ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΑ TORRENTS με στουντιακό, ως επί το πλείστον, περιεχόμενο, κλεμμένο από τα DVD. Όσο μεγάλωναν οι ταχύτητες του internet, άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα sites διαμοίρασης πορνογραφικού περιεχομένου, όπως το Pornhub.
Παράλληλα, εικόνες, gifs και βίντεο μικρής διάρκειας ξεκίνησαν να ανεβαίνουν σε ένα νέο, τότε, μέσο κοινωνικής δικτύωσης, το Tumblr: το ερασιτεχνικό πορνό άρχισε να παίρνει κεφάλι με τη βελτίωση των smartphones και των φωτογραφικών μηχανών που αυτά διέθεταν. Δεν χρειάζονταν πια επαγγελματικές κάμερες, φώτα, παραγωγή. Ένα κινητό με μπόλικα megapixels ήταν αρκετό.
Σε κάποια φάση το Tumblr απαγόρευσε ξαφνικά το πορνογραφικό περιεχόμενο (υπογράφοντας μέσα σε μια νύχτα τη θανατική του καταδίκη) και όλο το content μετατοπίστηκε σταδιακά στο Twitter.
Παράλληλα, οι δυνάμει «σπιτικοί πορνοστάρ» αντιλήφθηκαν ότι θα μπορούσαν να κεφαλαιοποιήσουν αυτήν τους δραστηριότητα και να την εκμεταλλευτούν οικονομικά χωρίς τα συμβόλαια των μεγάλων στούντιο της βιομηχανίας της πορνογραφίας και τις αμοιβές που τους εκμεταλλεύονταν για δεκαετίες. Ήταν η αρχή του OnlyFans και των διαφόρων μιμητών του που άλλαξαν ολοκληρωτικά το τοπίο.
Πώς όμως οι content creators του OnlyFans θα αλίευαν κοινό που θα έμπαινε στη διαδικασία να πληρώσει τη συνδρομή που εκείνοι επέλεγαν για το περιεχόμενο του καναλιού τους; Κάπως, κάπου θα έπρεπε να το «διαφημίσουν», με μικρότερα σε διάρκεια τιζεράκια και τη λογική του «see more… ».
Το στίγμα και τα ταμπού που συνοδεύουν το σεξ γενικότερα και τη σεξεργασία ειδικότερα, ακόμα και τη σεξεργασία της νέας εποχής, είναι κραταιά στην Ελλάδα, αν και τα τελευταία 2-3 χρόνια όλο και περισσότερα νεαρά άτομα εμφανίζονται full face. Το φαινόμενο αυτό στο εξωτερικό μάλλον έχει πάψει να υφίσταται προ πολλού.
Ο δρόμος θα περνούσε, αναπόφευκτα, μέσα από το Instagram. Κι αν το δημοφιλέστερο μέσο κοινωνικής δικτύωσης (μετά το Facebook που, ούτως ή άλλως έχει χάσει προ πολλού το νεανικό targeting) έχει κάποιους αυστηρούς κανόνες που αφορούν το γυμνό –κανόνες στη βάση τους υποκριτικούς, που κατεβάζουν αναρτήσεις ακόμα και έργων τέχνης που περιλαμβάνουν γυμνές εικόνες, μπλοκάροντας ασύστολα λογαριασμούς και κινητοποιώντας κατά καιρούς εκτεταμένα κινήματα διαμαρτυρίας–, η πορεία θα κατέληγε αναμενόμενα στην ασύδοτη και ανεξέλεγκτη χοάνη του Twitter, οριστικοποιώντας την εξής διαδρομή: Instagram (τα πιο light τίζερ που συνήθως ανεβαίνουν σε κανονικούς λογαριασμούς «με ονοματεπώνυμο», οι οποίοι διαθέτουν απλώς ένα λινκ στο βιογραφικό του χρήστη που παραπέμπει στα άλλα κανάλια του και υπονοεί ότι ασχολείται με την πορνογραφία, πολλές φορές χωρίς καν την αναφορά του «OnlyFans» στο URL, αλλά μέσω υπηρεσιών όπως το Linktree) > Twitter (για πιο hardcore περιεχόμενο, μικρής όμως διάρκειας, που αφήνει τον χρήστη με την ερεθιστική διάθεση να παρακολουθήσει περισσότερα) > OnlyFans (πλήρωσε για πλήρη πρόσβαση στο περιεχόμενο).
Η παραπάνω είναι με συντομία η ιστορία της μαζικής διαδικτυακής πορνογραφίας των τελευταίων περίπου είκοσι ετών, ιστορία παράλληλη με την εξέλιξη των social media, με μικρότερα ή μεγαλύτερα παρακλάδια, όπως το Snapchat και εσχάτως το TikTok, να διαδραματίζουν ρόλους ήσσονος ή μεγαλύτερης σημασίας.
