καλές κυρίες*

καλές κυρίες* Facebook Twitter
4

καλές κυρίες* Facebook Twitter


Πάντα τις φοβόμουνα τις πολύ καλές κυρίες. Από ένστικτο στην αρχή, από στερνή μου γνώση μετά. Τις θυμάμαι σε κάτι συσσίτια κατηχητικών που μοιράζανε ντεβέτες και εικονίτσες στα φτωχά παιδάκια, σε κάτι κατασκηνώσεις που μαγείρευαν εθελοντικά κι είχαν πίσω απ' την κουτάλα τα καρφιά έτοιμα για τη σταύρωση. Όλοι έλεγαν "μπράβο στις καλές κυρίες", αλλά εγώ δεν πολυτσιμπούσα γιατί είχαν ξινισμένες νυφιτσομουρίτσες που δεν ταίριαζαν με καλοσύνες και ανωτάτη χριστιανική.


Τις ξαναείδα σε τηλεμαραθώνιους για τη γιούνισεφ, σε μπαζάρ αλληλεγγύης, σε ψυχωφελή γκαλά - μπροστά μπροστά, με τον σιστοβάρη ριγμένο νωχελικά στους ώμους, με μια αρμαθιά φακαντόρο και τον στυλίστα παραδίπλα να διορθώνει το τιραντάκι.

 

καλές κυρίες* Facebook Twitter

 

Ίδιες με τις άλλες, αν εξαιρέσεις την ελεγχόμενη τριχοφυία και τις ανεξέλεγκτες κάμερες.

 

Βγήκαν και βόλτα στον Πειραιά εσχάτως οι καλές κυρίες. Πάλι μοιράζανε μακαρόνια μέλισσα και ανθρωπισμό. Μόνο που όλα αυτά δεν θέλουνε καμέραμαν, κουρνιαχτό, εφτακόσια χαμόγελα και τριακόσια δύο πλάνα μέχρι να πετύχει το καλό προφίλ.

 

Και τις ξαναφοβήθηκα. Πολύ, πολύ -πάρα πολύ.

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
Ρώτα και εμένα που οι παν-καλές κυρίες (μητέρα και αδελφή) με έπεισαν ότι πρέπει να κλαίω νύχτα μέρα για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες επειδή τόλμησα να τις εξομολογηθώ ότι με βίαζε ο άνδρας(για την μητέρα μου) και πατέρας για την αδελφή μου ...........όσο για μένα δεν ξέρω τι σχέση είχα με αυτό το τέρας.....Έτσι η ζωή μου καταστράφηκε από την εφηβεία μου και δεν διορθώθηκε ποτέ...