Αυτά που μ' άρεσαν ― μια λίστα
Μια λίστα που είχα συντάξει με τα πράγματα που μου αρέσουν (όταν ήμουν νέος κι άπραγος)
Πριν πολλά χρόνια είχα συντάξει αυτό το συναξάρι - προφανώς ένοιωθα πολύ σπουδαίος. Το αναδημοσιεύω, λες κι αφορά έναν ξένο. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, κι έχει δίκιο ο αρχαίος σοφός που ισχυρίζεται ότι ο κάθε άνθρωπος ζει πέντε ζωές μέσα στη ζωή του. Υπάρχει όμως ένα πραγματολογικό ενδιαφέρον στη λίστα: συγκεφαλαιώνει όσα ένας κουλτουριάρης της μεταπολίτευσης ζούσε ή νόμιζε ότι ζει σε μια ανώριμη και εν πολλοίς υποκριτική εποχή (π.χ. Μουρασάκι Σικίμπου δεν έχω διαβάσει πλην λίγων σκόρπιων σελίδων).
Μ' αρέσουν τα χλωρά αμύγδαλα, πριν δέσουν εντελώς. Μ' αρέσουν τα κύματα του Σεπτέμβρη, ζεστά και θολά κάπως. Μ' αρέσει η μουσική στο σβηστό σπίτι, με τα φώτα του δρόμου και μερικά ουίσκι. Μ' αρέσουν τα dvd της Criterion Collection, όταν φυσάει και βρέχει. Μ' αρέσουν σχεδόν όλα τα αεροδρόμια του κόσμου -μικρά και μεγάλα. Μ' αρέσει η φωνή του αηδονιού, τη νύχτα. Τα σπίτια κάτω απ' το Σύνταγμα. Οι εκδόσεις του ΜΙΕΤ. Μ' αρέσει το νέο φεγγάρι, τους μήνες του καλοκαιριού. Μ' αρέσει το μπάνιο όταν βρέχει - και τη νύχτα. Μ' αρέσουν τα αδέσποτα σκυλιά. Το χάδι στο σβέρκο, που σημαίνει σε θέλω και σε εμπιστεύομαι. Η βροχή στα φύλλα (το έδειξε ο Ταρκόφσκι στο «Αντρέι Ρουμπλιέφ» με ονειρώδη ρυθμό, πένθος και στόφα αρχοντική). Μ' αρέσει το Ιντερνετ. Ακόμα περισσότερο, τα βιβλιοπωλεία. Μ' αρέσει να ξαναδιαβάζω μια εικοσαριά βιβλία -Αρχαίους Λυρικούς, Καβάφη, τα σονέτα του Σέξπιρ, Σολωμό, Κάλβο, 'Ελιοτ (τώρα παρατηρώ ότι όλα αυτά είναι ποίηση).
Μ' αρέσουν τα γαλατένια πρωινά της Θεσσαλονίκης, όταν κατεβαίνω να αγοράσω γάλα και μπουγάτσες. Μ' αρέσει η Ανατολή, με όσα περιλαμβάνει -ο λικνισμός της ζωής, το βαθύ βλέμμα, ο ίλιγγος της φοινικιάς, η διαύγεια της νύχτας, ο αγέρας με τα γιασεμιά στο ποτάμι. Μ' αρέσει το βελούδο της Μπίλι Χολιντέι. Το διάβασμα στον καναπέ με τη γάτα να γουργούριζει στα πόδια. Μ' αρέσουν τα μεγάλα ταξίδια με αυτοκίνητο, μόνος. Μ' αρέσουν τα επαρχιακά και συνοικιακά μπαρ, ορισμένες ζημιάρικες νύχτες. Μ' αρέσουν τα σαρκώδη χείλη των ανθρώπων. Μ' αρέσει το σεξ - κυρίως όταν συνδυάζεται με την τρυφερότητα. Μ' αρέσουν τα τρένα.
