Το μνημόνιο πέθανε, ζήτω το μνημόνιο!

Το μνημόνιο πέθανε, ζήτω το μνημόνιο! Facebook Twitter
Από τα επεισόδια κατά την απαγορευμένη πορεία κατά της συνόδου του Ecofin στο Ζάππειο (2/3). Φωτό: Μάριος Λώλος
13

«Μνημόνιο τέλος», «Η Ελλάδα κατορθώνει μια απίστευτη ανάκαμψη», «εντυπωσιακή ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας», «Επιστρέφουμε σε ένα εξάμηνο στις διεθνείς αγορές»... Τι έγινε ρε παιδιά, σωθήκαμε και αν ναι, ποιοι απ' όλους; Τελείωσε ο πεντάχρονος εφιάλτης με την άδεια του χερ Σόιμπλε, του Bloomberg και του Reuters, δηλαδή; Να χαίρεται και να χαμογελά στο διηνεκές ο κόσμος πια, πατέρα; Πολύ θα το θέλαμε αλλά χλωμό.

 

Πανηγυρίζει, που λες, η κυβέρνηση για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, το πρωτογενές πλεόνασμα, τη συμφωνία με την Τρόικα και τους χιλιάδες επενδυτές που συνωστίζονται στα σύνορα ανυπομονώντας να προϋπαντήσουν τη «νέα εποχή» που ανατέλλει για την Ελλάδα, όπως ανακοίνωσε πανευτυχής ο πρωθυπουργός. Επειδή η ιστορία αγαπάει τις φάρσες, όλα αυτά συνέβησαν παραμονές Πρωταπριλιάς. Μακάρι να ήταν εξίσου αστείο και το νέο πολυνομοσχέδιο-οδοστρωτήρας που πέρασε στη βουλή την Δευτέρα - στον πόντο κιόλας κρίθηκε παρότι «σικέ» το ματς, 152 υπέρ-151 κατά! - και το οποίο θα αποτελεί, στο εξής, μια ωμή πραγματικότητα απροσδιόριστα μακράς διάρκειας, εκτός πια κι αν συμβεί κάποια πολύ θεαματική εγχώρια ή διεθνής εξέλιξη (λέμε τώρα). Ένα νομοσχέδιο που κανείς βουλευτής δεν πρόλαβε να διαβάσει, εννοείται, ακόμα κι αν το ήθελε. Δεν τους αδικώ: Προσωπικά, αν υποχρεωνόμουν να διαβάσω 800 σελίδες απνευστί, θα προτιμούσα να τελείωνα, επιτέλους, τον «Οδυσσέα» του Τζέιμς Τζόις. Και δεν θα είχα να λογοδοτήσω στο τέλος για το πόσο μου άρεσε παρά μόνο στη συνείδησή μου.

 

Παρά τους κυβερνητικούς διθυράμβους, είναι καταρχήν ηλίου φωτεινότερο ότι δεν πρόκειται για «συμφωνία» αλλά για ένα τέταρτο μνημόνιο, κανονικά και με το νόμο. Το επαχθέστερο όλων. Που επιμένει στη λιτότητα, αγριεύει περισσότερο τη φορολογία, εκθεμελιώνει κοινωνικό κράτος κι εργασιακές σχέσεις, συμπιέζει επιπλέον μισθούς και συντάξεις, απελευθερώνει τις απολύσεις, δημιουργεί εργαζόμενους-λάστιχο και ξεπουλά «τιμής ένεκεν» το εργατικό δυναμικό της χώρας, τους πόρους της κι ολόκληρη την παραγωγική της βάση. Εξελίξεις που στα τηλεοπτικά κανάλια, τουλάχιστον, πήραν πολύ λιγότερη δημοσιότητα από τις «κόντρες» για το φρέσκο γάλα και τη σύνθεση του ρυζόγαλου (άλλες απίστευτες εμμονές που σε κάνουν να αναρωτιέσαι για την πνευματική υγεία των εμπνευστών τους). Γινόμαστε κοντολογίς φτηνοί, ανασφαλείς κι ευέλικτοι όσο δεν παίρνει. Όσο για τη ρημάδα την ανάπτυξη, πέρα βρέχει. Καμία σοβαρή επένδυση ή προοπτική – όλες οι ελπίδες επαφίενται στον τουρισμό, το Ελληνικό, την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου, 2-3 ακόμα έργα βιτρίνας κι ό,τι δημόσια περιουσία απέμεινε.

