Ο ηθοποιός Τάκης Βλαστός, η μητέρα του οποίου υπήρξε αδερφή του Διονύση Παπαγιαννόπουλου, έστειλε την ακόλουθη επιστολή με αφορμή το άρθρο-αφιέρωμα του Αντώνη Μποσκοΐτη στον παλιό δημοφιλή ηθοποιό που δημοσιεύτηκε στο LiFO.gr.
«Διάβασα το άρθρο του κ. Μποσκοΐτη και στέλνω μερικές διευκρινίσεις προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πράγματα δηλαδή που ο συντάκτης σας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει. Πολλοί που φέρουν το επώνυμο Παπαγιαννόπουλος ισχυρίζονται ότι είναι συγγενείς του Νιόνιου. Στην οικογένεια πράγματι υπάρχει ένας οδηγός ταξί, ο οποίος εργάζεται πάντα νύχτα και είναι εγγονός της αδερφής του. Διαψεύδω το ότι ο Παπαγιαννόπουλος έστελνε γράμματα στον εαυτό του κατά το τέλος της ζωής του. Δεν γνωρίζουμε κάτι σχετικό. Μόνο μια χριστουγεννιάτικη κάρτα προς εμένα είχε βρεθεί μετά τον θάνατο του, που ποτέ δεν μου είχε στείλει.
Ο Παπαγιαννόπουλος προερχόταν από μια οικογένεια με οχτώ και όχι δέκα παιδιά. Στο τέλος είχαν μείνει μόνο δύο, εκείνος και η μητέρα μου, η αδερφή του, στην οποία είχε μεγάλη αδυναμία. Ήταν το έβδομο στη σειρά παιδί, ο προτελευταίος. Το όγδοο ήταν ένας αδερφός τους, ο Πέτρος, που μετανάστευσε στην Αμερική και πέθανε εκεί, δεν επέστρεψε ποτέ στην Ελλάδα. Ένα ή δύο παιδιά ακόμα από την οικογένεια πέθαναν μες στην Κατοχή από ασιτία. Όλοι μαζί ζούσαν στο Διακοφτό πλην της μητέρας μου και μιας άλλης αδερφής τους, που έμενε με τον άντρα της στην Αθήνα.
Με ενόχλησαν ιδιαίτερα οι αναφορές στη συνέντευξη του Παττακού. Αυτό το "μας εσώσατε από το χάος, την αναρχία και τους κομμουνιστάς'' που του είχε πει, υποτίθεται, ο θείος μου, δεν υπήρξε παρά μόνο μες στο κεφάλι του Παττακού. Επομένως, όχι απλώς την πετάμε τη μαρτυρία του Παττακού, όπως έγραψε και ο κ. Μποσκοΐτης, αλλά την αποκηρύσσουμε μετά βδελυγμίας.
Με ενόχλησαν ιδιαίτερα οι αναφορές στη συνέντευξη του Παττακού. Αυτό το "μας εσώσατε από το χάος, την αναρχία και τους κομμουνιστάς'' που του είχε πει, υποτίθεται, ο θείος μου, δεν υπήρξε παρά μόνο μες στο κεφάλι του Παττακού. Επομένως, όχι απλώς την πετάμε τη μαρτυρία του Παττακού, όπως έγραψε και ο κ. Μποσκοΐτης, αλλά την αποκηρύσσουμε μετά βδελυγμίας.
Ο Παπαγιαννόπουλος ήταν δεξιός και φιλοβασιλικός, αλλά ουδέποτε σχετίστηκε με τη χούντα των συνταγματαρχών. Είχε φιλία με τον Κωνσταντίνο τον Γλίξμπουργκ, όπως και με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που ποτέ δεν "επιδείκνυε", καθ' ότι μια ζωή υπήρξε διακριτικός άνθρωπος. Από καιρό σε καιρό έκανε κάποια ταξίδια και συναντούσε προσωπικά τον Καραμανλή. Με βεβαιότητα σας λέω πως η προτίμησή του στη δεξιά παράταξη οφειλόταν εν πολλοίς στη φιλία αυτή. Δεν τα έλεγε αυτά τα πράγματα, επαναλαμβάνω, απλώς τα γνωρίζω από πρώτο χέρι και σας τα μεταφέρω για πρώτη φορά.
Φίλος καρδιακός υπήρξε και με τον Δημήτρη Χορν. Όταν φτιαχνόταν η προτομή του στην κεντρική πλατεία του χωριού και όχι στην παραλία του Διακοφτού, μου τηλεφώνησε ο Χορν και με κάλεσε στο σπίτι του, στη Βασιλέως Γεωργίου. Μου έδωσε εκατό χιλιάδες δραχμές: "Αυτά για την προτομή του Νιόνιου" μου είπε. Είναι κάτι που αποκάλυψα μετά τον θάνατο του Χορν, καθώς με είχε παρακαλέσει να μη μάθει κανείς για την προσφορά του. Ο Παπαγιαννόπουλος πολέμησε όντως στην πρώτη γραμμή του ελληνοαλβανικού μετώπου μαζί με τον ηθοποιό Ντίνο Ηλιόπουλο, όπως είχε πει και ο ίδιος ο Ηλιόπουλος κάποτε στη μητέρα μου και αδερφή του. Δεν πρόλαβα να το διασταυρώσω προσωπικά, καθώς κανένας από τους δύο δεν βρίσκεται σήμερα εν ζωή.
