Στην πιο πυκνοκατοικημένη γειτονιά της πρωτεύουσας, την Κυψέλη, βρίσκεται ο λόφος Ελικώνα ή λαϊκότερα Αλεπότρυπα. Στα σύνορα της Γκράβας με την Άνω Κυψέλη, ο μικρός αυτός λόφος, ο οποίος πήρε το όνομά του από την ύπαρξη αλεπούδων στην περιοχή, αποτελεί πολυσύχναστο και ιστορικό πλέον μέρος της συνοικίας. Η περιοχή, η οποία ονομαζόταν παλιότερα και «Νταμάρια» λόγω των λατομείων που λειτουργούσαν εκεί, είναι κυρίως γνωστή για τις αθλητικές της εγκαταστάσεις.
Δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, ένα ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ και μια παιδική χαρά καθιστούν το σημείο πόλο έλξης για πολλούς περίοικους. Κορωνίδα του αθλητικού συγκροτήματος είναι αδιαμφισβήτητα το μεγάλο γήπεδο ποδοσφαίρου, ένα από τα μόλις έξι εντός του δήμου, το οποίο έχουν μοιραστεί ανά τα χρόνια δεκάδες σύλλογοι της πρωτεύουσας.
Η κατασκευή του πρώτου γηπέδου στον Ελικώνα ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '80 από τον δήμο Αθηναίων και την τότε περιφερειακή αρχή. Με την πάροδο των χρόνων εξελίχθηκε σε γήπεδο κανονικών διαστάσεων, αποκτώντας σταδιακά κερκίδες, αποδυτήρια, περίφραξη και προβολείς.
Κορωνίδα του αθλητικού συγκροτήματος είναι αδιαμφισβήτητα το μεγάλο γήπεδο ποδοσφαίρου (ένα από τα μόλις έξι εντός του δήμου), το οποίο έχουν μοιραστεί ανά τα χρόνια δεκάδες σύλλογοι της πρωτεύουσας.
Μέχρι και την αρχή της νέας χιλιετίας το γήπεδο ήταν χωμάτινο, όπως και τα περισσότερα της εποχής, με τον χλοοτάπητα να προστίθεται μερικά χρόνια αργότερα. Παράλληλα, με την ανέγερση του βασικού γηπέδου δημιουργήθηκε βοηθητικό γήπεδο 5x5, γήπεδο μπάσκετ και παιδική χαρά.
Η δημιουργία της αθλητικής εγκατάστασης έλυσε τα χέρια σε πολλά σωματεία της ευρύτερης περίοχης, τα οποία προηγουμένως αγωνίζονταν είτε στο Γαλάτσι είτε στη Νέα Ιωνία. Την έδρα της Αλεπότρυπας υιοθέτησε ακόμα και η ιστορική ομάδα της Κυψέλης «Αθηναΐς», της οποίας τα γραφεία βρίσκονται μέχρι και σήμερα στον χώρο του γηπέδου.
Ένα γήπεδο διαφορετικό από τα άλλα
Όποιος έχει πάει στην Αλεπότρυπα, γνωρίζει καλά πως πρόκειται για ένα γήπεδο με γραφική ομορφιά. Η πανοραμική θέα που προσφέρει, σε συνδυασμό με το πλούσιο πράσινο του λόφου, κατατάσσουν την εγκατάσταση στις πιο ιδιαίτερες της πόλης.
Πέρα από το συρματόπλεγμα, που χωρίζει την εξέδρα από το πλαστικό γκαζόν, απλώνεται ο αστικός ιστός με φόντο τον Πειραιά και το Πέραμα. Στη τσιμεντένια του εξέδρα θα βρεις ανθρώπους απ' όλες τις γειτονιές της Αθήνας, από όλες τις ηλικίες και τα κοινωνικά στρώματα, θα βρεις επίσης τους φυσιολάτρες, που συνδυάζουν τη βόλτα στη φύση μαζί με μπάλα και ηλιόσπορο.