 

Το ίδιο το πολυδιαφημισμένο πλεόνασμα των 2.9 δισ. Ευρώ είναι, κατά βάση, άπαξ επιστροφές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και το υπόλοιπο ό,τι καρπώθηκε το κράτος από τις άγριες περικοπές σε υγεία, παιδεία, μισθούς. Τα 2/3 του ποσού αυτού θα επιστραφούν στους δανειστές μας, μια «ασπιρίνη» 350 εκ. θα πάει στα ετοιμοθάνατα μετά και την κατάργηση 43 σχετικών φόρων καθώς και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών ασφαλιστικά ταμεία, ενώ τα υπόλοιπα θα μοιραστούν ως αυξήσεις οι απαραίτητοι «πραιτωριανοί», βλέπε ένστολοι και δικαστικοί. Ε, εντάξει, θα περισσέψει και κάνα ψίχουλο για άνεργους, άστεγους κ.λπ. αναξιοπαθούντες διότι βεβαίως διαθέτουμε ευαίσθητη Πολιτεία.

 

Από τη μια, το successstory μιας δράκας μεγαλοεπιχειρηματιών, τραπεζιτών, πολιτικών και των παρατρεχάμενών τους. Που δεν διστάζουν να «πλαστογραφούν» υπέρ τους μέχρι και εκθέσεις του ΟΟΣΑ, αλλά που στηρίζονται σθεναρά από τις δυνάμεις εκείνες που για κανένα λόγο δεν επιθυμούν μια ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα ή οπουδήποτε αλλού. Κι ας είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι μια αριστερή (βλέπε Συριζαίικη) κυβέρνηση θα μπορέσει πράγματι να εφαρμόσει μια διαφορετική πολιτική, με δεδομένο το διεθνές κλίμα αλλά και μια σειρά εγγενείς αδυναμίες. Από την άλλη, ένας στους τέσσερις Έλληνες (δίχως να υπολογίζονται οι μετανάστες) να ζουν στα όρια της ανέχειας, όπως δείχνει και η τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση και την απασχόληση στην Ε.Ε. Όχι, δεν μιλάμε για τίποτα απρόσωπους αριθμούς – είναι η γιαγιά που η σύνταξη δεν της φτάνει πια ούτε για τα στοιχειώδη, ο μακροχρόνια άνεργος φίλος που έχει βυθιστεί στην απελπισία, ο γείτονας που ξεπουλά ολόκληρη οικοσκευή λόγω χρεών, ο καλοβαλμένος κάποτε γνωστός που βρέθηκε στο δρόμο...

 

Ειδικότερα, η Ελλάδα την τελευταία διετία εμφανίζει τη μεγαλύτερη αύξηση στο ποσοστό του πληθυσμού που φλερτάρει στενά με τη φτώχεια (1.8%), ενώ την ίδια περίοδο το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 14,8%, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μετά την Ιρλανδία, άσχετα που εργαζόμαστε πλέον σκληρότερα από κάθε Ευρωπαίο (43,7 ώρες τη βδομάδα). Και ενώ στην κυβέρνηση καμαρώνουν ότι εξασφαλίσαμε την υπερδόση των 8.3 δισ. Ευρώ, ήδη ακούμε για «τριχοτόμηση», «προαπαιτούμενα» και πρόσθετα μέτρα 6 δισ. από φθινόπωρο. Έρχεται κι εκείνη η δυσοίωνη Εθνική Στατιστική Υπηρεσία να καταγράφει άνοδο 8.5% στις αυτοκτονίες μέσα στο 2013, από κοντά και η Eurostatπου δείχνει νέο πληθυσμιακό έλλειμμα 5.5% (κάπου 60.000 ψυχές) σε σχέση με το ήδη «λιτό» 2011 λόγω μετανάστευσης αφενός, υπογεννητικότητας αφετέρου.

 

Πάψε ρε γκρινιάρη, ακούω μια φωνή. Σημασία έχει η ψυχολογία κι όλα τα άλλα διορθώνονται - το μόνο της κακό είναι ότι δυστυχώς δεν... τρώγεται, ούτε αντικαθιστά τα φράγκα που δεν βγαίνουν. Έχει άλλωστε και θετικά σημεία το μνημόνιο-νομοσχέδιο, λέει. Απελευθερώνει κάποια κλειστά επαγγέλματα, επιτρέπει εκπτώσεις στα στοκατζίδικα, καθορίζει ανώτατες τιμές στην πώληση νερού, ροφημάτων και αναψυκτικών, «ζυγίζει» το ψωμί. Το σπουδαιότερο, αφήνει τελείως «λάσκα» την αγορά βιταμινών και συμπληρωμάτων διατροφής σε μια συγκινητική προσπάθεια τόνωσης του ηθικού μας αφού η κατάσταση δίχως «ντόπες» δεν παλεύεται (πολύ θα το εκτιμούσαμε δε να απελευθέρωναν επί τούτου έτι σκληρότερα... ντραγκς). Δεν εκτιμάς ότι μπορείς πια να ψωνίζεις και τις Κυριακές όπως πάντα ήθελες, δεν βλέπεις έστω πόσο θεαματικά αποκαταστάθηκε η εικόνα σου διεθνώς;