Ποτέ δεν ανήκε στις τάξεις του Εθνικού Στρατού και ποτέ δεν πολέμησε στον Εμφύλιο, εφόσον τότε ήταν ήδη επαγγελματίας ηθοποιός και έπαιζε στο θέατρο. Το ότι παρέμεινε "γεροντοπαλίκαρο" λόγω μιας ερωτικής απογοήτευσης έχει μια βάση κατά 50%, αλλά δεν ήταν η Άννα Καλουτά η γυναίκα της ζωής του. Ο Νιόνιος είχε κρυφή σχέση με μια άλλη γυναίκα, ήθελε να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά, αλλά δεν ήταν εφικτό αυτό, καθώς εκείνη, που βρίσκεται σήμερα στη ζωή, ήταν ήδη παντρεμένη. Μέχρι σήμερα δεν το έχει παραδεχτεί και ενοχλείται με οποιαδήποτε αναφορά, γι' αυτό και δεν αποκαλύπτω το όνομα της.
Το αστείο της υπόθεσης δεν είναι το ότι ο Νιόνιος θεωρούνταν απλώς λάτρης των γυναικών αλλά και μεγάλος εραστής. Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει απ' τους άλλους συναδέλφους του, μεγάλους εραστές, σαν τον Κώστα Χατζηχρήστο, ήταν το ότι ποτέ δεν ήθελε να ξέρει κανείς με ποιαν είχε σχέση. Ο Νιόνιος μιλούσε τέσσερις και πέντε φορές τη μέρα στο τηλέφωνο με τη μητέρα μου και κανονίζαμε να περάσουμε το Πάσχα του 1984 στο χωριό. Έναν χρόνο πριν είχε τελειώσει το χτίσιμο του σπιτιού του στο Διακοφτό, ενός μεγάλου, άνετου σπιτιού που πάντα ονειρευόταν, με σκοπό να αποσυρθεί εκεί.
Η καρδιά του όμως τον ενοχλούσε. Σημειωτέον, είχε κάνει επέμβαση "μπαλονάκι" στο Λονδίνο, αφού τότε δεν γινόταν εδώ, χωρίς να μας πει τίποτα, περισσότερο για να μη στενοχωρήσει τη μάνα μου. Μας είχε πει δηλαδή ότι πήγε για να κοιτάξει το θέμα του ποδιού του, εφόσον, ως γνωστόν, το 1977, σε μια περιοδεία του, ήταν συνεπιβάτης σε ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, στο οποίο είχε σκοτωθεί η ηθοποιός Χάρις Λουκέα. Από εκείνο το δυστύχημα και μετά είχε μόνιμους πόνους στο πόδι του. Ο γιατρός του τού είπε ότι δεν τη βλέπει καλά την καρδιά του και καλό θα ήταν να μείνει μέσα. Του απάντησε ότι θα έμπαινε στο νοσοκομείο μόλις τελείωναν οι διακοπές του Πάσχα. Δεν πρόλαβε όμως. Ο Παπαγιαννόπουλος πέθανε στον ύπνο του.
Η εικόνα του πεσμένου στο πάτωμα αγγίζει τα όρια της τυμβωρυχίας και υποκινήθηκε από ένα σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας "Έθνος" εκείνου του καιρού. Μάλιστα, είχα κινηθεί δικαστικά εναντίον τους, αλλά οι υποθέσεις με τα κληρονομικά που έτρεχαν με έκαναν να το αφήσω το θέμα. Ο ιατροδικαστής Σωκράτης Καψάσκης μου είχε παραδώσει φωτογραφίες ακριβώς όπως βρέθηκε από τη γυναίκα που καθάριζε το σπίτι του στην Αθήνα. Ο Παπαγιαννόπουλος είχε δύσπνοια και δεν μπορούσε να κοιμηθεί ξαπλωμένος, γι' αυτό και τα τελευταία χρόνια κοιμόταν στην πολυθρόνα του, βάζοντας μαξιλάρια στα μπράτσα της. Βρέθηκε με ανοιχτά μάτια και ανοιχτό στόμα.
Θυμάμαι πως μόλις μας ειδοποίησαν το πρωί της Μεγάλης Τρίτης του '84 είχε τέτοια κίνηση στους δρόμους μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι, ώστε είχαν ήδη φτάσει ο ιατροδικαστής, τα δύο κρατικά κανάλια και οι δημοσιογράφοι. Η ηθοποιός Ελένη Ζαφειρίου, επίσης, που έμενε κοντά του και δεν γνωρίζουμε ποιος την ειδοποίησε. Η τελευταία εικόνα του, όπως μας την περιέγραψε η καθαρίστρια προτού τον ξαπλώσουν, ήταν στην πολυθρόνα του με μια έκφραση δύσπνοιας στο πρόσωπό του. Προφανώς, ο άνθρωπος προσπαθούσε να ανασάνει και "έμεινε" επί τόπου.
Σύμφωνα με τον κ. Καψάσκη, ο Παπαγιαννόπουλος πέθανε Σάββατο των Βαΐων προς ξημερώματα Κυριακής του Λαζάρου, εξού και η σορός είχε μπει στη φάση της σήψης όταν τον βρήκαμε. Αυτά από μένα. Ευχαριστώ προσωπικά τον κ. Μποσκοΐτη γιατί το άρθρο του είναι σοβαρό, καλογραμμένο, περιέχει χρήσιμες πληροφορίες, σαν αυτή με την άρνηση του Νιόνιου να χαιρετίσει τον ναζί Μέρτεν, και πράγματα που δεν γνώριζα ούτε εγώ, όπως η χιουμοριστική ιστορία της ηθοποιού Ρίκας Διαλυνά. Σας ευχαριστώ για την κατάχρηση του χώρου σας»
Με τιμή, Τάκης Βλαστός
σχόλια