ΟΖΟΙ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ – ένα κοινό πρόβλημα που μπορεί να εμφανιστεί και σε ενήλικες (κυρίως) και σε παιδιά. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πότε μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθούν με χειρουργική επέμβαση.
Οι όζοι του θυρεοειδούς αδένα είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα υγείας. Εκτιμάται ότι αν υποβληθεί ο γενικός πληθυσμός σε υπερηχογράφημα για έλεγχο θυρεοειδούς όζοι, έστω και μικροί, θα βρεθούν σε ένα πολύ υψηλό ποσοστό που μπορεί να αγγίζει και το 60-70 % των εξεταζομένων. Οι περισσότεροι από τους όζους αυτούς δεν χρήζουν κάποιας ιδιαίτερης αντιμετώπισης, πέραν μιας περιοδικής παρακολούθησης. Εντούτοις, κάποιοι θα χρειαστεί να αντιμετωπισθούν με χειρουργική επέμβαση, δηλαδή με αφαίρεση θυρεοειδούς. Η χειρουργική επέμβαση χρειάζεται σε 4 βασικές περιπτώσεις:
Η διερεύνηση και η αντιμετώπιση των ασθενών με όζους θυρεοειδούς θα πρέπει να γίνεται από γιατρούς με εξειδίκευση και εμπειρία στην αντιμετώπιση των παθήσεων του θυρεοειδούς, ώστε να λυθεί το πρόβλημα του ασθενούς με τον βέλτιστο τρόπο και τη μέγιστη ασφάλεια.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΓΝΩΣΗ Ή ΥΠΟΨΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ
Ο καρκίνος θυρεοειδούς εκδηλώνεται συνηθέστατα υπό τη μορφή όζου. Συγκεκριμένα ευρήματα στον έλεγχο του ασθενούς μπορεί να υποδηλώνουν αυξημένη πιθανότητα να υποκρύπτεται καρκίνος θυρεοειδούς σε έναν όζο, κατάσταση στην οποία συνηγορεί το θετικό οικογενειακό ιστορικό (π.χ. διάγνωση καρκίνου θυρεοειδούς σε δύο ή περισσότερους συγγενείς πρώτου βαθμού ή ιστορικό κάποιων κληρονομικών γενετικών συνδρόμων, όπως το σύνδρομο ΜΕΝ2). Ύποπτα ευρήματα κατά την κλινική εξέταση (επισκόπηση/ψηλάφηση) συνιστούν η σκληρής υφής διόγκωση του θυρεοειδούς, καθηλωμένη στους γύρω ιστούς, ή οι ψηλαφητοί λεμφαδένες τραχήλου.
Άλλη μια αιτία για να υποβληθεί ο ασθενής σε επέμβαση είναι η ύπαρξη ύποπτων ευρημάτων στην απεικόνιση του όζου στο υπερηχογράφημα, όπως οι αποτιτανώσεις, τα ανώμαλα όρια, ο κάθετος προσανατολισμός του όζου, η επέκτασή του εκτός των ορίων του θυρεοειδούς, η άναρχη εσωτερική αγγείωση, η αυξημένη σκληρότητα στην ελαστογραφία και η παρουσία παθολογικών τραχηλικών λεμφαδένων. Τότε πρέπει να γίνει παρακέντηση του ύποπτου όζου με λεπτή βελόνη (FNA) με την καθοδήγηση των υπερήχων και κυτταρολογική εξέταση – με τον συνδυασμό υπερηχογραφήματος και FNA είναι δυνατή σήμερα η διάγνωση του καρκίνου θυρεοειδούς πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Επισημαίνεται ότι η πιθανότητα να υποκρύπτεται καρκίνος θυρεοειδούς σε όζους είναι μεγαλύτερη (επί 3-4 φορές) στα παιδιά απ’ ό,τι στους ενήλικες, πράγμα που επιβάλλει ιδιαίτερη προσοχή στον έλεγχο των παιδιατρικών ασθενών.
ΓΙΑ ΟΖΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ
Γενικά, επέμβαση συνιστάται και σε ευμεγέθεις όζους (διαμέτρου άνω των 30 ή κατ’ άλλους των 35 χιλιοστών), κι αυτό γιατί οι όζοι αυτοί συνηθέστατα συνοδεύονται από συμπτώματα και ενίοτε από πιεστικά φαινόμενα σε παρακείμενα ανατομικά στοιχεία, όπως η τραχεία (προκαλώντας δύσπνοια) ή ο οισοφάγος (προκαλώντας δυσκαταποσία). Επιπλέον, οι όζοι αυτοί είναι αυτόνομοι, δηλαδή δεν υπακούουν στους φυσιολογικούς ρυθμιστικούς μηχανισμούς του οργανισμού, και σταδιακά συνεχίζουν να αυξάνουν σε μέγεθος.
ΓΙΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
Μια εμφανής διόγκωση στον τράχηλο λόγω της παρουσίας όζου είναι ένδειξη επέμβασης, καθώς αλλοιώνει την εικόνα του σώματος σε ένα κατεξοχήν ευδιάκριτο σημείο, όπως ο τράχηλος.
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΞΙΚΟΥ ΑΔΕΝΩΜΑΤΟΣ
Σε κάποιες περιπτώσεις, ο όζος υπερλειτουργεί, παράγοντας αυξημένες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών, με αποτέλεσμα την εμφάνιση υπερθυρεοειδισμού. Πρόκειται για το λεγόμενο τοξικό αδένωμα που αντιμετωπίζεται χειρουργικά.