 

Σαν να αρχίζω να το βλέπω, τελικά. Ίσως πράγματι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας, ίσως τα μνημόνια είναι θεόπεμπτα κι ο Σαμαράς στ΄αλήθεια ο Εκλεκτός. Νιώθω, επιτέλους, την απέραντη ευτυχία του ανανήψαντος Ουίνστον Σμιθ στο οργουελικό «1984». Το βλέπουν κι άλλοι – απόδειξη, οι μερικές μόνο χιλιάδες «γραφικοί» που κατέβηκαν στο Σύνταγμα την Κυριακή κατά την ψήφιση του μνημονίου Νο 4, ενόσω στην ομοιοπαθή Ισπανία ακόμα πλημμυρίζουν οι διαδηλωτές τους δρόμους. Καταπώς φαίνεται, ο μέσος Έλληνας είτε φοβήθηκε, είτε κουράστηκε, είτε αποφάσισε να τη δει για την πάρτη του, όπως συνηθίζει, κι ό,τι βγει. Οι συνήθεις χορτάτοι, κανένα πρόβλημα – τα λεφτά τους «αυγαταίνουν» στις offshore, τα παιδιά τους σπουδάζουν έξω, σεκιουριτάδες και γιατρούς έχουν ιδιωτικούς. Οι άλλοι, ας προσέχαμε. Οικονομολόγος, έπειτα, δεν είμαι – μπορεί τα νέα μέτρα να αποδειχθούν όντως ευλογία, μπορεί πράγματι η ανάκαμψη να καταφτάνει με ταχύτητα φωτός (γι΄αυτό και δεν τη βλέπουμε οι αδαείς).

 

Μισό λεπτό, όμως. Το να δουλεύω σαν βιομηχανικός προλετάριος του 19ου αιώνα (εφόσον βέβαια βρω εργασία) 24 ώρες τη μέρα, εφτά μέρες τη βδομάδα «για δυο πιάτα/φασουλάδα/λαδερή» που θα'λεγε κι ο Πουλίκας, να χρειάζομαι δανεικά ήδη στις δεκαπέντε του μηνός, να φορολογούμαι και στο κατούρημα, να έχω – αν έχω – μια κατ΄ευφημισμό ασφάλιση, άντε πες τα ανέχομαι. Στο κάτω-κάτω, πόλεμο δεν γνωρίσαμε όπως μας επέπλητταν οι δικοί μας, ε ας ζήσουμε την οικονομική του, τουλάχιστον, εκδοχή. Οποιανού δεν του αρέσει, ας βγει στο βουνό ή ας συγχρωτιστεί κοινωνικά στέκια, αλληλέγγυες κινήσεις, συλλογικές κουζίνες, αγορές χωρίς μεσάζοντες κι άλλα τέτοια κομμουνιστικά. Κι άμα σου προκαλούν αλλεργία τα παραπάνω, Ελληνάρα μου, «αντιμνημονιακοί» δηλώνουν επίσης οι ΑνΕλ, Χρυσή Αβγή, Πατριωτικό Μέτωπο...

 

