Το δραματάκι της Μέγκαν και του Χάρι
Απορείς πώς τόσοι αιώνες παλιού πλούτου καταλήγουν σε αυτή την άδεια κοίτη
ΕΙΔΑ ΤΟ ΔΡΑΜΑ της Μέγκαν και του Χάρι στο Netflix. Τι κούφιοι άνθρωποι. Προφανώς έχουν τα άγχη τους- εκείνη ένιωθε πιεσμένη στο παλάτι διότι οι άλλες καπάρωναν όλη τη χρωματική παλέτα κι αναγκαζόταν να φοράει μόνο αδιάφορα χρώματα· εκείνος έκανε ψυχανάλυση για να αντέξει το γεγονός ότι η Daily Mail δεν τον άφηνε ανενόχλητο να κάνει παρτούζες με ντραγκς.
Κακομαθημένα που στοιχηματίζω δεν έχουν ανοίξει βιβλίο στη ζωή τους, περιφέρονται από πάρτι σε δείπνο, και χρησιμοποιούν τις αγαθοεργίες ως αλατοπίπερο του ίματζ τους. Όλη την ώρα με ένα κινητό στο χέρι, τραβάνε την υπέροχη, βαρετότατη ζωή τους, διανθισμένη με άπειρες μούτες, ουάου και νάζια― μόνο στην ώρα της εκκένωσης δεν τους είδαμε, που θα προσέθετε κάπως στη δραματικότητα του κόσμου τους. Ακόμα και στην ερημική σκηνή της Μποτσουάνα, όπου έδεσε το γλυκό, το κινητό δούλευε υπερωρία.
Το περιβάλλον τους, αποκλειστικά επίσης από ανθρώπους της δύναμης με πλατύτατο πορτοφόλι και ρηχότατο πνεύμα, καρακαλτάκες της αριστοκρατίας, κουρασμένα party boys και it girls με δακρύβρεχτη ενσυναίσθηση― ούτε ένας άνθρωπος με λίγη σοβαρότητα, έτσι, για ξεκάρφωμα.
Απορείς πώς τόσοι αιώνες παλιού πλούτου καταλήγουν σε αυτή την άδεια κοίτη, όπου υπάρχουν μόνο οι φυλλάδες, το χρήμα, οι μπηχτές, τα ακατοίκητα με τα χρυσά φατνώματα και το υστερικό image making, είτε για αυτούς τους «επαναστατημένους» δούκες, είτε για τους άλλους (Ουίλιαμ, Κέητ κ.λπ.) που παίζουν το παιχνίδι ιεραποστολικά.
Ο κόσμος ψοφάει για παραμύθια, οk, και βγαίνει πολύ χρήμα από την ανακύκλωση του στέμματος. Όμως το ανέκδοτο δεν έχει πλάκα, αν έχεις στοιχειώδη αίσθηση του μοντέρνου κόσμου. Είναι μια σαπουνόπερα για Ζαμπούνηδες, η αποθέωση του image making, με εμφανή δοσολογία: μωράκια, σκυλάκια, λίγος ακτιβισμός, λίγο metoo, λίγο μαστίγωμα της αποικιοκρατίας ταυτόχρονα με θωπείες της Κοινοπολιτείας, a woman of colour, αν ξέρατε τι χάσατε αφήνοντας την Μεγκ να φύγει, τα πιτσουνάκια στο λιλιπούτειο κότατζ, τύφλα να 'χουν οι στωικοί…
Χίλιες φορές το Μπρίτζερτον, που είχε και ωραία γυμνά...
