Ο φθόνος, ο φθόνος!
Μια βόλτα στην περιοδική έκθεση του Μουσείου Ακρόπολης
ΝΑ 'ΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ να κλαιγόμαστε κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Ανυπόφορες μέρες, καταθλιπτικές, που δεν παλεύονται. Κάτι μού συμβαίνει μόλις έρχεται ο Φλεβάρης και μαραίνομαι, μια οργανική κατολίσθηση. Τέλος πάντων, σήμερα πήγα στο Μουσείο Ακρόπολης, να περάσει τουλάχιστον η ώρα. Έκθεση: «Προσωποποιήσεις και Αλληγορίες από την Αρχαιότητα έως Σήμερα». Θέμα: «Πώς προσωποποιούνται ο Έρωτας, ο Πόθος, ο Ίμερος, ο Ύπνος, το Όνειρο και ο Θάνατος; Κι ακόμα η Ζήλεια, ο Φθόνος, η Διαβολή, η Συκοφαντία, τα ανθρώπινα πάθη και τα συναισθήματα; Τα ουράνια σώματα, οι ήπειροι, τα νησιά, τα βουνά και τα ποτάμια; Κι οι θεσμοί, οι πόλεις, το δίκαιο και το άδικο, η Δίκη και η Αδικία;»
Είναι μια έκθεση λίγο ανοικονόμητη, με έξοχα εκθέματα που παρά το κοινό νήμα που τα ενώνει, εκτείνονται σε τόσες εποχές και διατάσσονται στο χώρο τόσο μπερδευτικά, που αφήνουν μια αίσθηση μπλοκμπάστερ τσέπης (που απέτυχε).
Οπότε επικεντρώθηκα σε πολλά μεμονωμένα εκθέματα (μερικά είναι αριστουργήματα), τα απόλαυσα με την καρδιά μου και φωτογράφισα ορισμένα.
O Αχελώος ποταμός ως τινέϊτζερ____ Ήταν ο πιο καλωσυνάτος ποταμός, όταν τα αγόρια έφταναν στην εφηβεία, έκοβαν τα μαλλιά τους και τα πετάγανε μέσα στα ήμερα νερά του.
Ο Φθόνος _____ Μικρότατο αγαλματάκι, αλλά με ένταση γιγαντιαία. Απίστευτα μοντέρνο μετά από τόσους αιώνες (323 -146 π.Χ.). Όσα θα κατόρθωνε τον 19o αιώνα ο Ροντέν, ακόμη και ο Τζιακομέτι, υπάρχουν ήδη εδώ. Ο άνθρωπος που το μίσος για το καλό του διπλανού του δεν τον αφήνει να ανασάνει ― σαν θηλειά. Το μεγάλο πέος δεν ξέρω τι συμβολίζει· πάντως δεν ήταν καλό πράγμα στα αρχαία αγάλματα. Μεγάλα πέη (εκτός από τους σειληνούς ή τους διονυσιάζοντες) είχαν οι δούλοι, οι ξενομερίτες ή οι γέροι. Δες εδώ.
O τρανς Πόθος____ Μπροστά, πέος· κόμμωση γυναικεία· γλουτοί μεταξύ γυναίκας και παιδιού. Τέτοια οπίσθια συνήθως έχουν οι νάρκισσοι δίπλα στα ποταμάκια ή γερτοί σε κλίνες ηδυπαθείς― ή έστω ο Γανυμήδης. Αλλά γιατί ο πόθος (κάτι ορμητικό και βίαιο εκ φύσεως) να έχει εδώ αυτή την κάπως νωθρή στάση, αυτή την αμφιθυμία φύλου;
Το παλικάρι έχει καημό _____Ο Έρως του Τσαρούχη, αντίθετα, δεν έχει τίποτα αμφίθυμο. Έχει μια καθαρή, ντούρα αρρενωπότητα που μυθολογήθηκε πολύ πριν παραδεχτούμε ότι ήταν κατάφορτη από συμπλέγματα και βία.
Ο Βοριάς____ Έχει κάτι από τη ρώμη και την υγεία του ανέμου που κατεβαίνει από τα βουνά, σμιχτά φρυδια, φουσκωμένη φλέβα στο λαιμό, μαλλιά σαν κύματα... Άψογος!
Υπάρχει παρενόχληση____ αλλά υπάρχει και ανταπόκριση, αν κρίνουμε από το ορθωμένο πέος.
Ο Αχελώος ____ Μα πώς στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. κάποιος ήταν τόσο κουλ και εφευρετικός ώστε να απεικονίσει ένα ποτάμι έτσι; Χωρίς να υπάρχει κάποιο προηγούμενο τέτοιας ελευθερίας. Με γενειάδα που ρέει, κέρατα, μουστάκι και αυτιά Σρεκ.
Ο Έρωτας τα σπάει ξανά____ Υπάρχει υπερβολική πλοκή εδώ. Η Πειθώ οδηγεί τον σκανταλιάρη Έρωτα, που κλαίει, μπροστά στη μαμά Αφροδίτη. Προφανώς κάποιου πάλι έσπασε το τζάμι- ή την καρδιά. Ο Αντέρωτας, πίσω απ' την πλάτη της Αφροδίτης δείχνει τον αδελφό του κοροϊδευτικά με τεταμένο χέρι. Αλλά εκείνο που μου αρέσει περισσότερο εδώ είναι η ζωγραφική των Λατίνων, η ηρεμία και η κομψότητα, τα βουνά και τα δέντρα σαν σκιές ονείρου, η αχλή και η πολυτέλεια που αναδίδεται και γίνεται κατάφαση αρχικά στην ευζωΐα και εντέλει στη ζωή.
Θυμήσου ότι θα πεθάνεις _____ Άσε μας χρυσέ μου κι εσύ...