Φυσικά, όπως και σε κάθε άλλο γήπεδο, εντοπίζονται και μειονεκτήματα, τα οποία, σύμφωνα με τον υπεύθυνο Ανοιχτών Αθλητικών Χώρων ΟΠΑΝΔΑ κ. Ρουμελιώτη, είναι αντιμετωπίσιμα. «Είναι ένα γήπεδο που θα θέλαμε να προσφέρει ακόμα περισσότερους χώρους για τα παιδιά, αλλά τα τετραγωνικά της έκτασης είναι προκαθορισμένα. Θα μπορούσαμε να είχαμε χτίσει άλλα δύο μικρά γήπεδα, αλλά δεν είναι δυνατό, για λόγους ασφαλείας. Σαν γήπεδο είναι απομακρυσμένο και όταν σκοτεινιάζει δεν υπάρχει αρκετό φως στον χώρο. Λόγω αυτού έχουν σημειωθεί βανδαλισμοί και λεηλασίες. Οποιοδήποτε πρόβλημα ανακύπτει, το αντιμετωπίζουμε σε συνεργασία με τις ομάδες».
Η μεγάλη συμφόρηση και η συνύπαρξη των ομάδων
Για δεκάδες σωματεία της πόλης, η Αλεπότρυπα αποτέλεσε τη Γη της Επαγγελίας, βάζοντας τέλος στην περιπλάνηση σε μακρινά γήπεδα. Ο ήσυχος λόφος πλημμύρισε με ποδοσφαιριστές, αθλητικούς παράγοντες και φιλάθλους, καθιστώντας το γήπεδο της Κυψέλης ένα από τα πιο πολυσύχναστα της χώρας.
Για αρκετά μεγάλη περίοδο, οκτώ ομάδες μοιράζονταν τις εγκαταστάσεις τόσο για τους αγώνες όσο και για την προετοιμασία τους. Προπονήσεις στις 11 το βράδυ, πρωινοί αγώνες, φθορές του χλοοτάπητα λόγω της υπερβολικής χρήσης, αποτελούν τα βασικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζουν ο δήμος και τα σωματεία.
Οι ομάδες που αγωνίζονταν μέχρι πέρσι στο γήπεδο της Αλεπότρυπας:
Κρόνος Αθηνών, Αθηναΐδα, Άτλας Κυψέλης, Αστέρας Εξαρχείων, Πέρα Κλουμπ, Γκυζιακός, Αμπελόκηποι, Δόξα Γκύζη.
Σύμφωνα με τον κ. Ρουμελιώτη, η συμφόρηση που παρατηρείται στην Αλεπότρυπα δημιουργεί αλλεπάλληλες προκλήσεις για τη δημοτική αρχή. «Υπάρχει ένας κορεσμός. Είναι πολλές οι ομάδες που θέλουμε να εξυπηρετήσουμε και έχουν πολύ απαιτητικό πρόγραμμα. Ξεκινάει από τις 3 το μεσημέρι και ολοκληρώνεται στις 10:30, και, ουσιαστικά, μέχρι να κλείσουν τα φώτα, πηγαίνει 11:30. Το ίδιο συμβαίνει και τα Σαββατοκύριακα με τους αγώνες».
«Σε γενικές γραμμές, τα σωματεία προσπαθούν να συνυπάρχουν κατά το δυνατόν, μην ξεχνάμε ότι είναι άνθρωποι που μεγάλωσαν στις ίδιες γειτονιές. Παράπονα και διενέξεις θα υπάρχουν πάντα, ειδικά όταν μια ομάδα ανεβαίνει κατηγορία και αυτομάτως έχει περισσότερες απαιτήσεις. Εμείς, από την πλευρά μας, κάνουμε μια προσπάθεια να υπάρχει καλή επικοινωνία ανάμεσα στις ομάδες».