Εκείνο, ωστόσο, που δεν χωνεύεται με τίποτα είναι η διαρκής έκπτωση αξιών που υποχρεωνόμαστε παράλληλα να ζούμε. Την πλήρη συνταγματική απαξίωση (απών ο πρωθυπουργός σε μια ακόμα «κατεπείγουσα» ψηφοφορία), τον ρατσισμό, τις συνεχιζόμενες διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, καταγωγής, ερωτικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, την ενορχηστρωμένη προπαγάνδα, τη μισαλλοδοξία, τον κοινωνικό δαρβινισμό, τη διαιωνιζόμενη κουλτούρα της λαμογιάς, τον ξενιτεμό των αξιότερων, των ανοιχτότερων μυαλών. Τη σκληρή καταστολή ή και η κανονική απαγόρευση διαδηλώσεων, όπως συνέβη και στην πρόσφατη σύνοδο του Ecofin, τη θεσμοθετημένη ατιμωρησία για τα σώματα ασφαλείας, είτε ξυλοκοπούν βάναυσα, είτε βασανίζουν, είτε απαγάγουν (όπως τον Τούρκο πολιτικό πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαϊλά πέρσι στα Εξάρχεια), είτε δολοφονούν ακόμα, όπως στην περίπτωση του Αλβανού βαρυποινίτη Ιλίρ Καρέλι. Την επίσημη κατάργηση, μ' αυτά και μ' εκείνα, ακόμη και του δικαιώματος στο όνειρο. Στα κομμάτια να πάει η αυταρχική, ημιτριτοκοσμική Μπανανία που αποκαλείτε Ελλάδα. Για αυτά και μόνο θα εξακολουθήσετε να με βρίσκετε μπροστά σας – κι ας μη σώσω ποτέ να αξιωθώ εργασία σταθερή, σύνταξη και κομπόδεμα τραπεζικό. Φτύνω ήδη στους τάφους σας.

 

Με αγάπη, Θ.

 

 

 

 

