Παραμονή Χριστουγέννων, Οδός Πανεπιστημίου
Κατεβαίνοντας στην Πανεπιστημίου -κόσμος πιο βαστικός από ό,τι συνήθως, με τσάντες- μια έντονη αποφορά. Δυσάρεστη. Δίπλα στο περίπτερο, ένας άστεγος κουκουλωμένος. Δεν τον έπιανε το μάτι σου, φαινόταν σα μια πεταμένη κουβέρτα.
Πρόβαλλε η γάμπα του, μολυσμένη, ανοιχτή πληγή. Πλησίασα. Αυτό μύριζε.
-Ζει; ρώτησα τον περιπτερά.
-Ζει! Ζει!, απάντησε, ενοχλημένος -σα να μιλούσε για καποιον που κάνει αταξίες για να προκαλέσει την προσοχή.
