. Ο ιδιοκτήτης ήταν ασταθής χαρακτήρας και επικρατούσε μια ατμόσφαιρα ανοργανωσιάς. Αλλά ότι και αν συνέβαινε κατά την διάρκεια της βάρδιας, εγώ βρισκόμουν στο πίσω δωμάτιο πλένοντας πιάτα. Κάποια στιγμή πήραμε μια από αυτές τις συσκευές, ένα μεγάλο ασημί κουτί, το οποίο με μαγικό τρόπο μετατρέπει τα βρώμικα πιάτα σε καθαρά στο λεπτό.


Όσο και αν μου άρεσε το μηχάνημα, πολύ συχνά προτιμούσα να κάνω την δουλειά στο χέρι. Ήταν το στήριγμα μου ενάντια στο χάος της καθημερινότητας όμως και μου επέτρεπε να δω ότι η ζωή είναι κάτι που μπορώ να διαχειριστώ: μπορεί να τελείωνα με το ένα φορτίο, αλλά πάντα θα υπήρχε ακόμα ένα που ήταν καθ'οδόν.

Όταν πλένω τα πιάτα, συνήθως σκέφτομαι ένα εκατομμύριο άλλα πράγματα. Όμως αν είμαι τυχερός, για μερικά δευτερόλεπτα, πλένω απλά πιάτα.


Πριν από μερικά χρόνια, η γυναίκα μου και εγώ αποφασίσαμε να αγοράσουμε ένα πλυντήριο πιάτων. Ως γονείς -είχαμε έναν γιο ενός έτους και περιμέναμε ένα ακόμη μωρό- είχαμε παραδοθεί στην ευκολία, ενδίδοντας άσκοπα σε οποιαδήποτε αγορά θα μπορούσε να μας δώσει περισσότερο χρόνο ή χώρο. Αλλά τελευταία αναρωτιόμουν προς τι είναι αυτός ο χρόνος και ο χώρος. Εννοείται ότι στην αναζήτηση της ευκολίας υπάρχει μια διάκριση ανάμεσα στην ζωή που θεωρούμε ότι αξίζει να ζούμε και σε αυτή που υπομένουμε μέχρι να φτάσουμε εκεί που θέλουμε.


Δεν είναι ότι ζηλεύω τους ανθρώπους για τα τελευταίας τεχνολογίας τηλέφωνα τους ή για τους prime λογαριασμούς ή τις οικιακές βοηθούς τους. Αν μη τι άλλο, συνειδητοποιώ: Όσο πιο εύκολη γίνεται η στιγμή, τόσο πιο ανήσυχος νιώθω. Θα μπορούσα να κάνω κάτι, θα έπρεπε να κάνω κάτι. Αλλά μια ζωή υπό την συνεχή απειλή της καινοτομίας δεν είναι ζωή. Είναι σκέτη εξάντληση.

Πλένοντας τα πιάτα στο χέρι, δίνω στον εαυτό μου την ευκαιρία να θυμηθώ ότι αυτό είναι λάθος -ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου είναι η συνήθεια. Όμως αυτή η συνήθεια δεν είναι εχθρός αλλά αντίθετα είναι κάτι που προσφέρει πνευματική ικανοποίηση και είναι αναπόφευκτη. Επωφεληθείτε από αυτήν – το ζεστό νερό, τα μουλιασμένα χέρια, την λάμψη των φυσαλίδων και το σταθερό πέρασμα από πιάτο σε πιάτο- και αισθανθείτε εν πάση περιπτώσει, την αναπνοή του πραγματικού χρόνου, την πραγματικότητα που βρίσκεται σε αδράνεια κάτω από όλο αυτό το χάος που στοιβάζουμε πάνω της.


Δεν υποστηρίζω την ντελικάτη αρμονία μιας τέλειας κουζίνας. Τα βρώμικα πιάτα δείχνουν ότι οι άνθρωποι τρώνε. Το ότι οι άνθρωποι τρώνε σημαίνει ότι το έντερο τους θα αδειάσει και κατά συνέπεια αυτό δείχνει ότι δεν είμαστε ούτε ποτέ θα γίνουμε οι καρικατούρες που εμπορεύεται η βιομηχανία της ευεξίας.

Αντ' αυτού, θα συνεχίσουμε να είμαστε ό,τι είμαστε: άνθρωποι, ενωμένο που δημιουργούμε ένα χάος. Ως ανήσυχο παιδί, πέρασα πολλά πάρτι κρυμμένος κάτω από ένα τραπέζι. Ως ενήλικας οδηγούμαι στην κουζίνα, όπου μπορώ να ξεγλιστρήσω από την συζήτηση ενώ ακόμη απολαμβάνω την παρέα των ανθρώπων που αγαπώ και την χαρά του άδειου στομαχιού που γέμισε.

Όταν πλένω τα πιάτα, συνήθως σκέφτομαι ένα εκατομμύριο άλλα πράγματα. Όμως αν είμαι τυχερός, για μερικά δευτερόλεπτα, πλένω απλά πιάτα.