Το συμπέρασμα, πάντως, είναι ένα: το πορνό είναι πλέον παντού, περισσότερο από ποτέ, δωρεάν και πανεύκολα διαθέσιμο. Οι εποχές που η κατανάλωση της πορνογραφίας πέρναγε από τα ειδικά sections των βιντεοκλάμπ και χρειαζόταν μεγάλο θάρρος για να περάσεις από αυτά τα ράφια ή να κατέβεις στα αντίστοιχα υπόγεια, όπως και προετοιμασία για το βλέμμα του υπαλλήλου που θα λάμβανες όταν του παρέδιδες την επιλογή σου προς ενοικίαση (ο γράφων θυμάται ακόμα την ανακούφιση που ένιωσε όταν συνειδητοποίησε πως το DVDάδικο της περιοχής της Πάτρας όπου έμενε όταν σπούδαζε στην πόλη διέθετε και πορνό στο «μηχάνημα», στον αυτόματο ενοικιαστή δηλαδή, που του επέτρεπε να προσπελάσει το εμπόδιο της επαφής με τον υπάλληλο και τα αδιάκριτα βλέμματα των υπόλοιπων ενοικιαστών) ανήκουν στο βαθύ παρελθόν. Και η σεξουαλική συμπεριφορά όσων μεγαλώνουν μέσα στη δωρεάν πορνογραφία, ειδικά των νέων, δεν θα μπορούσε παρά να επηρεάζεται καθοριστικά.
Για το προσωπικό του sex diary στο Twitter μίλησε πριν από λίγες μέρες στον Άλεξ Μάνο και στη σειρά podcasts της LiFO «Sex Diaries Uncensored» ο ypf σε ένα πολύ ενδιαφέρον νέο επεισόδιο που θα ακούσετε προσεχώς.
«Ξεκίνησα κι εγώ να μπαίνω σ’ αυτόν τον κόσμο του Twitter, να βλέπω τι έχει να προσφέρει, την ελευθερία έκφρασης, και προσπάθησα να δω πώς θα εκφράσω τη δική μου ψυχοσύνθεση. Για μένα δεν είναι απλώς ότι ανεβάζω ένα βίντεο για να δω ποιος θα σχολιάσει από κάτω, σαν ένα δεύτερο Grindr, αλλά ότι αποτυπώνω στιγμές από την προσωπική μου ζωή σε ένα ημερολόγιο.
Σίγουρα υπάρχει η ηδονοβλεψία. Επειδή όμως, τουλάχιστον στην γκέι κοινότητα, η ανταλλαγή τέτοιων βίντεο είναι πολύ συχνή, για μένα το Twitter παρέχει και μια ασφάλεια, ότι υπάρχει συγκεντρωμένο κάπου όλο το υλικό μου, το οποίο οι παρτενέρ μου έχουν επιτρέψει να βρίσκεται εκεί, και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάτι άλλο. Ούτως ή άλλως, τα περισσότερα από αυτά τα βίντεο θα τα στείλω σε μια συζήτηση με κάποιον με τον οποίο ενδιαφέρομαι να βρεθώ. Όταν βρίσκονται διαθέσιμα online, δημιουργείται ένας αποθηκευτικός χώρος και ξέρω πως ό,τι υλικό πρόκειται να κυκλοφορήσω υπάρχει ήδη κάπου.
Βέβαια και το validation πάντα παίζει ρόλο. Δεν απαντάω στα σχόλια, δεν θεωρώ πως το Twitter είναι πλατφόρμα για να επικοινωνήσω –ο καθένας μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα προφίλ, δεν ξέρεις ποιος είναι, τι κάνει και για ποιον λόγο–, αλλά σίγουρα βλέπω τα μηνύματα που δέχομαι και είναι κι αυτό μια ηδονή», εξηγεί ο ypf, ο οποίος θίγει το πολύ ενδιαφέρον ζήτημα της εκούσιας δημοσίευσης περιεχομένου που συνήθως οι περισσότεροι, ειδικά στην Ελλάδα, επιθυμούν να κρατούν ιδιωτικό.
Να ένα στοιχείο που αρχίζει όλο και συχνότερα να διαμορφώνει και να επηρεάζει τα sex dates μέσω των dating apps όπως το Grindr ή το Tinder. Πολλοί από τους content creators, καθώς χρειάζεται να ανανεώνουν διαρκώς τα κανάλια τους με νέο περιεχόμενο, ειδικά όταν είναι με συνδρομή, όπως το OnlyFans, θέτουν ως προαπαιτούμενο τη βιντεοσκόπηση της σεξουαλικής επαφής ώστε να αποφασίσουν να βρεθούν με κάποιο παρτενέρ. Γίνεται λόγος συνήθως για «συνεργασίες», καθώς συχνά και η άλλη πλευρά είναι επαγγελματίες creators.