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

5 σχόλια
Αντιπροσωπεύεις την Ελλάδα που οι μανάδες σχολικοί τροχονόμοι ζήτησαν να προσληφθούν με μισθό!!! ως Δημόσιοι υπάλληλοι. Φωτιά και τσεκούρι σε αυτήν την Ελλάδα.
Για την έκπτωση αξιών θα συμφωνήσω απολύτως μαζί σας. Μόνο που δεν την έφεραν τα "μνημόνια". Αυτοί ήμασταν και πριν, παρτάκηδες, ρατσιστές, μισαλλόδοξοι. Απλά τα φράγκα τα έκρυβαν όλα αυτά κάτω απ' το χαλί. Ποιος τους γ@@@ τους μετανάστες όσο υπήρχαν λεφτά; Χρειαζόμασταν δούλους για τα χωράφια μας, υπηρέτριες για τα σπίτια μας ή παραμάνες για τους γέρους μας. Και βέβαια όλοι ψηφίζαμε σαν πελάτες και όχι βάσει των ιδεοληψιών μας περί εκλεκτού έθνους που όλος ο κόσμος του χρωστά, αλλιώς η Χ.Α. θα ήταν από τότε δύναμη.Όσο για τα υπόλοιπα κε Αντωνόπουλε δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ' το να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Πιστεύετε εσείς ότι είχαμε καλύτερο κράτος πριν και τώρα το χαλάμε; Πιστεύετε ότι υπήρχε κοινωνική πρόνοια στην Ελλάδα, επειδή 50 καθαρίστριες με μπάρμπα στη Κορώνη διορίζονταν στο δημόσιο; Ή μήπως πιστεύετε ότι το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας μπορεί να συντηρεί ένα τεράστιο κράτος με μισθούς δυτικοευρωπαϊκών χωρών χωρίς δανεικά; Θεωρείτε τέλος, ότι οι εφοπλιστές και οι υπόλοιποι λεφτάδες περιμένουν τον οποιοδήποτε να τους φορολογήσει όταν ανά πάσα στιγμή μπορούν να τα μαζέψουν και να πάνε να γίνουν ρώσοι πολίτες όπως ο Ντεπαρντιέ;Σήμερα έχουμε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία στην οποία το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος δυσκολευεται να χρηματοδοτηθεί όταν ο Πούτιν δίπλα κλείνει τα μάτια σε οποιονδήποτε μεγαλοκαρχαρία ή οι κινέζοι παράγουν με μισθούς πείνας προϊόντα που αγοράζουμε όλοι εμείς γιατί είναι πιο φτηνά.Και βέβαια η λύση δεν είναι να απομονωθούμε όταν και η Αλβανία πλέον σπάει την απομόνωσή της, αλλά να παραμείνουμε στην Ε.Ε. να φτιάξουμε πρώτα ένα δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος και μετά μαζί με τους εταίρους μας να κοιτάξουμε να κάνουμε την ίδια την ένωση ανταγωνιστική στην παγκόσμια οικονομία, διατηρώντας όσο μπορούμε αυτό για το οποίο όλος ο κόσμος ζηλεύει την Ευρώπη: το κράτος πρόνοιας. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το ουσιαστικότερο, τα υπόλοιπα περί βιομηχανικών προλετάριων κλπ, είναι συγκινητικά μεν αλλά άνευ ουσίας και δεν δίνουν λύσεις. Να γκρινιάζουμε ξέρουμε όλοι, οι λύσεις όμως απαιτούν ευρείες συναινέσεις και συμβιβασμούς. Εκεί θα χρειαστεί προσπάθεια.
Ελάτε αγαπητέ κύριε Αντωνόπουλε,πολύ απαισιόδοξος είστε.Είναι γνωστό τοις πάσι ότι με όλα αυτά τα νομοσχέδια καταπολεμάται ο πραγματικός εχθρός της εργατικής/μικροαστικής τάξης:οι ΔΥ και οι καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ.Ο Έλληνας που δεν κατεβαίνει σε πορείες δεν είναι ότι έχει παραιτηθεί ή βαρεθεί ή φοβηθεί,απλά είναι έτη φωτός μπροστά σε αντίληψη και κατανοεί ότι,οι γραφικοί που απεργούν και κομμάτι του λαού που ριζοσπαστικοποιοίειται και καταφέρεται εναντίον της καθεστηκυίας τάξης σε όλα τα επίπεδα,δεν μπορεί να αντιληφθεί το μεγαλείο της καπιταλιστικής ανάπτυξης από το οποίο βρισκόμαστε λίγους μήνες μακρυά πλέον.Η διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και το αποτελείωμα εργασιακών δικαιωμάτων,η εκχώρηση του κατώτατου μισθού στα γούστα του εκάστοτε εργοδότη(στο τέλος θα ζούμε όλοι από μπουρμπουάρ)είναι γροθιά στο καθεστώς σοβιετίας που είχε επιβληθεί στην Ελλάδα 40 χρόνια τώρα και μας έφερε ως εδώ.Η απαξίωση του ΤΣΜΕΔΕ(θα ευλογήσω λίγο τα γένια μου τώρα)είναι ακόμα μια γροθιά στις συντεχνίες.Αν ο μηχανικός δεν πληρώνει αποκλειστικά από την τσέπη του για να σπουδάσει και τους υπόλοιπους υποψήφιους μηχανικούς του μέλλοντος,ή ο φοιτητής μηχανικός για να συντηρήσει εαυτόν και σχολή υλικοτεχνικά,πως θα καλλιεργείτο η ανταγωνιστικότητα.Και όλα αυτά με το ΥΠΕΠΘ να δίνει πλέον βάση περισσότερο σε σχολές αυτής της κατεύθυνσης(γιατί ως γνωστόν η εκπαίδευση ακολουθεί τις ορέξεις του κεφαλαίου).