Πριν από μερικούς μήνες, πήγα στην Νέα Ορλεάνη για να επισκεφτώ φίλους-ένα από αυτά τα διαλείμματα που η σύζυγος μου και εγώ δίνουμε ο ένας στον άλλον ως επένδυση σε μια αμοιβαία ευημερία. Μια βραδιά, μετά από ένα δείπνο στο σπίτι, έμεινα πίσω, ενώ οι φίλοι μου βγήκαν έξω, για να καθαρίσω. Όταν εργαζόμουν στο εστιατόριο μετά το κολέγιο, ήμουν 21: Μπορούσα να βρίσκομαι παντού και πουθενά ταυτόχρονα. Στα 36, αντιμετώπισα την ίδια αλήθεια: Υπάρχουν πάντα λιγότερα να κάνω από αυτά που αναλαμβάνω. Το ξέρω αυτό αλλά το ξεχνώ. Σήκωσα τα μανίκια μου και άρχισα κατευθείαν την δουλειά.

Με πληροφορίες από New Υork Times

Υγεία & Σώμα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

MOUTH TAPE

Υγεία & Σώμα / Μπορεί το κλείσιμο του στόματος με ταινία να βοηθήσει με το ροχαλητό και την υπνική άπνοια;

Εικόνες ανθρώπων που κοιμούνται με το στόμα τους κλεισμένο με ταινία έχουν κατακλύσει το Instagram και το TikTok, αλλά και την έβδομη σεζόν του δημοφιλούς ριάλιτι «Love is Blind».
THE LIFO TEAM
Νόσος ALS: Ο κορυφαίος ερευνητης James Berry στην Ελλάδα

Υγεία & Σώμα / Ο ειδικός της νόσου ALS στην Ελλάδα: Νέες θεραπείες και ελπίδα για το μέλλον

Σε εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ και στο Αιγινήτειο, ο δρ. James D. Berry μίλησε για τη σπάνια νευροεκφυλιστική ασθένεια ALS, τις θεραπείες που έχουν εγκριθεί και εκείνες που βρίσκονται σε στάδιο κλινικών δοκιμών.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Το success story της πρόληψης του καρκίνου του μαστού βοηθά να αλλάξουμε νοοτροπία απέναντι στον καρκίνο

Υγεία & Σώμα / Το success story της πρόληψης του καρκίνου του μαστού

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος «Άλμα ζωής» έχει συμβάλει καθοριστικά στην επιτυχημένη προσπάθεια πρόληψης του καρκίνου του μαστού, η οποία αποτελεί τη ναυαρχίδα στα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου για χρόνια νοσήματα που υλοποιούνται στην Ελλάδα.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Οι ασθενείς έχουν να αντιμετωπίσουν το χάσμα μεταξύ της υποψίας και της διάγνωσης του καρκίνου

Υγεία & Σώμα / Το χάσμα μεταξύ της υποψίας και της διάγνωσης του καρκίνου

Οι ογκολογικοί ασθενείς δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μονάχα την ίδια τη νόσο αλλά και όλα τα εμπόδια που συναντούν στην πορεία. Ένα από αυτά, που δυσκολεύονται να υπερπηδήσουν, αφορά το χάσμα μεταξύ της υποψίας και της διάγνωσης, δύο στάδια καθόλου αλληλένδετα στην πράξη, για τα οποία μας μιλά ο πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου (ΕΛΛΟΚ), Γιώργος Καπετανάκης.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Συναισθηματική υπερφαγία: «Έτρωγα κρύες πίτσες με μαρμελάδα και έξτρα τυρί»

Υγεία & Σώμα / Συναισθηματική υπερφαγία: «Έτρωγα κρύες πίτσες με μαρμελάδα και έξτρα τυρί»

Δύο γυναίκες που ζουν με τη διατροφική διαταραχή περιγράφουν τα επεισόδιά τους και εξηγούν πώς είναι να μην απολαμβάνεις το φαγητό αλλά να το χρειάζεσαι για να αποφορτιστείς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ινστιτούτο Copernicus: Βαριά η σκιά της κλιματικής αλλαγής στην υγεία των Ελλήνων

Υγεία & Σώμα / Η κλιματική αλλαγή και οι σοβαρές επιπτώσεις της στην υγεία των Ελλήνων

Η κλιματική αλλαγή εξελίσσεται ραγδαία, με την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία να σηκώνουν το μεγαλύτερο φορτίο, καθώς το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Copernicus προβλέπει τριπλασιασμό των θανάτων από τη ζέστη μέχρι το τέλος του αιώνα.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
«Το να είσαι διαβητικός δεν σημαίνει ότι δεν είσαι και ασταμάτητος»

Lifo Videos / «Το να είσαι διαβητικός δεν σημαίνει ότι δεν είσαι και ασταμάτητος»

Ο Κωνσταντίνος Κατσούδας, διαβητικός και συνιδρυτής της πρωτοβουλίας Riding4Diabetes, μοιράζεται μια βαθιά προσωπική ιστορία, μιλά για τη σημασία της ενημέρωσης γύρω από τον διαβήτη και την αξία της εξάλειψης του στίγματος γύρω από τη νόσο.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Για πρώτη φορά πλάνο εντοπισμού της προέλευσης νέων ή αναδυόμενων παθογόνων

Υγεία & Σώμα / Αναζητώντας την αλήθεια για τις πανδημίες: Το πλάνο του ΠΟΥ για τη δημόσια υγεία

Στο ερώτημα από πού προήλθε ο «ένοχος» για κάθε επιδημική έξαρση στοχεύει να δώσει απάντηση ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, δημιουργώντας για πρώτη φορά ένα πλήρες πλάνο για τον εντοπισμό της προέλευσης νέων ή αναδυόμενων (παλιότερων) παθογόνων.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