Μ' αρέσει ο Ντοστογιέφσκι - φτιαγμένος από χώμα και νερό. Μ' αρέσουν τα χωριά της Βαλτικής (ένα κέντημα της μοναξιάς), τα αμμοχώραφα στο Νείλο, τα ξύλινα τουρκόσπιχα στις φτωχές συνοικίες του Βοσπόρου. Μ' αρέσουν τα «Μαύρα Μάτια» του Μιχάλκωφ. Μ' αρέσουν τα νησιά του Αιγαίου -δεν έχω δει μεγαλύτερη ομορφιά. Μ' αρέσουν οι Ελληνες της Μακεδονίας απλοί και δοτικοί και απονήρευτοι. Μ' αρέσει το ξενοδοχείο Ouro Verde στο Pίo ντε Τζανέιρο. Η πανσιόν Ρόμα στο Κάιρο. Τα αντρικά του Φεραγκάμο. Και σχεδόν όλα τα αντικείμενα του Hermes. Μ' αρέσει ο δυνατός αγέρας τη νύχτα, στις Μάντρες της Ανάφης. M' αρέσουν τα νέα κινητά που κάνουνε παπάδες. Μ' αρέσουν οι γάιδαροι -τους αγαπώ βαθύτατα! Μ' αρέσει το ενδελεχές foot-massage. Η ροζέ σαμπάνια με όστρακα. Ο Σοπέν από τον Αρτούρο Μπενεντέτο Μικελάντζελι. Οι φίλοι μου -βρίσκονται πέρα από το καλό και το κακό. Μ' αρέσει τo New York Review of Books. Οι περιπαθείς μιλόγκες. Τα πειραματικά φιλμ του Μπράκατζ. Ο Μπρεσόν -στυφό κουκούτσι. Το χίπικο ήθος.
Μ' αρέσει «Η καρδιά της Ανοιξης» του Yeats -ένα κομμάτι που με μάγεψε διά βίου. Το μπάνιο στα απόμερα ρυάκια του Αγίου Oρoυς, το χειμώνα. Ο εσπερινός στις άδειες εκκλησίες. Το απόβραδο του χειμώνα, τα πουλιά στο σύρμα, η κατσαρόλα που βράζει, το κόκκινο κρασί στην κουζίνα μέχρι να γίνει το φαΐ, ένας μεζές, ένα φιλί, αγκαλιά με τον άνθρωπό σου στους υδρατμούς. Μ' αρέσει η αργή μέθη στα american bar, παρέα με τα γερόντια, το πλήθος της Πατησίων, το βύθισμα στις σκέψεις, η συνομιλία με τις σκιές. Μ' αρέσει ο Ντίλαν Τόμας. Και ο Μπομπ Ντίλαν. Η Μουρασάκι Σικίμπου, το μέτρο κι η αβρότητα του Όζου, η ιαπωνικότητα.
Μ' αρέσουν οι άγριες τριανταφυλλιές. Evας άβατος κήπος με νερατζιές στην Αναφωνήτρα. Τα ασημένια νεροπότηρα. Μ' αρέσει η Ακαδημίας όταν σχολάνε τα σινεμά και φυσάει. Μ' αρέσουν οι λαχανόκηποι. Τα ιαματικά λουτρά του Λαγκαδά, τα απογεύματα του χειμώνα. Μ' αρέσει το ντιζάιν της Apple. Μ' αρέσουν οι άνθρωποι όταν τους παρατηρώ κι έτσι δεν με μπερδεύουν τα προσωπικά μας - πλάσματα αδύναμα, ψιλοχαμένα, αναζητώντας στοιχεία τρυφερότητας, ασφάλειας, θεραπείας του πόνου. Μ' αρέσουν τα free έντυπα. Η ποίηση του 'Οσιπ Μάντελσταμ. Οι γυμνές εκτάσεις της Γεωργίας. Το σάλιο που κυλάει απ' το στόμα των μωρών όταν κοιμούνται. Τα αφγανικά χαλιά. Τα ανοιχτά αμάξια. Η Πρωτομαγιά του Βιζυηνού. Ο ζεστός καταρράκτης απέναντι από τις Θερμοπύλες. Η Τέχνη -δεν ξέρω ωραιότερο ίχνος της ζωής. Μ' αρέσει το ναι που έρχεται μετά από πολλά όχι...
