Aίσθηση κούρασης. Για όλους και για όλα. Φθόνος για ό,τι κατάφερε να ζει πέρα από το δικό «μας» σύστημα. Βρέχει κι όλα δείχνουν τελειωμένα. Ο δρόμος, το σπίτι, η αγάπη, η μουσική. Κάθομαι ακίνητος και περιμένω να καταλάβουν κι άλλοι ότι μιλούν με ένα νεκρό, κοιτούν ένα νεκρό.
―Του Α.Ζ., από το ανέκδοτο έργο «Σαν όλους τους άλλους»