Εν ολίγοις,σπουδές για λίγους,δουλειά για ακόμα λιγότερους.Τί τώρα όλοι σπουδαγμένοι θα γίνουμε;Και τα φτηνά εργατικά χέρια των ανειδίκευτων από κάπου πρέπει να βρεθούν.Είπαμε...η οποιαδήποτε μορφή ενεργής αντίδρασης όσο λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα είναι ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και απώτερο σκοπό έχουν την υποστήριξη σάπιων πολιτικών γραμμών και αυτών που τα άρπαζαν μέχρι τώρα.Δεν ξέρω βέβαια ποιοι έχουν πληγεί περισσότερο από όλα αυτά:ΔΥ ή ΙΥ;Ή μήπως και οι δύο;Μήπως-λέω μήπως-η εργατιά είναι μία και οι επιδιώξεις της θα έπρεπε να είναι ενιαίες;Αλλά μπα σιγά μην συμπορευθούμε τώρα με τον κάθε συνδικαλιστή ή ΔΥ.Έτσι και αλλιώς ο συνδικαλισμός είναι σατανικός σαν έννοια γιατί...συνδικατοπατέρες.Και οι ΔΥ απεργούν μόνο για τα δικά τους κεκτημένα.Ούτως ή άλλως όλα αυτά τα μέτρα θα πλήξουν μόνο αυτούς και γι αυτό φωνάζουν.Διαμαρτυρία μόνο μια φορά στα 4 χρόνια,ρίχνοντας ένα κωλόχαρτο μέσα σε ένα κουτί.Μετά πάλι σπίτι και άραγμα περιμένοντας,με μόνιμη έγνοια τον αν το γάλα είναι γιαούρτι και η σιγουριά πως η πτώση της τιμής της ασπιρίνης ευνοεί και τα πιο "εξειδικευμένα" φάρμακα.Arivederci...Υ.Γ.:Περιμένω αυτόν που δεν θα καταλάβει τον τόνο μου να μου την πει.Επίσης περιμένω αυτόν που δεν γνωρίζει την διαφορά ριζοσπαστικού-αντιδραστικού στοιχείου να γράψει καμιά φαφαριά για Χ.Α..
Πάντως μου αρέσει πως όταν έγραφα το σχόλιο,κάτω από το άρθρο είχε μηδέν σχόλια.Σαν να μάντευα τα επιχειρήματα των φιλελεύθερων που υπερασπίζονται το μνημόνιο(ή όποια άλλη-στο βάθος-αντεργατική πολιτική)και τα οποία μετά από μια ανανέωση στην σελίδα πετάχτηκαν μπρος μου.Ποιος καταντάει γραφικός τώρα;
Στις "Χαμηλές Πτήσεις" του Αρκά,υπάρχει ένας διάλογος μεταξύ του μικρού και του πατέρα του:Πατέρας:"Τί εννοείς έχεις ντυθεί παπαγάλος;"Μικρός:"Τι εννοείς έχεις ντυθεί παπαγάλος;"Συγχαρητήρια κερδίσατε ένα κουλουράκι κυβερνητικού μηδενισμού.Παρακαλούμε περάστε από τα γραφεία της "Ελληνική Κυβέρνηση Α.Ε." να παραλάβετε το βραβείο σας.
Γιατί αυτό που αντελήφθην,σαν υπόνοια από το σχόλιο σας, είναι ο συλλογισμός ότι όλοι οι ΔΥ είναι ξύστες οπότεκαλά παθαίνουν και καλύτερα να το βουλώσουν και ότι καλά κάνουν κάποιοι ΙΥ και τους κατακεραυνώνουν.Αν εννοούσατε κάτι άλλο,παρακαλώ ξεκαθαρίστε.
Αυτο που ισως δεν καταλαβαινετε κυριε Αντωνοπουλε ειναι οτι το μνημονιο το χρειαζομαστε. Και αν ειναι κατι που εχει κανει λαθος η κυβερνηση ειναι οτι δεν το εχει πει αρκετα ευθεως και να το εξηγησει.Ολα αυτα που δεν εχουμε κανει σαν χωρα τα τελευταια 50 χρονια, και εχουν γινει σε αλλες προοδευτικες και προχωρημενες χωρες, μας αναγκαζει το μνημονιο να τα κανουμε με συνοπτικες διαδικασιες. Επισης μας αναγκαζει να ξυλωθουν ολες οι μορφες του πελατειακου κρατους που εχει στηθει ειδικα απο το 81 και μετα, ειτε αφορα ολιγοπωλια ειτε αφορα συντεχνιες, τους καναπεδατους ΔΥ και τα γνωστα.Μακαρι να ειχαμε περισσοτερο μνημονιο, οχι λιγοτερο!Το οτι η συνεπεια ειναι, οτι για πολλους τερμα ο χαβαλες και θα πρεπει να δουλεψει κανεις για να δημιουργησει κατι, βεβαιως κατανοω οτι για καποιους ειναι σοκ. Ειδικα αν δεν εχεις τα προσοντα να ανταποκριθεις στον συγχρονο κοσμο. Αλλα να σας πω, ποσο γραφικες που ακουγονται οι φωνες αυτων που θελουν να κρατησουν με νυχια και με δοντια ενα διεφθαρμενο κρατος μπαμπα;
δηλαδη ξηλωνουν το πελατειακο κρατος αυτοι που το εστησαν? επιστρεφουν τα κλεμμενα αυτοι που τα τσεπωσαν? δεν παιρνουν μιζες και δεν ξεπουλανε απτοητοι αυτοι που κατεστρεψαν τα παντα?για να το κανω πενταροδεκαρες, επειδη τις ονομαζουν "διαρθρωτικες αλλαγες", δε σημαινει οτι ειναι κιολλας. προσωπικα ειμαι υπερ των ριζικων αλλαγων, αλλα να περιμενουμε κατι τετοιο απο τον σαμαρα ή το βενιζελο (ακομα και απο τον τσιπρα και τον "ποταμια" αν θες) ειναι ειτε εξωφρενικα αφελες ή εκ του πονηρου...
"""...... που πέρασε στη βουλή την Δευτέρα - στον πόντο κιόλας κρίθηκε παρότι «σικέ» το ματς, 152 υπέρ-151 κατά! - ..."""Εψηφισαν,δηλαδη,303 βουλευτες ;Μηπως θα μπορουσατε να μας παρασχετε διευκρινησεις επ'αυτου ;