Ο ypf δεν το κανονίζει από πριν. «Από το σεξ που θα κάνω λίγες φορές θα βγάλω βίντεο. Στο καλό σεξ συνήθως δεν σκέφτεσαι να βγάλεις βίντεο εκείνη τη στιγμή. Το μυαλό σου είναι εκεί. Δεν είναι ο σκοπός μου εξαρχής να κάνουμε content. Θα προκύψει από τη στιγμή, από τον παρτενέρ, από τη συζήτηση που μπορεί να έχει γίνει από πριν.
Όλοι ζούμε λιγάκι το porn fantasy στο μυαλό μας, αλλά ακόμα και ένα βίντεο που θα καταγραφεί δεν σημαίνει ότι θα ανέβει απαραίτητα. Αν είναι κάτι που μου αρέσει, θα ρωτήσω τους παρτενέρ, ανάλογα με το πόσοι μπορεί να εμφανίζονται, και αν έχω τη συγκατάθεσή τους για το τελικό προϊόν, μετά την επεξεργασία που μπορεί να έχω κάνει, θα ανέβει. Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε το ζήτημα της συναίνεσης όλων όσοι συμμετέχουν, είτε φαίνεται το πρόσωπό τους είτε όχι».
Ο ypf δεν διαθέτει κανάλι επί πληρωμή – αυτή είναι μάλλον και η ειδοποιός διαφορά που διακρίνει τους «χομπίστες», αυτούς που χρησιμοποιούν τα δίκτυα και την ανταλλαγή ή δημοσίευση βίντεο και εικόνων ως μέσο επικοινωνίας, cruising, κοινωνικής επαφής ή ακόμα και ηδονοβλεπτικά ή για τη λήψη του validation, όπως αναφέρει ο νεαρός creator, από τους επαγγελματίες. Οι τελευταίοι ανήκουν στους sex workers, καθώς η δουλειά τους αμείβεται από τους χρήστες που πληρώνουν συνδρομή.
Τα όρια πολλές φορές είναι θολά και η σεξεργασία έχει σίγουρα διαφοροποιηθεί τρομερά από αυτό που περιλάμβανε ο ορισμός ακόμα και μόλις μερικά χρόνια πριν, ωστόσο η αμοιβή είναι σίγουρα το στοιχείο που κάνει τη διαφορά – ενδεχομένως και ο χρόνος ενασχόλησής τους με αυτήν τη δραστηριότητα. «Δουλειά έχω, δεν έχω ανάγκη από λεφτά, δεν είναι αυτός ο σκοπός μου», συμπληρώνει ο ypf.
Στα βίντεό του ο ypf δεν εμφανίζει το πρόσωπό του – όσο κι αν του το ζητάνε στα σχόλια, όπως παραδέχεται. «Είναι απλώς στιγμές σεξ. Τι σημασία έχει ποιος είμαι; Δεν θα δουν το πρόσωπό μου. Είναι μια προσωπική μου κατάσταση, γι’ αυτό και δεν πρόκειται να συνδέσω τον λογαριασμό μου στο Twitter με το Instagram ή το TikTok μου. Εγώ το απολαμβάνω. Δεν χρειάζομαι κάτι άλλο. Αν όλοι μου έστελναν μετά απλώς και μόνο επειδή ήθελαν να βγάλουν βίντεο, εγώ θα ξενέρωνα».
Πέρα από τους προσωπικούς λόγους που αναφέρει ο ypf, είναι γεγονός πως οι περισσότεροι Έλληνες creators που ασχολούνται είτε ερασιτεχνικά είτε πιο επαγγελματικά με τα home videos στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν δείχνουν το πρόσωπό τους. Το στίγμα και τα ταμπού που συνοδεύουν το σεξ γενικότερα και τη σεξεργασία ειδικότερα, ακόμα και τη σεξεργασία της νέας εποχής, είναι κραταιά στην Ελλάδα, αν και τα τελευταία 2-3 χρόνια όλο και περισσότερα νεαρά άτομα εμφανίζονται full face.
Το φαινόμενο αυτό στο εξωτερικό μάλλον έχει πάψει να υφίσταται προ πολλού. Εκεί βλέπεις συχνότατα άτομα στο Instagram με «morning jobs» να διαθέτουν OnlyFans, δραστηριότητες που μάλλον έχουν πάψει προ πολλού να θεωρούνται ασύμβατες, επιβεβαιώνοντας τη νέα πραγματικότητα.
