ΕΜΕΝΑ ΠΑΛΙΑ, κύριε διευθυντά μου, με είχε συναρπάσει ο «χαρισματικός» Παπανδρέου της Δήμητρας για ΕΝΑΝ και μοναδικό λόγο. Που αποποινικοποίησε τη μοιχεία των Δέκα Εντολών. Είχα, βλέπεις, τους λόγους μου γιατί, αν και παραδοσιακά πιστή στον μακαρίτη τον Τηλέμαχο, ήθελα να μοιχευτώ ένα Σαββατοκύριακο για λόγους υγείας.
Έκτοτε αδιαφόρησα πλήρως για τα ερωτικά του σοσιαλισμού, είχα και το βάσανο με τον Τηλέμαχο που, ως ετοιμοθάνατος, δεν ήθελε να ταφεί κανονικά στη «μητέρα γη», αλλά τσακωνόμασταν γιατί επιθυμούσε ΚΑΥΣΗ!
«ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΥΣΩ, Τηλέμαχε, εν Ελλάδι; Στου Αϊ-Γιάννη τις φωτιές ή στον Γάγγη των Ινδιών, να τσικνίσει το Βαρανάσι που γίνεται το σόου του καρβουνιάσματος; Ποια είμαι; Η Ναργκίς είμαι;».
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΚΚΡΕΜΟΥΣΕ το θέμα «στάχτη» ή «κόκαλα». Τελικώς, πείστηκε ότι θα τον θάβαμε σε μεγάλο βάθος για να ‘ναι από τους πρώτους που θα εξέλθουν στη Δευτέρα Παρουσία και απόθανε φωνάζοντας, «Ζήτω το κοριτσάκι με τα σπίρτα». Το κατάπια κι έτσι έσπρωξα τη ζωή μου για να ‘μαι τώρα χήρα με ακρωτηριασμένη σύνταξη και έρμαιο της ζηλοφθονίας των συγγενών…
«ΚΑΚΩΣ ΛΑΜΒΑΝΕΙΣ σύνταξη και επικουρικό», λέει η νύφη μου, που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ήνεγκεν η ώρα να πω δημοσίως τι κάνει με τον αδερφό μου, που στρογγυλοκάθεται σε πολυθρόνα δημοσίου κι ας είναι συγγενής εξ αίματος, ρέζους θετικό. Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ, ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ, λούζεται στο γραφείο που έχουν ζεστό νερό για να μην ανάβουν θερμοσίφωνο στο σπίτι. Μάλιστα, πηγαίνει και η νύφη μου με τα παιδιά δυο φορές την εβδομάδα και λουτροκοπανιούνται ΔΩΡΕΑΝ, εις βάρος του Κράτους. Τάχα μου κάνει υπερωρίες κι όταν φύγουν οι άλλοι βγάζει από τα συρτάρια τα σαμπουάν και τις αλαφρόπετρες κι ορμά στην τουαλέτα. Μια φορά πήγε κι ο διευθυντής να λουστεί και να περάσει ακαζού βαφή στα μαλλιά και συμφώνησαν να μπανιαρίζονται από κοινού. Μεταξύ κατεργαραίων επήλθε η συμφωνία της Γιάλτας, κύριε διευθυντά μου.
ΙΔΟΥ, ΛΟΙΠΟΝ, πώς φαλίρισε το Έθνος, αλλά αυτά δεν τα συλλαμβάνει η φαντασία της σιχαμένης της τρόικας. Τέτοια συμβαίνουν στις αμαρτωλές ΔΕΚΟ, που τώρα ανακαλύψαμε τι ελευσίνια μυστήρια γίνονται εκεί μέσα. Γι’ αυτό, ειλικρινώς, όταν ακούω κάποιες στο κομμωτήριο να θρηνούν για το μίσος που μας έχει ο αρχιναζιστής Σόιμπλε και την κρίση, εκστομίζω τους στίχους του ποιητή:
Πέρυσι ανταλλάσσαμε ευχάς
Τους χρόνου να μπορέσουμε
Σε πιο φιρμάτα καμπινέ
Να κάτσουμε να χέσουμε.
ΑΛΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ όμως πέρυσι και πρόπερσι. Ακόμη είχαμε τη χριστιανική βεβαιότητα πως μετά θάνατον (μεγάλη πατέντα αυτό το «μετά θάνατον»), ΑΝ δεν συνεχίζαμε τον αυνανισμό και κάναμε σωστή ανακύκλωση απορριμμάτων, θα δικαιούμασταν βιολογικό Παράδεισο.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, αυτές οι ουτοπίες μάς τέλειωσαν και μόνο η συμπεθέρα μας, ως ισχυρογνώμων, επιμένει ότι η πίστη έχει τη δύναμη να υποκαταστήσει το ΕΣΥ. Μα, καλή μου, οι αρρώστιες της εποχής της Βίβλου δεν ήταν παραπάνω από πέντε: πόνος, γενικώς και αορίστως, ψώρα, τραχώματα, σύφιλη και σκασμένες φτέρνες λόγω σανδαλίων. Άντε και καμιά λύσσα.
ΑΔΙΚΩΣ ΟΜΩΣ ΣΥΓΧΥΖΟΜΑΙ, κύριε διευθυντά, αν και ο ανθελληνισμός εξαπλούται και πέραν του Ατλαντικού, όπου κατοικούν οι ΑΧΕΠΑ. Ναι, δυστυχώς!
ΕΙΔΑΤΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ με τον Ελληνοαμερικάνο σκηνοθέτη, σεναρίστα (και κυρίως «μαμάκια») ονόματι Αλεξάντερ Πέιν; Βγήκε ενώπιον της τηλεοπτικής υφηλίου και το μόνο που είπε, κρατώντας το μπιμπελό των Όσκαρ, ήταν «ΜΑΜΑ, ΣΕ ΑΓΑΠΩ» στα ελληνικά.
ΔΕΝ ΝΤΡΑΠΗΚΕ -ντράπου, παιδί μου- να φιγουράρει ως Έλλην με ξενικό όνομα, αν και το πραγματικό του, όπως έμαθα, είναι Αλέκος Πέος! Τι σκιάχτηκες, παιδί μου; Μήπως και σου αρνηθούν οι παλιοπροτεστάντες το Όσκαρ λόγω πέους; Γι’ αυτό, από πείσμα, δεν πρόκειται να πάω να δω τους Απογόνους σου μίστερ Πέιν με τον Γιώργο Κλούνεϊ του Νεσπρέσσο. (Καλό κουμάσι κι αυτός. Θέλει να φάει τον άντρα της Αντζουλίνας Ζολί, όπως άκουσα.)
ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ δεν μπορώ να σας καταγγέλλω μόνο τα υπαρξιακά μου, κύριε διευθυντά, κι επειδή ο κ. Καμίνης συνεχίζει να παριστά τον δήμαρχο των Σοδόμων και Γομόρρων, ΑΣ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΚΟΥΛΑ ΤΟΥ να πάει να δει τι βούρκος και δυσωδία συντελείται όπισθεν του φιλέλληνος Κάνινγκ στην πλατεία Κάνιγγος. Ταλιμπάν και άλλες φυλές Ασίας και Βαλκανίων σπεύδουν να ουρήσουν ανενδοίαστα γιατί ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΝΕ που έκλεισαν ΟΛΟ το Τζουράσικ Παρκ της Πρωτεύουσας; Μήπως ο εκλεγμένος -όπως και οι προηγούμενοι- δήμαρχος έχει νεότερα περί εγκράτειας των ουρολογικών φαινομένων; Ντράπου εις διπλούν, κύριε Καμίνη μας, γιατί ΑΛΛΟ πίστη κι ΑΛΛΟ κύστη και μάλιστα ουροδόχος.
ΠΩΣ, ΛΟΙΠΟΝ, να μη λιμπίζομαι τον κύριο Ερντογάν, που και ως δήμαρχος Ιστανμπούλ - Κωνσταντινούπολης μεγαλούργησε; Γι’ αυτό γονυπετώ και παρακαλώ τον Χριστό, τον Αλλάχ κι όποιον, τέλος πάντων, προΐσταται να κόβει μέρες από τον κωλοΜπαρόζο και να τις δίνει στον Ταγίπ, που ΚΑΙ σοβαρός είναι και αποδεδειγμένα αρχιδάτος!
Δική σας
Κική Νουρέγιεφ
ΥΓ.: Αν ξαναδείτε αυτήν τη Γερμανίδα ξυλόκοτα, την Ούτε Λέμπερ (που πάει κι έρχεται), να της μηνύσετε πως μαύρο φίδι που την έφαγε αν η Ζωζώ, εκτός του Αττίκ, προσεγγίσει και τον Κουρτ Βάιλ.
σχόλια