The Queer Killers: Ένα ποίημα του Harold Norse, μεταφρασμένο πρόχειρα.
Ο Νοrse έχει γράψει μερικά από τα πιο σπαρακτικά πράγματα για τoυς φόνους των gays και τη βαναυσότητα του μπούλινγκ, σε μια εποχή που δεν υπήρχε καν ο όρος.
ΣE ENA ΠΟΣΤ του για τον Άκο Δασκαλόπουλο πριν 5-6 χρόνια ο Φωντας Τρούσας παρέθετε ένα ποίημα του Harold Norse. Aναδημοσιεύω τι έλεγε σχετικά για αυτην την εξαιρετική περίπτωση της beat generation.
Ο Harold Norse (1916-2009) υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της beat poetry. Αντιγράφω ένα μικρό βιογραφικό του από τον μεταφραστή του στην Ελλάδα (και άξιο ποιητή) Γιάννη Λειβαδά, έτσι όπως το διαβάζω στο βιβλίο «Ανθολογία Μπιτ Ποίησης» [Ροές, 2003]:
«Ο Χάρολντ Νορς γεννήθηκε το 1916 στη Νέα Υόρκη. Άφησε από νωρίς τις ΗΠΑ και έζησε αρκετά χρόνια σαν περιπλανώμενος στην Ευρώπη. Για πολλούς θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές της γενιάς του. Για πολλά χρόνια έζησε ιδιωτεύοντας, όντας αμέτοχος στα γεγονότα που καθόρισαν το προφίλ της μπιτ γενιάς. Δεν κέρδισε ποτέ την πρέπουσα αναγνώριση. Εκτός από ποίηση έχει γράψει κι ένα σύνολο πεζών πειραματικών κειμένων».
Ο Norse είχε περιπλανηθεί στην Αθήνα, την Κρήτη, την Ύδρα και αλλού στο πρώτο μισό του ’60. Στο «Classic frieze in a garage» αποτυπώνει μία τέτοια περιπλάνηση… Ή, όπως μεταφράζει ο Άκος Δασκαλόπουλος ήδη από το ’65…
ΚΛΑΣΙΚΗ ΖΩΦΟΡΟΣ Σ’ ΕΝΑ ΓΚΑΡΑΖ
(…) Περπατώντας μέσα σε πυρπολημένα καντούνια
πνιγμένα στις μπουγάδες
κίτρινα φλασκιά στα παραθύρια
απομεινάρια του πολέμου να γκρεμίζονται
ξεπεσμός ανθρώπινος
τόσο βαθύς και απελπιστικός να πνίγεσαι στα γέλια
όταν ξάφνου είδα σε στουπιά γρασωμένα ανάμεσα και λάδια,
ρόδες και άξονες ενός γκαράζ
τα γυμνά γλυπτά, μορφές
μιας κλασικής ζωφόρου
εκεί δα, πάνω απ’ τα λυμένα
μέρη αυτοκινήτων!
Τέλεια! και τι παράδοξο! Γκαράζ
καταπίνει Σαρκοφάγο!
Ένας τεχνίτης ήρεμα ψεκάζει χρώμα
ένα φτερό, ενώ
Λάπιθοι και Κένταυροι σκύβουν και τον παρατηρούν!
χαμηλά
άλογη σάρκα!
καλόσχημοι μηροί! μάτια
της Αφροδίτης!
Ο μύθος της Μεσόγειος
μέσα σε τούτο το γκαράζ
όπου λιγνά αγόρια μελαψά
δεν βλέπουν τίποτα παράδοξο
δουλεύοντας ανάμεσα
σε θεούς και πεθαμένους ήρωες!
Αλλά εγώ είδα τον Ερμή μες στο ουράνιο τόξο
του σκοτεινού λαδιού πάνω στο πάτωμα
εκεί καθρεφτισμένον
και τ’ άγρια μαλλιά της Σίβυλλας
καθώς τα λόγια της τρελά και πνιγμένα
χανόντουσαν κατ’ απ’ το μούγκρισμα του κινητήρα.
MΕ ΛΙΓΟ ψάξιμο στο ίντερνετ μπορεί κανείς να βρει τα πάντα για τον Νorse. Δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Έτσι, διαγραμματικά να πω, ότι στην κλασική beat περιπλάνησή του σε Μαρόκο, Παρίσι και ολίγη Ιταλία, φυσικά πέρασε και από Ελλάδα, το '63. Νοίκιασε ένα σπιτάκι κάτω από την Ακρόπολη και επιδόθηκε στην ποίηση και το σεξ. Από εκεί εξέδραμε κυρίως στα νησιά. Ο Νάνος Βαλαωρίτης τον φιλοξένησε στη Μαδουρή. Στην Κρήτη τα έφτιαξε με κάποιον Θάνο (φάτσα!). Στην ΄Υδρα γνωρίστηκε με τον άσημο ακόμη Λέοναρντ Κοέν και τον επηρέασε πολύ. Συμπερασματικά, στην Ελλάδα το γλέντησε παντοιοτρόπως.
Όμως τον θυμήθηκα σήμερα συνειρμικά (Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών), γιατί σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν να θεσπιστεί και μια μέρα για την βία εναντίον των Queer ατόμων. Που είναι αβυσσαλέα επίσης. Ο Νοrse έχει γράψει μερικά από τα πιο σπαρακτικά πράγματα που έχουν γραφτεί για τις «αδελφοκτονίες» και τη βαναυσότητα του μπούλινγκ, σε μια εποχή που δεν υπήρχε καν ο όρος. Ένα ποίημα στο γνωστό του ύφος που έχει την κοφτερή, ωμή λακωνικότητα του Willian Carlos Williams, o oποίος υπήρξε και βασική του επιρροή, έχει τίτλο «The Queer Killers» και το έγραψε το 1970 στη Βενετία.
Το μεταφράζω πρόχειρα.
ΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΠΟΥΣΤΗΔΩΝ
Τι; Θέλει Ελευθερία και Ειρήνη;
Κλώτσα τον στ΄ αρχίδια τον πούστη.
Ζητάει Αγάπη κι Ομορφιά;
Τίναξε τα μυαλά του στον αέρα!
Τι να τα κάνει τέτοιος που είναι!
Ένα χαμένο κορμί είναι. Αδερφάρα.
Κλείσε του τα μάτια, μια για πάντα.
Λέει ότι είναι ποιητής η πουστάρα.
Φως φανάρι! Κοψε της το κώλο
της μαλακισμένης αδερφής.
Να γράφει μετά για τον κομμένο το κώλο της
και τα κομμένα της αρχίδια.
Δεν μάς αγγίζει εμάς ο νόμος, φίλε.
The Queer Killers
He is looking for peace
& freedom? Kick the fag
in the nuts. Says he wants
Love & Beauty? Bash
out his brains: they’re not
doing him much good.
He’s a loser. Queer.
Shut his eyes for the last
time. The fag says
he’s a poet. That
figures. Break the fag’s
goddam ass. Let him go on
writing about a broken
face & two crushed balls.
The law won’t touch us, chum.