Για την αντιμετώπιση του ζητήματος κινήθηκαν διαδικασίες ώστε να αγοραστεί ένα επιπλέον γήπεδο στα όρια του δήμου. Τον περασμένο Απρίλιο ενσωματώθηκε στο δυναμικό της ΕΠΣ Αθηνών το γήπεδο της ΕΠΟ στο Γουδί, αποσυμφορώντας έτσι την πολύβουη Αλεπότρυπα. «Σίγουρα δεν φτάνει αυτό, χρειαζόμαστε περισσότερα γήπεδα. Πάντα στον αθλητισμό χρειάζεσαι περισσότερα γήπεδα. Το θέμα είναι ότι δεν αρκεί να βρεις απλώς έναν χώρο. Πρέπει να βεβαιωθείς ότι τηρεί και τις απαιτούμενες προδιαγραφές».
Τα έξι ποδοσφαιρικά γήπεδα εντός του δήμου Αθηναίων:
Απόστολος Νικολαΐδης (Αμπελόκηποι), Γεώργιος Καμάρας (Ριζούπολη), Γήπεδο Αλεπότρυπας (Κυψέλη), Δημήτρης Γιαννακόπουλος (Ρουφ), Γήπεδο Ακαδημίας Πλάτωνος, Γήπεδο ΕΠΟ (Γουδί)
Οι αντιδράσεις και τα παράπονα των κατοίκων
Τα γήπεδα της Αλεπότρυπας αποτελούν για πολλούς το σήμα κατατεθέν της Άνω Κυψέλης. Είναι το δικό τους σημείο αναφοράς μέσα στην οχλοβοή της πόλης, για το οποίο οι περισσότεροι καμαρώνουν. Ορισμένοι κάτοικοι, ωστόσο, δεν πήραν ποτέ με καλό μάτι την ανέγερση γηπέδων στη συγκεκριμένη τοποθεσία. Ανά τα χρόνια έχουν εμφανιστεί διάφορες κινήσεις πολιτών, οι οποίες έβαλλαν κατά της κατασκευής αλλά και του δήμου.
Το 1999 η Ομάδα Προστασίας του Λόφου Ελικώνος κινείται κατά της δημοτικής αρχής, κατηγορώντας τη μέσα από δημοσίευμά της για καταπάτηση του χώρου. «Αμέσως μετά τον καταστροφικό σεισμό της 7/9/99 κάτοικοι από διάφορα σημεία της Κυψέλης έτρεξαν έντρομοι να καταφύγουν στον μόνο ελεύθερο χώρο της Κυψέλης που γνώριζαν, τα παλιά νταμάρια ή αλλιώς Αλεπότρυπα. Όμως ο χώρος που γνώριζαν δεν υπήρχε πια. Ένα τεράστιο πανύψηλο τείχος από μπετόν, μήκους περίπου 100 μέτρων, και ένα πανύψηλο μεταλλικό δίχτυ έκρυβαν τον ελεύθερο χώρο που γνώριζαν».
Έκτοτε, έχουν συσταθεί αρκετές επιτροπές και πρωτοβουλίες κατοίκων, με τις διαμαρτυρίες πια να αφορούν περισσότερο ζητήματα διατάραξης κοινής ησυχίας. Για τον κ. Ρουμελιώτη, πάντως, τα γήπεδα αναβάθμισαν την εικόνα και την ποιότητα της περιοχής: «Δεν έχω πλήρη εικόνα για το θέμα, γιατί η κατασκευή είχε γίνει πολύ παλιότερα. Σήμερα υπάρχουν παράπονα από κάποιους όσον αφορά τον θόρυβο λόγω των αγώνων, αλλά αυτό αντιμετωπίστηκε με κάποια προστατευτικά που μπήκαν στο γήπεδο για να μειώνεται ο θόρυβος. Συνολικά θεωρώ πως η περιοχή αναβαθμίστηκε».
Πάντως, ευχάριστη έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι φέτος η Αλεπότρυπα θα αποσυμφορηθεί, καθώς η Πέρα Κλουμπ και ο ΑΠΣ Αμπελοκήπων θα μετακομίσουν στο Γήπεδο της ΕΠΟ. Μετά από πολλά χρόνια οι εμβληματικές εγκαταστάσεις θα ανασάνουν, με τις ομάδες-ενοίκους να προσβλέπουν σε μεγαλύτερη ευελιξία στο πρόγραμμα.
